Derde boek wordt geproefd

Joyce Spijker is de afgelopen maanden hard bezig geweest met haar derde boek. Donderdag schreef ze op haar pagina dat de 1e versie nu naar proeflezers is ...."Nu begint het ongeduldige wachten op de eerste reacties", verzucht ze.
Thrillerlezers had vorig jaar haar In de familie in onze leesclub en dat boek werd zeer enthousiast ontvangen toen. Dus wij kijken uit naar de volgende, Joyce!

Joyce Spijker signeert...

En jaaaaa hoor: Iris had weer geluk en mocht weer richting Tilburg rijden. Op de automatische piloot ging het al bijna. Naar wie had ze geen idee. Ze ziet het altijd wel, want kennen doet ze de schrijvers meestal toch niet. Nu was het wonder dat ze wel van Joyce Spijker had gehoord. Was dat niet van een van die leesclubs van jullie? Juist, je hebt de goede. Dus Joyce Spijker behoort nu tot het geheugen waar het niet veel verder gaat dan Sterre Carron, Nathalie Pagie en Linda Jansma die ze zou kunnen herkennen.

Als ik Joyce kletsend in de winkel ontdek, word ik bijna besprongen door een soort van pinguïn. In een mooi butlerpak word ik naar de tafel begeleid waar al een pot thee en prosecco klaar staat.
Even later snijdt Joyce een stuk vlaai voor me af. Terwijl ik geniet van de appelkruimeltaart bespringt mij de gedachte dat we al vier weken zo min mogelijk suiker eten. Oeps...morgen dan maar weer.

's Avonds eet ik namelijk ook nog eens een pizza met aardbeien en mascarpone. Wat zeg je? Ja, het is echt lekker. Als toetje dan he.

Joyce is een spontane, vrolijke, enthousiaste en supervriendelijke vrouw die op waanzinnige hakken rondloopt. Soms fantaseer ik wel eens hoe ik daar op zou lopen. Wordt de lachfilm van het jaar, alhoewel de film van een oud-teamlid die haar kunstgebit in een glas mojito gooide, na het drinken van vele mojito's, nog steeds met stip op 1 staat.

Sjoerd, de knappe butler, praat veel mensen naar de tafel met zijn charmante lach en die schuiven aan. Na een kopje thee verdwijnen de meesten ook weer met een gesigneerde In de familie. Sjoerd schenkt de thee en prosecco lekker bij en Joyce zit op haar gemak te kletsen met mensen die wildvreemd voor haar zijn. Ik zeg haar later dit knap te vinden hoe spontaan dat gebeurt en dat niet iedere schrijver haar dat na doet.

Het is een ideaal stel daar in die boekenwinkel, zij en haar man Sjoerd. Ook nog eens een mooi stel (ik hoor nu Sjoerd gewoon al praten als hij dit voorgelezen krijgt). Iris en jij hebben een mooi overeenkomstig iets, waar ze beiden nog trots op zijn ook: ze houden beiden niet van lezen. Nu heeft Sjoerd dan wel de eerste versie van In de familie gelezen en werd daar heerlijk steeds op het verkeerde been gezet. Iris heb ik nog nooit een boek zien lezen. Zelfs studieboeken bleven in het cellofaan zitten.

Terwijl de theetafel steeds lekker gevuld is, want Sjoerd vult de glazen wel, zie ik een oude bekende binnen wandelen: Silvia van Elzelingen. Net een dag daarvoor het boek dichtgeslagen, komt ze hem laten signeren.
Joyce vertelt in de tussentijd wat over het volgende boek waar ze nog aan moet beginnen. Ze twijfelt of ze een van de personen uit In de familie mee zal nemen en eventueel meerdere delen gaat schrijven. Maar het broeit allemaal nog in haar hoofd. Het kan nog alle kanten op. 
Sjoerd vertelt over gezamenlijke vakantiereizen naar Syrië bijvoorbeeld en hoe het er daar aan toe ging.

