Posts tonen met het label Het weeskind van Haamstede. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Het weeskind van Haamstede. Alle posts tonen

vrijdag 10 mei 2019

Het Weeskind van Haamstede – Angelique van der Bijl


Officiële tekst:
Isa is een 32-jarige architecte geboren in de Zeeuwse kustplaats Westenschouwen. Haar vader is op tragische wijze in zee verdronken toen ze één jaar oud was. Haar moeder kwijnde daarna zo in haar eigen verdriet weg dat ze haar dochter jarenlang verwaarloosde.
Op te jonge leeftijd verhuisde Isa daarom naar de grote stad waar ze een succesvol architectenbureau heeft opgebouwd. Ze ontmoet de charismatische Willem Zuyderhout en Isa voelt zich eindelijk echt gelukkig. De afkeer van haar moeder tegen de volgens haar machtsbeluste familie Zuyderhout maakt haar echter weer onrustig.

Als haar moeder op brute wijze wordt vermoord duikt ze in het verleden en vermoedt Isa dat de stiefmoeder van Willem iets met de moord te maken heeft. Niemand wil haar geloven tot ze op een verband stuit tussen de verdrinking van haar vader en het tragische gezinsdrama dat zich dertig jaar geleden in de familie van Willem heeft afgespeeld. Ze raakt verstrikt in het machtsspel van de familie Zuyderhout die er alles voor over heeft dat het verleden niet opnieuw verteld wordt…

Mijn mening:
Ik geef het eerlijk toe: Aanvankelijk stond Het Weeskind van Haamstede niet op mijn leeslijst, maar het boek werd me aangeraden via Thrillerlezers, dus besloot ik om het mee op vakantie te nemen en rustig te lezen tijdens de avonduren. Wat ook gebeurde. En wat heb ik genoten!

Waarom wilde ik Het Weeskind aanvankelijk niet lezen? Omdat het boek me niet opviel, eerlijk gezegd en dat is dan ook meteen de enige klacht die ik hierover heb. De cover en titel kwamen me over als een soort van historisch verhaal over een weeskind ergens aan het begin van de 20ste eeuw. Vraag me niet waarom, maar het was zo. Daarom deed ik ook de moeite niet om de achterflap te lezen, waardoor ik erg verrast was toen bleek dat het gewoon een modern verhaal was, een psychologische thriller zelf, wat net mijn ding is, waardoor de keuze om het dus mee te nemen op vakantie, gemaakt was.

Zoals de korte inhoud reeds vermeldde, gaat Het Weeskind van Haamstede over een jonge vrouw die getraumatiseerd opgroeit na de dood van haar vader. Haar moeder, vol zelfmedelijden gevuld, kan niet om met het tragische verlies en verdrinkt zich in drank – iets wat ze ook al deed toen haar man nog leefde. Wanneer Isa met Willem een relatie begint, blijkt dat zijn familie vroegere nauwe banden had met Isa’s vader en moeder, waardoor er een ingewikkeld kluwen ontstaat van leugens en halve waarheden.

Daarnaast volg je ook het verhaal van Hannah, Willems adoptiemoeder en tevens tante. Willem verloor zijn moeder en broer door de schuld van zijn vader, die hen meedogenloos ombracht, waarna hij zichzelf van het leven beroofde. Willem werd nadien door Hannah en haar man Frans, de patriarch van de familie Zuyderhout, opgevoed. Maar zowel Isa als Willem weten niet dat hun ouders elkaar in het verleden maar al te goed kenden en dat er grondige redenen zijn waarom Isa’s moeder de relatie tussen haar dochter en Willem wilde stoppen.

