Boekpresentatie Toxine van Rani De Vadder

Rani De Vadder is een jong talent (bijna twintig jaar) uit Schoten bij Antwerpen. Toen haar boekvoorstelling werd aangekondigd, vond ik het wel interessant om eens te zien hoe een jong meisje zoals zij, die debuteert met een spannende Young Adult-fantasy, dit zou beleven. Ik ben ook langsgegaan, om kennis te maken met een heel aangename jonge vrouw met veel talenten en duidelijk veel zenuwen.

De setting zelf was bijzonder origineel. Rani’s oude school – zij studeert intussen Chinees en Engels – had haar voorgesteld om de boekvoorstelling bij hen te houden. De locatie en ook de warme sfeer die er hing, zette meteen de toon voor de voorstelling. Rani werd zeer warm onthaald door de aanwezige vrijwilligers die de boel in goede banen leidden, het werd ook snel duidelijk dat die mensen bijzonder trots zijn op hun voormalige leerlinge. Ook de lokale pers kwam een kijkje nemen.

Het werd snel duidelijk dat Rani zelf erg nerveus was. Ze werd begeleid door haar ouders en plusouders en andere trotse familieleden, die haar met veel plezier en passie bijstonden. Ze glunderden allemaal om het hardste en wanneer Rani aan het woord kwam, werd er spontaan meermaals geapplaudisseerd.

Rani’s uitgever Sandra Vets (die zelf schrijft onder de naam Sandra J. Paul) nam het woord en deed een kort interview met Rani over haar boek. Zo volgden vragen zoals ‘Waar komt je passie voor slangen vandaan?’ en ‘Gaat je volgende boek ook over slangen?’, tot hoe ze dit alles tot nu beleefd had en hoe ze zich vandaag voelde. De nervositeit die ze aanvankelijk zichtbaar toonde, verdween al snel als sneeuw voor de zon en ze begon – ook zichtbaar – te genieten.

Daarna volgde er nog een quiz waarin Rani’s kennis over slangen uitgebreid werd getest. Een aantal vragen leverde behoorlijk wat gelach op, vooral toen Rani moest beslissen hoe ze zichzelf uit een penibele situatie in het oerwoud zou bevrijden als ze daar werd aangevallen door een slang. Haar antwoord ‘mijn vriendje mag de held uithalen’, werd gelukkig niet door hem begrepen, want hij is Australiër en had absoluut géén idee waarom iedereen plots naar hem keek.

Daarna volgden nog een aantal warme momenten met verschillende mensen, waarna Rani met de pen in de hand aan de slag mocht.

Ondanks het slechte weer – een aantal mensen hadden afgebeld, maar gelukkig bleef dit nog vrij beperkt – zat de zaal vol en was de sfeer erg gezellig. Rani ging nog op de foto en nam afscheid van iedereen die speciaal voor haar gekomen was.

Kortom, een hele gezellige namiddag met vrienden, familie en lezers, waar het tof vertoeven was. Toxine ligt klaar om te lezen, ik ben heel benieuwd naar het eerste geesteskind van deze jonge belofte.

Martijn

Een avond met Toni Coppers

Zalige avond gehad 9 mei bij de boekvoorstelling: Het vergeten meisje van Toni Coppers.

Hierbij het verslagje en sfeerbeelden. Veel plezier. en Toni Coppers: het was een avond die ik nog lang ga koesteren! Bedankt!

Jeeh je meent het niet… Mijn naam is getrokken… ik mag naar de boekvoorstelling van de nieuwste van mijn favoriet aller tijden: Toni Coppers. Ik ben zo blij als wat. Heb toch wel een vreugdedansje gedaan .
Woensdag kan ik het niet meer zwijgen en plaats een berichtje op de fb pagina van thrillerlezers!. Ik krijg promt toch een berichtje van Inki zeker met de vraag om een verslagje van de avond online te zetten. Dus dat doen we dan he. Wie kan Inki iets weigeren?

Donderdag 9/5/2019: eindelijk is het zover.

Toni heeft een nieuwe Liese Meerhout klaar en ik mag naar de boekvoorstelling gaan in het mooie Sint-Truiden. 

Vanuit het Leuvense is het toch een 3 kwartier rijden maar dat heb ik er graag voor over. Een van mijn beste vriendinnen gaat mee. Fijn!

