Malorie van Josh Malerman

Titel:Malorie

Auteur: Josh Malerman

 Uitgeverij: A.W. Bruna

Publictiedatum: november 2020

Recensie door Lisa

3,5 kraai

Twaalf jaar nadat Malorie en haar kinderen de rivier op voeren op zoek naar veiligheid, zijn blinddoeken nog steeds het enige wat de mensheid kan behoeden voor een gruwelijk einde.

Eén blik op de wezens die de wereld bevolken zal iemand immers tot onuitsprekelijk geweld drijven. Er is nog steeds geen verklaring voor deze gebeurtenissen. En geen oplossing.

Dan krijgt Malorie verbijsterend nieuws. Voor het eerst in jaren is er een sprankje hoop. Iemand van wie ze heel veel houdt is misschien nog in leven.

Malorie staat voor een onmenselijke keuze: blijft ze in haar veilige, beschermde omgeving? Of begeeft ze zich in de duisternis, op weg naar een hoopvollere toekomst?

 

Mijn mening:

Malorie is het vervolg op het geweldig populair Bird Box (De Kooi), een boek dat op zijn beurt wereldberoemd werd door de verfilming ervan op Netflix. Voordien was het boek niet zo gekend, maar dankzij de indrukwekkende hoofdrol van Sandra Bullock, en het feit dat de film wekenlang op de nummer 1 ranking van Netflix wereldwijd heeft gestaan, begon De Kooi aan een tweede leven.

En net dat succes van zowel boek als film, maakte het voor Josh Malerman extra riskant om een vervolg te schrijven, wat ook te voelen is aan het boek en zijn inhoud. Eén van de dingen die mij het meest verwondert, is dat Malorie haast geen promotie heeft gekregen. Je zou denken dat na het succes van De Kooi, er toch een zeer grote campagne aan dit boek zou gekoppeld worden, maar dat is niet gebeurd. Malorie is haast ongezien op de markt gegooid, en het is ook een vrij dun boek, met groot lettertype, waardoor het bijna een novelle is geworden. Ik las het op drie avonden gemakkelijk uit, en bleef met gemengde gevoelens achter.

Het verhaal speelt zich twaalf jaar na het vorige af, waar de kinderen van Malorie jongvolwassenen zijn geworden, en Malorie nog steeds in de afgesloten commune woont. Hier moet ze geen blinddoek dragen, maar daarbuiten is er nog steeds die enge en gevaarlijke wereld. Wanneer ze bericht krijgt dat iemand die haar dierbaar is nog in leven is, doet ze natuurlijk wat mensen verwachten van dit boek: ze gaat weer de wilde wereld in, met gevaar voor eigen leven. Ze verkiest dus een gevaarlijke wereld, waarin ze haar blinddoek weer moet aandoen. De cover geeft dit uiteraard al enigszins weg.

Deze keer komt het gevaar ook weer niet enkel van de wezens die geen mens in het echt heeft gezien, maar ook van de veranderde wereld om haar heen, waar mensen tot alles in staat zijn en vaak ook het slechtste van zichzelf laten zien.

Malorie, ook al is ze zachter geworden dan in het eerste boek, komt niet verrassend over. Ze is zeer herkenbaar en ze gedraagt zich zoals verwacht, wat ook wel moet enerzijds, maar anderzijds is het ook jammer dat daar niet verder werd uitgewerkt. Het maakt het verhaal ook vrij voorspelbaar. Daarnaast zijn er ook een aantal gebeurtenissen die wel heel handig overkomen of onrealistisch zijn, zelfs voor een dystopisch boek.

Mijn conclusie:

Enerzijds voorspelbaar, anderzijds hetzelfde gevoel als De Kooi, maken van Malorie een redelijke opvolger, maar geen hoogvlieger.

3,5 kraaien

Noodlot van Marlen Visser

Titel: Noodlot
Auteur: Marlen Visser
Uitgeverij: Prometheus
Publicatiedatum: juni 2020
Recensie door: Jacqueline
Kraaien: 3,5

Cover
De cover en de titel roepen bij mij gelijk vragen op. Dus een goed gekozen cover, zeker ook door de kleuren.

Achterflap
Het slaperige dorpje Vierschoten staat op zijn kop als de Postcodeloterij-hoofdprijs op zijn enige postcode valt. Journalist Evy Benders ziet er meteen een prachtig artikel in en ze besluit een paar dagen bij haar oom, een Vierschotenaar, te gaan logeren. Tijdens haar gesprekken met de winnaars en verliezers ontdekt ze al snel dat de verhoudingen binnen het dorp op scherp zijn komen te staan. Maar gaandeweg blijkt ook dat dat alles te maken heeft met een traumatische gebeurtenis die zich enkele jaren eerder in het dorp heeft afgespeeld en waarover nog steeds krampachtig wordt gezwegen. Manuel lijkt wel openlijk te willen spreken over wat er destijds met de veertienjarige Linsey is gebeurd, maar is de getuigenis van deze getroebleerde jongen betrouwbaar? En was de wereldvreemde Benjamin, die destijds is opgepakt, wel de werkelijke dader? Binnen enkele dagen sluiten de opeenvolgende gebeurtenissen zich als een net om Evy heen en lijkt er geen ontsnappen meer mogelijk.

Mijn mening
Marlen Visser trekt me, door de gebeurtenis die ze in het begin van haar verhaal zo gedetailleerd omschrijft, gelijk goed het verhaal in. Dat belooft wat hoor ik mezelf denken:-) Doordat ik nog niet eerder van Marlen Visser een boek heb gelezen weet ik eigenlijk niet wat ik kan verwachten. Ik heb die dan ook niet. Is het verhaal mij bevallen? Absoluut. Er zijn verschillende situaties die echt wel erg boeiend en een tikkeltje spannend zijn (zoals die waar het verhaal mee begint) en sommige gebeurtenissen hadden naar mijn mening echt spannender gemogen.

