Titel:
De Brexitmoorden
Auteur: Hugo Luijten
Uitgeverij:
Lannoo
Publicatiedatum:
mei 2019
Recensie
door: Ink
Kraaien:4
Korte samenvatting
In
Brussel wordt de secretaresse van een bekende Europese politicus vermoordt. Hij
wordt bij het lijk aangetroffen. Alle bewijsmateriaal wijst ook hem als dader
aan. Cools en Ilse Lemmens zijn van Antwerpen naar Brussels geroepen om deze
zaak uit te zoeken. En ondanks dat alles duidelijk lijkt, begint Cools te
vermoeden dat er meer aan de hand is.
Hogerhand
lijkt alles tegen te werken en dit begint aardig op een doofpotaffaire te
lijken. Dan valt er weer een dode. Kan Cools de zaak nog redden….?
Omslag
Een
op het eerste gezicht vrij simpele foto, maar je ziet een gebroken glasplaat
waar onder het Europese Gemeenschapslogo staat waar de Engelse vlag doorheen
schijnt. Breekt de Brexit de Europese Gemeenschap?
Mijn
mening
Het
onderwerp met een titel als De Brexitmoorden kan niet missen. Ik verheug mij op
een politieke thriller. Zoals anderen dol zijn op Netflix, ben ik dat op de
journaals en alle achtergrondprogramma’s. Ik ben een politiekfreak zeg maar.
Leuk om te lezen hoe mij mijn twee tics samen komen.
Hugo
Luijten is voor mij nog een onbekende auteur. Zijn vorige boek Verast is wel
beoordeeld op ons blog en het enthousiasme van die recensent deed mij beslissen
om zijn volgende boek zelf eens op te pakken. En laat ik beginnen met te zeggen
dat ik daar geen spijt van heb gekregen.
Stef
Cools wordt door hogerhand teruggeroepen van zijn vakantie in Ierland voor een
zaak in het Brusselse parlement. Lotte Craeynest, politiek assistente van
Verbauwede, de voorzitter van de Libertijnse fractie, is vermoord en de dader, namelijk
Verbauwede, lijkt al duidelijk te zijn. Cools en rechercheur Ilse Lemmens
merken al snel op dat er toch zaken zijn die niet helemaal kloppen en gaan op
onderzoek uit.
Men
lijkt Cools met opzet op de zaak te hebben gezet omdat ze hem juist iemand
vinden die de zaak in het honderd kan laten lopen. Er lijkt erop dat hogerhand
bewijsmateriaal laat verdwijnen om de schuld maar in de schoenen van Verbauwede te kunnen schuiven.
De
personages worden lekker neer geschetst. Is Cools een geheel origineel politiefiguur
te noemen? We lazen wel vaker over een getroebleerde politiefunctionaris in
boeken. Ook Cools heeft vele zwakheden maar toch proeft dit personage erg oké.
Hij komt op mij niet afgezaagd of heel cliché
over. Ik
kan mij wel vinden in de stappen die hij zet tegen de eisen van hogerhand in.
Het duo Cools en Lemmens vind ik een soort van Jut en Jul; ze vullen elkaar
aan, komen voor elkaar op en plagen elkaar wat. Ik hoop niet dat de auteur
verderop in de serie boeken vervalt in het cliché dat de twee een relatie
zullen gaan krijgen.
Ik
ervaar veel humor in Luijten zijn schrijven. Hopelijk is het ook de opzet want
ik heb regelmatig zitten grinniken. Cools kan heerlijk Vlaams vloeken, waar
'Godvervlammenstecollerige nondedju'n voorbeeld van is. Maar ook bevat het
verhaal sommige filmische scènes die je op je ogen
geprojecteerd ziet zoals bijvoorbeeld hoe Cools wakker wordt na een avond
drinken.
Wat
trouwens ook wel eens fijn is, dat er geen ellenlange problemen in het privé-leven
voorkomen en beschreven worden. Hopla: dit is de zaak die speelt en daarmee
gaan ze hard aan de slag. Natuurlijk worden de zaken uitvergroot, maar het
voelt alsof het werkelijk zou kunnen plaatsvinden.
Hugo
Luijten is voor een auteur die ik op mijn lijstje Vlaamse auteurs zet om in de
gaten te houden. Zijn volgende boek ga ik zeker ter hand nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten