Barbara de Smedt beantwoordt vreemde vragen

Wat maakt je kwaad?
O jee, veel dingen helaas ;) Onrecht tegen mens en dier, agressie in het algemeen maar vooral in het verkeer, mensen die gemaakte afspraken niet nakomen, hypocrisie,… Moet ik nog verdergaan?

Geloof jij in toeval?
Nee, ik ben zo’n 'die hard' die altijd denkt dat alles met een reden gebeurt. Ook de minder leuke dingen. Ik ga steeds op zoek naar de betekenis van de dingen die ik meemaak. Of die er ook echt is, doet er eigenlijk niet toe. Voor mij helpt het om met het leven om te gaan.

Welk nummer doet pijn aan je oren?
Ik ben nogal tolerant, maar hardcore house zou ik wel uit zetten denk ik.

Welk nummer blère je altijd zo hard mogelijk mee?
In de auto: élk nummer, maar als ik moet kiezen uit wat zoal op de radio gespeeld wordt, dan ‘Relax' van Mika of' Somebody I Used to Know' van Gotye.

Met welk bekende persoon zou jij wel een avondje willen gaan stappen?
Joaquin Phoenix (Joker): fantastische acteur én vegan én durft emoties te tonen. Topkerel.

Waarvan word jij super-enthousiast?
Van iemand die gepassioneerd praat over iets wat hem drijft. Dat is zo mooi...

Speel je wel eens vals in spelletjes?
Nee, daar ben ik veel te doorzichtig voor. Ik verlies ook meestal.

Welk beroep zou je nooit kunnen uitoefenen?
Onderwijzer: wat een geduld hebben die mensen! Ik zou het niet kunnen opbrengen. Respect.

Wanneer heb je voor het laatst gedanst?
Van deze vraag word ik stil. Ik dans zo graag en toch kan ik het me niet herinneren. Auch.

Kan jij tolerant zijn voor intolerante mensen?
Haha, oeps strikvraag. Nee, dus dan ben ik ook zo’n intolerant mens zeker?

Word je liever aangevallen door een hond of een zwerm bijen?
O God, wat een vraag!! Bijen ben ik niet zo bang van, wespen daarentegen! Ik ben eens in een wespennest gelopen en heb daar meerdere steken aan overgehouden. Dat heb ik wel overleefd, dus nu twijfel ik toch… zo’n hond die aanvalt lijkt me ongelofelijk traumatisch.

Welke film vond je verschrikkelijk?
Geen enkele die ik me kan herinneren. Wanneer ik een film niet goed vind zet ik iets anders op. Doe ik met boeken trouwens ook.

Welke film kan jij wel duizendmaal zien?
Sorry, not sorry: The Notebook

Wat bestel je bij McDonald’s?
Niets, tenzij het ergens in het buitenland mijn enige optie is om eten te vinden. Dan zou ik vermoedelijk frietjes en een slaatje bestellen. Hamburgers eet ik niet.

Welke foto staat er als achtergrond op je tablet/laptop?
Een standaard ding van Apple. Vroeger vond ik dat erg belangrijk en visualiseerde  ik mijn doelen door er overal afbeeldingen van rondom mij te plaatsen. Tegenwoordig heb ik dat niet meer nodig om gefocust te zijn. En de mensen/dieren die ik graag zie, zie ik dagelijks ‘for real’. Behalve mijn zoon die in België achterbleef, maar die zou het denk ik zeer ‘akward’ vinden moest ik zijn foto op mijn scherm hebben :D

Als je nog maar 1 boek zou mogen lezen, welk zou je dan nemen?
Eentje dat ik al gelezen heb? Toen ik een tiener was las ik 'The Garden of Eden' van Hemingway en ik herinner me dat ik daarvan erg onder de indruk was. Die wil ik heel graag nog eens opnieuw lezen om te kijken of dat nog steeds zo is.

Wat zou je eten als laatste avondmaal?
Pizza :) ook als laatste ontbijt en laatste lunch, trouwens. Wel echt lekkere pizza he! Met een dunne krokante korst en verse tomatensaus, mmmm.

Wat staat op de eerste plaats op je bucketlist?
‘een boek schrijven’ - ow! Ja, dat is bij deze dus gebeurd met Blauw. Wacht… solo een boek schrijven! (note:dat gaat in het najaar gebeuren).