Wat ik goed vind aan dit verhaal, dat drie verschillende verhaallijnen heeft, is dat ‘niets zo is zoals het lijkt’. Voor mij zeker een reden om door te willen lezen ondanks dat ik vind dat Evy haar personage wel wat pittiger en wat minder naïef had mogen zijn. Want hoe ze soms in situaties reageerde dacht ik wel eens van ‘kom op meid bijt eens van je af’ of ‘geloof je dit werkelijk’?

Hoe die verschillende verhaallijnen aan het einde bij elkaar komen daarmee heeft Marlen mij absoluut verrast. Eerst had ik een vermoeden welke kant het op zou gaan en daar leek het ook even op totdat bleek dat dit dus niet het geval was. Want zoals ik al eerder noemde is ‘niets zoals het lijkt’. De auteur heeft me daarmee mooi op het verkeerde been gezet. Ik heb mij uitstekend met dit boek vermaakt en Het noodlot krijgt van mij 3,5 kraaien!

Spanning: 3
Psychologische ontwikkeling personages: 3
Leesplezier: 3,5
Schrijfstijl: 3,5
Plot: 3,5
Originaliteit: 3,5

Verzwegen van Karin Slaughter

Titel: Verzwegen

Auteur: Karin Slaughter

Uitgeverij: Harper Collins
Publicatiedatum: juni 2020

Recensie door: Ink

Waardering: vijf kraaien

Wanneer het richting juni van het jaar gaat word ik altijd blij, want dan verschijnt er al jaren op rij een nieuwe Karin Slaughter. En zo dus ook dit jaar. ‘Verzwegen’ is inmiddels het 20^e boek van haar hand dat net is verschenen.

Het boek start met de moord op de studente Becky, terwijl zij aan het hardlopen is. Al in deze proloog geniet ik weer, omdat je het schrijven van een goede auteur herkend. Die in een paar zinnen een personage en een situatie schetst met wie je direct meeleeft.

Samen met Will en Faith (vaste personages in de boeken) komen we terecht in de Philips State Protongevangenis, waar net een opstand heeft plaatsgevonden waarbij een dode viel. Een gevangene geeft aan te willen getuigen over wat voorgevallen is, maar die vertelt onschuldig vast te zitten voor zijn eigen zaak. Hij zou onschuldig veroordeeld zijn door het werk van de voor ons zeer bekende Jeffrey Tolliver, de oude, vermoorde, politiechef uit Grand country.

Yes! We gaan dus terug in de tijd om deze zaak opnieuw te onderzoeken en wat is er toen gebeurd waardoor deze man beschuldigd en veroordeeld werd. En wat was de rol van Jeffrey Tolliver toendertijd?

Daarna wisselen de hoofdstukken zich af door terug in de tijd te gaan naar de periode toen het eerste slachtoffer van een seriemoordenaar viel en naar de huidige tijd waarin de zaak opnieuw onderzocht gaat worden. Het gevolg is dat de naam Jeffrey boven ieders hoofd hangt. Nick wil niet dat zijn vroegere chef zwart gemaakt wordt en wil bewijzen dat het toen allemaal goed verlopen is. Maar vooral Sara raakt in de war, die samen met haar nieuwe liefde Will Trent is, maar nu terug in het verleden wordt geworpen. Toen zij in het verleden ook met die zaak bezig was, had zij een relatie had met haar grote liefde Jeffrey, die voor hun huis vermoord werd.

De relatie van Sara en Will loopt momenteel al niet geheel soepeltjes, dit na een ietwat mislukt huwelijksaanzoek van Will, die wel volkomen oprecht was, maar lichtelijk verkeerd geformuleerd. En dan nu zit Sarah met haar hoofd in het verleden. Ieder loopt met zijn verleden in een nieuwe liefde.

Het onderzoek in het nu naar hoe Jeffrey destijds handelde en daarnaast de stap terug in diezelfde tijd waar je meeloopt hoe het onderzoek daadwerkelijk ging en je dus door de ogen van Jeffrey meekijkt...dat is super bedacht! Naast die zaak lees je hoe de relatie verliep tussen Sarah en hem: het vreemdgaan, scheiden, het moeten samenwerken.

Het verhaal bestaat uit 539 bladzijdes. De laatste hoofdstukken kon ik het niet meer wegleggen. Ik zie mijzelf nog in de tuin zitten en iedereen gebaren dat ze door moesten lopen. Ik wil verdorie weten wat er toch aan de hand was. Wie was het dan toch? Hadden ze het nu goed wie de dader was? Op het moment dat op pagina 483 Sarah heel hard 'Wat?' roept en verbijsterd tot de ontdekking komt wie het is, is dat zo'n fantastische plotwending en weet ik waarom ik fan van deze auteur ben. 

Nu staat Slaughter wel bekend om de gruwelijke details in haar boeken, maar schijnbaar had ik dat toch iets verdrongen. Ik moest soms echt even het boek aan de kant leggen. Bij navraag onder kenners was niemand verbaasd over de quotes die ik gaf. Of ik ben het vergeten of gevoeliger geworden. Vergeten dus!

Een klein voorbeeldje:

'Vasquez' moordenaars hadden zo vaak op hem ingestoken dat zijn ingewanden als een groteske bloem naar buiten waren opengevouwen. Het uiteinde van zijn pols was in zijn buik geramd zodat zijn arm net een stengelleek.'

