Ockhams scheermes van Chris Bossers

 

Je kan niet blijven vluchten

Een woordje uitleg vooraf. Ockhams scheermes ook wel ‘Lex parsimoniae’ of de wet van de spaarzaamheid vindt haar oorsprong in de 14^de eeuw en wordt toegeschreven aan filosoof Willem van Ockham. De wet stelt dat de eenvoudigste verklaring voor een bepaalde theorie meestal de beste is; dat er voor de theorie met de minste aannames moet gekozen worden.

15 jaar eerder, Irak. Alex Dubois is op missie. Wat hij daar meemaakt tekent hem voor zijn verdere leven.

‘Ockhams scheermes’ draalt niet. Chris Bossers start zijn zesde thriller met een knal die het hele verdere plot nagalmt en bepaalt. 

Nu, Antwerpen. Commissaris Willy Vercammen, inspecteur Sven Aelterman, hoofdinspecteur Shanaz Hashemzadeh en onderzoeksrechter Vandersmissen krijgen de ene na de andere perfect uitgevoerde moord op hun spreekwoordelijke bord. Is er een verband? Is er een seriemoordenaar aan het werk? Hoe past de NV Helmans International in de gebeurtenissen? Moeten de moorden gekaderd worden in de context van dodelijke milieuvervuiling en corruptie?

Heel wat personages passeren de revue en dat is in het begin van de plot misschien verwarrend of overweldigend, maar verder lezen leert dat Alex en commissaris Vercammen duidelijk de hoofdrollen weg kapen.

De commissaris is duidelijk een man met veel praat. Ook al spoort hij anderen aan om het principe van Ockhams scheermes toe te passen, zelf lanceert hij het ene maffe verhaal na het andere. Zijn eigen wet - “Iedereen is schuldig tot de commissaris het tegendeel beslist. En als je niet weet welk misdrijf, zolang commissaris Vercammen het weet, is het al voldoende.” – zegt al veel over hoe hij in het leven en het politiewerk staat. Willy, volgens journaliste Diana, is “terminaal cynisch”, grof, kijkt niet op een vooroordeel meer of minder, vaart zonder scrupules zijn eigen koers en bekijkt anderen met een zeker dédain, wat goed geïllustreerd wordt in zijn relatie met de onderzoeksrechter. Hij deinst er niet voor terug om aan corruptie een wettelijk valabele draai te geven.

Chris Bossers heeft een levendige pretentieloze schrijfstijl. In slechts enkele zinnen zet hij zijn personages op gevatte manier neer. Elk personage heeft zijn of haar eigen taalregister. De dialogen staan garant voor grofgebekte replieken, druipen van ironie, sarcasme en cynisme en zijn regelmatig tandenknarsend vrouwonvriendelijk. De snedige oneliners zijn grotendeels voor het conto van Willy. Zelfs Bazart ziet zichzelf vereeuwigd in de thriller. Korte hoofdstukken houden het tempo hoog en maken dat er bij alle betrokken partijen constant een vinger aan de pols wordt gehouden.

Voor lezers die Antwerpen kennen zorgen de verschillende Antwerpse venues voor herkenbaarheid en echtheid. Trouwens, Chris Bossers schrijft zijn thrillers op basis van waargebeurde feiten. Sommige gebeurtenissen zijn jammer maar helaas meer dan herkenbaar.

Voor wie wil weten hoe ‘Ockhams scheermes’ nu echt zijn toepassing vindt in deze thriller is er maar één optie: lezen die thriller!

3,5 kraaien

Anita

Win het nieuwe boek van Sterre Carron

 

 Op een noodlottige nacht ontdekt Marthe het levenloze lichaam van haar vriend. Werd een spelletje soloseks hem fataal of schuilen er duistere geheimen? In paniek zoekt ze koortsachtig naar haar dochtertjes, maar haar speurtocht wordt abrupt verstoord door een vreemde man op de trap. Kan ze tijdig hulp inroepen of wordt ze zelf een weerloze prooi? Rani Diaz en haar toegewijde team worden op de zaak gezet. Wat ze aantreffen op de plaats delict tart alle verbeelding. Wanneer de eigenaar van een massagesalon op beestachtige wijze wordt vermoord, is het hek helemaal van de dam. Terwijl het aantal slachtoffers blijft toenemen, rijst de vraag: zijn de getroffenen willekeurig gekozen, of is er een sinistere connectie die hen verbindt? In een jachtige race tegen de klok zoeken de inspecteurs naar een verband. Slagen ze erin om deze gewelddadige dader te stoppen, of blijft hij of zij ongrijpbaar? Terwijl het team dieper in de zaak duikt, komen ze zelf zwaar onder vuur te liggen. De inzet is hoog en niemand is veilig in deze adembenemende thriller. 

