Op 31 oktober 2015 gaat om kwart voor zeven de wekker in huize Bakker. Wat een onchristelijke tijd op een zaterdagochtend. Die wekker gaat nooit op zaterdag. Geen voetbal of andere rare dingen waarvoor je zo vroeg je oh zo lekker warme nest uit moet. Maar nu dus wel. En dan is het nog mijn eigen wekker ook…
Vandaag
staat een bezoek aan de Antwerpse Boekenbeurs op het programma. Een gevalletje ‘je
weet dat het bestaat, maar daar houdt het dan ook op’. Ik ben er nog nooit
geweest en ik was daarin niet alleen. Om acht uur zwaaide ik de grumpy’s uit (de
wekker werd door meerdere gezinsleden niet heel erg gewaardeerd) en reed ik
richting Breda alwaar Ink en ik bij Caroline in de auto stapten: op naar
Antwerpen!
Wij
hadden ons voorbereid op een dag met Huishoudbeurs-achtige taferelen (met dank
aan Linda van uitgeverij De Geus die dat beeld in ons hoofd plantte): een
mensenmassa met trolleys en grote tassen. De hel dus. We hadden ook begrepen
dat we op tijd moesten komen, want anders zou parkeren nog best een uitdaging
worden. We waren om kwart voor tien in Antwerpen,
beetje aan de late kant zou je dan zeggen als de beurs om tien uur opent, maar
dat viel eigenlijk wel mee. Een (gratis!) parkeerplaats op nog geen vijf
minuten loopafstand van de Antwerpse Expo was al snel gevonden en hop, naar
binnen! Jas ophangen, plasje plegen (vooral ik ben een zeikwijf) en daar gingen
we.
Dit
is niet zomaar een boekenbeurs. Nee, dit is gewoon een enorme hal met allemaal
boekwinkels! Geen kraampjes alsof je op een markt bent, nee hoor, gewoon alsof
je in een winkelcentrum met alleen maar boekwinkels loopt. Ge-wel-dig! We
hadden nog geen tien meter gelopen in hal 1 of we bleven al plakken bij een
stand met de leukste notitieboekjes, kadoboekjes, tasjes en weet ik wat nog
meer. Na wat kleine aankopen gingen we weer verder. Als dit maar niet de hele
dag zo doorgaat…dat is niet goed voor de portemonnee :-P
We
hadden om elf uur afgesproken met Sterre Carron om kennis te maken en samen
naar de uitreiking van de Hercule Poirot prijs te gaan. Bij de stand van
Uitgeverij Witsand was ze niet, ze was ergens koffie gaan drinken. We waren ook
wat vroeg en ook toe aan een kop thee of koffie. We lopen richting het
cafetaria/restaurant en wie zien we daar? Sterre! En niet alleen Sterre, maar
ook thrillerlezer Inge Verbruggen, hoe ontzettend leuk is dat! Na een warm
onthaal hebben we heel erg gezellig kennis gemaakt, gekletst en gelachen. Wat
een heerlijke mensen zijn het allebei.
En
dan is het tijd om naar het Rode Podium te gaan. We zoeken een plaatsje
vooraan, altijd goed voor de foto’s!
De
Hercule Poirot prijs is de prijs voor de beste thriller van het afgelopen jaar
(gepubliceerd na 1 november 2014, even uit mijn hoofd, kan er naast zitten).
Genomineerd zijn Justine van Anne-Laure van Neer, Weg van Jos Dewit, Bewijs het
maar van Rudy Soetewey, Moco van Patrick Conrad en De Vleermuismoorden van Toni
Coppers.
De
genomineerden worden een voor een op het podium geroepen en ze mogen heel kort
even vertellen waar hun boek over gaat. Toni Coppers wint de publieksprijs voor
zijn Vleermuismoorden en Patrick Conrad
(na een wat vreemde aankondiging, waardoor eigenlijk niemand in eerste
instantie in de gaten had dat de winnaar al bekend was gemaakt) won de Hercule
Poirot-prijs.
Een
van de juryleden, recensent Fred Braeckman, is in september overleden en Toni
Coppers was goed bevriend met hem. Hij geeft een hele mooie, warme speech over
Fred.