Het nadeel is dat je verschillende soorten lezers hebt en ik ben van de categorie iets voor je zien en te veel meeleven. Er komen zeer regelmatig gruwelijke details over verkrachtingen voorbij. Die zeer plastisch beschreven worden. Vandaar het al eerdergenoemde dat ik soms even het boek weg moest leggen.

Slaughter gebruikt altijd de problematiek van geweld tegen vrouwen. Geen normaal mens kan de details over wat Tommie moet doormaken gewoon even lezen. Je voelt zoveel walging doordat je je beseft dat dit mensen dus in de echte wereld wordt aangedaan. Dat er echt zulke zieke mensen rondlopen. Dat voor een percentage jonge meisjes hun eerste ervaring in hun puberteit op seksueel gebied een verkrachting kan zijn. Iets om even bij stil te staan.

De auteur gebruikt geen gruwelijke details enkel om het verhaal grof te maken, maar om je stukjes werkelijkheid toe te dienen zodat je er eens bij stil staat dat dit ook onze wereld is.

Ook met dit boek is Karin Slaughter gewoon weer op haar best: karakters zo neerzetten dat ze tot leven komen, ons laten nadenken over de problematiek van geweld tegen vrouwen, de psychologische diepgang en vooral niet te vergeten: retespannend.

Over alle karakters die in de vorige boeken zijn voorgekomen, zijn in ‘Verzwegen’ de details en belangrijke achtergrondverhalen die van belang zijn voor het verhaal opgenomen. Zodat je ook als nieuwe lezer gerust dit 20^ste boek van Karin Slaughter Verzwegen op zou kunnen pakken. 

Originaliteit:     5

Leesplezier:     4,5 (genoten, maar moest het boek soms echt even wegleggen)

Schrijfstijl:       5

Psychologie:    5

Plot:                 5 

Spanning:        5

Niet verder vertellen van Lisa Gardner

Titel: Niet verder vertellen

Auteur: Lisa Gardner

Uitgeverij: Cargo

Publicatiedatum: maart 2020

Recensie door: Ink

Kraaien: 4,5

Een beklemmend gevoel van onheil als je met de vrouw mee het huis ingaat en de trap oploopt. Wat is er gebeurd en haar gedachten zorgen voor al genoeg vragen en dan zijn we nog maar bij hoofdstuk 1.
Wanneer je een zo’n dreigend en verstikkend effect neer kan zetten, dan ben je een topschrijver.

Ik hou van de boeken van Lisa Gardner. De een is soms beter als de ander, maar ik vind ze allen heerlijk weglezen vol met spanning en plotwendingen. De vrouw heeft een schrijfstijl die mij blij maakt en mee op avontuur neemt.

Het boek heeft 3 personages vanuit wie het verhaal wordt verteld. Dit zijn:
Flora, die meer dan een jaar in de macht van seriemoordenaar Jacob Ness heeft vastgezeten. Zij gaat Warren helpen.
"Je hebt de vrouw die ik nu ben. Die naar een knappe, charmante man kijkt en gelijk aan Ted Bundy denkt. Die te mager, te hard en te moe is na zeven jaar zonder ook maar een nacht ongestoord doorslapen."

Warren
De hoofdpersoon van een hele serie. De stoere rechercheur die door blijft gaan, zelfs met hulp van Flora, welke niet de meest ideale hulp is. Ze krijgt hulp van Quincy, een FBI-agent die mee gaat zoeken naar meerdere slachtoffers van de seriemoordenaar Jacob Ness.

En dan Evie, ooit heeft zij, toen ze kind was per ongeluk haar vader doodgeschoten, althans dat is het verhaal. Wat klopt hiervan?
Nu verdenkt de politie haar van het doodschieten van haar man. Wij weten als lezer dat dit niet waar is. We volgen de vooroordelen van de rechercheurs en hoe ze gaan ontdekken hoe het werkelijk zit.

Elke keer krijg je als lezer een stukje van een puzzel. Het lijkt zo'n puzzel dat bestaat uit heel veel stukjes blauwe lucht. Wanneer een stukje past zie je steeds net meer van de lucht. Via een enorm doolhof met plotwendingen loop je het pad te zoeken en denk je het soms door te hebben. Maar dan volgt er weer een nieuwe plotwending. Pas na het lezen van zo’n 300 bladzijden beginnen er wat dingen verder op hun plek te vallen en kun je wat logische vermoedens gaan krijgen, waarvan je overtuigd raakt dat ze wel eens zouden kunnen gaan kloppen.

Via een ingewikkelde weg over het Darkweb waar wij als doorsnee mens gelukkig weinig weet van hebben en het een boeiend maar ook een huiveringwekkend onderwerp is om te weten hoe het daar werkt, komt de buitenstaander achter steeds meer info.
Zoals men noemt: Pooiers, roofdieren, huurlingen, ontvoerders en pyromanen zitten op het Darkweb.

En dan... het einde als alle stukjes blauw gelegd zijn...ben ik teleurgesteld. Niet omdat ik het fout had. Maar omdat het opgebiecht wordt door de dader waarom hij/zij het gedaan heeft en hoe het gelopen is. Ik noem dat altijd het Columbus effect. Alles wordt in 1 keer opeens verteld. Maar nu zelfs voordat de betrokkenen op een locatie zijn en die zich ook nog eens in een heftige brand bevinden. Terwijl ik weet dat zoiets secondenwerk is voordat de brand en rook bezit van je hebben genomen en je stikt. Maar men overlegt op het gemak hoe alles gegaan is, terwijl het vuur toeneemt.
Ik snap dat de brand het extra spannend maakt over wie het wel overleeft en wie niet.

Maar ik had na het geweldig goede verhaal waar ik bij de strot was gegrepen een veel spannender slot verwacht. Dit was voor mij een te makkelijk en niet logisch einde.
Een kleine domper na zoveel genieten en het scheelt een halve punt voor de spanning die in elkaar donderde!

