Boekpresenatie Moordenaarsstorm van Ingepenburg

Op een maandag vanuit het Brabantse naar Amsterdam. ‘s Avonds vond er een boekpresentatie plaats, maar eerst overdag al vroeg afgesproken met een goede vriendin uit het Friese land. Zoals we de volgende dag al zeiden: we hadden ook op de maan kunnen afspreken want veel hebben we niet gezien. Het was na het treinen de hoogste tijd voor koffie dus gaan we even de kleinere straatjes in. Schijnbaar worden er in Amsterdam heeeeeeeeeeel veel pancakes gegeten, want het stikte er van die zaakjes waar je die dingen kon eten. Maar beter: Dunkin Donuts in beeld. Slecht ja, maar zo lekker en bij mij maakt het toch niet meer uit. Het werd een Unicorn, maar eerlijkheid biedt mij te zeggen dat er daarna kleine donutjes verschenen. We hebben zo lang zitten tetteren!

Dat er gewoon weer een ronde koffie kwam. Nu heb ik de tic dat ik uren over boeken kan praten en zij trouwens ook. Dat onderwerp kwam pas later op gang toen we in boekhandel Scheltema rondliepen. Het is daar zo  ontzettend groot, namelijk vier grote afdelingen. Het leukste vind ik om in de thrillershoek altijd wel boeken te ontdekken waarvan ik nog nooit heb gehoord. Als ik ze al niet ken qua titel, hoeveel mensen hebben dat boek dan wel ergens voorbij zien komen. Linda en ik zijn beide veellezers, maar we stonden soms echt verbaasd te kijken naar boeken van 2018.

Remco en Inge

Ook natuurlijk keurig langs de literatuur en de tijdschriften en toen was het wel weer tijd voor koffie en soep. We hebben samen maar 1 boek gekocht en dat was nog om een speciale reden ook.

Bij de roltrap komen we Remco Volkers tegen, de literaire agent van Inge Ipenburg en we kwebbelen even over oude honden en verdwenen katten. Dan hup naar verdieping 4!

En dan constateer ik toch iets geks bij mezelf: ik ben helemaal geen tv freak, maar dan zie je wat mensen en denk je van heeee, dat is die van.... Oh en die daar... Och en daar Simone Kleinsma. Ik vind het echt stom van mezelf, dat ik toch even kijk. Echt zo'n provinciaaltje. Ach..

Inge houdt een heerlijke speech waar ze ook voorleest uit haar notitieboekjes die ze volkrabbelde voor het boek Moordenaarsstorm. De vrouw spreekt ook luisterboeken in en dat kan ik mij heel goed voorstellen, wat een fijne stem. En ze kan gewoon performen: staat daar op haar gemak te praten en bezorgt mensen regelmatig een lach op het gezicht. 

Het eerste exemplaar wordt uitgereikt aan Simone Kleinsma. Ze zaten bij elkaar in een klas van de theateropleiding. Ze begonnen met 7 mensen en eindigden daar met alleen hun twee. Wat zij daartoe zelf gedaan hebben, blijft in het midden. Inge schreef toen alle teksten en samen traden ze op. Simone had ook een cadeautje voor Inge en dat was dus een foto uit die tijd.

Daarna mochten we aan de drank en stond er al veel volk voor een gesigneerd exemplaar. Ik was aan het rondspieden of ik een vriendin zag, waarvan ik wist dat die zou komen. Vroeger toen ik nog heel veel jonger was, zat ik bij de schoolkrant en interviewde toen alles wat los en vast zat zeg maar. Sylvia had toen een rolletje in Zeg eens AAA (herinnert u die nog) en die ontmoeting was zo leuk dat we contact zijn blijven houden. Inmiddels al 30 jaar. Mooie herinneringen aan onze bijzondere ontmoetingen zoals middenin de nacht onderuit zitten terwijl de ander op piano nummers speelt en zingt, of je vlakbij huis ontvangt door accordeon te staan spelen op de gracht. Ik word altijd vrolijk van haar. Het spiedende oog ontdekt haar (nog) niet, maar ontdekt wel mijn andere favoriete Amsterdamse boekenmevrouw. Ik spurt door de mensen heen naar Janneke Siebelink. Altijd leuk en gezellig en een gemeende interesse. Hopla, en daar schiet Sylvia voorbij.

Ook zie ik Ika Gerritsen voorbij lopen. Die blijkt bij de uitgeverij van Inge te werken en jammer genoeg, als ik het goed heb gehoord gaat een nieuw boek er echt niet komen. Terwijl haar debuut zeer goed ontvangen is.

Janneke en Sylvia

De avond eindigen we bij Remco en voeren gesprekken over het opblazen van kikkers (naar aanleiding van of je beesten wel of niet dood moet willen laten gaan in boeken), over de misdaden in Breda en Amsterdam (volgens Remco is het veiliger, maar Sylvia denkt dat ze het in Amsterdam niet snel meer bijzonder vinden wat er gebeurd), kortom: bijzondere onderwerpen bij een borrel. 

Bijna als laatsten de zaak uitgeveegd, gaan we over een lekker zonnig Dammeke terug naar het station. De terugreis bestond uit een Italiaan, Zweed en Engelsman die...over thrillers kletsten, heel apart.

Snel thuis mijn huidige boek uitlezen

en beginnen in Moordenaarsstorm.

Boekpop 13 september Amsterdam

Op zondag 13 september 2015 gaat in Amsterdam voor de tweede keer het muziekfestival Boekpop plaatsvinden. De eerste editie in 2009 werd georganiseerd door de uitgeversband Half on Signature in de Badcuyp in Amsterdam. De tweede editie van Boekpop zal plaatsvinden voor en in boekhandel Scheltema.

roos flink

Boekpop is een evenement voor en door het hele boekenvak en het grotere publiek, georganiseerd door Martin Voigt (uitgeverij Nieuw Amsterdam), Dik Broekman (uitgeverij Rubinstein), Gretske de Jong en Roos Flink (boekhandel Scheltema) en wil een weerkerend openlucht muziekfestival zijn. Dit jaar duurt het van 12 tot 20 uur, met daarna een afterparty op de 4e verdieping van Scheltema.
‘Er zijn zoveel auteurs, uitgevers en boekhandelaren die in bandjes spelen,’ vertelt Martin Voigt, commercieel manager van uitgeverij Nieuw Amsterdam en drummer in de uitgeversband Half on Signature. ‘Wij willen het plezier in boeken en in muziek vieren met elkaar en met lezers. Toen ik dat op een Novamedia-borrel aan Gretske de Jong van Scheltema vertelde, was ze meteen enthousiast.

anne broekman van MTT

Een jaarlijkse traditie is het dus nog niet, maar wie weet.....
Boekpop 2015 gaat dus plaatsvinden op het Rokinplein, voor boekhandel Scheltema. Er komen twee podia, waar minimaal zestien optredens te programmeren. Op de begane grond van Scheltema komt een Boekpop pop-up store, waar alle boeken en cd’s van deelnemende artiesten en auteurs worden verkocht, en waar tevens t-shirts en ander promotiemateriaal verkrijgbaar is. In de boekhandel is mogelijkheid tot signeren, houden van lezingen, et cetera.

Al veertien artiesten en bands hebben hun medewerking toegezegd, waaronder de uitgeversband Half on Signature, Beatrice van de Poel (voorlezer luisterboeken), Stek (met redacteur Business Contact Pim van Tol), The Unborn Brothers (met Erik Kriek, illustrator van de winnaar van de Stripschapsprijs 2008), A Song Journey (met auteur Jan Donkers en radiomaker Abel de Lange), MTT (met Anne Broekman, marketeer Ambo Anthos) , The Yearlings (met Bertram Mourits, redacteur bij Atlas Contact), Fons Dellen (VPRO-icoon, auteur van ‘Slechte vrienden’ en begonnen in de Zwolse punkband Schmuck 44, The Secret Combination (met Broekhuis-directeur Kees Schafrat), Nico Arzbach (gitarist van De Dijk) samen met jeugdboekenschrijver Peter Smit, Kid Totem (met Jason Chong van NRC Boeken) en The Long Lost Ponies (met Martin Voigt en AUP-auteur Arjan Terpstra). En er zijn nog gesprekken met enkele andere artiesten/auteurs gesprekken gaande, zegt Voigt.