Nu weten mijn medesjeffie en ik dat intussen de ouderdom gigantisch toegeslagen heeft bij mij. Leuk dat Joyce dacht dat ik begin 40 ben, maar de vergeetachtigheid is helaas te vaak aanwezig. Om die reden hebben wij voor het blog dan ook een voicerecorder gekocht, zodat ik de gesprekken kan opnemen en later kan uitwerken. Was eerst nog het idee dat ik bij mooie dames wat van slag was en daardoor de gesprekken vergat, maar toen ik ook bij de mannen niet meer wist te reproduceren wat er gezegd was, werd het duidelijk. Ik kan op een filmpremière Monique Hendricx vragen naar wat ze leest en daar een poos over staan kletsen, ik draai me om en denk: euh ehm tja euh. Geen idee meer!
Je zou denken dat ik dan zo slim zou zijn om het apparaat mee te nemen..welnee...inderdaad vergeten. 
Als het wat rustiger is, ga ik mijn boek maar eens laten signeren. Als ik 's avonds de tekst lees ben ik onder de indruk van de mooie woorden die ze erin schreef (zal jullie er niet mee lastig vallen).

Na sluitingstijd van de winkel wordt ons toch wel verzocht om de spullen eens te gaan verzamelen. Het was zo gezellig dat de tijd van tot 16 uur ruim overschreden was. 
Zo mogen alle signeersessies zijn. Zelden zo enorm gezellige boekenmiddag gehad.



Enneh, Joyce's boek was die middag natuurlijk wel het best verkochte boek he!

Ink

In de familie - Joyce Spijker

Titel: In de familie
Auteur: Joyce Spijker
Uitgeverij: Boekerij
Publicatiedatum: Mei 2016
Aantal bladzijdes: 352

De cover van In de familie zou ik niet direct als een thriller bestempelen. Alleen het grote vleesmes op tafel doet anders vermoeden. Ik zou hem eerder bij de romans zoeken. Maar daardoor valt hij juist wel op tussen de thrillers met het vele wit. De kleur van de letters is wel toepasselijk bloedrood.

Joyce Spijker zou zich het liefst volledig op het schrijven willen richten. Spotlight was haar debuut binnen de romans. Met In de familie waagt ze zich aan het thrillergenre.

Spraakmakend familiedrama achter de schermen van politiek Den Haag.

Nina Satijn is een jonge fotografe, op zoek naar haar plek in het leven. Ze is single na een lange relatie en vindt steun bij haar oma Emma, die haar na de vroege dood van haar moeder voornamelijk heeft opgevoed. Nina’s vader Boudewijn, minister van Justitie en Veiligheid en bij een volgende kabinetsperiode in de race voor het premierschap, heeft zich tijdens de opvoeding nauwelijks om haar bekommerd en hertrouwde al snel met de mooie Marsala.

Als Nina op een dag bij Emma op bezoek gaat, vindt ze haar op de grond in de woonkamer in haar huis in Wassenaar. Vermoord. Ze besluit alles op alles te zetten om de dader te vinden en de dood van haar geliefde oma te wreken.
(Bron: achterflap boek)

“I cannot think of any need in childhood as strong as the need for a father’s protection.” Sigmund Freud

Wat mij meteen opviel waren de namen van twee van de (hoofd)personages: Merlot en Marsala, beide wijnsoorten. Leuk verzonnen om die op deze manier in het verhaal te verwerken, past goed bij het familiediner op de cover. 

Een citaat uit het boek welke mij opviel en ik heel mooi beschreven vond is:

“Twee gigantische blauwpaarse ogen kijken Nina van een afstand aan. Ze werken hypnotiserend en bevatten meer magenta dat natuurlijk daglicht kan veroorzaken.”

De personages worden helder neergezet, waarbij je van ze houdt of je vindt er geen bal aan. Nina wordt het meest naar voren gebracht, waardoor je een heel duidelijk beeld van haar kunt vormen. Hierdoor kon ik mij ook het meest inleven in haar, ze komt over als de normaalste van het stel.
De schrijfstijl is vlot en soepel. Geen moeilijk taalgebruik, gewoon heerlijk leesbaar met op zijn tijd een grapje tussendoor.

“Daar zul je ze hebben, M&M, een onverwoestbare eenheid.”