Plot: 4
Spanning: 4,5
Originaliteit: 4
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 5
Psych:  4,5

Verwacht in februari, deel 1

Op 3 febr

Ik ben Carmen Prins, foodvlogger en moeder van een tweeling. Mijn moeder, die op Terschelling woont, had me met klem gevraagd om deze voorjaarsvakantie naar haar toe te komen. Ze moest mij en mijn broer iets vertellen. Maar toen ik arriveerde bij mijn ouderlijk huis, was mijn moeder niet meer in leven. Haar dood is met allerlei geheimen omgeven en ik kan niet van het eiland weg voordat ik heb uitgedokterd wat er aan de hand is. Dit is mijn verhaal.










Op 4 febr
Jeugdthriller

Mis jij About That ook zo? Ik wel. Laten we een nieuw spel spelen. Stuur mij je keuze: Truth or Dare.

Eerlijk duurt het langst neemt de lezer mee terug naar Bayview High, een jaar na de dood van Simon Kelleher, de oprichter van de roddelapp About That. Tot nu toe heeft niemand de honger naar roddels zo goed kunnen stillen als hij dat kon, maar dat verandert wanneer iemand op school begint met een spelletje Truth or Dare. De leerlingen ontvangen een bericht van een anonieme afzender, en ze moéten kiezen. Als je kiest voor de waarheid wordt je diepste geheim onthuld; een opdracht kan gevaarlijk en zelfs dodelijk zijn. Simon mag dan gestorven zijn, iemand houdt zijn naam in ere – en gaat daarvoor over lijken.

In Eerlijk duurt het langst komen fans van Een van ons liegt erachter hoe het nu met de Vier van Bayview gaat en ontmoeten ze nieuwe personages die ervoor zullen zorgen dat ze het boek niet meer kunnen wegleggen.




Op 4 febr

1843. Harriet Monckton wordt dood aangetroffen. Vergiftigd of door eigen hand? Ze bleek verwikkeld te zijn in diverse relaties maar ook haar goede vriendin Frances is verdachte in deze zaak.

Elizabeth Haynes heeft met De dood van Harriet Monckton haar meesterwerk geschreven.

In november 1843 wordt de 23-jarige lerares Harriet Monckton dood gevonden achter de kapel in Bromley die ze regelmatig bezocht. Het dorp is geschokt, helemaal wanneer het autopsierapport vermeldt dat ze zwanger was. Harriet bleek verwikkeld te zijn in relaties met ten minste drie mannen, maar ook haar goede vriendin Frances wordt gezien als verdachte in deze moordzaak. Wie heeft Harriet vermoord en wie is de vader van haar ongeboren kind?


Op 4 febr

Hij heeft twee kindermoorden bekend, maar nu zwijgt Guido T. De politie is er zeker van: hij is ook de ontvoerder van de zesjarige Max, die spoorloos is verdwenen. De onderzoekers hebben echter enkel indirect bewijs. Zonder de verklaring van de gedetineerde loopt het onderzoek vast. Drie maanden na de verwdijning van Max plaatst het onderzoeksteam de wanhopige vader undercover als patiënt in het psychiatrisch gevangenisziekenhuis waar Guido T. zit. Zo kan hij toenadering zoeken tot de kindermoordenaar en hem een bekentenis afdwingen. Tenminste, als hij zelf zijn verstand niet verliest...







Op 4 febr

Actueel en nagelbijtend spannend thema: een gewelddadige terroristische actie op een school

Drie uur is 180 minuten of 10.800 seconden. Het kan een ochtend werken zijn, een bezoek aan het theater, een wandeling door een besneeuwd bos. Of een eeuwigheid wachten op nieuws, terwijl de seconden aftellen naar iets verschrikkelijks...

Op een koude winterdag wordt een vooruitstrevende Engelse school opgeschrikt door een brute gijzeling. De dader heeft aangekondigd dat drie uur na het eerste schot een bloedbad zal volgen. Wie is hij? Is hij alleen? En waarom heeft hij het juist op deze school gemunt? Terwijl de angstaanjagende waarheid stukje bij beetje aan het licht komt, tikt de klok meedogenloos door…

Russisch voor beginners van Dominique Biebau

Titel: Russisch voor Beginners

Auteur: Dominique Biebau

Uitgeverij: Vrijdag

Publicatie: augustus 2019

Recensie door Lisa

Waardering: 4,5 kraaien

Om zijn job niet te verliezen, volgt Maarten noodgedwongen een avondcursus Russisch. Tijdens die lessen ontmoet hij het schijnbaar gelukkig getrouwde koppel Lore en Diederik. Zij volgen de cursus om hun droom waar te maken: een telegeleid bezoek aan de Kungur-grotten in Rusland. Hun leraar is de excentrieke, nationalistische Rus Pavel. Al snel snijden spanningen door de groep wanneer blijkt dat niet alleen de leraar, maar ook Maarten voor de charmes van Lore valt. Wanneer het koppel op grottenavontuur vertrekt, weten ze allemaal dat dit een fataal keerpunt in hun leven zal worden.

Dominique Biebau was voor velen – mezelf inclusief – een illustere onbekende naam in het boekenwereldje. Tot hij plots op de nominatielijst van Hercules Poirot 2019 verscheen en mensen zich afvroegen: Russisch voor beginners? Toen hij dan ook nog won, zijn velen aan de slag gegaan met dit boek, inclusief mezelf.

