Hopla, de prijzenkast vult zich verder

Esther Verhoef kreeg gisteren in Zoetermeer tijdens het Nederlands Thrillerfestival de Gouden Vleermuis uitgereikt.  Inmiddels lijkt de Gouden vleermuis bijna meer allure te gaan krijgen dan groter broertje de strop.

Echter gaat het niet om de beste thriller , maar om het oeuvre van een auteur. Hoe je dan precies beoordeelt waarom het ene oeuvre meer een prijs verdient dan dat van een van de andere auteurs, is mij een raadsel. Tel je de boeken en dan hoeveel je er goed vond? Of is het meer ienemienemutte? Geen idee.

De anderen op de shortlist waren:
 Corine Hartman, Jacob Vis, Hilde Vandermeeren, Simone van der Vlugt en Deon Meyer. 

In de afgelopen jaren heeft Hartman wel beter leren incasseren. Berucht is de avond enkele jaren geleden waar de Strop aan haar neus voorbij ging en haar staf iedereen sommeerde haar met rust te laten. 

Bijzonder was ook de aanwezigheid van alle Nederlandse genomineerden. Was vorig jaar allang van tevoren bekend wie de prijs ging winnen, want zij waren gevraagd of ze de prijs wel op zouden willen komen halen. Voorwaarde is namelijk dat je aanwezig bent om te kunnen winnen. Ook leuk voor de bezoekers was dat daardoor ook wat meer gerenommeerde auteurs aanwezig waren. De boekendag was een jaar of vijf geleden medegeorganiseerd met Crimezone. Een eerste keer druk bezocht en met vele bekende auteurs van de grotere uitgeverijen. Het jaar daarop werd het al rustiger en het derde jaar was het gewoon stil te noemen en waren er veel ontevreden gezichten. We werden zelfs gevraagd of we alsjeblieft bij de uitreiking in de zaal wilden gaan zitten, omdat het zo leeg was.
Crimezone stopte als geheel en het festival behield de dag met de Gouden vleermuis, maar grote uitgeverijen en hun auteurs kwamen niet meer. Het zijn nu voornamelijk de selfpubbers of kleine uitgeverijen met hun vaste fanbase. Als de organisatie eerder bekend had gemaakt, dat de genomineerden ook aanwezig zouden zijn, waren er vast meer boekenfans afgereisd naar Zoetermeer.
Voor nu was de opkomst helaas niet al te hoog. In aanmerking nemend dat er toch veel thrillerlezers zijn, moet dat aantal toch opgekrikt kunnen worden de komende jaren.

Maar chapeau voor de organisatie, want de prijs heeft een mooie sponsor en ook nog aandacht in de kranten kunnen trekken en ook nog vandaag in een goed bekeken programma een gesprek met de winnaar.
Daar de Gouden Strop en Schaduwprijs geen lang leven meer beschoren lijkt, zo zonder sponsor en irritaties onderling over het kiezen van de winnaars, is het mooi te zien dat de Gouden vleermuis een blijvertje lijkt.

3 juni feest op twee verschillende locaties voor thrillerfans

Op donderdag 2 juni a.s. is de enige echte Avond van het Spannende Boek, waar de Gouden Strop en de Schaduwprijs uitgereikt gaan worden. Nu zijn er weinig geluksvogels die naast uitgeverijen en auteurs daar aanwezig mogen zijn. 

Waanders te Zwolle

Voor het plebs organiseren Sander Verheyen en boekhandel Paagman te Den Haag een avond voor de gewone thrillerlezer. Lief natuurlijk. Paagman was trouwens onlangs de eerste boekhandel van de maand in april. Wat vast toeval zal zijn geweest en niets te maken heeft met de avonden die daar door Verheyen georganiseerd worden. Paagman is natuurlijk een best leuke boekhandel, maar volgens vele kenners zijn de boekhandel in Zwolle en die in Maastricht ver uit de mooiste twee.

Verheyen heeft zijn vriendenboekje doorgeploeterd en daar de vaste kern thrillerauteurs eruit geschud. Als ik vantevoren een lijstje namen had moeten geven dan hadden daar zeker Ross, Hartman, Den Hollander en Den Tex opgestaan. Gelukkig heeft Walter Lucius net een boek uit en stort die zich op de promotie van zijn boek en zal dus plaatsnemen in een panel onder de bezielende leiding van Loes den Hollander. Zij zal in gesprek gaan over het schrijven zelf.
Het interview met de schrijver van het geschenkboekje Vector, Simon de Waal wordt door Hebbans thrillerexpert Vink afgenomen. Bij dat interview zal ook de winnaar van de Gouden strop aanschuiven. Grote kans dus dat Michael Berg daar bij zal zijn. 

Als interviewer mis ik in het lijstje wel de naam van Peter Kuijt. Als iemand in Nederland een expert op het gebied van thrillers is, dan is het Kuijt wel. En wat ik ook mis, is The guest of honour die lands grootste boekensite altijd in zet.  Fitzek zorgde voor flink wat extra bezoekers vorig jaar bij Paagman. Maar misschien komt er vlak voor 3 juni nog een aapje uit de mouw en komt er een grote naam op het affiche. We kijken er naar uit wie er bij komt.
Voor wie wil gaan: het is geheel gratis.

Op hetzelfde moment geeft trouwens Carina van Leeuwen een van haar geweldige masterclasses in Boekhandel Van Stockum. Deze locatie is vlakbij Boekhandel Paagman. Wij van Thrillerlezers hebben al twee keer mogen genieten van het talent van Carina van Leeuwen om op een geweldige wijze over haar werk te vertellen. Gratis toegankelijk en een echte aanrader.

Nieuwe Ross en Hartman op komst

Voor de Ross en Hartmanfans: hij gaat er aan komen hoor! Deel twee van dit duo en het heet Zwarte weduwe

Een serie bloedige aanslagen treft het hart van Europa. Sir Charles Cavendish, hoofd van de NAVO-veiligheidsdienst, laat zijn Special Force-team een verdachte achtervolgen om meer informatie over de daders te kunnen achterhalen. Tot hun verrassing leidt het spoor naar het huis van een NAVO-topman. Dan volgt een nieuwe aanslag, ditmaal in Amsterdam.De contouren van een gruwelijk complot worden langzaam zichtbaar, en in een race tegen de klok proberen teamleden Adam Kaplan en Carrie Montevagio nieuwe aanslagen te voorkomen. Wanneer ze de schuldigen in het vizier krijgen, neemt Carrie een levensgevaarlijk besluit. Adam zal alles op alles moeten zetten om zijn partner niet te verliezen.

Een vlaag van waanzin - Corine Hartman

Omslag:

Je denkt gelijk van wat een mooie gestileerde omslag. Een dood roodborstje op een witte achtergrond.

Een vlaag van Waanzin wordt aangekondigd als haar eerste thriller geïnspireerd op een waargebeurd familiedrama. Wat de vraag oproept, komen er dan nog tien?

Het verhaal
Het verhaal start zeer rustig met verhalen vanuit de twee hoofdpersonen Romee en Anthonie. Al jaren getrouwd en drie kinderen. Hij heeft een eigen bedrijf en zij geeft yogalessen. Het ooit zo mooie gelukkige huwelijk begint scheuren te vertonen als Romee op een schoolreünie haar grote liefde van vroeger ontmoet: Jelle.
Vanuit die tijd heeft Romee een groot geheim waarmee ze worstelt. Ook roept Jelle weer gevoelens op.

Anthonie vindt zijn vrouw onrustig. Hij begint haar te wantrouwen en gaat controleren. Neust bijvoorbeeld in haar laptop.

Het verhaal kent een langzame opbouw, maar waar je heel snel doorheen schiet.
Tussendoor staan schuin geschreven stukken waarin Anthonie vertelt van het moment dat hij hoort dat ze weg wil. Schuine stukken zijn in de mode in thrillerland tegenwoordig. 

Vanuit zowel Romee als van Anthonie van Baerle voel je in beider verhalen de wanhoop langzaam toenemen. Bij hem de angst dat ze hem gaat verlaten en zich daarom al langer gedragend als een man bij wie je juist niet meer wil zijn met bijvoorbeeld zijn agressieve buien, zijn steeds meer terugtrekken op zijn kamer en zijn geheimen met betrekking tot zijn bedrijf.

Bij haar de wanhoop van het proberen te redden van dit huwelijk door een therapeut op te zoeken, door te willen communiceren met haar man. Intussen weer contact met haar grote liefde van vroeger hebbend. Maar wel kiezen om voor het huwelijk te willen gaan. Maar zich steeds meer afgesloten voelen van Anthonie met zijn gedrag. Intussen loopt ook Romee met onverwerkt leed als het herontmoeten van haar eerste kind dat ernstig ziek is. Met haar man kan zij niet meer praten. Die zit uren op zijn kamer of loopt buiten.

