Antwerpse Boekenbeurs door Ink

Als grote boekenwurm die vrij veel boekendingetjes afloopt, was iedereen stomverbaasd als ik zei nog nooit op de Antwerpse boekenbeurs te zijn geweest. Beurs en Inkel...het gaat niet samen. Bij het horen van de Huishoudbeurs, Margriet winterfair, Libelles voorjaar, Bobo's kleuterparadijs krijg ik al rillingen over mijn rug. Al die rijen mensen die zich verdringen bij kraampjes en je daar moeten instorten; het lukt mij niet.
Als ik drie keer een trolley tegen mijn hielen heb gekregen, til ik zo'n trolley op en ligt hij buiten de beurs. Dus voor iedereen veel beter dat ik op zulke evenementen wegblijf.

Maar je moet toch eens naar de leukste boekenbeurs als je iedereen zo hoorde. Vooruit kaarten bestellen om op 31 oktober af te gaan reizen naar het Antwerpse. Ontmoet ik een week voor die datum Linda Bertens, de PR-mevrouw van uitgeverij De Geus, die nonchalant benoemt dat het de huishoudbeurs voor boeken is. Ehmmmm, hoe bedoel je Linda? Nou, net zo druk met rijen mensen met karretjes....
Oh men....oh mijn god.....zwetend werd ik nachtenlang wakker van een Inkel die op de grond verdrukt werd door tientallen vrouwen met boodschapkarretjes!

Mir en Caro verzamelen in Breda en van daaruit op naar Antwerp Expo met een zeer herhalende mevrouw op de TomTom.
Het is nog vrij rustig en wij beginnen in hal 1 en lopen al te kirren bij het zien van allerlei leuke kadoboekjes en andere nutteloze boekendingetjes, maar die o zo leuk zijn. We melden ons even bij de stand van uitgeverij Witsand en horen dat Sterre Carron al over de beurs loopt. Ze is die kant op wijzend naar links.

Wij hebben behoefte aan eerst een kop koffie en gaan rechts het restaurantje in. Direct zegt Mir: "Oh daar zit ze". Sterre is duidelijk herkenbaar aan haar kapsel aan de achterkant al. Bij haar zit Inge, die we van de facebookgroep kennen. We schuiven aan op het bankje en binnen de kortste keren kletsen we de oren van elkaars hoofd. Alsof je elkaar niet voor het eerst pas ziet.
Tegen twaalven even langs Witsand om de uitgever Dirk Demunck op te halen en we zetten richting naar de Rode zaal waar de Hercule Poirot uitgereikt zal gaan worden voor het beste Vlaamse thrillerboek. Bij binnenkomst tref ik gelijk Anne-Laure Van Neer, wiens geweldige Justine ik onlangs las. Sterre vertelt in het boek bezig te zijn en net bij een zeer humoristische scene belandt te zijn (voor de kenners: de scene in de tuin en het camouflagepak).
De genomineerden zitten eerste rij en Jos Dewit zwaait enthousiast als hij mij ontdekt. En ik net zo enthousiast terug. De genomineerden worden allemaal kort even geïnterviewd over hun boek en vlak daarna wordt eerst de publieksprijs uitgereikt aan Toni Coppers en de Hercule Poirot aan Patrick Conrad. Allerlei speeches vinden plaats tot het tijd wordt voor bubbels! Staan we dus even later gewoon in de aparte ruimte waar de genomineerden en uitgevers getrakteerd worden op een glas heerlijkheid met grappige kleine belegde broodjes. Sterre doet ietwat vreemds wat we maar niet benoemen om het imago van een keurige dame nog even in ere te houden. Laten we maar even een hapje in het restaurant gaan eten voor deze dame zich echt gaat misdragen.

De twee Vlaamse dames nemen iets Franstaligs en zijn verbaasd dat we er nog nooit van gehoord hebben. Sterre probeert het aan mij uit te leggen wat het is, door de naam een aantal keer, steeds harder te noemen. Noemt vervolgens de Nederlandse naam , maar ik kijk haar nog steeds even verbaasd aan. Koninginnehapje (Belgie had nooit een koningin toch??) is de naam en het ziet er uit als wat mijn hond fabriceert als hij ziek is, maar het is kip en vlees in een soort ragoutachtige brei. Smaakt best lekker als Sterre me dwingt een hapje te nemen.
Druk verder kletsend moet Sterre opeens in de actie, want ze moet gaan signeren.
Laten wij dan de beurs eens gaan verkennen. Bij de stand van De Geus blijven we plakken,want wat hebben die toch mooie boeken. Of we mee willen doen aan een actie om alle boeken van Knausgard te winnen. Nou.....dat wil ik wel. Heb pas deel 1, dus loop achter, maar het is een serie die ik ooit wel in de kast wilde gaan sparen. Dus met de kartonnen Knaus op de foto.

Bijschrift toevoegen

Even langs bij Toni Coppers: wat een leuke vent is dat ook zeg. Caro wil graag Hilde Vandermeeren van de Moordvrouwen even zien en op de foto. Ik vermoed dat Hilde nu nog angstdromen heeft om te moeten lachen voor de foto en mij aan te moeten kijken. Slenterend langs vele kinderboekenstands ontdek ik opeens Ish. Jan Kooyman raadde mij onlangs aan zeker de twee boeken van Ish eens te

gaan lezen. Ik er op af en een lekker manneke wat ook nog eens over mijn tattoos begint steelt al heel snel mijn hart (ik ben zo makkelijk). Onderweg raak ik met verschillende mensen in gesprek, zien we eindelijk Dirk Vanderlinden. We krijgen een tasje shirts mee van de Van Dieselcompany en brainstormen even over iets in Nederland te organiseren.
Onderweg kom ik Bert Bergh weer tegen voor de derde keer (stalkt hij mij ofzo?), raak in gesprek met een mij totaal bekende schrijver aan wie ik vraag of hij van de uitgeverij is over dat Vlaamse boeken slecht gelezen worden in Nederland (en andersom) en of ik zijn boek wil lezen. Met het boek onder de arm naar de Witsandstand. He Sterre...lang geleden. Ook Jos Dewit zit daar en er ontwikkelt zich een leuk en mooi gesprek. Waar eigenlijk een pintje bij hoorde. Koffie ook goed. Jos schrijft hele mooie woorden in het exemplaar van Weg. Echt een bloosmoment.

Sterre vind het wel weer tijd om een borrel te gaan drinken (en pakt vervolgens een watertje) en zo zitten we weer aan het zelfde banktafeltje te kletsen, lachen, plagen en al wat meer.
Mijn teamgenoot zie ik af en toe schudden met haar hoofd en ik vermoed dat ze niet alle grappen leuk vond. Maar ik had de dag van de maand oktober. Vermoedde ik voor deze dag dat Sterre Carron een keurige nette beschaafde Vlaams madammeke was: dat beeld is nu verdwenen.
Ik kan een Wist je dat..over Sterre maken van tientallen regels, maar onder druk van geheimhouding laat ik dat achterwege (grapje he die geheimhouding). We hebben afgesproken in januari snel een nieuwjaarsborrel te gaan drinken in Breda daar dit treffen met de twee Vlaamse dames voor herhaling vatbaar is.
Dit was een dagje om weer in te lijsten op onze muur van mooie momenten. Met daarbij de

vermelding dat hij hoog in onze top vijf staat.