Ik ben met open mind begonnen aan Russisch voor Beginners, zonder de korte inhoud te lezen. Dat zorgde ervoor dat ik absoluut geen idee had waarover het verhaal ging, maar, zoals de titel al deed vermoeden, ging het uiteraard over een cursus Russisch. Als taalfanaat – Zweedse & Russische les gevolgd uit pure interesse – voelde ik meteen de sympathie voor het hoofdpersonage die gedwongen cursussen Russisch moet gaan volgen. Wanneer hij dan kennismaakt met een interessant Koppel – en uiteraard meteen vlinders in de buik voelt bij de vrouw in kwestie – voel je meteen in welke richting het verhaal gaat. Voeg daar nog grotten aan toe waar mensen regelmatig in verdwalen, en je hebt een Agatha Christie-stijl boek. Met verrassingen, maar ook een aantal voorspelbare momenten die echter de pret niet kunnen bederven. (Als je zo’n locatie gebruikt, wéét je gewoon wat er gaat gebeuren, je weet alleen nog niet met wie).

Waar het boek me meteen bij de keel greep, was de openingssequentie. Die is – zonder te spoilen – zo intens, dat je hem het hele boek door meedraagt. Russisch voor Beginners is een staaltje psychologische horror waarin dingen gebeuren waarop je hoopt dat ze nooit met jou zullen gebeuren. Dingen die allemaal een gevolg dragen en de rest van je leven zullen bepalen.

Een waardige winnaar, een sterk boek en een auteur met nog zeer veel potentieel. Lees dit boek, je zult het je niet beklagen. Genieten.

4,5 kraaien

Bloedband van Linda Jansma

Titel: Bloedband

Auteur: Linda Jansma

Uitgever: de Crime Compagnie

Publicatiedatum: november 2019

Recensie door: Jacqueline

Sterren / kraaien: 5

Cover

Ook deze cover vind ik niet geweldig. Er staat weer een vrouw in een natuurlijke omgeving die je op de rug ziet. Waar ze naar kijkt? Geen idee. Waarschijnlijk staart ze peinzend in de verte. Misschien zit er verhaal achter, wellicht dat ik deze nog eens verneem. Wel weet ik dat de vorige 2 delen me bezig hebben gehouden. Mooie cover of niet....... ik kan niet wachten met het beginnen met lezen van Bloedband!

Achterflap

Cirkel van het kwaad is een thrillerserie over de zoektocht naar de ware toedracht van een twintig jaar oude moord.

KOMT JULES ER EINDELIJK ACHTER WAT ER MET HAAR FAMILIE IS GEBEURD?

Officier van justitie Jules Declerck krijgt op haar werk te maken met de dood van de vijftienjarig Amber, die ogenschijnlijk het slachtoffer werd van digitaal kinderlokken, oftewel grooming. Jules heeft al snel het vermoeden dat er iets heel anders speelt. Als haar ex – misdaadjournalist Harry Simones – anonieme tips over de zaak ontvangt, raken ze beiden verstrikt in de duistere plannen van sekteleider Elijah Schillinger. Wat weet deze charismatische man eigenlijk over Jules' verleden en over de verdwijning van Jules' moeder?

Mijn mening

Wauw wat een keigaaf en spannend verhaal! Linda Jansma heeft mij met haar boeiende schrijfstijl in het verhaal gezogen! Ik kon het niet loslaten en natuurlijk wilde ik weten wat er in Jules haar verleden is gebeurd.

En wat de connectie tussen haar en die enge sekteleider Elijah Schillinger is. Ik kreeg gewoon de kriebels van die man en vond hem echt niet charismatisch overkomen. Hij mocht dan met betrekking tot de technologie voorlopen maar de control willen houden door een chip in de armen van zijn volgelingen te plaatsen, gaat wel erg ver. Of gaat Elijah dit nog niet ver genoeg..... Linda heeft zijn personage nog meer uitgediept en zeker goed neergezet.

Ook was ik benieuwd hoe de relatie tussen Harry en Jules verder zou gaan verlopen aangezien Harry Jules volgens mij niet los kan laten omdat hij van haar houdt. Om die reden heeft Harry er voor gezorgd dat hij via een illegale weg een dossier over Jules haar verleden in kreeg. Of dat hun band ten goede komt is maar de vraag want durft Jules zich voor Harry open te stellen of blijft haar verleden tussen hun in te staan? En dat verleden van Jules waarvan ze af toe mistige beelden ziet, zou die mist oplossen zodat Jules duidelijke beelden krijgt? Wordt het dan duidelijk door wie haar broer is vermoord?

Wat wilde ik graag antwoorden op deze vragen! Ik heb dan ook elke vrije minuut die ik kon pakken dan ook gepakt om het laatste deel van de trilogie Cirkel van kwaad te lezen. Ik had Bloedband dan ook binnen 2 dagen uit. Het einde bezorgde mij kippenvel en 2 droge snikken! Voor mij is Bloedband 5 kraaien waard!

Spanning: 5

Psychologische ontwikkeling personages: 4,5

Leesplezier: 5

Schrijfstijl: 5

Plot: 4,5

Originaliteit: 5

Black-out van Lara Reims

Black-out maakt me erg blij, omdat ik nu niet alleen kijk naar deze futuristische wereld, maar hem beleef en voel!

Wat is deze buitengewone ya-reeks een aanrader als je graag verdwaalt in bijzondere universums en geïntrigeerd bent door technologie en science fiction. Toch is deze beeldende serie, ook voor niet liefhebbers van verhalen die zich in de toekomst afspelen, een heerlijke reis vol avontuur en vriendschap .

Na de boeiende start in Upgrade ligt de focus, naast spanning, nu nog meer op technologie en emotie. Upgrade leerde me het futuristische Creodroom kennen, een instituut waar gezocht werd naar allerlei mogelijkheden om via wetenschap en technologie allerlei problemen op te lossen. Black-out gaat verder waar Upgrade eindigde en heeft meer aandacht voor het verhalende aspect. Na de inleiding is er nu tijd voor een iets minder snelle, maar goed opgebouwde en tot nadenken stemmende plot, waarbij er alleen nog meer vragen ontstaan.

 Rémi, de dappere jongen en Emma, het eigenwijze meisje, wonen nu al een tijdje in het Creodroom , waar mogelijk is wat nergens anders kan. 

Rémi heeft dingen over zichzelf ontdekt die zijn wereld op zijn kop gezet hebben. Als hun vriend van de aardbol verdwenen lijkt te zijn, gelooft Rémi niet dat dit zomaar mogelijk is. Rémi is nog steeds wat stil, maar hij is zelfzekerder geworden en vastbesloten om het geheim te achterhalen. Emma ligt overhoop met zichzelf en heeft het in Black-out niet altijd gemakkelijk. Samen gaan ze in en buiten het Creodroom op zoek naar hun maatje.

Rémi vond eerder in Upgrade afleiding, vriendschap en uitdaging in gamen. In Black-out is de virtuele wereld nog veel meer aanwezig en met het gamen hoopt Rémi online vrienden te maken. Emma is er wel, maar ook zij lijkt soms mijlenver weg en heeft andere interesses dan Rémi. Als Remigius leert hij al snel dat de virtuele wereld vol verrassingen zit.

Upgrade was het wervelende begin en een fascinerende kennismaking met deze futuristische wereld. Black-out is gewaagder en met de emotionele ondertoon, diepzinnige stukken en de verrassende plotwendingen, zie ik dat deze auteur meer out of the box durft te denken. Korte hoofdstukken, een bijzondere schrijfstijl en grappige of ontroerende dialogen, combineert ze nu met een kritische kijk op al deze hoogtechnologische snufjes.

Zijn deze ideeën, die wel eens sneller realiteit kunnen worden dan we denken, toekomstmuziek of gaan we leven in een nachtmerrie? Klinkt het niet ideaal om deze grensverleggende technologieën te gebruiken om onze idealen te bereiken om mensen te kunnen genezen en de wereld te verbeteren? Of is er toch een groot probleem wanneer deze gebruikt worden door de verkeerde mensen?

 Black-out staat, door de evolutie van de karakters en de altijd aanwezige dreiging, stil bij verschillende meningen over deze vernuftige onderwerpen. In het Creodroom zijn er naast technische snufjes ook holografische figuren, creatieve afvaloplossingen en vooruitstrevende experimenten.

In dit tweede deel ontdekken Rémi en Emma dat de waarheid soms anders is dan deze lijkt en dat sommige zaken nooit veranderen.  De auteur gebruikt in dit vlot geschreven en meeslepende verhaal, naast technologie, universele thema's zoals je eigen identiteit zoeken,  omgaan met  ziekte en afscheid nemen. Black-out creëert nog meer mysterie en ik kan niet wachten om binnenkort de volledige waarheid te ontcijferen. Zal ik in het afsluitende deel "Home" eindelijk weten waarom bepaalde karakters zijn zoals ze zijn en hoe de avonturen van het Creodroom team aflopen?

4.5 kraaien

Fany

Kamer 305 van Yvonne Franssen

Titel: Kamer 305
Auteur: Yvonne Franssen
Uitgeverij: Futuro
Publicatiedatum: september 2019
Recensie door: Jacqueline
Kraaien/sterren: 5

Cover
De titel Kamer 305 springt gelijk in het oog. Daarna kijk ik pas echt goed naar de cover. Die ziet er donker en griezelig uit, waar ik ‘s avonds niet graag wil lopen, ook niet met de hond. De cover roept bij mij wel vragen op waar ik natuurlijk graag het antwoord op wil weten! Ik kan niet wachten om te beginnen met het lezen!

Achterflap
Pas na tweeën 's middags werd ik weer wakker. Mijn hele wezen schreeuwde om Martijn, maar hij had niets meer van zich laten horen en wat zou ik moeten zeggen? Toch graai ik nu met wild kloppend hart naar mijn telefoon. Het appje is echter van Corine. Hoe lang moet ik mijn nieuwsgierigheid nog bedwingen? Serieus Kim, ik maak me zorgen. Wat is er aan de hand? Wat is er aan de hand? Absoluut een goeie vraag. Dat zou ik ook wel willen weten. Het lijkt er sterk op dat mijn minnaar zijn vrouw heeft vermoord, mijn echtgenoot heeft geprobeerd mijn moeder te vermoorden en ik ben bang dat een van mijn cliënten onderweg is om mij te vermoorden. Meer niet. Niets om je zorgen over te maken.'' In de literaire thriller 'Kamer 305' raken de levens van Kim en Eva met elkaar verstrengeld tijdens hun huiveringwekkende zoektocht naar het motief achter enkele mysterieuze moorden.