Het boek volgt de verhalen van Hannah en Isa in telkens aparte hoofdstukken, waarbij je Isa in het heden hebt en Hannah in de jaren tachtig, vlak voor de dood van Isa’s vader. Wat volgt is een zeer interessant gegeven met twee verhaallijnen die elkaar perfect aanvullen en je tegelijkertijd erg nieuwsgierig maken naar de ware toedracht. Persoonlijk vond ik Hannah een intrigerende persoonlijkheid, met haar vele geheimen en haar drang om de volledige waarheid voor persoonlijke redenen geheim te houden. Isa is minder mysterieus: zij heeft geen geheimen, waardoor je ook echt haar nieuwsgierigheid en drang voelt om de ware toedracht rond haar moeders dood te ontdekken. De hoofdstukken waarin ook zij haar verdriet wegdrinkt, net zoals haar moeder ooit deed, en haar schuldgevoelens omdat ze beseft dat ze nooit meer een normale relatie met haar moeder zal kunnen opbouwen, zijn ijzersterk.

Het Weeskind van Haamstede is een boek dat je meetrekt in zijn verhaal, vakkundig geschreven en vooral ook met emotie. Je begrijpt waarom iedereen doet wat hij doet en wat hem of haar in die richting doet. Een mooi geschreven, sterk boek dat gerust wat meer aandacht mag krijgen.

4,5 kraaien (een halfje minder voor die cover 😉).
Sandra



zaterdag 23 maart 2019

Winactie met Het weeskind van Haamstede GESLOTEN

Ik was zelf nogal onder de indruk van Het weeskind van Haamstede. Mijn recensie stond afgelopen donderdag online op het blog.

Waar gaat het boek over?

"We redden het wel samen." Het zijn de woorden
die haar moeder vroeger fluisterde als ze Isa
in hun huis aan de Zeeuwse kust in haar armen
klemde, het voorteken dat Isa weer dagen niet
naar buiten mocht. Isa de Nooijer weet tot op de
dag van vandaag nog steeds niet waarom haar
moeder de buitenwereld vreest. Als geen ander
begrijpt haar vriend, Willem Zuyderhout, dat
talloze vragen haar 's nachts wakker houden.
Zijn vader beroofde Willems moeder en broertje
dertig jaar geleden, op kerstavond, van het leven
en pleegde daarna zelfmoord. Willem bleef als
eenjarige alleen achter.
Als Isa voor het eerst in haar leven echt gelukkig is, 
wordt haar moeder vermoord. Ze duikt in het verleden en 
is verbijsterd als ze vermoedt dat Willems familie iets 
met de moord te maken heeft. Ze raakt meer en meer 
verstrikt in het machtsspel van de familie Zuyderhout, 
die er alles voor over heeft om het verleden te laten rusten…

Wil je een gesigneerd exemplaar winnen? Dan moet je meedoen met de nieuwe winactie!
Je gaat naar de recensie op https://thrillerlezers.blogspot.com/ die donderdag werd geplaatst. Wat wordt er gezegd over het plot?
Stuur jouw antwoord naar Thrillerlezersblog@gmail.com  ovv Weeskind

WINNAAR: Jacqueline Musch

donderdag 21 maart 2019

Het weeskind van Haamstede van Angelique van der Bijl

Titel: Het weeskind van Haamstede
Auteur: Angelique van der Bijl
Uitgever: Ellessy
Publicatiedatum: februari 2019
Waardering: 4,5 kraaien


Samenvatting:
"We redden het wel samen." Het zijn de woorden
die haar moeder vroeger fluisterde als ze Isa
in hun huis aan de Zeeuwse kust in haar armen
klemde, het voorteken dat Isa weer dagen niet
naar buiten mocht. Isa de Nooijer weet tot op de
dag van vandaag nog steeds niet waarom haar
moeder de buitenwereld vreest. Als geen ander
begrijpt haar vriend, Willem Zuyderhout, dat
talloze vragen haar 's nachts wakker houden.
Zijn vader beroofde Willems moeder en broertje
dertig jaar geleden, op kerstavond, van het leven
en pleegde daarna zelfmoord. Willem bleef als
eenjarige alleen achter.
Als Isa voor het eerst in haar leven echt gelukkig is, 
wordt haar moeder vermoord. Ze duikt in het verleden en 
is verbijsterd als ze vermoedt dat Willems familie iets 
met de moord te maken heeft. Ze raakt meer en meer 
verstrikt in het machtsspel van de familie Zuyderhout, 
die er alles voor over heeft om het verleden te laten rusten…


Mening
Ook al word je gelijk het verhaal ingezogen, moet ik wel even wennen aan de, in mijn ogen, iets te mooi aangezette zinnen.
Vaak toch wel gekunstelde zinnen zoals:
"Verwrongen trekken van pijn en kwelling” zijn voor altijd verankerd in haar door verdriet geteisterde gezicht.

