Het Weeskind van Haamstede – Angelique van der Bijl

Officiële tekst:

Isa is een 32-jarige architecte geboren in de Zeeuwse kustplaats Westenschouwen. Haar vader is op tragische wijze in zee verdronken toen ze één jaar oud was. Haar moeder kwijnde daarna zo in haar eigen verdriet weg dat ze haar dochter jarenlang verwaarloosde.

Op te jonge leeftijd verhuisde Isa daarom naar de grote stad waar ze een succesvol architectenbureau heeft opgebouwd. Ze ontmoet de charismatische Willem Zuyderhout en Isa voelt zich eindelijk echt gelukkig. De afkeer van haar moeder tegen de volgens haar machtsbeluste familie Zuyderhout maakt haar echter weer onrustig.

Als haar moeder op brute wijze wordt vermoord duikt ze in het verleden en vermoedt Isa dat de stiefmoeder van Willem iets met de moord te maken heeft. Niemand wil haar geloven tot ze op een verband stuit tussen de verdrinking van haar vader en het tragische gezinsdrama dat zich dertig jaar geleden in de familie van Willem heeft afgespeeld. Ze raakt verstrikt in het machtsspel van de familie Zuyderhout die er alles voor over heeft dat het verleden niet opnieuw verteld wordt…

Mijn mening:

Ik geef het eerlijk toe: Aanvankelijk stond Het Weeskind van Haamstede niet op mijn leeslijst, maar het boek werd me aangeraden via Thrillerlezers, dus besloot ik om het mee op vakantie te nemen en rustig te lezen tijdens de avonduren. Wat ook gebeurde. En wat heb ik genoten!

Waarom wilde ik Het Weeskind aanvankelijk niet lezen? Omdat het boek me niet opviel, eerlijk gezegd en dat is dan ook meteen de enige klacht die ik hierover heb. De cover en titel kwamen me over als een soort van historisch verhaal over een weeskind ergens aan het begin van de 20^ste eeuw. Vraag me niet waarom, maar het was zo. Daarom deed ik ook de moeite niet om de achterflap te lezen, waardoor ik erg verrast was toen bleek dat het gewoon een modern verhaal was, een psychologische thriller zelf, wat net mijn ding is, waardoor de keuze om het dus mee te nemen op vakantie, gemaakt was.

Zoals de korte inhoud reeds vermeldde, gaat Het Weeskind van Haamstede over een jonge vrouw die getraumatiseerd opgroeit na de dood van haar vader. Haar moeder, vol zelfmedelijden gevuld, kan niet om met het tragische verlies en verdrinkt zich in drank – iets wat ze ook al deed toen haar man nog leefde. Wanneer Isa met Willem een relatie begint, blijkt dat zijn familie vroegere nauwe banden had met Isa’s vader en moeder, waardoor er een ingewikkeld kluwen ontstaat van leugens en halve waarheden.

Daarnaast volg je ook het verhaal van Hannah, Willems adoptiemoeder en tevens tante. Willem verloor zijn moeder en broer door de schuld van zijn vader, die hen meedogenloos ombracht, waarna hij zichzelf van het leven beroofde. Willem werd nadien door Hannah en haar man Frans, de patriarch van de familie Zuyderhout, opgevoed. Maar zowel Isa als Willem weten niet dat hun ouders elkaar in het verleden maar al te goed kenden en dat er grondige redenen zijn waarom Isa’s moeder de relatie tussen haar dochter en Willem wilde stoppen.

Het boek volgt de verhalen van Hannah en Isa in telkens aparte hoofdstukken, waarbij je Isa in het heden hebt en Hannah in de jaren tachtig, vlak voor de dood van Isa’s vader. Wat volgt is een zeer interessant gegeven met twee verhaallijnen die elkaar perfect aanvullen en je tegelijkertijd erg nieuwsgierig maken naar de ware toedracht. Persoonlijk vond ik Hannah een intrigerende persoonlijkheid, met haar vele geheimen en haar drang om de volledige waarheid voor persoonlijke redenen geheim te houden. Isa is minder mysterieus: zij heeft geen geheimen, waardoor je ook echt haar nieuwsgierigheid en drang voelt om de ware toedracht rond haar moeders dood te ontdekken. De hoofdstukken waarin ook zij haar verdriet wegdrinkt, net zoals haar moeder ooit deed, en haar schuldgevoelens omdat ze beseft dat ze nooit meer een normale relatie met haar moeder zal kunnen opbouwen, zijn ijzersterk.

Het Weeskind van Haamstede is een boek dat je meetrekt in zijn verhaal, vakkundig geschreven en vooral ook met emotie. Je begrijpt waarom iedereen doet wat hij doet en wat hem of haar in die richting doet. Een mooi geschreven, sterk boek dat gerust wat meer aandacht mag krijgen.

4,5 kraaien (een halfje minder voor die cover 😉).
Sandra