Sterre Carron schrijft maar door; het hoeveelste deel is Fatale prikkels?

Stuur het antwoord naar Thrillerlezersblog@gmail.com ovv Fatale prikkels.

De boekenkast van Sarah Verhasselt

 

Sarah Verhasselt (°1988) is leerkracht Nederlands voor anderstaligen. Ze woont met haar man en driejarige dochter in Dendermonde. Sarah houdt van lezen, schrijven en zoetigheid. Stiekem gelooft ze dat in elk kind een veellezer schuilt.​

 

Jarenlang was Sarah boekenrecensent voor culturele tijdschriften en websites. Maar de lokroep om zelf te schrijven werd steeds groter. In 2017 schreef ze Een miljoen voor middernacht en won ze de Averbode Verhalenwedstrijd. Haar tweede kinderverhaal De joyrider verscheen in 2021.

Haar eerste jeugdboek De verdwenen medaille werd in februari 2022 gepubliceerd bij Phoenix Books.

 

 1. Heb je 1 of meerdere boekenkasten?

Ik heb verschillende boekenkasten: enkele lage kasten die net onder de schuine wand van onze bureauruimte passen en een grotere, ingebouwde boekenkast.

 

2. Heb je een indeling in je kast? Bijvoorbeeld gerangschikt op alfabet, kleur, genre, dikte, boek,..

Jarenlang rangschikte ik mijn boeken alfabetisch. Sinds we in ons huidige huis wonen, heb ik een deel van mijn boeken op kleur gesorteerd. Het lukt me wonderwel om alles terug te vinden. Voorlopig toch...

 

3. Welk soort boeken heb je het liefst in je boekenkast? Kies je voor hardcovers, gesigneerde exemplaren,...

Ik lees het liefst paperbacks, omdat die zo makkelijk in de hand liggen. Bovendien zijn ze makkelijk mee te nemen. Uiteraard heb ik ook veel mooie hardcovers. Die leen ik niet zo graag uit ;-)

 

4. Wat zijn je drie toppers uit je boekenkast die je nooit meer kwijt wil?

Een paar jaar geleden kocht ik – uit pure nostalgie – de volledige Tillermans-serie van Cynthia Voigt tweedehands. Als tiener kon ik me helemaal verliezen in deze reeks over vier kinderen die op zoek gaan naar hun verre grootmoeder. Het voelt goed om de serie in huis te hebben.

 

Verder ben ik gehecht aan een gesigneerd boek van Amélie Nothomb. Ze is zo’n speciale schrijfster. Haar boeken zijn bevreemdend en herkenbaar tegelijk.

 

Ten slotte koester ik ook een prachtige pop-up editie van De kleine prins die ik cadeau kreeg van mijn man. Het blijft een universeel verhaal dat zoveel mensen heeft geraakt.

 

5. Noem drie ongelezen boeken uit je kast en geef de reden waarom je ze nog steeds niet gelezen hebt.

Ik heb veel grote klassiekers nog niet gelezen, vaak omdat ik het verhaal al ken dankzij boekverfilmingen.

 

6. Hou je al je boeken bij of maak je graag ruimte en hoe doe je dat?

Toen ik nog recenseerde, kreeg ik veel gratis boeken. Daardoor raakten mijn kasten gauw gevuld. Tegenwoordig streef ik ernaar om alleen de beste boeken bij te houden. Dus af en toe ruim ik op en gaat er iets naar de kringwinkel of een boekenruilkast.

 

7. Welk boek staat nog op je verlanglijstje om je boekenkast /en mooi mee aan te vullen?

Ik zou graag nog de volledige Harry Potter-reeks in het Engels hebben. Maar er bestaan zoveel verschillende edities! Dat wordt moeilijk kiezen. De laatste boeken uit de reeks heb ik zowel in het Nederlands als in het Engels, omdat ik destijds niet kon wachten op de vertaling.

 

8. Wie zijn boekenkast wil jij nog graag zien?

De boekenkast van Bieke Vanlaeken en Annick Bardijn, mijn collega-jeugdauteurs bij Phoenix Books.

 

9. Heb jij naast je gewone boekenkast ook nog een e-reader?

Ja, die heb ik ook. Handig om mee te nemen of om ’s avonds in bed te lezen!

 

10. Hoe ziet de boekenkast van de toekomst eruit?

Ik hoop nog steeds met “echte” boeken, naast e-books. Persoonlijk denk ik dat mooie edities een soort verzamelobjecten zullen worden. Zoals de langspeelplaat blijft voortbestaan naast streamingdiensten zoals Spotify.

 

De verdwenen medaille

Dit debuut is een spannend en grappig jeugdboek voor iedereen vanaf 10 jaar. Binnenkort lees je op dit blog onze recensie.

 

Hannah verhuist met haar moeder naar oma Ida in Distelveen. Midden in het schooljaar. Zal ze er wel nieuwe vrienden kunnen maken? Algauw heeft ze andere problemen. Tijdens de rommelmarkt in Distelveen verdwijnt oma’s kostbare medaille. Hannah gaat meteen op onderzoek uit. Ze maakt kennis met haar rare buren en met een steeds terugkerend slangensymbool … Lukt het haar om de medaille terug te vinden?

 

 

Judas 2.0 van Chris Bossers

 

Toen ik de inhoud van dit boek las, was ik meteen geïntegreerd. Ik hou ervan om nieuwe auteurs te ontdekken en de Antwerpse Chris Bossers was voor mij een nieuwe naam. Deze auteur heeft blijkbaar al meerdere boeken geschreven en was eerder actief als scenarioschrijver voor film en tv.

 

Dit bikkelharde misdaadverhaal is expliciet en commissaris Willy Vercammen en zijn team zijn geen brave schooljongens. De groep beweegt zich voortdurend in een schemerzone tussen goed en kwaad in een verdorven wereld.

 

Na een tragisch ongeluk op de autosnelweg is de lugubere ontdekking in een wagen het begin van een zoektocht naar een duistere organisatie en een intelligente dader.

 

Op hun race naar de waarheid maakt het politieteam kennis met ondenkbare praktijken en nietsontziende hebzucht. Verknipte ideeën in een krankzinnige persoonlijkheid maken het voor de onderzoekers bijna onmogelijk om de onmenselijke misdaden op te lossen.

 

‘Judas 2.0’ legt de klemtoon op spraakmakende onderwerpen als orgaanroof en tienerprostitutie.

Deze thriller doet me nadenken over de ethische kwestie van hoeveel een leven waard is. Het boek beklemtoont ook hoe zwakkeren in onze maatschappij gebruikt worden en het laat zien hoe pover het vangnet is voor mensen aan de rand van de maatschappij.

 

De auteur is zelf advocaat en hoewel ‘Judas 2.0’ fictie is lijkt het dat deze persoon goed aanvoelt hoe criminelen en moordenaars handelen en denken. Ook beschrijft hij haarfijn met welke obstakels de politie te kampen krijgt. Het is duidelijk dat hij put uit zijn ervaring in de realiteit en zijn research om in zijn verhalen te verwerken.

 

De titel ‘Judas 2.0’ is erg toepasselijk maar om te weten wat de schrijver hiermee bedoeld is het lezen van dit boek een must.

 

Chris Bossers heeft met Willy Vercammen een sarcastische commissaris neergezet van vlees en bloed waar je gewoon nog meer van wil lezen.

 

De vlijmscherpe woorden, de onverbloemde scènes en de korte hoofdstukken deden me deze thriller in een ruk uitlezen. Ik moest gewoon weten hoe het ging aflopen.

 

‘Judas 2.0’ is genadeloos, meeslepend en de plot zit erg goed in elkaar. Zelf had ik snel door wie verantwoordelijk was voor alle ellende maar dit deed niets af aan mijn leesplezier.

 

Na ‘Judas 2.0’ ga ik de eerdere boeken rond deze politieman en zijn bijzonder team ook lezen en ik kijk uit naar nieuw werk van Chris Bossers.

 

4 Inktpotjes

Fany

 

 

Barbara de Smedt beantwoordt vreemde vragen

Wat maakt je kwaad?
O jee, veel dingen helaas ;) Onrecht tegen mens en dier, agressie in het algemeen maar vooral in het verkeer, mensen die gemaakte afspraken niet nakomen, hypocrisie,… Moet ik nog verdergaan?

Geloof jij in toeval?
Nee, ik ben zo’n 'die hard' die altijd denkt dat alles met een reden gebeurt. Ook de minder leuke dingen. Ik ga steeds op zoek naar de betekenis van de dingen die ik meemaak. Of die er ook echt is, doet er eigenlijk niet toe. Voor mij helpt het om met het leven om te gaan.