 We spreken af op de Carpoolparking in Aarschot en vertrekken naar Sint-Truiden. Gietende regen onderweg, maar dat kan de fun niet blussen. In Sint-Truiden aangekomen werd het cultureel Centrum snel gevonden. Auto werd geparkeerd en wij naar binnen in de foyer. Na 10 min mochten we al de zaal binnen. Jan Hautekiet (voor de belgen bekent van Studio Brussel) begon op zijn piano te spelen. Rick de Leeuw zong enkele toepasselijke songs. Alles werd aan elkaar gepraat door Stijn Meuris (Noordkaap). Iedereen was vol lof over Toni. Ereburger van Sint – Truiden, al vond ik dat de burgemeester eerst wel eens enkele boeken had mogen lezen zodat ze wist waarover ze praatte.Ook de gouverneur van Limburg kwam aan de beurt. Dan was het een interview met Toni zelf… Dit boek is samen met zijn vrouw Annick geschreven en de prachtige foto op de cover is zijn oudste dochter Ella. Dan volgde er een super interessant interview met de traumapsycholoog en psychotraumatherapeut Erik de Soir, die Toni geholpen heeft met het boek en die tevens ook een prominente rol erin gekregen heeft

Na afronding, bedankjes en bloemen was het dan tijd voor de receptie. Het boek werd ook reeds te koop aangeboden en Toni zat klaar om te signeren. Voor mij en vele andere het hoogtepunt van de avond. Weer een boek van Toni met handtekening voor mijn collectie. Blij blij blij….

Na een leuke babbel (met een mond vol hapjes…) vertrokken we blij en voldaan huiswaarts. Nu ligt het boek naast me te smachten om gelezen te worden… maar ja… Dat verslagje voor Thrillerlezers! moest eerst af.

. 

Toni een dikke dikke merci dat ik erbij mocht zijn… een dikke mercie voor de fijne avond, de leuke babbel en tot binnenkort!

Door Karen Hertogs

Boekvoorstelling Amla

Eindelijk was het dan zover, Sterre Carron mocht op 6 mei haar nieuwste boek Amla voorstellen.

 We werden allemaal gezellig ontvangen  op de bovenverdieping van Café den Draak te Antwerpen, met een glaasje cava of iets fris.

Sterre en Witsand uitgevers openden de avond met het voorstellen van Lode Tooten, blijkbaar een zeer bijzondere vriend van Sterre, aangezien zij samen alle mogelijke scenario’s doorlopen die kunnen gebruikt worden. Hijzelf is echter muzikant, en verklapte al dat muziek een element in Alma zal spelen.

De fans van Sterre weten dat zij geregeld personages gebruikt, waarvan ze de persoon echt kent. De uitverkorene is ditmaal Cindy, een oprechte fan, die na de voorstelling onmiddellijk aan het boek begon, aangezien ze zelf niet weet welke rol ze heeft toebedeeld gekregen, (hopelijk geen moordenaar zei ze zelf)

Er is ons ook toevertrouwd, dat Sterre dit jaar niet op de boekenbeurs aanwezig zal zijn. Maar ze maakt dit ruimschoots goed met een fan weekend. Noteer alvast in jullie agenda’s, 12 en 13 oktober zal een weekend worden dat volledig aan de fans wordt besteed, hapjes, drankjes, evenementen, een signeermarathon, kortom de fans zullen niets tekortkomen. Dit alles zou doorgaan in ’T Werkhuys te Borgerhout en verdere info zal hier zeker nog op volgen.

Aan alle leuke dingen komt een einde, en zo sloten wij af met een praatje met de ongelooflijke lieftallige Sterre, en lieten één voor één ons boek signeren.

Kristel

Boekvoorstelling Wraakzucht van Tom Bergs

Het eerste wat opvalt zodra je de deur van de wijnhandelaar in het Belgische Werchter binnenstapt, waar de boekvoorstelling rond ‘Wraakzucht’ doorgaat, is auteur Tom Bergs. Niet gekleed in jeans en hemd, zoals zijn gewoonte is, maar gehuld in een kostuum, netjes uitgedost van kop tot teen. Met zijn typische, uitnodigende glimlach, begroet hij je bij de tweede boeklancering die hij ooit mocht organiseren. Tom glundert en met recht en rede.  Drie jaar heeft het geduurd voor zijn eerste boek ‘Dubbelleven’, een opvolger kende.
Nu is hij er: ‘Wraakzucht’, een boek met een geweldige cover, duidelijk ontworpen om het gevoel van thriller weer te geven. Op de cover staat de binnenzijde van een gevangenis, binnenin gaat het verhaal over een man die na jaren gevangenis, besluit om wraak te nemen op de mensen die hem daar brachten.