Na
de uitreiking van de prijs gaan we bij de Knack-stand wat borrelen met Sterre
en de uitgever. Heel gezellig, maar de broodjes die er stonden, nodigden niet
echt uit om gegeten worden: we hadden zin in wat stevigers! Dus weer naar het
cafetaria en daar gezellig met z’n allen geluncht. Sterre gaat van 14:00 tot
16:00 uur signeren, dus wij gaan ons dan eindelijk weer op de beurs begeven.
Rondneuzen, praatjes maken.
Toni
Coppers, Dirk Vanderlinden, Ellen Gerretzen, Jos Dewitt en zijn vrouw Irmgard. Een
paar namen van mensen die we hebben ontmoet en gesproken. Een praatje bij de
stand van Uitgeverij De Geus, Ink vindt ergens anders weer een mooie man om mee
op de foto te gaan en Caro sleept zich een ongeluk met de tas met boeken die
alsmaar zwaarder wordt.
Wat
een heerlijkheid, zo snuffelen tussen de boeken! En ik mis de
Huishoudbeurs-taferelen! En dat bedoel ik dan in de zin van, het was helemaal
niet druk. We konden lekker op ons gemak overal kijken en praatjes maken met
mensen, zonder dat er anderen stonden te wachten of wat dan ook. Echt geweldig.
Later begrepen we dat dit kwam door het mooie weer. De Belgen gaan dan liever
naar buiten. Snap ik ook wel. Logisch ook. Zou ik ook doen. Alleen nu dan even
niet ;-)
Weer
terug bij Witsand, even uitblazen en de frambozen-witte chocolade cakejes
opeten. Die had ik gebakken en vervolgens in het rolkoffertje van Ink gestopt.
Voor bij de koffie. Die ochtend. Maar vergeten dus, maar wat in het vat zit (in
dit geval koffertje) verzuurt niet J Weer met Sterre zitten kletsen en met
Jos Dewit en zijn vrouw. Wat een mooi, warm stel is dat zeg.
We
sluiten af met een borrel. Sterre en Inge proberen het Vlaams van Ink wat bij
te schaven, maar het is lastig hoor. Is het nu LAvabo, laVAbo of lavaBO :-P Het
zorgt in ieder geval voor lachstuipen! Het is sowieso ontzettend gezellig met
Sterre en Inge. Prettig gestoord omschrijft het perfect, echt onwijs leuk!
We
nemen afscheid van de dames en we gaan elkaar in de nabije toekomst weer zien,
dat gaan we niet uitstellen tot de volgende boekenbeurs. Even een pitstop voor
we naar de auto lopen, een tussenstop bij de gele M in Hazeldonk en dan door
naar Breda. Daar worden de tassen geleegd en verdeeld voordat de reis weer
verdergaat.
Wat
een heerlijke dag! Ik heb werkelijk genoten! Ik ben ongetwijfeld iets vergeten, maar er komen nog wel wat meer verslagjes op het blog, dus dan lezen jullie het daar wel. We hebben weer zulke bijzonder
mooie mensen ontmoet, waardoor zo’n dag een extra mooi randje heeft gekregen.
Sterre, ontzettend bedankt voor jouw enorm warme onthaal en je enthousiasme,
een eer om je ontmoet te hebben! En ik ga gewoon eerst Mara lezen, lekker puh!
Inge,
ook jij bedankt en wat was het leuk om eens de persoon achter het kleine
profielfotootje te ontmoeten! Succes met je boek en ik kijk er naar uit om het
te lezen!
Ink
heeft weer geweldige foto’s gemaakt, een aantal zie je bij dit verslag en de
rest verschijnt her en der de komende dagen op het blog J
De
boekenbeurs in Antwerpen is echt een aanrader voor iedereen die van boeken
houdt en er nog niet is geweest. Volgend jaar weer!
Miriam
Wat een heerlijk mooi verslag om te lezen op de vroege ochtend. Jullie hebben een top dag gehad zo te lezen. Bedankt Miriam voor je verslag want zo kunnen we toch nog meegenieten. En Miriam gauw maar gauw beginnen met Mara . En Ink de foto's zijn mooi .
BeantwoordenVerwijderenMooi verslag! Dat is meegenieten op afstand :-)
BeantwoordenVerwijderen