zondag 12 juni 2016

Leesclub In de familie: de conclusie!


De tweede thrillerlezersclub is afgelopen, de recensies worden her en der al geplaatst: het is tijd om de balans op te maken. 

Allereerst willen wij Uitgeverij Boekerij bedanken voor alle (zeer snel) verstrekte recensie-exemplaren, echt super! 
Wie deden er allemaal mee aan deze leesclub? Lydia Buist, Danielle Henssen, Anita Poot, Amanda de Leeuw van Weenen, Ink Kroon, Gisèle Smets, Marieke Verbruggen, Ans Stier, Esther van Golen, Fany van Hemelen, Rianne Leentvaar, Miranda Leijten, Julia van den Berg, Anneke uit den Bosch, Lena van Duijn en Yvonne Hoogendijk. Hartelijk dank allemaal voor jullie enthousiaste inbreng en deelname in de Facebookgroep! 

De boeken vielen al heel snel bij de deelnemers op de deurmat, wat was hun eerste reactie na het zien van de cover? 




Schrijfster Joyce Spijker was zelf ook in de Facebookgroep te vinden en zij heeft uitgebreid de tijd genomen de vragen van de deelnemers te beantwoorden. Wat vroegen de deelnemers zoal?


Met wie zou jij aan die tafel willen zitten? (Ink)

Dat is een moeilijke Inki, er zijn zoveel spannende en interessante mensen! Voor deze lijken me drie mensen wel heel erg leuk: Connie Palmen omdat zij (behalve erg gezellig) ook een fantastische schrijfster is met een geheel eigen stijl en stem, woordvoerster van de politie Ellie Lust, want die heeft vast veel boeiende details gezien in haar carriere die perfect passen in toekomstige thrillers en Isabel Allende, omdat zij de beste verhalenvertelster is die ik ken.

Was de dader vanaf het begin van het verhaal al bekend of is deze tijdens het verhaal ontstaan/veranderd? Ook nog nieuwsgierig waarom je HAEVN hebt genoemd in het boek. Heb je ze al gezien "live" of kwam die net voorbij tijdens het schrijven? (Danielle)
De dader was het uitgangspunt van het boek, dus inderdaad al vanaf het begin bekend. Met name in de wendingen en de verdachten is er gaandeweg nog wel wat bijgekomen en ontstaan, maar ik vind het heel fijn om vooraf wel te weten waar het over moet gaan en een dader hoort daar wel bij.
HAEVN vond ik een bandje dat wel bij Lars paste, hij leek me het type dat die muziek mooi vind. Bovendien is een jeugdvriend de toetsenist van de band, dus vandaar :-)

Mij vielen gelijk de namen op van de vrouw van Boudewijn en hun dochter: Marsala en Merlot. Ben geen wijnkenner, maar het zijn wijnsoorten. Vanwaar deze keuze? (Rianne)
Klopt, zijn wijnsoorten. En eigenlijk best toevallig (al is niks toevallig, toch?). Merlot vond ik een topnaam, Marsala is naast een wijnsoort (kwam ik pas later achter, tijdens het schrijven) ook een rode kleur en Boude-wijn heeft natuurlijk ook iets in zich. Het is natuurlijk een gezin, een eenheid, dus dat vond ik wel een grappig detail.

Als je begint te schrijven heb je het verhaal dan al helemaal in je hoofd of heb je een begin en ontstaat de rest van het verhaal tijdens het schrijven? Ook ben ik benieuwd of je aan de moord op mevrouw Els Borst hebt gedacht. (Yvonne)
Ik heb denk ik 80% wel al in mijn hoofd. De belangrijke gebeurtenissen die weet ik wel, ook wie het heeft gedaan, hoe en waarom. Details ontstaan tijdens het schrijven, dat is ook voor mij een grote verrassing. Zo kwam er een extra lijk bij dat ik niet had voorzien :-), dat was wel de grootste verrassing. En inderdaad, de moord op Els Borst was mijn startpunt van dit verhaal. Ik begon weer te schrijven toen dat net was gebeurd en het was heel lang onduidelijk wat er aan de hand was toen (hoe vermoord, door wie en waarom), dus op basis van dat gegeven ben ik een mogelijke variant gaan bedenken.

Vind jij dat politici hun macht misbruiken of is dit enkel voor je verhaal? (Fany)
Ik denk dat dit regelmatig gebeurt (bewust of onbewust), misschien wel vaker dan we denken, maar dat geldt (gelukkig) niet voor iedereen. In dit boek heb ik dat in de vorm van Boudewijn natuurlijk een beetje uitvergroot, zodat het goed paste in het verhaal.



Heb je ervaring met tbs'er vanuit familie of vrienden? Hoe heb je je research gedaan? (Fany)
Een tbs'er heb ik niet in mijn omgeving gelukkig. Lijkt me heel lastig, dus ik ben blij dat ik daar nooit mee te maken heb gehad. In de zaak van Els Borst kwam de term natuurlijk vrij snel voorbij en ik heb daarvoor gekozen omdat het paste in het verhaal. Psychiater was een beroep dat ik goed bij Emma vond passen en omdat het in mijn boek om een voortvluchtige tbs'er zou gaan, heeft ook Boudewijn er vanuit zijn functie last van.

Ben u zelf ook een beeldhouwer / kunstenares naast uw schrijfwerk? (Ans)
Nee, helemaal niet. Ik hou er erg van en bewonder kunstenaars, maar laat mij het maar bij woorden houden.

