zaterdag 9 februari 2019

Ilaria Tuti ondervraagd...

Ilaria Tuti is de auteur van Kind 39, waar de recensie gisteren online stond. Wij mochten haar een stel vragen voorleggen:


*Wie is Ilaria Tuti ? Welke 5 woorden beschrijven je het beste en waarom ?

Ik ben geboren in een klein dorp in het noordoosten van Italië, dichtbij Oostenrijk en Slovenië. Ik woon daar nog altijd met mijn man Paolo, onze 2-jarige dochter Jasmine en onze 2 honden. Al sinds ik een kind was bracht ik mijn tijd graag buiten in de natuur door en deze gevoelens en herinneringen komen terug in de verhalen die ik schrijf.

Ik heb een diploma in economie en beheer openbare aanbestedingen voor een privébedrijf. Ik hou van lezen, schrijven, schilderen, koken. Ik hou ook van fotografie. De vijf woorden zijn:

Privé (ik spreek niet veel over mezelf)

Arachnophobe (schrik voor spinnen) (ik probeer het probleem te overwinnen, met slechte resultaten)

Tsundoku (een Japans woord: ik koop boeken dwangmatig, meer dan ik ooit kan lezen)

Rustig (ik houd van de stilte, de oersymfonie van de natuur, goede sfeer)

Creatief (ik denk altijd aan iets nieuws om uit te vinden)



*Hoe kwam je op het plot voor je eerste boek ?
Het speelt zich af in mijn bergen, bevroren en mysterieus, en toch vol leven.
Mijn land is erg belangrijk voor mij, met zijn duizendjarige geschiedenis, de ongerepte natuur, de mysterieuze charme van pre-christelijke tradities en zijn krachtige suggesties. Het gevoel ergens thuis te horen dat ik voel, is erg sterk. Mijn bergen zijn het ware kloppend hart van het boek. Terwijl ik aan het schrijven was, voelde ik de behoefte om de emoties over te brengen die deze plekken in mij opwekken. Woorden waren niet genoeg; de beschrijvingen konden niet eindigen met een punt aan het einde van de zin: ze moesten een echo creëren in de lezer. Daarom probeerde ik een zintuiglijke roman te schrijven: ik gebruikte schaduwen en lichten, geuren, het gevoel van hitte en vorst op de huid, kleuren, de primitieve melodie van het bos, de hitte van de holen, de adem van de dieren in de nacht...
Voor de beschrijving van de moordenaar - een geest die onbekend is in de handleidingen van de criminele psychologie - heb ik inspiratie gehaald uit een echt feit (een psychologisch onderzoek).
Teresa Battaglia is een ongewone protagonist in een thriller - een politie-inspecteur van in de zestig die lijdt aan diabetes en die geconfronteerd wordt met een potentieel verwoestende nieuwe diagnose. Drie jaar geleden ben ik op haar gekomen: een beetje groezelig maar medelijdend, worstelend met overgewicht, ze is een vrouw met prachtige moederlijke en beschermende instincten, hoewel ze zelf nooit moeder is geweest. Ze is zo goed in haar werk omdat ze een rationeel wezen is, maar ze weet wanneer haar hart haar moet leiden.
De echte inspiratie voor het karakter van Teresa Battaglia is de kracht van gewone vrouwen die een pantser uit hun eigen onzekerheden hebben gemaakt en die moeilijkheden hebben getransformeerd in een hymne voor het leven. Deze roman is ook gewijd aan de vele vrouwen die elke dag vermoeider worden en die eenzaamheid en ziekte bestrijden: mogen zij nooit ophouden zichzelf lief te hebben.


* Welk personage in het boek heeft de meesten van jou erin?

Teresa, behalve haar temperament, is het soort persoon dat ik altijd zou willen zijn: rechtdoor, medelevend, met grote integriteit.



* Kind39 is je eerste boek en wordt verkocht aan verschillende landen: hoe vind je dat?

Ik voel een immense dankbaarheid jegens alle mensen die het mogelijk hebben gemaakt. Ik voel dat ik een grote verantwoordelijkheid heb ten opzichte van de lezers die van deze roman houden, de boekverkopers, de bloggers en de journalisten die geloofden in zijn potentieel. Ik wil ze alleen mijn allerbeste verhaal geven.