Maar dat vergeet ik al snel en dat komt toch echt doordat de auteur een prettige wijze heeft van een verhaal neerzetten en van, wat ik belangrijk vind, de personages goed uitdiepen. Je leeft met ze mee en sommige vertrouw je...of dat terecht is, blijkt als het verhaal uit is.

Het start in 1985 bij moeder Hannah die een huis inloopt, waarvan de deur wijd open staat en daar vervolgens 3 dode mensen uit 1 gezin ontdekt. De enige overlevende is de latere partner in 2015 van Isa. Heel duidelijk laat Isa's moeder weten dat zij deze relatie met Willem absoluut niet op prijs stelt.
Het verhaal wordt vanuit twee perspectieven verteld: door Hannah in het verleden en Isa in het heden.
Door de achterflap en de proloog is al duidelijk dat iets van uit het verleden doorloopt in het heden. Van der Bijl weet dat zo mooi uit te werken, dat je tot het einde nog niet weet wat er precies aan de hand is.

Als Isa op de verjaardagsdatum van haar overleden vader, naar haar moeder gaat vindt ze Mathilde vermoord. Wat is er allemaal aan de hand? Welke geheimen gaan er boven komen en welk persoon is in dit boek te vertrouwen?

Het plot is goed bedacht want elke keer wordt er weer een klein stukje bekend en wil je maar door blijven lezen. Ik noem dit altijd de perfecte thrillers. Zo schrijven dat de lezer nauwelijks kan of wil stoppen. Irritant wanneer je een hoop andere dingen te doen hebt. Het is ook absoluut geen straf om je uren met dit goede boek door te brengen. Je wordt weliswaar op het verkeerde been gezet, maar niet op een doorzichtige makkelijke wijze. Terwijl je mee puzzelt vraag je je af waar je nu zelf met het raden de fout in gaat en hoe het uiteindelijk af zal lopen.

Een ware psychologische thriller is het. Het is ook geen boek waar je constant vol in de actie zit, maar het is meer onderhuids. De spanning die speelt, tussen en met de personages, is dan het thema. Wat in dit "Het weeskind van Haamstede" verhaal precies zo gebeurt. Daarnaast weeft de auteur een stuk echte Zeeuwse geschiedenis met de watersnoodramp van 1953 in het verhaal. Zeeland wordt bovendien zo beschreven dat je lijkt mee te lopen op de plekken waar de hoofdpersonages zich bevinden.

Ik ben van mening dat deze Nederlandse thriller voor 2019 goed gaat scoren op het lijstje van beste thrillers. Zijn er serieus dan nog steeds mensen die durven te beweren dat de Nederlandse auteurs in het niet vallen bij de buitenlandse schrijvers? Dan hebben ze nog een hoop te ontdekken. Begin maar eens met dit weeskind.

Kortom: Het weeskind van Haamstede van Angelique van der Bijl is een psychologische thriller, die uitsteekt boven het gemiddelde boek, door de mooi uitgewerkte personages en een doorwrocht plot waar je jezelf bijna tergt om te willen weten hoe alles nu toch in elkaar zit.

Een welverdiende 4,5 kraaien

donderdag 7 maart 2019

Angelique van der Bijl op de thee


De schrijfstijl van het boek Carte Blanche van Esther Kreukniet was voor Angelique van der Bijl de aanleiding om bij haar een cursus creatief schrijven te volgen. Jaren daarvoor droomde ze er al van om te gaan schrijven. In maart 2017 kam haar debuut Nachtschade uit en onlangs in februari kwam haar nieuwe boek Het weeskind van Haamstede uit. Binnenkort volgt op Thrillerlezers de recensie. 