Welk nummer doet pijn aan je oren?
Ik ben nogal tolerant, maar hardcore house zou ik wel uit zetten denk ik.

Welk nummer blère je altijd zo hard mogelijk mee?
In de auto: élk nummer, maar als ik moet kiezen uit wat zoal op de radio gespeeld wordt, dan ‘Relax' van Mika of' Somebody I Used to Know' van Gotye.

Met welk bekende persoon zou jij wel een avondje willen gaan stappen?
Joaquin Phoenix (Joker): fantastische acteur én vegan én durft emoties te tonen. Topkerel.

Waarvan word jij super-enthousiast?
Van iemand die gepassioneerd praat over iets wat hem drijft. Dat is zo mooi...

Speel je wel eens vals in spelletjes?
Nee, daar ben ik veel te doorzichtig voor. Ik verlies ook meestal.

Welk beroep zou je nooit kunnen uitoefenen?
Onderwijzer: wat een geduld hebben die mensen! Ik zou het niet kunnen opbrengen. Respect.

Wanneer heb je voor het laatst gedanst?
Van deze vraag word ik stil. Ik dans zo graag en toch kan ik het me niet herinneren. Auch.

Kan jij tolerant zijn voor intolerante mensen?
Haha, oeps strikvraag. Nee, dus dan ben ik ook zo’n intolerant mens zeker?

Word je liever aangevallen door een hond of een zwerm bijen?
O God, wat een vraag!! Bijen ben ik niet zo bang van, wespen daarentegen! Ik ben eens in een wespennest gelopen en heb daar meerdere steken aan overgehouden. Dat heb ik wel overleefd, dus nu twijfel ik toch… zo’n hond die aanvalt lijkt me ongelofelijk traumatisch.

Welke film vond je verschrikkelijk?
Geen enkele die ik me kan herinneren. Wanneer ik een film niet goed vind zet ik iets anders op. Doe ik met boeken trouwens ook.

Welke film kan jij wel duizendmaal zien?
Sorry, not sorry: The Notebook

Wat bestel je bij McDonald’s?
Niets, tenzij het ergens in het buitenland mijn enige optie is om eten te vinden. Dan zou ik vermoedelijk frietjes en een slaatje bestellen. Hamburgers eet ik niet.

Welke foto staat er als achtergrond op je tablet/laptop?
Een standaard ding van Apple. Vroeger vond ik dat erg belangrijk en visualiseerde  ik mijn doelen door er overal afbeeldingen van rondom mij te plaatsen. Tegenwoordig heb ik dat niet meer nodig om gefocust te zijn. En de mensen/dieren die ik graag zie, zie ik dagelijks ‘for real’. Behalve mijn zoon die in België achterbleef, maar die zou het denk ik zeer ‘akward’ vinden moest ik zijn foto op mijn scherm hebben :D

Als je nog maar 1 boek zou mogen lezen, welk zou je dan nemen?
Eentje dat ik al gelezen heb? Toen ik een tiener was las ik 'The Garden of Eden' van Hemingway en ik herinner me dat ik daarvan erg onder de indruk was. Die wil ik heel graag nog eens opnieuw lezen om te kijken of dat nog steeds zo is.

Wat zou je eten als laatste avondmaal?
Pizza :) ook als laatste ontbijt en laatste lunch, trouwens. Wel echt lekkere pizza he! Met een dunne krokante korst en verse tomatensaus, mmmm.

Wat staat op de eerste plaats op je bucketlist?
‘een boek schrijven’ - ow! Ja, dat is bij deze dus gebeurd met Blauw. Wacht… solo een boek schrijven! (note:dat gaat in het najaar gebeuren).

Welk dier omschrijft jouw persoonlijkheid?
Ik ben een kat, zonder twijfel. Vraag maar aan mijn hond.

Wie zou de hoofdrol in de verfilming van jouw boek moeten spelen?
Dat zou dus Olivia zijn in Blauw. Geloof het of niet, daar hebben Joke en ik al gesprekken over gehad en we hadden daar beiden een heel ander beeld van. Grappig! Maar eerlijk, ik vind dat erg moeilijk. Het zou een melancholische rol zijn… Misschien een Laura Dern in haar jonge jaren? Of Cate Blanchet? Eigenlijk wil ik wel graag weten hoe de lezers Olivia voor zich zien...