Welk dier omschrijft jouw persoonlijkheid?
Ik ben een kat, zonder twijfel. Vraag maar aan mijn hond.

Wie zou de hoofdrol in de verfilming van jouw boek moeten spelen?
Dat zou dus Olivia zijn in Blauw. Geloof het of niet, daar hebben Joke en ik al gesprekken over gehad en we hadden daar beiden een heel ander beeld van. Grappig! Maar eerlijk, ik vind dat erg moeilijk. Het zou een melancholische rol zijn… Misschien een Laura Dern in haar jonge jaren? Of Cate Blanchet? Eigenlijk wil ik wel graag weten hoe de lezers Olivia voor zich zien...

Getiteld met Blauw van J.B. Ocean

Getiteld bestaat uit tien vragen rondom de titel van een boek. Deze week beantwoordde de ene helft van J.B. Ocean al de vargen rondom Blauw, vandaag de beurt aan de andere helft Joke.


1. Blauw. Waarom blauw en niet groen of wit of een andere kleur?

Er is een klein linkje naar één van de personages.



2. Wat is je lievelingskleur en waarom?

Koraalrood is mijn eerste gedachte. Een prachtige, energieke kleur.

En combineerbaar met vele andere kleuren.

3. Ken je iemand die kleurenblind is?

Ja. Twee van mijn collega's zijn kleurenblind, wat soms tot hilarische situaties leidt.


4. Voor jullie volgende boek ben je verplicht om opnieuw een kleur als titel te gebruiken omdat jullie uitgever dat wenst. Welke kleur, en waarom?

Koraalrood dan maar? Bij dat idee raak ik meteen geïnspireerd.

5. Noem de kleuren van de regenboog op in volgorde zonder te spieken.

Rood, Oranje, Geel, Groen, Blauw, Indigo, Violet.

Die ken ik nog van toen ik op de academie zat. (En nu maar hopen dat ik het juist heb.)


6. Je hebt de kleur blauw, maar welke TINT blauw vind je het mooiste?

Turquoize. Die kleur associeer ik meteen weer met prachtige stranden en luie hete middagen.


7. Door welke soort/kleur bril zie je het leven?

Sowieso de spreekwoordelijke roze bril. Ik zie mezelf als een optimist.


8. Heb je ooit al een grijze periode meegemaakt in je leven?

Zoals de meeste mensen denk ik is mijn leven ook niet altijd rozengeur en maneschijn geweest. Maar met die roze bril op men neus vind ik altijd wel een manier om het leven van de zonnige kant te bekijken.


9. Koos je de naam Ocean omwille van het blauw, of had dit een andere reden?

Bij het zoeken naar een pseudoniem zochten we ‘iets’ dat ons beiden verbindt.

Hoewel we er geen van beiden ooit in gaan houden we enorm van de oceaan omwille van de rust die we ervaren als we kijken naar die oneindige massa water vol geheimen.

Win Blauw van J.B. Ocean

Barbara en Joke zitten deze week in ons item Getiteld en daarom verloten we ook een exemplaar van Blauw.

Waar gaat Blauw over?
De Antwerpse galeriehoudster Olivia worstelt al jaren met schuldgevoelens en verdriet. Haar vriendin Ella is de enige die haar geheim kent. Wanneer Olivia geen uitweg meer ziet, vindt Ella dat het tijd wordt dat Olivia de waarheid vertelt over wat er die zomer in Normandië is gebeurd. Maar dan blijkt dat Olivia niet de enige is die dingen verzwijgt en een zoektocht naar antwoorden begint.

Blauw is een verhaal waarin vriendschap centraal staat. Het is een roman over liefde en  eenzaamheid waarin familie de rode draad is, ook al is die draad gebroken.

Ik heb zelf erg genoten van het boek. Wil jij kijken of je het met mij eens bent? Je kan hem nu winnen.

Wat te doen? Wij willen van jou weten hoe de dames van het pseudoniem J.B. Ocean heten. Stuur je antwoord naar Thrillerlezersblog@gmail.com ovv Blauw

Getiteld Blauw met Barbara de Smedt van J.B. Ocean GESLOTEN

Getiteld is tien vragen rondom de titel van een boek. Vandaag dus vragen rondom het boek Blauw van JB Ocean met de B.