Maar eerst is zij op de thee en kreeg daarom vijf vragen voorgelegd:


1.       Aan welk huishoudelijk klusje heb jij een grote hekel?

Echt een hekel aan huishoudelijke klusjes heb ik niet. Het huishouden maakt me altijd rustig in mijn hoofd. Terwijl ik aan het schoonmaken ben, bedenk ik weer nieuwe scenes voor in mijn boek en als het hele huis extra fris ruikt na de schoonmaakbeurt, nestel ik me achter mijn laptop en werk ik mijn gedachten uit. In een opgeruimde omgeving komt mijn inspiratie het beste tot uiting. Als ik dan toch iets moet noemen, is dat het aan straat zetten van de kliko’s. Dat vergeet ik altijd en dan moet ik op het laatste nippertje nog snel naar buiten door regen en wind om de kliko aan straat te zetten. Als ik net lekker zit te schrijven, stel ik het weleens te lang uit en moet ik gaan rennen als ik de vuilniswagen de straat in hoor rijden.

2.       Bij welke film moest jij voor het laatst huilen?

Het laatst dat ik voor de tv gehuild heb, was eigenlijk bij een serie. Gevoel voor tumor. Een Vlaamse serie over een arts in opleiding die zelf kanker krijgt. De serie weerspiegelt de onzekerheid, de pijn, het verdriet en het doorzettingsvermogen en dat alles gecombineerd met een vleugje humor. Heel knap hoe de seriemakers en de acteurs dat heftige verhaal op die manier hebben kunnen neerzetten. Ik heb gelachen en ook echt gehuild bij de serie, omdat het verdriet echt bij je binnenkomt. Het is echt een aanrader om deze serie te kijken.

3.       In welk tijdperk zou of had je willen leven?

De roaring twenties. De modetrends die toen werden neergezet blijven toch echt heel bijzonder. Ik zie dan het plaatje voor me van mooie vrouwen die zich steeds vrouwelijker gaan kleden en steeds meer van zichzelf laten zien. Chique en klassiek, een combinatie die ik heel mooi vind. Maar ook het gevoel van toen zonder social media, internet en mobiele telefoons lijkt me mooi om mee te maken. We kunnen ons dat niet meer voorstellen en als je schrijft, heb je al die bronnen nodig voor informatie. Ik zou weleens willen weten hoe het voelt om te schrijven zonder dat er internet is. Een dag Agatha Christie zijn, lijkt me een hele bijzondere leerschool…

4.       Waar geef jij te veel geld aan uit?

Schoenen! Als ik in de stad loop en mezelf heb voorgenomen geen nieuwe schoenen te kopen, dan moet ik echt die winkels vermijden. Zodra ik binnenstap en mijn oog valt op een heel mooi paar schoenen ben ik verkocht. Meestal loop ik eerst nog even door, maar als mijn ogen blijven afdwalen naar dat ene paar, weet ik dat het te laat is. Het geeft me altijd een heerlijk gevoel als ik met de nieuwe aanwinst naar buiten stap en al bedenk bij welke kleding ik de schoenen ga dragen. Al weet ik ook dat ik meer dan genoeg schoenen heb en toch vaak naar hetzelfde paar grijp.

5.       Wat is je favoriete ‘foute’ liedje?

Wonderful van Patty & Shift uit 1989. Ik herinner me nog goed dat ik de LP grijs draaide en net als Patty in de serie Spijkerhoek de sprongetjes nadeed die zij op het podium maakte. Tijdens een playbackshow op de lagere school deed ik dit liedje en ik won de wedstrijd.

