Wat las Buistje allemaal?

Afgelopen week nadat ik Indra van Sterre Carron had uitgelezen, heb ik bewust een dag niet gelezen  ik moest het even laten bezinken. Dus na het schrijven van de recensie even een dag rust.

 Ik had afgelopen week een afspraak met mijn vriendin Esther , even een bakkie doen en bijpraten . We hebben elkaar leren kennen in Davos in Zwitserland  en we hebben allebei moeilijk behandelbare astma.  We hadden elkaar nog nooit gezien en toevallig wonen we allebei in Woerden en hebben we dezelfde longarts , toevallig toch .We hebben afgesproken dat we binnenkort wekelijks gaan wandelen. En dan ook nog eens dezelfde hobby hebben : lezen .

En natuurlijk tips uitwisselen.  Afgelopen weekend was het heerlijk weer , dus hup in de tuin . Maar dan kijk ik schuin naar mijn schutting, nou echt meneer de Hulk was er niks bij , mijn schutting was erg groen . Help !!!!!

Drie maal raden wat ik de volgende dag ging doen? Juist de mouwen werden opgestroopt en Lydia ging de schutting te lijf  met borstel en groenverwijderaar.  Nou ik heb het geweten!
 De volgende dag  weet ik zeker dat ik ook spieren heb ,wat een spierpijn had ik . 
Woensdag ook even op pad geweest gezellig bij Miriam even een bakkie gedaan . En ik werd verrast met een mooie stapel boeken . Dus ik kan even vooruit en de recensies zien jullie wel verschijnen. 

Maar wat heb ik gelezen? De Genius van Yvonne Franssen en echt een boek dat ik jullie zeker aanraad. Ik zeg echt niet te veel, want binnenkort verschijnt mijn recensie. En naar aanleiding van het lezen van het boek heb ik vragen gesteld aan Yvonne . 

Mijn volgende boek was Zwaarte kracht van Eva Monte  het leest vlot en er zat voor mij veel herkenning in . Emma is aardig aan de zware kant en ze wordt uitgeloot om deel te nemen aan een project.  Met een kleine groep geselecteerde lotgenoten gaat ze een paar weken naar het buitenland.  De laatste poging om af te vallen . Anders zit er niks anders op dan toch voor de ingreepvan een maagband te gaan. Er gebeurd veel en wanneer ze Thomas dood vindt op zijn kamer , komen de vragen: is het wel een hartstilstand? Dit boek raakt me best , zelf ben ik ook niet één van de dunste dus er zit veel herkenning in dit verhaal. Nu speelt mijn ziekte ook voor een deel mee.  Ik vind brunchen altijd leuk of bv wokken, we doen het zelden maar als we gaan voel ik de blikken in mijn rug Op dit moment zit ik op een heel belangrijke telefoon te wachten , zodra ik meer weet zal ik het vertellen.  

Mijn volgende boek is Ik aanbid je van Donna Leon . 

Tot de volgende week en veel leesplezier.  

Lydia

Boekpresentatie Zwaartekracht van Eva Monte

Om een 17 kilometer lange file op de A1 te ontwijken, rijd ik via de polder naar Hoevelaken, waar de presentatie van Zwaartekracht, de tweede thriller van Eva Monté (Victoria en Alexandra Nagelkerke), gehouden gaat worden. Maar doordat mijn TomTom een beetje eigenwijs is en mij tot drie keer toe een rondje over een enorm bedrijventerrein stuurt, besluit ik maar op eigen kracht via een klein stukje A28 naar Hoevelaken te rijden. Ja, dat dacht ik maar. Want ook nu is mevrouw de TomTom super eigenwijs en stuurt mij gewoon de A1 op, waardoor ik pas na tien kilometer kan omdraaien en dus bijna twintig minuten te laat op de presentatie verschijn. Gelukkig ben ik niet de enige die zo laat is en begint het feestje pas een minuut of tien nadat ik ben gearriveerd.

Sanneke van Duijn houdt een toespraakje namens de uitgeverij en overhandigd de zusjes een leuk – en lekker! – cadeautje. Victoria en Alexandra stralen. Niet niks ook, een tweede boek. Volgens zeggen (en eveneens volgens mijn eigen ervaring) is de tweede de moeilijkste van allemaal en dat wordt door beide auteurs ook nog eens bevestigd in hun toespraakje. Ze vertellen dat ze heel veel geleerd hebben van de redacteur die hun debuut geredigeerd heeft en het is dan ook geen wonder dat ze aan haar – Marja Duin – het eerste exemplaar van Zwaartekracht overhandigen.
Marja Duin is erdoor overdonderd, maar laat zich niet uit het veld slaan. In een kort toespraakje zegt ze dat ze het geweldig vindt hoe Victoria en Alexandra haar algemene op- en aanmerkingen op het vorige boek hebben opgepikt en hebben toegepast in dit nieuwe. Ze vindt het een geweldig boek en is blij dat ze ook deze heeft mogen redigeren.

Vervolgens leest Marja nog een spannend stukje voor uit Zwaartekracht, iets wat ontzettend nieuwsgierig maakt naar de rest. Na afloop van het officiële gedeelte is het dus ook niet zo raar dat de boeken als warme broodjes verkocht worden aan de aanwezigen.

Victoria en Alexandra krijgen er bijna een lamme hand van, maar gelukkig is er tussendoor een lekker stuk taart (heel toepasselijk bij de presentatie
van een boek over obesitas :-)) om de motor op gang te houden.

Een poosje daarna is het nog een gezellige drukte met veel gepraat en gelach, waarna iedereen zo langzamerhand mét boek weer op huis aangaat.

Een gezellige presentatie! Nu alleen het boek nog lezen, maar ik weet wel zeker dat dat niet gaat tegenvallen.

Linda Jansma

Zwaartekracht door Eva Monte

Titel: Zwaartekracht
Auteur: Eva Monte
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Publicatiedatum: april 2016

Eva Monté is de schrijversnaam van de zussen Alexandra en Victoria Nagelkerke. Zij construeren hun originele thrillers op een bijzondere manier, namelijk via brainmerge. Niet om de beurt een stukje of een hoofdstuk, maar helemaal samen. Al pratend, formulerend en thee drinkend vormt zich zo een spannend verhaal. 

Achterflap:
Wat doe je als je weet dat je zo niet verder kan? 
Emma heeft een levensgroot probleem. Ze is zo zwaar dat ze een laatste waarschuwing heeft gekregen. Als ze de mogelijkheid krijgt om hier samen met een groep lotgenoten iets aan te doen, grijpt ze die kans op een ander leven met beide handen aan. De groep reist af naar het Griekse eiland Chios waar ze zich gedurende zes weken onderwerpen aan een streng regime om een echte verandering in gang te zetten. Als een van hen na een paar dagen plotseling overlijdt, slaat de stemming om van hoop naar angst. 
Emma voelt dat haar leven in gevaar is, maar wie kan ze nog vertrouwen?

Mijn mening:
Een mix van Expeditie Robinson en Obese staat er op de achterflap. Gelijk heb ik Wendy van Dijk op mijn netvlies.... brrrr. Een van Nederlands meest geliefde presentatrices is een allergie voor mij. Vooruit, het is een boek. Weg met dat beeld van die schreeuwerige aansteller.

Laat ik met de deur in huis vallen: ik vond dit een heerlijk boek, wat ik razendsnel heb uitgelezen. In het verhaal hieronder zal ik uitleggen waarom ik mij zo vermaakt heb met dit boek.

Nog nooit een voldoende gehaald voor rekenen, taal of topo, twee keer blijven zitten, maar geniaal in een ding: mij het leven tot een hel maken. 

Emma wordt getreiterd op school om haar gewicht. Uitgescholden, geduwd, geslagen, spullen afgepakt. Iedereen kijkt de andere kant op. Zelfs de juffen doen mee. Juist Emma moet buiten spelen, want 'ze kan wel beweging gebruiken' wordt tegen haar gezegd. Dat ze zich verschuilt voor haar pesters wordt genegeerd. 
Vlijmscherp wordt neergezet hoe mensen elkaar kunnen treiteren met gevolgen tot ver in de volwassenheid.

Emma gaat als ze ouder is meedoen aan een pilot om succesvol af te vallen voor mensen met obesitas. Uit driehonderd deelnemers wordt zij 1 van de acht deelnemers aan het 'fatcamp', zoals haar zus het noemt.
Tijdens de reis naar Griekenland worden de rollen die altijd in elke groep aanwezig zijn al duidelijk (leider, stille, behulpzame enzovoort). Er worden duidelijke karakters geschetst die toch ook weer gelukkig niet eendimensionaal zijn. Het zijn heerlijk merkwaardige personen die de club van acht bevolken.
Emma, Thomas (de puppy van het gezelschap), Inez (die niet kan praten over wat zij vroeger gedaan heeft), Luuk( de vrolijkdoener), Conny, Silvia (de streber), Mark en Paula (opgewonden standje) vormen de groep en worden begeleid door een team zogenaamde professionals. Al kan je daar je vraagtekens bij gaan zetten in de loop van het verhaal. Ook in het team wat gevormd wordt door een fysio, diëtist, psycholoog en internist zijn redelijk aparte personen aanwezig.

Er vindt een constante perspectiefwisseling tussen 1993, de schoolsituatie van Emma en het nu, de dagen van het kamp. In de schoolsituatie wordt toegewerkt naar een dramatisch dieptepunt.
In het kamp is heerlijk veel gekonkel onderling. Men ergert zich aan elkaar en maakt een bondje tegen de ergste: Paula  Deze laatste reageert vaak vreemd en bozig op dingen en personen. 
Dan wordt een van de deelnemers dood aangetroffen. Men denkt eerst aan een natuurlijke dood. Een te dik iemand die opeens te veel moet sporten. Dus zal zijn hart het wel niet aangekund hebben. Op bladzijde 185 valt mijn bek open. Huh??? Hoe zit het nu? Eva Monte maakt me in de war...
Hoe dan toegewerkt wordt naar de uiteindelijke dader wordt goed gedaan en is zeker niet geheel voor iedereen voorspelbaar te noemen.

Mooi hoe het schrijversduo Eva Monte zich verplaatst in deze te dikke mensen, zonder te makkelijk te willen scoren. Hoe makkelijk om bepaalde grappen te gaan maken. Echter het gebeurt met respect. De gevoelens, angsten en onzekerheid van mensen met obese wordt prima weer gegeven. Ieder te dik mens kent de situatie niet in het openbaar friet, gebak of ijs te gaan eten. Bang voor opmerkingen die 'gewone' mensen denken te mogen maken.
Origineel om een onderwerp als een groep wat op reis is en waar een moord plaatsvindt een twist te geven door het met een groep mensen met obese in een kamp neer te zetten. Door dit gegeven wordt het verhaal anders dan weer een stelletje wat de zon opzoekt. Leuk bedacht. Ik heb ook veelvuldig zitten lachen. Een mooi vlotte pen met mooie kijkjes in de mensen en  goed geplande humor. Je voelt je bijna aanwezig tussen deze groep mensen, omdat ze zo realistisch door de schrijvers neergezet worden. Ik moest door blijven lezen en had het snel uit. 


Plot    4
Psychologie 4
Leesplezier 5
Schrijfstijl 4,5
Spanning 3,5
Originaliteit 4

Dikke vier sterren voor Zwaartekracht

Ink


Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!