Mijn mening
Super genoten heb ik van Kamer 305, wat een heerlijke spannende, boeiende en op sommige momenten een angstaanjagende thriller waar ook zeker een dosis humor is verwerkt. Op enige moment zo hilarisch dat ik inwendig zo moest lachen dat ik bijna in een deuk lag. Dat verwacht je toch niet bij een thriller? Ik tenminste niet maar van mij mag het. De auteur heeft de hoofdpersonages (Eva, Kim, Martijn en *) de gebeurtenissen / situaties telkens vanuit een ik-personage laten vertellen. Om dit goed te kunnen volgen zou het wellicht extra aandacht van mij kunnen vragen maar....... Ik zat snel en goed in het verhaal dat dit schakelen tussen de een en het andere hoofdpersonage voor mij totaal geen probleem was. Dit komt vast door de heerlijke schrijfstijl van Yvonne Franssen waardoor het spannende en boeiende verhaal makkelijk en vlot leesbaar is. Maar ook doordat een aantal van die hoofdpersonages ieder op zijn/haar eigen manier bezig is met de zoektocht naar de oplossing van die mysterieuze moorden totdat..... Eva tijdens die zoektocht het pad van Martijn en later Kim kruist. Eva heeft naar aanleiding van de gebeurtenissen die ook Martijn en Kim raken een bepaalde denkwijze waarvan zij denkt dat deze klopt en denkt stellig dat er nog meer gevaar op de loer ligt..... of Eva hier gelijk in krijgt? Lees het boek zelf! Wel is die denkwijze van Eva superknap uitgedokterd door Yvonne Franssen maar zeker ook de toch nog verrassende wending in het laatste deel van het spannende en onheilspellende verhaal! Kamer 305 is voor mij het tweede boek dat ik van Yvonne Franssen heb gelezen en dat is mij zeer goed bevallen. Kamer 305 krijgt van mij 5 kraaien.

Spanning: 4,5
Psychologische ontwikkeling personages: 4,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 4,5
Plot: 5
Originaliteit: 5

Oproep nieuwe leesclub

Op 27 september verschijnt de psychologische thriller Kwijt, de derde thriller van Sandra J. Paul bij Uitgeverij Hamley Books. Wij mogen een spannende leesclub doen waarvoor we 6 deelnemers zoeken. Zij mogen kiezen uit een digitale of papieren versie van het boek.

Korte inhoud:

Jim Vermeersch leidt het perfecte leventje. Gelukkig getrouwd met Iris, vader van tienerzoon Vince, eigenaar van een gerenommeerde Londense Patisserie. Beter dan dat kan het leven niet worden.

Tot hij ontwaakt in zijn ouderlijk huis en alle herinneringen van de afgelopen twee jaar kwijt is. Alles wat hij ooit gekend heeft is weg, inclusief zijn vrouw, zoon en zaak.

Terwijl hij de geheimen van de voorbije twee jaar ontrafelt, begint Jim zich steeds meer af te vragen of hij echt wel de man is die hij altijd meende te zijn. En dan is er nog die ene vraag: Wie is de vrouw die altijd in zijn herinneringen opduikt, een vrouw die niemand anders lijkt te kennen?

Is dit een boek dat jou wel ligt en vind je het leuk om er in een besloten Facebook-groep te praten? Dan is dit jouw kans om deel te nemen.

Onze voorwaarden:

-          Je kan het boek in maximaal drie weken uitlezen en er een recensie over schrijven

-          Je doet actief mee in de lezersgroep en beantwoordt alle vragen in elk blok. Hierin komen vragen over de inhoud, de cover, enz.

-          Je kan starten zodra je het boek toegestuurd krijgt

-          Je zet een foto van ontvangst bij aanvang in de groep en op jouw eigen tijdlijn

-          Na afloop zet je je recensie op 1 of meerdere van de volgende sites: Hebban/Bol/Standaard boekhandel/Goodreads met #boekvonnis

Is dit iets wat jij wil doen? Stuur dan zo snel mogelijk een mail naar thrillerlezersblog@gmail.com met als titel: Kwijt – Sandra J. Paul.

Ben je erbij? Dan word je zo snel mogelijk verwittigd!

De Brexitmoorden van Hugo Luijten

Titel: De Brexitmoorden

Auteur: Hugo Luijten

Uitgeverij: Lannoo

Publicatiedatum: mei 2019

Recensie door: Ink

Kraaien:4

Korte samenvatting

In Brussel wordt de secretaresse van een bekende Europese politicus vermoordt. Hij wordt bij het lijk aangetroffen. Alle bewijsmateriaal wijst ook hem als dader aan. Cools en Ilse Lemmens zijn van Antwerpen naar Brussels geroepen om deze zaak uit te zoeken. En ondanks dat alles duidelijk lijkt, begint Cools te vermoeden dat er meer aan de hand is.

Hogerhand lijkt alles tegen te werken en dit begint aardig op een doofpotaffaire te lijken. Dan valt er weer een dode. Kan Cools de zaak nog redden….?

Omslag

Een op het eerste gezicht vrij simpele foto, maar je ziet een gebroken glasplaat waar onder het Europese Gemeenschapslogo staat waar de Engelse vlag doorheen schijnt. Breekt de Brexit de Europese Gemeenschap?

Mijn mening

Het onderwerp met een titel als De Brexitmoorden kan niet missen. Ik verheug mij op een politieke thriller. Zoals anderen dol zijn op Netflix, ben ik dat op de journaals en alle achtergrondprogramma’s. Ik ben een politiekfreak zeg maar. Leuk om te lezen hoe mij mijn twee tics samen komen.

Hugo Luijten is voor mij nog een onbekende auteur. Zijn vorige boek Verast is wel beoordeeld op ons blog en het enthousiasme van die recensent deed mij beslissen om zijn volgende boek zelf eens op te pakken. En laat ik beginnen met te zeggen dat ik daar geen spijt van heb gekregen.

Stef Cools wordt door hogerhand teruggeroepen van zijn vakantie in Ierland voor een zaak in het Brusselse parlement. Lotte Craeynest, politiek assistente van Verbauwede, de voorzitter van de Libertijnse fractie, is vermoord en de dader, namelijk Verbauwede, lijkt al duidelijk te zijn. Cools en rechercheur Ilse Lemmens merken al snel op dat er toch zaken zijn die niet helemaal kloppen en gaan op onderzoek uit.

Men lijkt Cools met opzet op de zaak te hebben gezet omdat ze hem juist iemand vinden die de zaak in het honderd kan laten lopen. Er lijkt erop dat hogerhand bewijsmateriaal laat verdwijnen om de schuld maar in de schoenen van Verbauwede te kunnen schuiven.