Had je een bepaalde politicus in gedachten tijdens het schrijven? Ik zag bv de hele tijd Mark Rutte voor me (Julia)
Hahaha, zoiets moet je natuurlijk nooit vragen, want dat gaat ten koste van je eigen beeld en van de andere lezers. Iedereen heeft immers een eigen plaatje van de personages in je hoofd. Ik had inderdaad een ex-politicus in gedachten, maar wel een heel andere. Mijn versie was wat flamboyanter en had meer weg van Herman Heinsbroek.

Waarom deze cover? Ik vind er geen link met het boek in. (Julia)
Klopt! Het is een omslag dat er van de ene kant helemaal niet bij past (als je hem letterlijk neemt), het gaat immers niet om een diner en er is ook geen sprake van een fysiek mes, en van de andere kant ook heel goed vind ik! Persoonlijk vind ik het een mooie kaft, omdat hij de sfeer goed weergeeft en als je hem figuurlijk interpreteert, dan zou je hem kunnen uitleggen als 'je kunt de de mensen met wie je dagelijks aan tafel zit niet vertrouwen, zij kunnen je een (figuurlijk) mes in de rug steken'. Je moet er dus misschien van houden, maar zelf vind ik het wel leuk dat je het omslag pas snapt aan het eind.



Heb je je laten inspireren door tv-series als Borgen en House of Cards? (Anita)
Die heb ik allebei nog steeds niet gezien helaas! Staan hoog op mijn verlanglijstje en al veel goeds over gehoord, dus hoop dat ik er tijd voor krijg. Tot nu toe schrijf ik in mijn vrije tijd na werk, dus series kijken kwam er niet van. Heb wel 8 jaar voor politici gewerkt, dus daar zit wel een belangstelling.

Hoe verloopt jouw schrijfproces? Hoe lang doe je er eigenlijk over? (Marieke)
De duur verschilt per boek heb ik gemerkt, maar het proces is ongeveer hetzelfde. Ik begin met een idee (thema), een aanleiding, soms uit de krant of iets dat al een tijdje in mijn hoofd rond zoemt. Dan komen de personages. De belangrijkste werk ik zo compleet mogelijk uit. Ik bedenk wie ze zijn, hoe ze zo geworden zijn, wat ze hebben meegemaakt, wat belangrijk voor ze is en wat juist niet. In het Engels is daar een uitdrukking voor 'what makes them tick'. Als je dat hebt, ga je het plot vormgeven: wat gaan die personages ervaren? Bij een thriller weet je als schrijver van te voren vaak meer dan bij een roman, dat moet ook wel, want anders passen die puzzelstukjes nooit in elkaar aan het eind. Die fase 'voor het schrijven' duurt wel tot 3 maanden soms. Als dat staat en ik weet dat er een boek in zit, ga ik schrijven. Bij In de familie kostte deze eerste versie me 5 maanden om te schrijven, dus dat ging heel snel (Spotlight duurde wel 12 maanden). Vervolgens laat ik die complete versie lezen aan een groep proeflezers (stuk of 10) en de redacteur van de uitgeverij. Met die feedback ga ik vervolgens weer aan de slag voor een tweede versie. Dat is altijd een rottig klusje. Vervolgens herhaalt dit proces zich een paar keer (zo kijken er naast de redacteur ook vaak nog een externe redacteur (die het niet eerder heeft gelezen) en een persklaarmaker na). Na een aantal versies (deze keer stuk of 6! is het echt klaar en kan het naar de drukker. Iedere versie duurt ongeveer een maand. Het complete proces van idee tot eindproduct duurt in mijn geval zeker een jaar. Ik doe het dan wel naast mijn baan. Als ik meer tijd had, zou het wel sneller kunnen (omdat je eerder kan beginnen aan een nieuw idee tijdens dat herschrijven), dus ik hoop dat dat ooit kan!


Wij hebben Joyce ook nog gevraagd wat zij van de leesclub vond. Hoe vond ze het dat haar thrillerdebuut zo onder de loep werd genomen?

Ik vond de leesclub een enorm bijzondere ervaring! In de familie is mijn tweede boek, maar omdat het nu een thriller is én Spotlight alweer een tijd geleden uit kwam voelde het als een debuut. Wanneer zo'n boek dan het warme nest van de uitgever en je kleine, vertrouwde omgeving verlaat is dat een enorm spannend moment, zeker wanneer 15 die hard lezers er dan ook nog eens een oordeel over gaan vellen. Doodeng vond ik het, een echte vuurdoop. Ik heb jullie updates dan ook met een bijna obsessieve manier gevolgd en de Facebookgroep stond standaard open op mijn bureaublad om maar niets te missen. Gelukkig waren de eerste berichten al snel goed en werd het alleen maar beter. Een beter begin van mijn nieuwe boek had ik me niet kunnen wensen! Ik wil iedereen daarom bedanken: voor de complimenten, de kleine kritische noten (die zijn altijd leerzaam), de boost voor mijn zelfvertrouwen dat een thriller schrijven een goede keuze was en voor de mooie vragen. Dankzij jullie voel ik me echt onderdeel van 'de familie', dankjewel!


Al met al weer een geslaagde leesclub. De deelnemers beloonden In de familie met gemiddeld vier sterren! Een resultaat waar Joyce Spijker trots op kan zijn! 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten