Hopla, de prijzenkast vult zich verder

Esther Verhoef kreeg gisteren in Zoetermeer tijdens het Nederlands Thrillerfestival de Gouden Vleermuis uitgereikt.  Inmiddels lijkt de Gouden vleermuis bijna meer allure te gaan krijgen dan groter broertje de strop.

Echter gaat het niet om de beste thriller , maar om het oeuvre van een auteur. Hoe je dan precies beoordeelt waarom het ene oeuvre meer een prijs verdient dan dat van een van de andere auteurs, is mij een raadsel. Tel je de boeken en dan hoeveel je er goed vond? Of is het meer ienemienemutte? Geen idee.

De anderen op de shortlist waren:
 Corine Hartman, Jacob Vis, Hilde Vandermeeren, Simone van der Vlugt en Deon Meyer. 

In de afgelopen jaren heeft Hartman wel beter leren incasseren. Berucht is de avond enkele jaren geleden waar de Strop aan haar neus voorbij ging en haar staf iedereen sommeerde haar met rust te laten. 

Bijzonder was ook de aanwezigheid van alle Nederlandse genomineerden. Was vorig jaar allang van tevoren bekend wie de prijs ging winnen, want zij waren gevraagd of ze de prijs wel op zouden willen komen halen. Voorwaarde is namelijk dat je aanwezig bent om te kunnen winnen. Ook leuk voor de bezoekers was dat daardoor ook wat meer gerenommeerde auteurs aanwezig waren. De boekendag was een jaar of vijf geleden medegeorganiseerd met Crimezone. Een eerste keer druk bezocht en met vele bekende auteurs van de grotere uitgeverijen. Het jaar daarop werd het al rustiger en het derde jaar was het gewoon stil te noemen en waren er veel ontevreden gezichten. We werden zelfs gevraagd of we alsjeblieft bij de uitreiking in de zaal wilden gaan zitten, omdat het zo leeg was.
Crimezone stopte als geheel en het festival behield de dag met de Gouden vleermuis, maar grote uitgeverijen en hun auteurs kwamen niet meer. Het zijn nu voornamelijk de selfpubbers of kleine uitgeverijen met hun vaste fanbase. Als de organisatie eerder bekend had gemaakt, dat de genomineerden ook aanwezig zouden zijn, waren er vast meer boekenfans afgereisd naar Zoetermeer.
Voor nu was de opkomst helaas niet al te hoog. In aanmerking nemend dat er toch veel thrillerlezers zijn, moet dat aantal toch opgekrikt kunnen worden de komende jaren.

Maar chapeau voor de organisatie, want de prijs heeft een mooie sponsor en ook nog aandacht in de kranten kunnen trekken en ook nog vandaag in een goed bekeken programma een gesprek met de winnaar.
Daar de Gouden Strop en Schaduwprijs geen lang leven meer beschoren lijkt, zo zonder sponsor en irritaties onderling over het kiezen van de winnaars, is het mooi te zien dat de Gouden vleermuis een blijvertje lijkt.

De Gouden vleermuis....wat moet je er mee?

Mochten sommige prijzen nog iets van status of prestige hebben, ik vermoed dat de Gouden vleermuis daar niet langer bij hoort. Als het al een belangrijke prijs was.... Kende u de prijs al?

Mocht ik niet viavia gehoord hebben wie de winnaar was, dan zou ik het via de belangrijke nieuwsbrengers als de grote krantensites niet hebben kunnen vinden. Bij vluchtig rondkijken deze ochtend kan ik alleen vinden dat Charles den Tex hem ooit won.

Ook de winnaar van de debuutprijs kom ik nog nergens tegen dan op haar eigen site, Hebban zelf en twee kleine blogjes. Maar misschien moeten de persberichten nog de deur uit bij Hebban.

Maar dit jaar won Rene Appel dus de Gouden vleermuis. Voor de kenner was dat niet echt een grote verrassing. Je kijkt even onder de gasten die uitgenodigd zijn voor het zondagse thrillerfestival en dan blijft er meestal 1 gegadigde over. Het is natuurlijk iemand die al vele boeken schreef (dus kon het Rene Appel of Loes den Hollander zijn) en die in hoog aanzien staat bij de mensen die verstand van lezen hebben (recensenten van Vrij Nederland, Gouden stropjury, enz en dan valt Loes den Hollander af. Loes den Hollander heeft haar uitgeverij opdracht gegeven haar boeken niet langer in te zenden voor de Gouden strop, omdat de keuze van de jury laten zien dat zij nooit in aanmerking zou komen.
Opvallend is trouwens dat terwijl Hebban Loes den Hollander als grote publiekstrekker bij evenementen inzet, zoals de moordmiddag en elk thrillerfestival van de afgelopen jaren, zij niet genomineerd is voor de thrillerprijs van Hebban dit jaar.  Terwijl het de thrillerprijs toch door het Nederlandse volk gekozen zou worden en Loes populair is onder lezers. De redactie die de genomineerden koos waar het volk uit mag kiezen, vond Loes dan niet goed genoeg om kans te maken op...
Maar we dwalen af: de Gouden vleermuis hadden we het over. Het was dus duidelijk toen Rene Appel tussen de genodigden zat dat hij de prijs zou mogen gaan ontvangen. Wat men niet vantevoren wist dat de Gouden Vleermuis dit jaar een zelfbouwpakket bleek te zijn. Achter de schermen schijnt er ducktape en 1 secondelijm meegegeven zijn aan de winnaar.
Misschien dat een Ikea-handleiding Appel kan helpen vandaag bij het in elkaar zetten?

De Gouden Vleermuis is een nieuwe oeuvreprijs ingesteld door het bestuur van het Nederlands Thrillerfestival. De winnaars van de vleermuizen die tot nu toe uitgereikt zijn:
2013 Charles den Tex
2014 Tomas Ross
2015 Rene Appel

Allemaal mannen trouwens. Terwijl de boeken van vrouwelijke thrillerschrijvers over het algemeen veel beter verkocht worden. Dus zou het in 2016 de hoogste tijd worden voor een schrijfster. Maar er schijnt inderdaad een groot verschil te zijn tussen hoge verkopen en waardering. In de VN thrillergids komen de meeste boeken van vrouwen er ook bekaaid af. Wat heb je liever als schrijver? Een groot bereik en waardering van je lezers of een prijs die niet meehelpt aan het verkopen van je boek ? 

Rene Appel krijgt verrotte vleermuis

Net werd bekend gemaakt dat Rene Appel de oeuvreprijs de Gouden Vleermuis won. Helaas viel de gehele Vleermuis uit elkaar (kwaliteitje noemen we dat hier).
Ach rolletje plakband er bij en hij kan op de schoorsteen of je gooit hem uit het raam, zoals Rijk de Gooier ooit met zijn Gouden Kalf deed.