Wonderful voor Angelique en alle nieuwsgierigen!

maandag 25 februari 2019

Buiten het boekje met Angelique van der Bijl

Angelique van der Bijl bracht begin februari haar tweede boek  Het weeskind van Haamstede genaamd uit. Haar eerste boek Nachtschade kreeg mooie recensies en tot nu toe mag de auteur niet klagen over de positieve recensies van het nieuwe boek. 
Maar wat leest zij zelf eigenlijk?


1. Wat lees je momenteel

Wees onzichtbaar van Murat Isik. Een roman over de jongen Metin die opgroeit in de Bijlmer in de jaren tachtig. Zijn schrijfstijl is echt fantastisch, zo beeldend. Over iedere zin lijkt Murat Isik diep te hebben nagedacht. Je kruipt helemaal in het personage van Metin en leeft met hem mee hoe hij er alles aan doet om onzichtbaar te blijven, omdat hij met het idee leeft dat hij onopvallend door het leven moet gaan.

2. Welk boek heb je niet uitgelezen

Oktober van Sören Sveistrup. Het is de bedenker van de Deense serie The Killing en daarom kocht ik meteen het boek toen ik het zag liggen in de boekhandel. Op de een of andere manier kwam ik er niet in en vond ik het te gruwelijk. Toch ga ik het zeker nog een keer uitlezen, want het boek heeft alle ingrediënten die me aanspreken in een thriller. Het ontrafelen van de toedracht van de moord wil ik toch als lezer meebeleven.

3. Welk boek geef je graag cadeau

Misschien is het een cliché antwoord, maar ik vind het leuk om mijn eigen boeken cadeau te geven. Winacties in lezersgroepen vind ik een leuk initiatief en ik stel mijn boek daar graag voor ter beschikking. Dus bij deze ook voor thrillerlezers J

4. Welk boek had je graag zelf geschreven willen hebben

Rendez-vous van Esther Verhoef. Ik vind haar boeken echt heel erg goed. De spanning zit vooral in de personages en de relaties waarin ze verzeild raken en dat vind ik interessant om te lezen. Een thriller hoeft voor mij niet luguber te zijn. Haar schrijfstijl vind ik pakkend en lees ik het liefst in een adem uit. Doordat de personages toegankelijk zijn en herkenbaar kun je je helemaal inleven. Ik zie Esther Verhoef als een groot voorbeeld voor mij.

5. Welk boek las je vroeger stuk

De liftster uit de Pandora-crimi reeks van Theo Hoogstraten. Een detective over een meisje die stiekem met haar vriendje op vakantie gaat en verstrikt raakt in het criminele netwerk van een liftster die haar vriendje onderweg oppikt. Ik vond dit boek als tiener zo spannend dat ik het keer op keer van de bied leende tot het boek een keer te koop werd aangeboden in de bieb. Nu staat het in mijn boekenkast als favoriete boek uit mijn tienerjaren.

6. Wat is jouw quilty pleasure op leesgebied

De boeken van Sophie Kinsella en haar pseudoniem Madeleine Wickham. Ik vind haar boeken echt hilarisch en moet altijd hardop lachen als ik een grappige scene in haar boek lees. Wat spook jij uit heb ik al drie keer gelezen en is mijn favoriete feel good boek.

7. Welk boek las je ivm een hype en vond je tegenvallen

Vijftig tinten grijs. De omslag en de beschrijving spraken me meteen aan toen ik de boeken zag liggen in de boekhandel. Het was vlak voordat ik op vakantie ging en uit enthousiasme kocht ik meteen alle drie de boeken om mee te nemen. Het eerste deel las ik aan het strand in een dag uit en vond ik heel goed, maar bij de tweede haakte ik toch langzaam af en vond ik het veel van hetzelfde worden. Van deel drie heb ik zelfs hoofdstukken overgeslagen om het eind snel te kunnen lezen. Jammer, want het eerste deel greep me toch wel aan. Nog niet eerder had ik erotische thrillers gelezen en het sprak me wel aan waardoor ik ook de boeken van Marique Maas ging lezen die ik wel verslond, maar misschien heeft dat ermee te maken dat het de pseudoniem van Esther Verhoef is…