Tom heeft dus drie jaar nodig gehad om ‘Wraakzucht’ op papier te krijgen, wat ook te maken heeft met de combinatie van fulltime bediende bij de politie en zijn vele activiteiten als fotograaf, webmaster en nog zoveel meer na de gewone kantooruren. Iedereen die hem een beetje kent, weet dat hij regelmatig met een BV (Bekende Vlaming, voor de Nederlanders 😊) op de foto gaat, dat hij een hart heeft voor alles wat met Vlaamse showbusiness te maken heeft en dat hij ontzettend houdt van sport.
Die combinaties maakten het lastig voor hem om ‘Wraakzucht’ op papier te krijgen, maar, met de nodige tijd en inspanningen, is het boek er gekomen. Tom ging heel ver om zijn verhaal zo goed mogelijk de markt op te krijgen. Zo heeft hij samengewerkt met talrijke proeflezers, een Belgische redacteur, maar ook met Nederlanders, om zijn boek meer te ‘Vernederlandsen’ en is hij ook bij een andere uitgeverij terechtgekomen, Het Punt. Zij hebben ook zijn eersteling ‘Dubbelleven’ overgenomen. Voor die gelegenheid heeft dezelfde ontwerpster ook dat boek in een nieuw kleedje gestoken en werd het bij Het Punt herdrukt.
Zijdelingse nota: Dit alles wist ik al geruime tijd, gezien Tom en ik regelmatig praten over boeken, schrijven en uitgeverijen. Met dat in mijn achterhoofd, was ik dan ook erg benieuwd hoe andere mensen ‘Wraakzucht’ zouden ontvangen. 

Het enthousiasme was bij de talrijke aanwezigen alvast aanwezig toen de groep in een zaal plaats mocht nemen, waar de jonge, lokale artieste Rune, een zeventienjarig talent, als eerste het beste van zichzelf mocht geven. De hele avond werd aan elkaar gepraat door Stefan van Loock, de huidige woordvoerder van de Rode Duivels en ook als Bekende Vlaming mag beschouwd worden. Stefan blijkt niet meer of minder dan een vroegere buurman van Tom te zijn, waardoor het ook evident leek dat hij aanwezig zou zijn.

Tom met een aantal Vlaamse auteurs: Sterre Carron, Sandra J. Paul en Rudy Soetewey

Naast Stefan kwamen er nog een paar mensen aan bod die een speech gaven over Tom, maar vooral ook over hun gemeenten. Het is geen geheim dat Tom erg trots is op de regio waarin hij werkt en woont, die een hele politiezone omvat (Boortmeerbeek/Haacht/Keerbergen) en dat deze zone ook in zijn boek ruimschoots wordt besproken en gebruikt. Het was dus aangenaam te zien dat een paar politiekers zich, ondanks de drukke agenda gezien de nakende verkiezingen, wilden vrijmaken om Tom in de bloemetjes te zetten. Naast hen kwam ook Toms Korpschef aan de beurt, die een spervuur van vragen rond zijn examens en werkzaamheden afvuurde.
Na deze amusante interventie (snap je ‘m??), werden de genodigden getrakteerd op heerlijke hapjes en drank in overvloed. Tom glunderde opnieuw toen hij boeken begon te signeren. Hij genoot duidelijk van de hele avond en de aanwezigen. 

Tom heeft nog een primeur ter plaatse gegeven, nl. de titel van zijn derde boek. (Ik ga deze hier niet vermelden omdat ik uiteraard niet weet in hoeverre deze al bekend is, maar de grapjes waren de wereld niet uit toen gevraagd werd of hij er opnieuw drie jaar over ging doen.)
‘Wraakzucht’ ligt in de Standaard Boekhandels Haacht en Keerbergen, is verder via de auteur zelf en zijn uitgeverij beschikbaar (www.deleeswinkel.be) en op bestelling. Ook de nieuwe ‘Dubbelleven’-editie kan je zo verkrijgen.

Tom met Sandra J. Paul

Bij deze wens ik Tom alvast enorm veel succes met zijn tweede boek!

- Sandra J. Paul

http://www.deleeswinkel.be/







Foto's met dank aan Jan Liekens

Nagelbijtend toe naar de boekvoorstelling

Dinsdag 27 september 

The day before D-day.

Vandaag spring ik vroeg en monter uit mijn bed want ik verwacht de koerierdienst die alle boeken levert voor de boekpresentatie. Natuurlijk gaat dat over Kwijt maar ook de herwerkte versies van Vergeet mij niet en Vergeef me. Mét nieuwe cover.

Terwijl ik het geluid van de deurbel en dus de komst van de koerier afwacht, werk ik mijn powerpointpresentatie verder af. Rond half elf telefoneert mijn uitgever om de laatste puntjes op de i te zetten voor de boekpresentatie morgen. Hij is verbaasd dat de boeken er nog niet zijn maar ik stel hem gerust. Ze zullen wel komen. En inderdaad, vijf minuten nadat het gesprek afgesloten werd, rinkelt de deurbel. Als een klein kind spurt ik naar de deur. Een koerier overhandigt me een pakje en wacht op mijn handtekening. Ik teken af en sta te trillen op mijn benen. Terwijl ik wacht op de andere dozen vol boeken, loopt de koerier terug naar zijn bestelbus. Hij stapt in en voordat ik kan reageren, vertrekt hij ook weer. Verbijsterd staar ik hem na. En de andere boeken dan? De boeken die we morgen nodig hebben. 

Ik vergeet mijn pakje te openen en loop naar mijn computer. Een mail van uitgeverij Lannoo vertelt me dat er een probleem is met de levering. De rest van de boeken komt morgen. Onthutst schud ik met mijn hoofd. Dat gaat niet. Voormiddag heb ik les, namiddag moet ik alles gaan klaarzetten in het cultuurcentrum. Ik neem mijn telefoon. De paniek slaat toe wanneer ik te horen krijg dat het voor vandaag niet meer zal lukken. ‘Maar het moet,’ zeg ik lichtjes hysterisch. ‘We kunnen daar morgen toch niet zonder boeken staan.’ Mijn contactpersoon bij Lannoo belooft haar best te doen om de boeken vandaag toch nog te leveren en zal mij nog iets laten weten. 

Tandenknarsend en nagelbijtend probeer ik nog iets zinvols te doen, maar dat lukt natuurlijk niet meer. Om bijna half drie zie ik een grote vrachtwagen van Centraal Boekhuis stoppen. Alsof Sinterklaas in hoogsteigen persoon voor de deur sta, begroet ik de man. Doos na doos wordt binnen gedragen maar als de man zegt dat hij klaar is, zie ik dat dit nog niet de hele lading kan zijn.  

Opnieuw telefoon naar uitgeverij. Ja, tweede lading komt later. Geen zorgen maken. Komt in orde. Maar dat doe ik toch nog. Ondertussen bel ik mijn afspraak die ik met de bibliothecaris had af. Ik kan niet weg voordat de boeken er zijn. 

Bijna vijf uur. Ik hoor iets stoppen voor onze deur. Even daarna opnieuw de deurbel. Yes, de overige boeken zijn gearriveerd. Opgelucht bel ik de uitgeverij. Het is gelukt. Toch nog. Een ton valt van mijn schouders. Deze middag kostte me twee jaar van mijn leven, daar ben ik zeker van. 

Daarna vlieg ik de auto in. Ik moet nog vaasjes en bloemetjes gaan kopen voor morgen de zaal op te fleuren tijdens de receptie na de boekpresentatie. En oh ja, tafelkleden… En dan naar het grootwarenhuis -de muizen liggen hier dood in de kast- want alles van het huishouden blijft liggen. Echt alles.  

Nu schrijf ik later dan bedoeld dit dagboekfragment. Dadelijk nog even een dankwoord schrijven voor morgenavond en alles klaarzetten wat mee moet. Ik weet niet hoe laat mijn laatste dagboekfragment morgen zal komen. Het zal waarschijnlijk zeer laat zijn.  

Duim morgen voor me want geloof me, de zenuwen zijn er..