Niet verder vertellen van Lisa Gardner

Titel: Niet verder vertellen

Auteur: Lisa Gardner

Uitgeverij: Cargo

Publicatiedatum: maart 2020

Recensie door: Ink

Kraaien: 4,5

Een beklemmend gevoel van onheil als je met de vrouw mee het huis ingaat en de trap oploopt. Wat is er gebeurd en haar gedachten zorgen voor al genoeg vragen en dan zijn we nog maar bij hoofdstuk 1.
Wanneer je een zo’n dreigend en verstikkend effect neer kan zetten, dan ben je een topschrijver.

Ik hou van de boeken van Lisa Gardner. De een is soms beter als de ander, maar ik vind ze allen heerlijk weglezen vol met spanning en plotwendingen. De vrouw heeft een schrijfstijl die mij blij maakt en mee op avontuur neemt.

Het boek heeft 3 personages vanuit wie het verhaal wordt verteld. Dit zijn:
Flora, die meer dan een jaar in de macht van seriemoordenaar Jacob Ness heeft vastgezeten. Zij gaat Warren helpen.
"Je hebt de vrouw die ik nu ben. Die naar een knappe, charmante man kijkt en gelijk aan Ted Bundy denkt. Die te mager, te hard en te moe is na zeven jaar zonder ook maar een nacht ongestoord doorslapen."

Warren
De hoofdpersoon van een hele serie. De stoere rechercheur die door blijft gaan, zelfs met hulp van Flora, welke niet de meest ideale hulp is. Ze krijgt hulp van Quincy, een FBI-agent die mee gaat zoeken naar meerdere slachtoffers van de seriemoordenaar Jacob Ness.

En dan Evie, ooit heeft zij, toen ze kind was per ongeluk haar vader doodgeschoten, althans dat is het verhaal. Wat klopt hiervan?
Nu verdenkt de politie haar van het doodschieten van haar man. Wij weten als lezer dat dit niet waar is. We volgen de vooroordelen van de rechercheurs en hoe ze gaan ontdekken hoe het werkelijk zit.

Elke keer krijg je als lezer een stukje van een puzzel. Het lijkt zo'n puzzel dat bestaat uit heel veel stukjes blauwe lucht. Wanneer een stukje past zie je steeds net meer van de lucht. Via een enorm doolhof met plotwendingen loop je het pad te zoeken en denk je het soms door te hebben. Maar dan volgt er weer een nieuwe plotwending. Pas na het lezen van zo’n 300 bladzijden beginnen er wat dingen verder op hun plek te vallen en kun je wat logische vermoedens gaan krijgen, waarvan je overtuigd raakt dat ze wel eens zouden kunnen gaan kloppen.

Via een ingewikkelde weg over het Darkweb waar wij als doorsnee mens gelukkig weinig weet van hebben en het een boeiend maar ook een huiveringwekkend onderwerp is om te weten hoe het daar werkt, komt de buitenstaander achter steeds meer info.
Zoals men noemt: Pooiers, roofdieren, huurlingen, ontvoerders en pyromanen zitten op het Darkweb.

En dan... het einde als alle stukjes blauw gelegd zijn...ben ik teleurgesteld. Niet omdat ik het fout had. Maar omdat het opgebiecht wordt door de dader waarom hij/zij het gedaan heeft en hoe het gelopen is. Ik noem dat altijd het Columbus effect. Alles wordt in 1 keer opeens verteld. Maar nu zelfs voordat de betrokkenen op een locatie zijn en die zich ook nog eens in een heftige brand bevinden. Terwijl ik weet dat zoiets secondenwerk is voordat de brand en rook bezit van je hebben genomen en je stikt. Maar men overlegt op het gemak hoe alles gegaan is, terwijl het vuur toeneemt.
Ik snap dat de brand het extra spannend maakt over wie het wel overleeft en wie niet.

Maar ik had na het geweldig goede verhaal waar ik bij de strot was gegrepen een veel spannender slot verwacht. Dit was voor mij een te makkelijk en niet logisch einde.
Een kleine domper na zoveel genieten en het scheelt een halve punt voor de spanning die in elkaar donderde!

Plot: 4
Spanning: 4,5
Originaliteit: 4
Leesplezier: 4,5
Schrijfstijl: 5
Psych:  4,5