Voigt: ‘Omdat het idee vrij spontaan geboren is zijn we vrij laat zijn met mensen te benaderen. Muzikanten als Henk Hofstede, Hennie Vrienten, Rick de Lange en Freek de Jonge kunnen niet, maar willen een volgende editie graag meedoen.’Op Facebook.com/Boekpop is te volgen wie aan de line-up wordt toegevoegd.  

Boekpop wil voor iedereen gratis toegankelijk zijn. Om dit mogelijk te maken, is de organisatie op zoek naar sponsoring door bedrijven die graag uitstralen dat ze boeken, auteurs en muziek een warm hart toedragen.

Bron:boekblad

Superzaterdag voor thrillerfans bij Scheltema

Aanstaande zaterdag 20 juni  bent u van harte welkom bij Boekhandel Scheltema aan het Rokin te Amsterdam voor de Masterclass ‘Hoe pleeg je de perfecte moord’ door Carina van Leeuwen. Wat laat u achter zonder dat u dat in de gaten heeft? Welke sporen verraden uw aanwezigheid? Wat vertellen die sporen? 

Carina van Leeuwen is auteur van de thrillers 'Vuurproef' en 'Koud Spoor', een levensechte CSI-roman gebaseerd op haar werk als forensisch rechercheur. Zij werkt voor de politie Amsterdam als Inspecteur/Forensisch Expert in het Team Review en Cold Case. 

In de twee boeken kijkt u door de ogen van Renee Spaan mee naar de zaken, de mensen en de dagelijkse gang van zaken aan het bureau Donumstraat in Den Haag. De beschreven zaken zijn echt gebeurd; omstandigheden, namen en locaties zijn echter verzonnen. 

Tevens op dezelfde zaterdag een uur later, dus om 15.00, opent Karin Slaughter bij Scheltema de afdeling Spanning! Op 18 juni, twee weken eerder dan in het Verenigd Koninkrijk, verschijnt de Nederlandse vertaling van haar nieuwste boek 'Pretty Girls', 'Mooie Meisjes'. Deze psychologische thriller vertelt over de mysterieuze verdwijning van het zusje van Claire Scott. Het ontrafelen van dit mysterie brengt desastreuze gevolgen met zich mee.

Nathalie Pagie en Karin Slaughter

Verlegen fan met kartonnen Karin

Karin Slaughter komt de laatste jaren jaarlijks naar Nederland en lijkt een speciale band met ons landje te hebben. Vorig jaar werd zij in Breda geïnterviewd door schrijfster Nathalie Pagie. Vele fans van ver gereisd om de schrijfster een handtekening af te troggelen. Sommigen wat meer verlegen mensen die niet aan Karin durfden te vragen voor een foto, gingen zelfs maar met een kartonnen Karin Slaughter op de foto.

Sommigen durfden wel

Scheltema is een van de zeer weinige boekhandels die in de Maand van het Spannende boek ook echt aandacht geven aan zowel schrijvers als fans. In mijn boekwinkel in Breda is er nul komma nul te doen. Paagman heeft 1 avond eind mei samen met Hebban gedaan en de rest van de maand komen er vooral geen thrillerschrijvers. Zo is er wel aandacht voor vaderdag, maar de thrillerlezers staat ietwat in de kou. Ietwat? Veel. Ik ben veel bij Paagman in Den Haag geweest voor evenementen en had hoop op een hele leuke junimaand bij deze boekwinkel. Op vragen waarom er juist alleen maar andere soort schrijvers komen en ze verder niets organiseren, komt na herhaaldelijk vragen helaas geen antwoord.

Dan Scheltema... Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik nog nooit (nee echt nog nooit) bij Scheltema geweest ben. Als ik in Amsterdam ben dan heb ik het, vind ik, altijd te druk met van alles. Maar nu ik zie dat men juist moeite doet in deze Spannende boekenmaand, gaat dit mijn adresje worden voor de papieren boeken. Zeker omdat ik alleen maar positieve geluiden over de mooie nieuwe winkel hoor. Dus tot zaterdag, dan koop ik mijn eerste boek bij jullie.
De nieuwe van Karin Slaughter natuurlijk!

Verhuizing Scheltema weergaloos feest!

Amsterdam, 21 mei 2015  Ik moet beginnen met een bekentenis: tot één dag voorafgaand aan de feestelijke verhuizing van Boekhandel Scheltema van het Koningsplein naar het Rokin was het geenszins de bedoeling dat ik samen met andere auteurs over een rode loper door Amsterdam zou lopen om mijn boeken te verhuizen naar het nieuwe pand. Sterker nog,  mijn boeken lagen niet eens bij Scheltema. Als net gedebuteerde auteur moet je je plekje in de boekwinkel nog veroveren. Toch heb ik de hele happening mogen meemaken. Een verslag.

Een week of twee geleden zag ik het bericht langskomen op Facebook: Boekhandel Scheltema in Amsterdam zou op 21 mei op bijzondere wijze aandacht schenken aan hun verhuizing van het Koningsplein naar het Rokin. Zo’n 150 genodigde auteurs zouden hun stapeltje boeken over een rode loper door Amsterdam sjouwen en bij het nieuwe pand afgeven. Daar zou vervolgens de officiële opening plaatsvinden. Dat was nog niet alles. Van diezelfde auteurs zou een handafdruk in gips worden gemaakt, die in een stoeptegel zou worden vereeuwigd. Die tegels zouden samen een heuse Walk of Fame vormen voor de deur van het nieuwe pand. Alles bij elkaar een prachtig idee: positieve aandacht voor de boekwinkel en voor het boekenvak.

Ik las in het bericht dat je je kon aanmelden als bezoeker. Dat deed ik. Een mooie gelegenheid om de nieuwe winkel te bekijken en tegelijkertijd collega-schrijvers te spreken.

Twee dagen voor de verhuizing ontving ik een mail van Scheltema met een uitgebreide instructie voor auteurs over de gang van zaken tijdens het evenement. Het moest een vergissing zijn. Er viel voor mij immers niet veel te verhuizen. Ik nam me voor de dag erna te bellen. Maar voordat ik daartoe kwam, vloog er een Twitterbericht langs op mijn mobiel:

@marlenbeek, het stapeltje boeken ligt al klaar! Morgen verhuizen we samen #scheltema naar het Rokin. We hebben er zin in!

Nu werd het toch echt tijd om te bellen dat men zich vergiste. Maar Roos Flink van Scheltema zei aan de telefoon dat het wel degelijk de bedoeling was dat ik meeliep. Ze had in de standaardhandtekening van mijn mail gezien dat ik thrillerauteur ben en had -nog net op tijd-  een aantal exemplaren van Stem! besteld bij het Centraal Boekhuis. Ik kwam toch zeker wel?

Eh.. jawel, na-tuur-lijk! Zoiets maak je misschien maar een keer in je leven mee.