De hoofdstukken variëren van lengte, waardoor het verhaal lekker leest.
Het verhaal is niet overal even spannend, af en toe zakt het wat in. Maar Joyce weet er ook een beetje romantiek en seksuele spanning in te verwerken. Want waar zouden we zijn zonder een overspelige partner? ;-) Hierdoor blijft het een prettig boek en zou ik het onder het kopje Vrouwenthriller willen plaatsen.
Leuk verwerkt is het politieke-tintje. Ik was hier eerst nogal huiverig over omdat ik hier niet zoveel mee heb, maar het past gewoon. Niet te veel, niet te overdreven, gewoon precies genoeg om het verhaal kloppend te maken.
De plotwendingen zitten goed in het verhaal verweven en je wordt hierdoor meer dan eens verrast.
Al met al denk ik dat Joyce een zeer goed te lezen en verrassende Vrouwenthriller heeft neergezet.

Wraak, hebzucht en macht voeren hier meer dan eens de boventoon binnen deze politieke familiethriller. Zeker het lezen waard!

Plot: 4

Schrijfstijl: 4

Leesplezier: 4

Originaliteit: 4

Psychologie: 4

Spanning: 3,5

Hiermee verdient Joyce Spijker 4 hele mooie sterren voor haar thrillerdebuut In de familie.

Amanda

Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!

Leesclub In de familie: de conclusie!

De tweede thrillerlezersclub is afgelopen, de recensies worden her en der al geplaatst: het is tijd om de balans op te maken. 
Allereerst willen wij Uitgeverij Boekerij bedanken voor alle (zeer snel) verstrekte recensie-exemplaren, echt super! 
Wie deden er allemaal mee aan deze leesclub? Lydia Buist, Danielle Henssen, Anita Poot, Amanda de Leeuw van Weenen, Ink Kroon, Gisèle Smets, Marieke Verbruggen, Ans Stier, Esther van Golen, Fany van Hemelen, Rianne Leentvaar, Miranda Leijten, Julia van den Berg, Anneke uit den Bosch, Lena van Duijn en Yvonne Hoogendijk. Hartelijk dank allemaal voor jullie enthousiaste inbreng en deelname in de Facebookgroep! 

De boeken vielen al heel snel bij de deelnemers op de deurmat, wat was hun eerste reactie na het zien van de cover? 

Schrijfster Joyce Spijker was zelf ook in de Facebookgroep te vinden en zij heeft uitgebreid de tijd genomen de vragen van de deelnemers te beantwoorden. Wat vroegen de deelnemers zoal?

Met wie zou jij aan die tafel willen zitten? (Ink)

Dat is een moeilijke Inki, er zijn zoveel spannende en interessante mensen! Voor deze lijken me drie mensen wel heel erg leuk: Connie Palmen omdat zij (behalve erg gezellig) ook een fantastische schrijfster is met een geheel eigen stijl en stem, woordvoerster van de politie Ellie Lust, want die heeft vast veel boeiende details gezien in haar carriere die perfect passen in toekomstige thrillers en Isabel Allende, omdat zij de beste verhalenvertelster is die ik ken.

Was de dader vanaf het begin van het verhaal al bekend of is deze tijdens het verhaal ontstaan/veranderd? Ook nog nieuwsgierig waarom je HAEVN hebt genoemd in het boek. Heb je ze al gezien "live" of kwam die net voorbij tijdens het schrijven? (Danielle)

De dader was het uitgangspunt van het boek, dus inderdaad al vanaf het begin bekend. Met name in de wendingen en de verdachten is er gaandeweg nog wel wat bijgekomen en ontstaan, maar ik vind het heel fijn om vooraf wel te weten waar het over moet gaan en een dader hoort daar wel bij.

HAEVN vond ik een bandje dat wel bij Lars paste, hij leek me het type dat die muziek mooi vind. Bovendien is een jeugdvriend de toetsenist van de band, dus vandaar :-)

Mij vielen gelijk de namen op van de vrouw van Boudewijn en hun dochter: Marsala en Merlot. Ben geen wijnkenner, maar het zijn wijnsoorten. Vanwaar deze keuze? (Rianne)

Klopt, zijn wijnsoorten. En eigenlijk best toevallig (al is niks toevallig, toch?). Merlot vond ik een topnaam, Marsala is naast een wijnsoort (kwam ik pas later achter, tijdens het schrijven) ook een rode kleur en Boude-wijn heeft natuurlijk ook iets in zich. Het is natuurlijk een gezin, een eenheid, dus dat vond ik wel een grappig detail.

Als je begint te schrijven heb je het verhaal dan al helemaal in je hoofd of heb je een begin en ontstaat de rest van het verhaal tijdens het schrijven? Ook ben ik benieuwd of je aan de moord op mevrouw Els Borst hebt gedacht. (Yvonne)

Ik heb denk ik 80% wel al in mijn hoofd. De belangrijke gebeurtenissen die weet ik wel, ook wie het heeft gedaan, hoe en waarom. Details ontstaan tijdens het schrijven, dat is ook voor mij een grote verrassing. Zo kwam er een extra lijk bij dat ik niet had voorzien :-), dat was wel de grootste verrassing. En inderdaad, de moord op Els Borst was mijn startpunt van dit verhaal. Ik begon weer te schrijven toen dat net was gebeurd en het was heel lang onduidelijk wat er aan de hand was toen (hoe vermoord, door wie en waarom), dus op basis van dat gegeven ben ik een mogelijke variant gaan bedenken.

Vind jij dat politici hun macht misbruiken of is dit enkel voor je verhaal? (Fany)

Ik denk dat dit regelmatig gebeurt (bewust of onbewust), misschien wel vaker dan we denken, maar dat geldt (gelukkig) niet voor iedereen. In dit boek heb ik dat in de vorm van Boudewijn natuurlijk een beetje uitvergroot, zodat het goed paste in het verhaal.

Heb je ervaring met tbs'er vanuit familie of vrienden? Hoe heb je je research gedaan? (Fany)

Een tbs'er heb ik niet in mijn omgeving gelukkig. Lijkt me heel lastig, dus ik ben blij dat ik daar nooit mee te maken heb gehad. In de zaak van Els Borst kwam de term natuurlijk vrij snel voorbij en ik heb daarvoor gekozen omdat het paste in het verhaal. Psychiater was een beroep dat ik goed bij Emma vond passen en omdat het in mijn boek om een voortvluchtige tbs'er zou gaan, heeft ook Boudewijn er vanuit zijn functie last van.

Ben u zelf ook een beeldhouwer / kunstenares naast uw schrijfwerk? (Ans)

Nee, helemaal niet. Ik hou er erg van en bewonder kunstenaars, maar laat mij het maar bij woorden houden.

Had je een bepaalde politicus in gedachten tijdens het schrijven? Ik zag bv de hele tijd Mark Rutte voor me (Julia)

Hahaha, zoiets moet je natuurlijk nooit vragen, want dat gaat ten koste van je eigen beeld en van de andere lezers. Iedereen heeft immers een eigen plaatje van de personages in je hoofd. Ik had inderdaad een ex-politicus in gedachten, maar wel een heel andere. Mijn versie was wat flamboyanter en had meer weg van Herman Heinsbroek.

Waarom deze cover? Ik vind er geen link met het boek in. (Julia)

Klopt! Het is een omslag dat er van de ene kant helemaal niet bij past (als je hem letterlijk neemt), het gaat immers niet om een diner en er is ook geen sprake van een fysiek mes, en van de andere kant ook heel goed vind ik! Persoonlijk vind ik het een mooie kaft, omdat hij de sfeer goed weergeeft en als je hem figuurlijk interpreteert, dan zou je hem kunnen uitleggen als 'je kunt de de mensen met wie je dagelijks aan tafel zit niet vertrouwen, zij kunnen je een (figuurlijk) mes in de rug steken'. Je moet er dus misschien van houden, maar zelf vind ik het wel leuk dat je het omslag pas snapt aan het eind.

Heb je je laten inspireren door tv-series als Borgen en House of Cards? (Anita)

Die heb ik allebei nog steeds niet gezien helaas! Staan hoog op mijn verlanglijstje en al veel goeds over gehoord, dus hoop dat ik er tijd voor krijg. Tot nu toe schrijf ik in mijn vrije tijd na werk, dus series kijken kwam er niet van. Heb wel 8 jaar voor politici gewerkt, dus daar zit wel een belangstelling.

Hoe verloopt jouw schrijfproces? Hoe lang doe je er eigenlijk over? (Marieke)
De duur verschilt per boek heb ik gemerkt, maar het proces is ongeveer hetzelfde. Ik begin met een idee (thema), een aanleiding, soms uit de krant of iets dat al een tijdje in mijn hoofd rond zoemt. Dan komen de personages. De belangrijkste werk ik zo compleet mogelijk uit. Ik bedenk wie ze zijn, hoe ze zo geworden zijn, wat ze hebben meegemaakt, wat belangrijk voor ze is en wat juist niet. In het Engels is daar een uitdrukking voor 'what makes them tick'. Als je dat hebt, ga je het plot vormgeven: wat gaan die personages ervaren? Bij een thriller weet je als schrijver van te voren vaak meer dan bij een roman, dat moet ook wel, want anders passen die puzzelstukjes nooit in elkaar aan het eind. Die fase 'voor het schrijven' duurt wel tot 3 maanden soms. Als dat staat en ik weet dat er een boek in zit, ga ik schrijven. Bij In de familie kostte deze eerste versie me 5 maanden om te schrijven, dus dat ging heel snel (Spotlight duurde wel 12 maanden). Vervolgens laat ik die complete versie lezen aan een groep proeflezers (stuk of 10) en de redacteur van de uitgeverij. Met die feedback ga ik vervolgens weer aan de slag voor een tweede versie. Dat is altijd een rottig klusje. Vervolgens herhaalt dit proces zich een paar keer (zo kijken er naast de redacteur ook vaak nog een externe redacteur (die het niet eerder heeft gelezen) en een persklaarmaker na). Na een aantal versies (deze keer stuk of 6! is het echt klaar en kan het naar de drukker. Iedere versie duurt ongeveer een maand. Het complete proces van idee tot eindproduct duurt in mijn geval zeker een jaar. Ik doe het dan wel naast mijn baan. Als ik meer tijd had, zou het wel sneller kunnen (omdat je eerder kan beginnen aan een nieuw idee tijdens dat herschrijven), dus ik hoop dat dat ooit kan!

Wij hebben Joyce ook nog gevraagd wat zij van de leesclub vond. Hoe vond ze het dat haar thrillerdebuut zo onder de loep werd genomen?

Ik vond de leesclub een enorm bijzondere ervaring! In de familie is mijn tweede boek, maar omdat het nu een thriller is én Spotlight alweer een tijd geleden uit kwam voelde het als een debuut. Wanneer zo'n boek dan het warme nest van de uitgever en je kleine, vertrouwde omgeving verlaat is dat een enorm spannend moment, zeker wanneer 15 die hard lezers er dan ook nog eens een oordeel over gaan vellen. Doodeng vond ik het, een echte vuurdoop. Ik heb jullie updates dan ook met een bijna obsessieve manier gevolgd en de Facebookgroep stond standaard open op mijn bureaublad om maar niets te missen. Gelukkig waren de eerste berichten al snel goed en werd het alleen maar beter. Een beter begin van mijn nieuwe boek had ik me niet kunnen wensen! Ik wil iedereen daarom bedanken: voor de complimenten, de kleine kritische noten (die zijn altijd leerzaam), de boost voor mijn zelfvertrouwen dat een thriller schrijven een goede keuze was en voor de mooie vragen. Dankzij jullie voel ik me echt onderdeel van 'de familie', dankjewel!

Al met al weer een geslaagde leesclub. De deelnemers beloonden In de familie met gemiddeld vier sterren! Een resultaat waar Joyce Spijker trots op kan zijn! 

Beslommeringen van een freule in Zeeland

Wat doet een freule zoal in een week?

Nou, ten eerste zich enorm druk maken over een klinische les over COPD die ze moet geven op haar werk. Jeetje wat vind ik dat toch vervelend om te moeten doen. Al een week van tevoren in de stress om een PowerPoint in elkaar te zetten, elke dag tot vlak voor ik naar bed ging bezig geweest met dat stomme ding. Uiteindelijk toch tevreden over het resultaat. Donderdagmiddag was het zover… Alles gereed gezet, aangesloten enz. Klinische les is bezig en ik wil een filmpje laten zien: U heeft geen verbinding met internet. K*T! Daar heb ik dan weer niet over nagedacht. Gelukkig kan onze werktelefoon als Wifihotspot worden ingesteld, dus filmpje kon toch worden bekeken. Aan het einde kreeg ik te horen dat ze het een interessante klinische les vonden. Ik heb het erg goed gedaan, beter dan de vorige keer. Nou, super! Heb ik mij daar nou zo druk om gemaakt?! (Volgende keer ben ik weer net zo in de stress hoor!)

Om het goed te maken mocht ik ’s avonds naar de Avond van het Spannende Boek in Amsterdam. Super leuk! Nog nooit geweest. En wat een super leuke ervaring was het zeg! Tof! De rest kunnen jullie 1 dezer dagen terug lezen in mijn verslag hierover.

Verder hou ik zo een beetje de leesclubs in de gaten en is sinds afgelopen week “mijn eigen” leesclub begonnen. De leesclub van Ellen de Vriend over Vermist. Het boek speelt zich af in Zeeland, dus ja, dan hoort de Zeeuwse Freule hem ook te lezen natuurlijk. Tot nu toe al best wel wat bekende dingen tegengekomen. Ik vind het heel leuk om te doen die leesclubs. Het is even zoeken hoe alles in het vat te gieten, maar dat komt allemaal vanzelf.

Verder zal ik eens vertellen hoe het met mijn Thrillerlezers Reading Challenge gaat. Nou, die verloopt best soepel eigenlijk! Van de 30 categorieën heb ik er tot nu toe al 17 kunnen afstrepen. Dus al over de helft. Maar ja, die laatste categorieën zijn ook vaak de wat moeilijkere!

Wat heb ik dan gelezen? Niet zoveel eigenlijk. Ik heb In de familie van Joyce Spijker uitgelezen. Een echte vrouwenthriller. Leuk boek om te lezen met goede plotwendingen. Het eindverslag van deze leesclub zal volgende week op het blog komen.

Nu ben ik bezig in Vermist van Ellen de Vriend voor de derde thrillerleesclub. Karen heeft aangifte gedaan van vermissing van haar man Joost. Ze wordt hierin eigenlijk niet zo serieus genomen. Totdat ze zijn auto leeg terug vinden bij het Veerse meer..

Nou, ik ga snel verder met al mijn druktes rondom school en het blog en hoop jullie een volgende leesweek weer te spreken!

Toedeloe!

Amanda

Boekpresentatie In de familie op 27 mei 2016

Hoe het allemaal verliep

Twee weken geleden kwamen er opeens twee leesclubs bij Thrillerlezers. De inhoud van het boek In de familie beviel me meteen, vandaar dat ik een mail had gestuurd om mee te mogen doen in deze leesclub.

De andere leesclub liep parallel aan deze en omdat Beschadigd van Ika Gerritsen eerder startte was ik daarbij ingedeeld. Al helemaal happy dat ik aan een leesclub mee mocht doen (dit was voor mij de eerste), toch hoopte ik nog om ook aan de leesclub van In de familie toegevoegd te worden. Het boek van Ika was meteen een knaller en was ook binnen twee dagen uit. Met leuke korte Twitterberichtjes deelde ik mijn enthousiasme over dit boek op social media. Toen kwam opeens de vraag van Joyce of ik ook in de leesclub zat van haar boek. Ik heb haar toen verteld dat er zoveel aanmeldingen waren dat ik uitgeloot was hiervoor. Joyce vroeg aan Inki Kroon (een van de beheerders van Thrillerlezers ) of er nog een plekje vrij was in de leesclub. Een soort van bonuslezer. En toen was het zover: ik werd alsnog toegevoegd aan de leesclub. Het enige wat er tegenover kwam te staan was dat ik naar de boekpresentatie zou moeten gaan (wat helemaal geen straf was!).

27 mei 2016 20:00 uur

Het was zover, het boek dat ik op 1 dag verslonden had en mij nog steeds vreugde sprongetjes geeft bij de gedachte over de inhoud, want wat is het een topper, werd gepresenteerd.

Zware regen- en onweersbuien zorgden ervoor dat de spanning al aardig opgevoerd werd: op weg naar de locatie. De kerk op de Heilust in Kerkrade was als locatie klaargemaakt voor een spectaculaire avond.

Bij binnenkomst was de sfeer meteen aanwezig. Mensen stroomden binnen en een DJ vulde de kerk met goeie muziek. En daar stond ze dan te midden van al haar vrienden en “familie”, glunderend van oor tot oor. Wat is ze mooi en bewonderenswaardig: Joyce Spijker. Nadat ik me als “bonuslezer”van Thrillerlezers had voorgesteld en we een kort gesprekje hadden, konden we onder het genot van een drankje onze ogen even de vrije loop laten gaan in de kerk.

Joyce klom op het podium en startte haar speech, waarin ze haar vrienden en familie bedankte voor de afgelopen periode en haar de steun en moed gaven om tot dit mooie resultaat te komen.

Marloes Flier van het gloednieuwe L-magazine deed een klein interview met Joyce. Daarna kwam de uitgever Boekerij met dankwoorden over haar boek en persoonlijkheid.

Het slotwoord was aan Joyce, waarbij ze een mooi verhaal neerzette over de gelijkenis van het schrijven van haar boek en het bouwen van een kerk. De fundamenten en steunpilaren die nodig zijn om de top stabiel en stevig te bereiken.

En bij haar laatste woorden aan wie ze haar eerste boek zou overhandigen, kwamen de emoties naar boven. Met een lach en een traan werd het eerste boek overhandigd aan haar ouders onder een luid applaus vanuit de kerk.

Daarna werd de avond gevuld met een heerlijke sfeer en het signeren van het boek. Haar eerste boek Spotlight had Joyce nog speciaal voor me meegenomen. Dus als een trotse pauw liep ik met twee gesigneerde boeken na afloop naar buiten.

Lieve Joyce, ik wil je bedanken voor deze mooie avond! Je hebt een zinderend boek neergelegd waarbij iedere lezer zich de vingers bij gaat aflikken. Ik hoop in de toekomst nog vaak iets van je te mogen lezen en je te ontmoeten. Je bent een prachtmens. Heel veel succes met de verkoop van je boek In de familie en ik ben trots dat ik er nu aan toegevoegd ben.

Thrillerlezers wil ik bij deze ook bedanken voor de mogelijkheid die zij me hebben gegeven om dit mee te mogen maken. Het was een avond om nooit meer te vergeten.

Daniëlle Hensen

Joyce Spijker met In de familie

Titel:   In de familie
Auteur: Joyce Spijker
Publicatiedatum: 27 mei 2016
Uitgeverij: Boekerij

Achterflap
Spraakmakend familiedrama achter de schermen van politiek Den Haag

Nina Satijn is een jonge fotografe, op zoek naar haar plek in het leven. Ze is single na een lange relatie en vindt steun bij haar oma Emma, die haar na de vroege dood van haar moeder voornamelijk heeft opgevoed. Nina’s vader Boudewijn, minister van Justitie en Veiligheid en bij een volgende kabinetsperiode in de race voor het premierschap, heeft zich tijdens de opvoeding nauwelijks om haar bekommerd en hertrouwde al snel met de mooie Marsala.

Als Nina op een dag bij Emma op bezoek gaat, vindt ze haar op de grond in de woonkamer in haar huis in Wassenaar. Vermoord. Ze besluit alles op alles te zetten om de dader te vinden en de dood van haar geliefde oma te wreken.

Mijn mening
Alhoewel ik bij het woord vrouwenthriller altijd wat schrik krijg, omdat mijn smaak op ander gebied ligt, raak ik lezend steeds enthousiaster. Ik hou van ingraven in lange hoofdstukken, maar dit boek bevat vrij kleine hoofdstukken. Maar dat voelt goed in Joyce's boek. Je leest namelijk snel in het verhaal en pakt zo 1, 2, 3, 10 hoofdstukjes mee. Want ach, eentje kan toch makkelijk en zo ben je weer een heel stuk verder.
Joyce heeft met In de familie een heerlijk, makkelijk leesbaar boek geschreven met daarin personen die je ergeren of waar je juist met meeleeft. Goed neergezet zodat je ze voor je gaat zien. Nina, Emma, Boudewijn zie je als in een film hun dingen uitvoeren. Geen eendimensionale figuren maar bijna levende, karaktervolle mensen. 
Extra prettig punt vind ik dat er geen overdreven, pagina's lange romantiek in het boek verwerkt zit. Joyce heeft een aantal plotwendingen ingevoerd die je lang laten zoeken naar de dader. Vanzelfsprekend in een thriller word je bepaalde gedachtegangen opgestuurd. Op een gegeven moment wordt het je wel duidelijk wie het zou moeten zijn, maar ook dat hindert niet bij de fijne leessfeer. Je raakt juist benieuwd naar het waarom.
Tevreden sla je het boek dicht en is in ieder geval mijn vooroordeel ten opzichte van vrouwenthrillers bijgesteld. In de familie is een hele goede uitzondering van het getut in soortgelijke boeken. Het tilt het niveau een stuk hoger, ver boven de Suzanne Vermeers en Linda van Rijns. Liefhebbers van de genoemde schrijvers moeten zeker In de familie gaan oppakken, maar zeker alle liefhebbers van de vrouwenthriller zullen zich heerlijk vermaken met dit boek.


Plot 4
Psychologie 4
Schrijfstijl 4
Leesplezier 5
Spanning 3
Originaliteit 3,5

Vier sterren 

Ink


Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!

De eerste officiële Thrillerlezers leesclub!

Deze maand mei hebben wij een weer nieuwe stap en wat vinden wij het zelf ontzettend gaaf: we gaan starten met leesclubs.
Meerdere mensen lezen hetzelfde boek en bespreken deze uitgebreid in een apart aangemaakte facebookgroep met elkaar. Vooraf vertellen zij wat zij verwachten, tijdens het lezen hoe het verhaal bevalt en na afloop beantwoordt de groep een aantal vragen en maakt een stukje over hoe zij het boek vonden.

Wij gaan met een flitsende start beginnen, want deze maand hebben wij twee grote leesclubs. Beide leesclubs hebben op een bepaalde manier iets met elkaar te maken en ook weer niet.
De twee schrijfsters zagen door onze aankondigingen van nieuw te verschijnen boeken een bepaalde overeenkomst. Ik stelde de dames voor hun boeken uit te wisselen en na het lezen elkaar te interviewen. Enthousiast reageerden zij beiden het een prima idee te vinden. Na nog even verder babbelend, hoorde Joyce van het leuke idee van een leesclub rondom Beschadigd van Ika Gerritsen en kwamen wij tot het idee rond In de familie ook een leesclub op te zetten.
Het boek van Ika Gerritsen komt 28 mei uit. Joyce's boek verschijnt 1 juni, maar half mei zijn daar exemplaren van beschikbaar en om die reden starten wij nu vast met de eerste oproep. 

Wie wil er meedoen aan de leesclub van In de familie van Joyce Spijker?

Hier onder lees je waar het boek over gaat:

Spraakmakend familiedrama achter de schermen van politiek Den Haag

Nina Satijn is een jonge fotografe, op zoek naar haar plek in het leven. Ze is single na een lange relatie en vindt steun bij haar oma Emma, die haar na de vroege dood van haar moeder voornamelijk heeft opgevoed. Nina’s vader Boudewijn, minister van Justitie en Veiligheid en bij een volgende kabinetsperiode in de race voor het premierschap, heeft zich tijdens de opvoeding nauwelijks om haar bekommerd en hertrouwde al snel met de mooie Marsala.
Als Nina op een dag bij Emma op bezoek gaat, vindt ze haar op de grond in de woonkamer in haar huis in Wassenaar. Vermoord. Ze besluit alles op alles te zetten om de dader te vinden en de dood van haar geliefde oma te wreken.

Als je je aanmeldt via de mail, willen wij graag van jou een motivatie waarom je mee wilt doen.
Ook stem je in met de afspraken die rondom de leesclub gelden:

• Je gaat in de aparte facebookgroep die opgezet wordt voor de periode dat deze leesclub duurt.
• Daar vul je alle gedeeltes in.
• Je maakt na afloop een eigen mening over het boek die je instuurt naar het blog, maar ook plaatst in de groep op facebook. Tevens bij Bol.com en/of Hebban of jouw eigen boekenblog.
• Indien het om een of andere reden opeens niet mocht lukken aan de leesclub te beginnen, wees dan zo sportief een ander het boek te sturen. Dan kan een deelnemer die buiten de boot viel toch meedoen en hoort de schrijfster het aantal meningen wat van tevoren bedacht is.

Klinkt allemaal streng, maar laten we vooral niet vergeten dat dit erg leuk kan worden!

Geef je op via Thrillerlezersblog@gmail.com. Zet in de onderwerpregel: leesclub Joyce Spijker

Geef aan of je papier of digitaal leest, beide is namelijk mogelijk.

Wij horen graag van jullie. Opgeven kan tot 13 mei a.s.!

P.s: ook teamleden kunnen zich aanmelden voor een van de leesclubs
P.s nummer twee: neem ook vast een kijkje bij Beschadigd van Ika Gerritsen, zodat je jouw keuze beter kan maken aan welke leesclub je zou willen meedoen. Beide boeken zijn vrouwenthrillers.