* Heb je een schrijfroutine of schrijfrituelen, en zo ja, welke?

Ik hou van het verzamelen van dagboeken. Ik koop ze bij elke reis die ik maak, elke keer als ik naar een boekenwinkel ga. Dus deze zijn mijn schrijfroutine: wanneer ik me klaarmaak om een ​​nieuw verhaal te schrijven, kies ik het dagboek dat ik het meest geschikt vind voor die sfeer. Ik schrijf de datum, misschien een titel die ik in gedachten heb, en begin met het schrijven van de
eerste aantekeningen.



* Wat was de soundtrack terwijl je aan het schrijven was? Luister je tijdens het schrijven naar muziek?

Ik hou van de hedendaagse componisten van soundtracks: Hans Zimmer, James Newton Howard en Steve Jablonsky. Ik luisterde naar hun muziek terwijl ik Kind 39 aan het schrijven was.

Muziek Hans Zimmer

* Plot je je boek van begin tot einde en schrijf je het dan neer of laat je je personages het verhaal leiden en zien waar ze je naartoe nemen?

Ik teken het hoofdstuk voor hoofdstuk uit, van begin tot het einde: ik moet elk idee, fragmenten van dialogen, situaties, sfeer opschrijven ... Dan, wanneer het plot klaar is, kan ik me eindelijk toewijden aan het echte schrijven, zonder me zorgen te hoeven maken over iets anders dan het pure plezier van het spelen met woorden.



*Wat kan je afleiden van schrijven ?

Eigenlijk is mijn dochter een grote afleiding !


*Welke boeken lees je zelf graag ?

Ik lees heel verschillende genres, fictie en non-fictie. Ik hou vooral van Primo Levi, Umbert Eco, Stephen King. Dan Raymond Carver, Michela  Murgia, Joe R. Lansdale, Gillian Flynn, Jo Nesbø, Camilla Läckberg en zo veel anderen… Ik ben een heel nieuwsgierig persoon, ik vind het leuk om geschiedenis te studeren, psychologie, antropologie. Nu ben ik bv. een boek aan het lezen over de Lombard goudsmeedkunst en de connecties met heidense religie.



Ik hou van criminele psychologie en profilering omdat ze licht werpen op de diepten van de menselijke geest. Ze laten ons begrijpen dat de grens tussen goed en kwaad niet zo duidelijk is als we willen denken. Monsters bestaan ​​niet: seriemoordenaars zijn mensen, net als wij, en meestal waren het mishandelde kinderen.



*Wanneer heb je ontdekt dat je een schrijver wou zijn ?

Het was een traag pad: eerst begon ik te schilderen, toen ik een klein kind was dat nauwelijks een penseel kon vasthouden. Toen ik een tiener was, werd ik gepassioneerd door fotografie. Als volwassene realiseerde ik me dat ze middelen en mysterieuze manieren waren om verhalen te vertellen. De portretten waren personages, de landschappen waren de plaatsen van de verhalen die ik in gedachten vertelde. Op dat moment was beginnen met schrijven natuurlijk.



*Kan je een paar boeken noemen die we moeten lezen ?

If this is a man – Primo Levi

Salem’s lot – Stephen King

The name of the rose – Umberto Eco

Gone girl – Gillian Flynn

Bloody January – Alan Parks

Cathedral – Raymond Carver

Accabadora – Michela Murgia

Phantoms – Dean Koontz



*Ben je al een nieuw boek bezig ?

Natuurlijk ! Ik heb zo veel verhalen te vertellen.



* Kun je hier al wat over vertellen?

Mijn tweede roman met Teresa Battaglia zal in mei 2019 in Italië worden uitgebracht. De titel is Sleeping Nymph. Ook deze roman speelt zich af in mijn land. Het seizoen zal anders zijn: een weelderige lente, vol symboliek. Het gaat over een weinig bekende vallei met een buitengewone geschiedenis, een mysterieus schilderij en een liefdesverhaal dat de decennia overspant en de dood overleeft. Het overleeft eigenlijk meer dan een dood.



Dank je wel! Het was een plezier.


Ilaria


Geen opmerkingen:

Een reactie posten