De volgende dag was ik, samen met Man die de foto’s zou schieten, ruim op tijd bij de oude vestiging van Scheltema aan het Koningsplein. Buiten schudde ik Patricia Snel de hand, die ik nog kende van een lezing in Leiden en stelde me voor aan Myrthe van der Meer. Gezamenlijk gingen we naar binnen. Overal stonden medewerkers in rode verhuisshirts om ons de weg te wijzen: eerst aanmelden bij de balie. Check: ja hoor, mijn naam stond ook hier op de lijst. Vervolgens werden we verwezen naar de tweede verdieping, waar de ‘gipskamer’ was. Er lagen stapels plastic dozen klaar, allemaal op naam, waarin de gipsmeesters een dikke plak gips legden. We werden geïnstrueerd om onze hand diep in het gipsen plakkaat te duwen. Dat viel niet mee. Het spul was koud en keihard en met mijn 1.59 m was het lastig om van bovenaf gewicht in de schaal te leggen.  Een ondiep handje was het resultaat. Niet te vergelijken met de diepe klauw van DWDD-boswachter Arjan Postma naast mij. Die overigens ook het pootje van zijn meegebrachte hond Skipper in het gips duwde. Wat zou dat beestje hebben geschreven?

Daarna was er tijd voor een hapje en een drankje. Er stonden schalen met luxe, zoete hapjes en serveersters kwamen langs met heerlijke sandwiches. Ik stond nog geen meter van Herman Koch vandaan, toch een van mijn voorbeelden. Ik had hem graag even gesproken, maar hij was te druk in gesprek met een dame op leeftijd. In plaats daarvan kletste ik bij met thrillercollega’s Isa Maron en Ilse Ruijters en groette ik Thomas Olde Heuvelt, die ik ken van een bundel voor een goed doel waarin onze beide verhalen staan. Intussen was ook vriendin Olga Majeau gearriveerd. Zij debuteerde een week voor mij met een familiegeschiedenis bij Querido.

Na enige tijd werden we opgeroepen om onze stapel boeken op te halen en klaar te gaan staan voor de rode loper. Vergezeld van jongleurs, muzikanten en acrobaten zette het schrijversgezelschap zich in beweging op het lange, rode tapijt. Langs de zijkanten van de loper stond een haag van mensen die een glimp wilden opvangen van de vele bekende gezichten tussen het bonte gezelschap: A.F.T. van der Heijden, Yvonne Keuls, Robert Vuijsje, Sacha de Boer (tegenwoordig fotografe), etc.

De rode loper ging over kruispunten en door smalle stegen en overal hadden we bekijks. De zon streelde ons met haar lentestralen en voor ons in de rij deelde een auteur al lopend plastic bekers uit, waarna hij ze vulde met koele, witte wijn. De vier zat inmiddels in de klok, dus dat kon best. Broederlijk deelden we slokjes uit onze bekers uit aan de auteurs achter ons. Na een wandeling van zo’n drie kwartier -we gingen niet zo vlot- kwamen we aan bij het prachtige nieuwe pand van Scheltema. Buiten stond een podium klaar waarop de Dream Girls een paar swingende nummers uit hun musical ten gehore brachten. Man had intussen contact gelegd met de twee fameuze ‘Ouwe Hoeren’ en werd door hen bij de hand gegrepen, waarna ze met z’n drieën een dansje deden. Joop Braakhekke keek even toe en drong zich vervolgens tussen het trio. Zonder pardon pakte hij een van de Ouwe Hoeren af van Man. Die bleef verbouwereerd staan en keek toe hoe de kleine kok de twee dames van lichte zeden omarmde.

Met het scheuren van een bladzijde uit een kolossaal boek aan de gevel van het nieuwe pand was de openingshandeling een feit. Daarna mochten auteurs en lezers naar binnen, met het verzoek om zich  te verspreiden over de vijf verdiepingen zodat alle belangstellenden naar binnen konden. Op elke verdieping stond een bar met drankjes en tv-koks van onder andere Koffietijd maakten tongstrelende happen. Er werd geborreld, gepraat en gegeten en het was nog lang gezellig.

Scheltema aan het Rokin is een fantastische winkel die 363 dagen per jaar open is, ook ’s avonds. Alleen op Eerste Kerstdag en op Koningsdag kun je er niet terecht.

Binnenkort ga ik weer terug naar het Rokin. Eens kijken welke handafdruk naast de mijne ligt. Ik hoop stiekem die van Herman Koch.

Marlen Beek-Visser

Thrillerauteur Stem!