Langzaam brokkelt het huwelijk af tot de wanhoop Anthonie te veel wordt. Tussendoor loopt de verhaallijn van de vader die langzaam steeds dementer begint te worden. Een oude man die zich probeert vast te klampen aan wat was. Net als zijn zoon Anthonie die wel gezond zou zijn en in het heden zou moeten leven. Mooie raakvlakken hoe de twee mannen afbrokkelen van het ware leven.
Hij die als hobby elke vogel herkent aan geluid en dergelijke. De geschiedenis met het vogeltje dat gedood werd in zijn jeugd en wat zich later herhaalt als hij een vogeltje dood trapt in het bijzijn van zijn kind om het te redden van veel pijn. Literaire verwijzingen van Hartman naar het doodmaken van zijn vrouw om meer pijn te voorkomen?

Corine Hartman heeft een prachtig verhaal geschreven met personen die ze laat leven. Je voelt mee met de wanhoop van de twee. Je wilt roepen van "Kerel, doe goddomme nu eens echt wat! Doe die therapie!" Perfect geeft zij aan hoe het werkt tussen de twee personen. Heel inschikkelijk maakt Hartman duidelijk hoe iemand die zoveel van iemand houdt juist de voor gewone mensen vreemde keuze neemt en de bizarre handeling uitvoert in wanhoop te houden wat was en het geluk niet een ander te gunnen.
Met Romee leef je mee, haar wanhoop om het afbrokkelen en de pogingen het beter te krijgen zijn hartverscheurend. Anthonie roept bij mij weinig sympathie op: een man met een rugzak maar zijn problemen niet durft aan te gaan maar zich nog eens extra afsluit en alles lekker opkropt.
Het einde als hij sneu in de gevangenis zit roept hij nog steeds weinig sympathie op en lijkt nog vooral aan zich zelf zielig te vinden.

Het verhaal is goed gedaan hoe zoiets kan gebeuren. Roept het emoties op? Nee! Daar heeft Hartman altijd een net te afstandelijke manier van schrijven voor. Maar in vergelijking met de botte rauwe, lompe Jessica Haider serie vind ik dit een verademing en een mooi kunnen van deze schrijfster die duidelijk verschillende stijlen kan hanteren. En deze stijl is echt mooi en ik hoop dat ze deze ingeslagen weg blijft volgen.


Psychologie 4,5
Spanning 3,5
Schrijfstijl 4,5
Leesplezier 4,5
Plot. 4,5
Originaliteit 4

4 sterren voor Een vlaag van waanzin


Nieuwsgierig? Bekijk het boek hier op Bol.com!

Doodskopvlinder in het Duits

De Duitse vertaalrechten van de door Corine Hartman en Tomas Ross geschreven thriller Doodskopvlinder zijn verkocht aan de gerenommeerde uitgeverij Piper in München. De Duitse vertaling van de roman verschijnt in de zomer van 2017. De vertaling wordt gemaakt door Stefanie Schäfer. Nora Haller, fondsredacteur bij Piper, noemt de aankoop van de thriller  ‘een verrijking van ons programma’.

Over Doodskopvlinder: een Nederlandse NAVO-diplomaat verdwijnt tijdens een undercover operatie. Met hem raakt ook een vlindergids met gecodeerde informatie over Russische aanvalsplannen spoorloos.  De Siciliaanse Carrie Montevagio leeft ondergedoken in Zeeland, op de vlucht voor een beruchte maffiabaas. Als de NAVO informatie krijgt dat de maffia betrokken is bij de verdwijning van de diplomaat, wordt Carrie gevraagd om samen met de Nederlander Adam Kaplan een Special Forceteam te vormen om hem op te sporen. Onder supervisie van NAVO-topman Charles Cavendish besluit het team zich op te splitsen. Adam vertrekt naar Rhodos op zoek naar de gecodeerde gids, en Carrie zal eens en voor altijd moeten afrekenen met de maffia, en met haar eigen verleden…

 

Tomas Ross (1944) is auteur van meer dan veertig boeken en won de Gouden Strop drie maal. Ook schrijft hij scenario’s voor Nederlandse televisieseries en films.  Zijn meest recente boek is Van de doden niets dan goeds.

Corine Hartman (1964) schreef ruim vijftien thrillers, werd diverse malen genomineerd voor De Gouden Strop en won meerdere malen de Crimezone Award. Een vlaag van waanzin, over een familiedrama, is zojuist verschenen bij Cargo.