Verzwegen van Karin Slaughter

Titel: Verzwegen

Auteur: Karin Slaughter

Uitgeverij: Harper Collins
Publicatiedatum: juni 2020

Recensie door: Ink

Waardering: vijf kraaien

Wanneer het richting juni van het jaar gaat word ik altijd blij, want dan verschijnt er al jaren op rij een nieuwe Karin Slaughter. En zo dus ook dit jaar. ‘Verzwegen’ is inmiddels het 20^e boek van haar hand dat net is verschenen.

Het boek start met de moord op de studente Becky, terwijl zij aan het hardlopen is. Al in deze proloog geniet ik weer, omdat je het schrijven van een goede auteur herkend. Die in een paar zinnen een personage en een situatie schetst met wie je direct meeleeft.

Samen met Will en Faith (vaste personages in de boeken) komen we terecht in de Philips State Protongevangenis, waar net een opstand heeft plaatsgevonden waarbij een dode viel. Een gevangene geeft aan te willen getuigen over wat voorgevallen is, maar die vertelt onschuldig vast te zitten voor zijn eigen zaak. Hij zou onschuldig veroordeeld zijn door het werk van de voor ons zeer bekende Jeffrey Tolliver, de oude, vermoorde, politiechef uit Grand country.

Yes! We gaan dus terug in de tijd om deze zaak opnieuw te onderzoeken en wat is er toen gebeurd waardoor deze man beschuldigd en veroordeeld werd. En wat was de rol van Jeffrey Tolliver toendertijd?

Daarna wisselen de hoofdstukken zich af door terug in de tijd te gaan naar de periode toen het eerste slachtoffer van een seriemoordenaar viel en naar de huidige tijd waarin de zaak opnieuw onderzocht gaat worden. Het gevolg is dat de naam Jeffrey boven ieders hoofd hangt. Nick wil niet dat zijn vroegere chef zwart gemaakt wordt en wil bewijzen dat het toen allemaal goed verlopen is. Maar vooral Sara raakt in de war, die samen met haar nieuwe liefde Will Trent is, maar nu terug in het verleden wordt geworpen. Toen zij in het verleden ook met die zaak bezig was, had zij een relatie had met haar grote liefde Jeffrey, die voor hun huis vermoord werd.

De relatie van Sara en Will loopt momenteel al niet geheel soepeltjes, dit na een ietwat mislukt huwelijksaanzoek van Will, die wel volkomen oprecht was, maar lichtelijk verkeerd geformuleerd. En dan nu zit Sarah met haar hoofd in het verleden. Ieder loopt met zijn verleden in een nieuwe liefde.

Het onderzoek in het nu naar hoe Jeffrey destijds handelde en daarnaast de stap terug in diezelfde tijd waar je meeloopt hoe het onderzoek daadwerkelijk ging en je dus door de ogen van Jeffrey meekijkt...dat is super bedacht! Naast die zaak lees je hoe de relatie verliep tussen Sarah en hem: het vreemdgaan, scheiden, het moeten samenwerken.

Het verhaal bestaat uit 539 bladzijdes. De laatste hoofdstukken kon ik het niet meer wegleggen. Ik zie mijzelf nog in de tuin zitten en iedereen gebaren dat ze door moesten lopen. Ik wil verdorie weten wat er toch aan de hand was. Wie was het dan toch? Hadden ze het nu goed wie de dader was? Op het moment dat op pagina 483 Sarah heel hard 'Wat?' roept en verbijsterd tot de ontdekking komt wie het is, is dat zo'n fantastische plotwending en weet ik waarom ik fan van deze auteur ben. 

Nu staat Slaughter wel bekend om de gruwelijke details in haar boeken, maar schijnbaar had ik dat toch iets verdrongen. Ik moest soms echt even het boek aan de kant leggen. Bij navraag onder kenners was niemand verbaasd over de quotes die ik gaf. Of ik ben het vergeten of gevoeliger geworden. Vergeten dus!

Een klein voorbeeldje:

'Vasquez' moordenaars hadden zo vaak op hem ingestoken dat zijn ingewanden als een groteske bloem naar buiten waren opengevouwen. Het uiteinde van zijn pols was in zijn buik geramd zodat zijn arm net een stengelleek.'

Het nadeel is dat je verschillende soorten lezers hebt en ik ben van de categorie iets voor je zien en te veel meeleven. Er komen zeer regelmatig gruwelijke details over verkrachtingen voorbij. Die zeer plastisch beschreven worden. Vandaar het al eerdergenoemde dat ik soms even het boek weg moest leggen.

Slaughter gebruikt altijd de problematiek van geweld tegen vrouwen. Geen normaal mens kan de details over wat Tommie moet doormaken gewoon even lezen. Je voelt zoveel walging doordat je je beseft dat dit mensen dus in de echte wereld wordt aangedaan. Dat er echt zulke zieke mensen rondlopen. Dat voor een percentage jonge meisjes hun eerste ervaring in hun puberteit op seksueel gebied een verkrachting kan zijn. Iets om even bij stil te staan.

De auteur gebruikt geen gruwelijke details enkel om het verhaal grof te maken, maar om je stukjes werkelijkheid toe te dienen zodat je er eens bij stil staat dat dit ook onze wereld is.

Ook met dit boek is Karin Slaughter gewoon weer op haar best: karakters zo neerzetten dat ze tot leven komen, ons laten nadenken over de problematiek van geweld tegen vrouwen, de psychologische diepgang en vooral niet te vergeten: retespannend.

Over alle karakters die in de vorige boeken zijn voorgekomen, zijn in ‘Verzwegen’ de details en belangrijke achtergrondverhalen die van belang zijn voor het verhaal opgenomen. Zodat je ook als nieuwe lezer gerust dit 20^ste boek van Karin Slaughter Verzwegen op zou kunnen pakken. 

Originaliteit:     5

Leesplezier:     4,5 (genoten, maar moest het boek soms echt even wegleggen)

Schrijfstijl:       5

Psychologie:    5

Plot:                 5 

Spanning:        5