1. Blauw. Waarom blauw en niet groen of wit of een andere kleur?
In eerste instantie omdat Blauw zo’n mooi woord is. Volgens mij kwam Joke met het idee. Zonder te veel te ’spoilen’ staat het verder o.a. voor feeling blue, een blauwtje lopen, blues muziek, … allemaal dingen die met het boek te maken hebben. En voor de zee natuurlijk.

2. Wat is je lievelingskleur en waarom?
Ehm… blauw dus. Echt waar! Ik denk niet dat daar een rationele reden voor is. Ik draag het veel in mijn kleding en ik word er blij van. Zwembadblauw bijvoorbeeld geeft me een instant happy gevoel.

3. Ken je iemand die kleurenblind is?
Nee, maar ik zou dat wel erg vinden. Al weet je niet wat je mist dan, veronderstel ik.

4. Voor jullie volgende boek ben je verplicht om opnieuw een kleur als titel te gebruiken omdat jullie uitgever dat wenst. Welke kleur, en waarom?
Koraal! Of nee, Turquoise! Of Oker! We zullen dat verklappen eens het zo ver is, want wie weet zijn we dat wel van plan…?

5. Noem de kleuren van de regenboog op in volgorde zonder te spieken.
Uhm… echt geen idee dus hier ga ik: wit, geel, oranje, rood, blauw, paars, groen en weer wit of zo?

6. Je hebt de kleur blauw, maar welke TINT blauw vind je het mooiste?
Ik weet niet hoe die heet, maar die afgewassen lichte kleur van een oud jeans jack waar wat wit doorschemert vind ik heel mooi. Of die doorzichtige kleur van de golven wanneer de zon erdoor schijnt.

7. Door welke soort/kleur bril zie je het leven?
Toch wel een roze en geen blauwe. Of liever een gele, met veel zon.

8. Heb je ooit al een grijze periode meegemaakt in je leven?
Natuurlijk, net zoals iedereen. Gelukkig nog nooit een zwarte, al komt dat ongetwijfeld nog. Het leven is kort dus probeer ik mijn dromen na te jagen nu het nog kan.

9. Koos je de naam Ocean omwille van het blauw, of had dit een andere reden?
Dat was toevallig, want als we nog boeken schrijven zullen die niet allemaal Blauw heten natuurlijk. Joke en ik hebben allebei iets met water: enerzijds worden we erdoor gefascineerd en anderzijds zijn we er doodsbang van. Bij een goed glas wijn ga ik zelfs beweren dat ik in een vorig leven een heks was die verdronk… Ik zal dat voor een volgend interview houden ;)

Leesclub met de roman Blauw van J.B. Ocean

In 2020 begonnen we met onze eerste leesclub met een roman waarin het boek Blauw van de dames J.B. Ocean het middelpunt werd.
Ze debuteerden in juni 2019 met ‘Blauw’, een roman die ze in eigen beheer uitbrachten. Het boek werd na enkele weken opgemerkt door Hamley Books en kwam – deels herwerkt – opnieuw uit in februari dit jaar.


Waar gaat Blauw over?
De Antwerpse galeriehoudster Olivia worstelt al jaren met schuldgevoelens en verdriet. Haar vriendin Ella is de enige die haar geheim kent. Wanneer Olivia geen uitweg meer ziet, vindt Ella dat het tijd wordt dat Olivia de waarheid vertelt over wat er die zomer in Normandië is gebeurd. Maar dan blijkt dat Olivia niet de enige is die dingen verzwijgt en een zoektocht naar antwoorden begint.

Blauw is een verhaal waarin vriendschap centraal staat. Het is een roman over liefde en  eenzaamheid waarin familie de rode draad is, ook al is die draad gebroken.

Als het boek bij ieder gearriveerd is , gaan de dames van start.


 Cover

De gehele club is enthousiast over de cover van het boek.

















Verwachtingen
Hilona verwacht een roman die gaat over de emoties en de spanning die je bij je draagt wanneer iets in het verleden een grote impact op je leven heeft gehad met vooral een psychologisch aspect en misschien ook wel wat spanning. Verder is zij benieuwd naar het blauw van de titel. Heeft het met de kleur te maken, waar verwijst het naar. Het intrigeert haar omdat het alle kanten op kan gaan.

Aangezien het een debuut betreft, zijn de auteurs nog onbekend en vraagt men zich af wat dat blauw er toe zal doen in het verhaal.


Halverwege het lezen
De opmerking dat het boek lekker makkelijk wegleest, komt bij de meeste deelnemers terug. Ook dat de personages gewone mensen zijn die zomaar bij jou in de buurt kunnen zijn en vertrouwd voelen.

Ook zijn ze benieuwd of hun ideetjes rondom het grote geheim zal gaan kloppen, dus leest iedereen graag door.

Quote uit boek:

Joke en Barbara hebben veel vragen beantwoordt in deze club. Wij hebben een kleine selectie hier uit gemaakt:

*Waarom hebben ze bij de heruitgave een andere naam gekozen?
Barbara:Ik zal deze alvast beantwoorden en dan wacht ik even tot Joke er ook is 👍 Ons eerste pseudoniem was JB Hathewine, dat vonden wij zelf geweldig leuk gevonden (haha) omdat het verwijst naar de talrijke glaasjes wijn die er vloeiden bij het schrijven van Blauw. Het stond dus voor: J en B had a wine 😁 MAAR... voor ons en onze directe omgeving was dat lollig, voor de rest van de wereld was het een onuitspreekbare en niet te onthouden naam 😂 Dus gingen we terug naar ons originele plan en dat was Ocean. Waarom? Water is iets waardoor we allebei gefascineerd zijn. We zijn er allebei bang van (echt waar) en worden er tegelijkertijd door aangetrokken. Het is een woord dat we mooi vinden en kort en krachtig is, dus... voila!



*Bij het opnieuw uitgeven zijn er dingen herschreven, veranderd, geschrapt misschien zelfs wel. Hoe ingrijpend vonden jullie dit, en in hoeverre hebben jullie daar wat van geleerd (qua schrijven en qua uitgeven)?
Barbara: Eigenlijk is er niet veel veranderd hoor, maar de geweldige Chinouk Thijssen (redactie) heeft ervoor gezorgd dat het boek meer naar het 'algemeen Nederlands' neigde dan naar het Vlaams, want dat was nodig. Ook bleken we (ik) enorm veel verkleinwoordjes 😜 te gebruiken. Inhoudelijk bleef alles verder hetzelfde, enkel de cover hebben we nog aangepast.


*Bij het bedenken / schrijven van blauw waren jullie het beiden gelijk met elkaar eens over de ideeën over alle situaties / gebeurtenissen? Of hebben jullie ‘stevige discussies’ gevoerd?
Barbara: Stevige discussies zou ik dat niet noemen, het ging eerder zo: B: Zeg, als Olivia nu eens (...) J: O ja, en dan kunnen we Ella (...) en zou Rosalie dan (...) reageren? B: Ja! Maar wat doen we dan met (...) J: enz enz Natuurlijk waren er wel eens dingen waarover we van mening verschilden, maar we konden elkaar blijkbaar toch steeds overtuigen. Nietwaar, Joke?

Joke: Inderdaad! Stevige discussies zijn er niet geweest. We wilden het allebei vooral leuk houden en geen van ons wilde koppig haar eigen ideeën doorduwen. Het verbaasd me zelf eigenlijk ook nog steeds hoe vlot het gegaan is. Als ik er nu zo over terug denk krijg ik zin om het nog eens te doen!

*Hoe hebben jullie besloten om in die stijl te schrijven?
Joke: De stijl is eigenlijk 'organisch' gegroeid gaandeweg. Om te beginnen hadden we beiden het eerste hoofdstuk geschreven. Toen we dat van mekaar lazen viel het wel hard op dat we in stijl verschillen. Dat was even schrikken maar ook lollig. Dus vanaf dat moment hebben we ieder onze eigen stijl een beetje 'bijgeschaafd'. Dat was een interessante oefening. 'Blauw' is echt een boek van JB Ocean. Niet zozeer van Joke en Barbara De Smedt. Aangezien het voor ons beiden ons eerste boek was, konden we nog flexibel zijn. Het zou denk ik moeilijker zijn als je al jaren in een bepaalde stijl van jezelf schrijft.

De deelnemers slaan het boek dicht en wat is dan de eerste gedachte?
Wilma: Ik vond bijna alle personages wel aardig, behalve Rosalie. Maar zij is ook weer een product van haar opvoeding. Op 6-jarige leeftijd je moeder verliezen en door een strenge vader opgevoed worden heeft haar weerslag op haar gehad.

Stefanie:Mooi, leest heel makkelijk.
Onderlinge relaties komen aan bod en soms best confronterend

Ilse: De meeste personages vind ik best sympathiek, maar Rosalie, wat een rotmoeder/-partner is dat. Dat gevoel geeft alleen maar weer dat haar persoonlijkheid goed werd getypeerd in het verhaal.
Mooi debuut!

Hilma: Ik vond het een prettig te lezen boek.Alleen vond ik in de eerste helft van het boek dat het soms wat langdradig was terwijl voor mijn gevoel aan het eind heel veel in een paar bladzijden gepropt werd.

Jose:Toen ik het boek dichtsloeg, zei ik tegen mezelf dat ik de epiloog wel een fijn einde aan het boek vond geven. Het maakte het af, vooral voor mijn gemoed. Ik vond het jammer dat ik niet verder mee kon leven met de verweven levens van Nina en Nathan, Olivia en Leon, Jill en Sophie, want door de manier waarop de auteurs deze personages hebben neergezet, was ik betrokken geraakt bij hen. Een vervolg zou zeer welkom zijn!

Hilona:
Wat een toch wel aangrijpend verhaal, waarbij ik het bijzonder fijn vind dat bijna alle hoofdpersonages goed uitgediept zijn. Gaandeweg het verhaal leer je een ieder steeds een beetje beter kennen en begrijpen. Ik heb daardoor eigenlijk voor iedereen wel een vorm van sympathie, zelfs voor Rosalie, die uiteindelijk ook zo geworden is door wat ze zelf heeft meegemaakt in haar leven.
 Jacqueline:Prachtig realistisch verhaal wat me heeft ontroerd. Door de auteurs zijn hele mooie zinnen gebruikt die mijn leesplezier enorm hebben verhoogd!


Quotes uit de recensies van de deelnemers
Wilma had het boek zeer snel uit:
Voor mij klopt alles, het blauw van de titel van het boek komt terug, een geheim past bij de voorkant die niet helemaal te zien is en de naam van de auteur heel toepasselijk ook als een foto. Een cover dat uitnodigt om de achterflap te lezen en daardoor mede getriggerd worden om het boek te willen lezen.

Ilse:
Het verhaal is in het begin vrij voorspelbaar, ondanks het feit dat er heel veel gebeurt in de kleine familie- en kennissenkring. Toch hadden de auteurs nog enkele verrassingen in petto voor de eindfase van het verhaal.
Niet alle vragen die ik had, zijn uiteindelijk beantwoord, maar die zijn misschien een aanzet voor een vervolgverhaal?

Stefanie:
De personages werden goed neergeschreven waar ik zelfs soms aan kon ergeren. Het gaat ook over op zoek naar antwoorden vanuit het verleden en zoeken naar antwoorden... Je merkte niet op dat er 2 auteurs zijn, passen heel goed bij elkaar qua schrijfstijl. Als je een ontspannend boek wil lezen, is dit boek zeker een aanrader. ik vond zeker eens fijn om eens een boek te lezen met een relax gevoel. hopelijk een vervolg want zit nog zeker met vragen en wat de toekomst gaat brengen voor de personages.

Hilma:
Het boek heeft een vlotte schrijfstijl en het is mij niet opgevallen dat het door twee personen is geschreven.
Ik vind wel dat het eerste gedeelte van het boek wat langdradig is terwijl aan het eind heel veel gebeurtenissen in een paar bladzijden gepropt worden.


Jacqueline:
Ik vind Blauw een realistische roman waarin allerlei heftige gebeurtenissen aanbod komen die herkenbaar zijn of waar ik me als lezer kan voorstellen dat zoiets kan gebeuren. De auteur maakt gebruik van prachtige zinnen die mijn leesplezier verhogen. De schrijfstijl is vlot waardoor het meeslepende en ontroerende verhaal makkelijk leest. Jaja, ik heb een traantje weg moeten plengen...


Jose: De auteurs slagen er in om de personages zo neer te zetten, dat je niet anders kunt dan met ze meeleven. De situaties zijn realistisch en pakkend beschreven, het zou een waargebeurd verhaal kunnen zijn. De schrijfstijl is beeldend en helder, met her en der een typisch Vlaams begrip, wat niet alleen de herkomst van de auteurs verraad, maar ook past in de sfeer van het verhaal van de Antwerpse galeriehoudster Olivia.
Het boek laat zich lezen alsof je naar een film kijkt. Een film die een vervolg verdient.


Hilona:Het verhaal pakt je en maakt dat je het boek moeilijk kunt neerleggen. In het begin redelijk voorspelbaar maar er zijn ook mooie wendingen die maken dat het verhaal goed je aandacht weet vast te houden.
De verrassende epiloog laat me achter met onbeantwoorde vragen. Een vervolg om daar nog antwoord op te krijgen zie ik wel zitten

Dan het eindcijfer:
6 keer een 3,5 en 1 keer een 4 maakt een:

Wat vonden de auteurs van deze leesclub?

Barbara
Net zoals Blauw ons eerste boek was, was dit onze eerste leesclub. Ik moet zeggen dat ik op voorhand absoluut niet wist wat ik me erbij moest voorstellen, maar ik ben fan. Het is heel interessant om feedback te krijgen tijdens het lezen van het boek, enkele van de commentaren verbaasden me, anderen bevestigden wat ik dacht en er was er eentje waarvan mijn mond echt openviel, zo van: Damn! Dat ik daar nooit bij heb stilgestaan. En het is vooral voor die laatste categorie dat het als schrijver zo interessant en leerrijk is om aan een leesclub deel te nemen. Ik vind het trouwens bijzonder knap hoe openhartig de lezers waren. Die indruk gaven ze me toch. Erg verfrissend om te lezen. Stiekem gaf het me ook veel voldoening dat enkele lezers in het begin niet meteen door Blauw ‘gepakt’ werden, maar toch tegen het einde van het boek naar eigen zeggen geraakt waren. Dat is fijn, want daar doe je het voor. Ik hoop op een vervolg bij een volgend boek! 

Joke
Ondanks het feit dat 'Blauw' het beter doet dan we ooit hadden gehoopt blijft het toch spannend om reacties te horen of lezen. 
Meestal krijg je de reactie als het volledige boek uit is. Bij de Leesclub echter gingen we in dialoog met een stel heel open en toffe lezers wat een onverwacht leuke bedoening was.

Positieve reacties zijn natuurlijk altijd leuk, maar ik had het gevoel dat men ook, op een respectvolle manier, kritische vragen stelde en opmerkingen gaf, wat erg leerrijk was. 
Hoewel het voor mij een vreemd gegeven blijft om puur digitaal met mensen in gesprek te gaan die ik van toeten of blazen ken voelde het toch veilig en vooral leuk om doen. 
Qua tijdsbesteding viel het ook goed mee. Ongeveer 7 mensen lazen en stelde dan vragen, en Ink zelf had ook een aantal vragen al voorbereid in de groep. Daar zaten enkele hele fijne tussen zoals 'Wat vond je een mooie zin?', het is op dat moment wel fijn als je geciteerd wordt. Of 'Als er een vervolg zou komen, waarover zou dat dan gaan?': Op die manier kon ik bijv. beter aanvoelen met welke personages lezers vooral meeleven. Kortom: een leerrijke, fijne ervaring was dit! 

Met dank aan Ink Kroon en Hamley Books!

Joke (De 'J' van JB Ocean)

High wine met J.B. Ocean

Net voor de krokusvakantie kwam het felicitatiemailtje verzonden door Sandra J. Paul van uitgeverij Hamley books binnen.  Met zijn vijven werden we op 29 februari uitgenodigd op een High Wine bij Avini Antwerp.  Daar zouden we J. B. Ocean ontmoeten, pseudoniem voor het schrijversduo Joke Vander Aa en Barbara De Smedt, om onder het genot van een glaasje wijn met hen van gedachten te wisselen over hun pas uitgekomen boek ‘Blauw’.

Na de weerelementen getrotseerd te hebben, waaiden we rond 15 u binnen in wijnbar Avini Antwerp waar we hartelijk welkom werden geheten door de twee auteurs.  De altijd even vriendelijke en energieke Sandra Vets, beter gekend als Sandra J. Paul of Joanna Carlton, hun uitgever moest helaas verstek laten gaan. Ook Inki moest haar verrassingsbezoek annuleren. 

Met hun warme persoonlijkheden zorgden Joke en Barbara ervoor dat iedereen zich onmiddellijk op zijn gemak voelde. Onder het degusteren van enkele aparte, maar zeer lekkere, Italiaanse wijntjes en bijhorende hapjes, kwamen de tongen al snel los en ontstond er een gezellige sfeer.

We kregen een inkijkje in het persoonlijke leven van het duo: we vernamen hoe ze elkaar vele jaren geleden hadden ontmoet op de werkvloer; ze vertelden ons hoe ze elkaar aangemoedigd hadden een toch al lang gekoesterde droom – het schrijven van een boek – te realiseren en hoe het schrijven als duo concreet is verlopen.  Ook de keuze voor de foto op de cover, alsook de keuze voor de titel ‘Blauw’ werd toegelicht.

Heel ontspannen en relaxed kwamen de vragen van de genodigden en de antwoorden van de dames-schrijfsters.  Bovendien toonden de twee dames zich ook geïnteresseerd in wat ons lezers zoal bezighoudt. 

De omgeving, het gezelschap, de verhalen en de wijn leidden tot wilde ideeën voor nieuwe verhalen.

Op de vraag of er zich al een volgend boek aandient, kregen we niet onmiddellijk een duidelijk antwoord en hulden de twee auteurs zich in een waas van mysterie.  Zou het? Of is er eerst solowerk in de maak?

De auteurs met onze Boekmaskes

Op het einde van de namiddag sloten we af met een kleine fotosessie en beloofden we elkaar op de hoogte te houden van onze bevindingen na het lezen van ‘Blauw’.

Volgens ons gaat het duo binnen afzienbare tijd zeker nog van zich laten horen!

De boekenkast van Joke van het duo J.B. Ocean

Joke is de helft van het duo J.B. Ocean, die het boek Blauw schreven en wat in onze leesclub draaide. Nieuwsgierig als wij zijn, wilden wij ook van alles over haar boekenkast weten.

* Hoe divers is jouw boekenkast?
De foto in bijlage is het enige wat bij ons als 'boekenkast' kan doorgaan. Een echte kast voor boeken is er niet. Links staan mijn man zijn boeken, die ik ook vaak lees. Ze staan op een richel boven een vide, vandaar dat de foto zo vreemd getrokken is.
Rechts is 'mijn' stapeltje.
Ik vind het best gezellig dat er hier en daar stapeltjes liggen. In de slaapkamer, de woonkamer ...
De genres zijn redelijk divers, er zitten zowel romans als filosofie als poëzie als biografieën tussen. Ik lees ook in het Nederlands en het Frans.

*Staan ze op alfabetische volgorde, kleur of andere wijze gesorteerd?
De volgorde wordt bepaald door de leesvolgorde, het laatst gelezen boek komt gewoon bovenop de stapels die door het huis verspreid liggen. Verder ben ik geen sloddervos. Echt niet. Maar stapeltjes boeken, daar trek ik mijn grens, dat moet kunnen.

*Wat zijn de 3 mooiste boeken die je hebt?
Moeilijke keuze vind ik zelf. De boeken van Dan Brown vond ik heerlijke boeken omwille van de combinatie spanning en geschiedenis. Lucinda Riley lees ik graag voor het slapen gaan omdat ze me ontspannen. 'Inez, vrouw van mijn hart' van Isabel Allende is een boek dat me altijd is bijgebleven als een mooie herinnering. De gedichten en boeken van Toon Tellegen beuren me altijd op.

*Staat jouw favoriete boek aller tijden daar ook tussen?
Ik heb hier een hele tijd over nagedacht. Maar moet besluiten dat ik niet echt een favoriet boek aller tijden heb vrees ik. Soms is het verhaal geweldig, maar vaak is het ook de schrijfstijl die me echt kan bekoren.
De Franse taal klinkt veel mooier dan de Nederlandse naar mijn mening, dus dat kan een romantisch verhaal zijn dat simpelweg erg mooi is geschreven.

*Belandt elk boek in de kast of doe je ook makkelijk weg?
Ik kan onmogelijk alle boeken bijhouden. Boeken die ik fijn om lezen vond zonder meer geef ik meestal weg aan mijn zus of ik breng ze naar de kringloopwinkel of ik drop ze volgens de facebookpagina 'De boekenjagers', een geweldig initiatief.
Ik hou enkel de boeken bij die ik echt top vond. Of boeken die ik kado heb gekregen.

*Lees je veel?
Dagelijks! Voor het slapen gaan lees ik nog een tijdje in bed. Heerlijk ontspannend na alweer een drukke dag. Ik word nerveus als ik geen boek heb dat ik nog niet heb gelezen. Momenteel ben ik gezwicht voor de hype van de Zeven Zussen. Die zijn heerlijk om 's avonds letterlijk en figuurlijk bij weg te dromen.
Zo dobberde ik gisterenavond rond Griekse eilandjes en vertrek ik weldra naar Noorwegen. (Storm 😉)

*Waar lees je het allerliefste?
Romans lees ik het meest in bed, achterover geleund in een stapel kussens, warm onder de dons.
Poëzie of filosofie lees ik vaak tussendoor in onze leunzetel onder de glazen koepel. Dat is vooral heerlijk als het buiten hard regent.

*Aan welke boeken uit je jeugd heb je mooie herinneringen en bezit je die ook?
Ik heb nog enkele boekjes uit mijn prille jeugdjaren die ik bij heb gehouden omwille van illustraties die me lieten wegdromen. Later heb ik ze ook aan mijn dochters voorgelezen. De titels of schrijvers kan ik me niet meteen herinneren, de plaatjes wel.
De meeste boeken die ik heb verslonden tijdens mijn adolescentie jaren heb ik weggedaan, daar heb ik nu wel spijt van. Dat waren vooral veel trillers van John Grisham als ik me goed herinner.

*Kom je uit een gezin waar veel gelezen werd?
Mijn moeder las veel, dus dat was een stille motivator.

*Leen je wel eens boeken uit?
Zelden, want zoals zo vaak gebeurd komen ze dan toch niet meer terug helaas.

Buiten haar boekje met Barbara De Smedt

Links Joke en rechts Barbara

J.B. Ocean is een schrijversduo bestaande uit twee vriendinnen, Joke Vander Aa en Barbara De
Smedt.

Barbara: ‘Ik ben een echte boekenwurm, vrees ik, al van kleins af aan. Zondag was het hoogtepunt van mijn week, dan gingen we met heel het gezin naar de Antwerpse stadsbieb die ik algauw helemaal uitgelezen had. Ik zie me daar nog zitten in de leeshoek, met een kussen achter mijn rug en een stapel boeken voor me. Mijn idee van de hemel. Ook schreef ik verhaaltjes en begon ik af en toe aan een ‘boek’ of een ‘script’, sommige daarvan heb ik nu nog, maar geen enkel is ooit klaar geraakt. Het duurde uiteindelijk meer dan dertig jaar voor ik me echt schrijver kon noemen.’

Ze debuteerden in juni 2019 met ‘Blauw’, een roman die ze in eigen beheer uitbrachten. Het boek werd na enkele weken opgemerkt door Hamley Books en is nu – deels herwerkt – opnieuw net uitgekomen.

Vandaag beantwoordt Barbara vragen rondom wat ze zelf graag las of juist niet.



*Welk boek heb je niet uitgelezen?
'Een klein leven' (Yanagihara), ik raakte er echt niet door. Dat lag niet aan de manier waarop het geschreven was, maar aan de zwaarte van het verhaal. Met ‘Het smelt’ van Lize Spit had ik het ook moeilijk, maar de drang om het raadsel te ontrafelen overheerste
uiteindelijk toch.

*Welk boek geef je graag kado?
Ik geef wel vaker boeken cadeau, maar het hangt van de ontvanger af wat ik geef. Meestal een non-fictie boek, zoals ‘Een werkweek van 4 uur’ van Timothy Ferris. 

*Welk boek had je graag zelf geschreven willen hebben?
Alle boeken van Lianne Moriarty (Truly Madly Guilty) en Elizabeth Gilbert (Eat, Pray Love)

*Welk boek lees je graag voor aan je kinderen vroeger of nu?
Mijn kinderen zijn nu te groot, maar ik las voor uit Puk en de Petteflet en alle boeken van Roald Dahl. De GVR was mijn persoonlijke favoriet.

*Welk boek las je vroeger stuk?
Het geheime dagboek van Adriaan Mole, 13 en 3/4 jaar. Daar heb ik echt
tranen mee gelachen, pubers met puisten, zo heerlijk herkenbaar!