De personages worden lekker neer geschetst. Is Cools een geheel origineel politiefiguur te noemen? We lazen wel vaker over een getroebleerde politiefunctionaris in boeken. Ook Cools heeft vele zwakheden maar toch proeft dit personage erg oké. Hij komt op mij niet afgezaagd of heel cliché over. Ik kan mij wel vinden in de stappen die hij zet tegen de eisen van hogerhand in. Het duo Cools en Lemmens vind ik een soort van Jut en Jul; ze vullen elkaar aan, komen voor elkaar op en plagen elkaar wat. Ik hoop niet dat de auteur verderop in de serie boeken vervalt in het cliché dat de twee een relatie zullen gaan krijgen.

Ik ervaar veel humor in Luijten zijn schrijven. Hopelijk is het ook de opzet want ik heb regelmatig zitten grinniken. Cools kan heerlijk Vlaams vloeken, waar 'Godvervlammenstecollerige nondedju'n voorbeeld van is. Maar ook bevat het verhaal sommige filmische scènes die je op je ogen geprojecteerd ziet zoals bijvoorbeeld hoe Cools wakker wordt na een avond drinken.

Wat trouwens ook wel eens fijn is, dat er geen ellenlange problemen in het privé-leven voorkomen en beschreven worden. Hopla: dit is de zaak die speelt en daarmee gaan ze hard aan de slag. Natuurlijk worden de zaken uitvergroot, maar het voelt alsof het werkelijk zou kunnen plaatsvinden.

Hugo Luijten is voor een auteur die ik op mijn lijstje Vlaamse auteurs zet om in de gaten te houden. Zijn volgende boek ga ik zeker ter hand nemen.

Stillhouse lake van Rachel Caine

Titel: Stillhouse Lake

Auteur: Rachel Caine

Uitgeverij: Karakter Uitgevers B.V.

Publicatiedatum: juli 2019

Recensie door: Tamara

Kraaien: 4

Gina is een introverte huisvrouw met een gelukkig huwelijk en twee leuke kinderen. Maar dan wordt door een auto-ongeluk het geheime leven van haar man als seriemoordenaar onthuld. Gina's voormalige leven is voorbij, ze begint opnieuw, neemt een nieuwe naam aan, Gwen Proctor, die zich ontpopt als een moeder die door het vuur gaat voor haar kinderen.

Nu haar ex in de gevangenis zit, heeft de nieuwe Gwen een toevluchtsoord gevonden in een huis in het afgelegen Stillhouse Lake. Toch blijft ze doelwit van stalkers en internettrollen die denken dat ze iets te maken heeft met de misdaden van haar man. Voorlopig blijft ze erop vertrouwen dat haar kinderen eindelijk rustig kunnen opgroeien. 

Maar net als ze zich op haar gemak begint te voelen met haar nieuwe identiteit, wordt er een lichaam gevonden in het meer – en komen er dreigende brieven van een maar al te bekend adres. Gwen moet voorkomen dat ze wordt ontdekt – of toekijken hoe haar kinderen het slachtoffer worden van een moordenaar die haar wil kwellen. Eén ding is zeker: ze heeft geleerd hoe ze het kwaad moet bestrijden. En ze zal nooit stoppen.

“En waarom zou iemand zo'n afschuwelijk donkerpaars poppengezicht maken, met een deels afgestroopte huis, met rode, uitpuilende ogen en een tong die tussen de gezwollen lippen uit de mond hing?”

Je begint het verhaal bij een niets vermoedende Gina (Gwen) die met haar kinderen naar huis rijdt en daar veel politie aantreft omdat iemand in hun garage gereden is. Ik moet eerlijk zeggen dat de eerste 100 bladzijden voor mij echt bagger waren. De auteur heeft teveel nadruk proberen te leggen op de controlefreak, panische en vooral angstige Gwen. In plaats van de paniek en angst te voelen die Gwen doormaakte, kreeg ik er alleen maar de irritatie kriebels van.

Pas na de 100ste bladzijde begint, voor mij, het verhaal pas echt. Gwen en de kinderen zitten ondergedoken in het plaatsje Stillhouse Lake en alle drie maken ze heel voorzichtig vrienden en proberen ze hun leven “na de gebeurtenis” en de vele verhuizingen/vluchten weer op te pakken.

Toch laat haar ex-man haar niet met rust en blijft hij een pertinente rol in haar leven spelen.

Op een gegeven moment neemt het verhaal een drastische wending en dan vraag je je echt af of de gemaakte vriendschappen nu wel te vertrouwen zijn en zijn de vijanden (volgens Gwen) daadwerkelijk wel haar vijanden?

Het einde was wel aardig voorspelbaar, maar niet slecht. Ik had al vrij snel door wie nu wel en wie nu niet haar vijanden zijn. Bij één iemand zat ik wel fout, dat geef ik eerlijk toe!

Het boek kent een open eind, dus ik denk dat Melvin en Gwen verder oorlogje gaan voeren.

Het was echt jammer van de eerste 100 bladzijden, die waren voor mij echt een afbreuk op het boek. Het boek had, zonder dat panisch gedoe, een dikke 5 kraaien gekregen. Persoonlijk (maar dit is echt persoonlijk) had ik ook wat meer gruwelijkheden willen lezen.

Eindconclusie: Een goed boek wat stevig in z'n schoenen staat. Dit boek neemt je mee (pas na de 100ste bladzijden) en laat je pas los als je de laatste bladzijde hebt omgeslagen.

Spanning: 4

Psychologische ontwikkeling personages: 4

Leesplezier: 4

Schrijfstijl: 4

Plot: 4