De deelnemers waren:
Juul van den Berg
Patricia van der Broek
Stefanie TijnagelClaessens
Lien Gautiers
Jacqueline Musch
Ook de auteur zelf nam op een prettige wijze deel aan de leesclub en beantwoordde enthousiast alle vragen die op haar werden afgevuurd.
Ieder hartelijk bedankt voor de inzet. En de uitgeverij Hamley Books natuurlijk voor het beschikbaar stellen van de boeken
* Hart-slag heeft een , vind ik zelf, erg mooie omslag. Maar wat vonden de deelnemers?Patricia: Ik hou van muziek en de foto vind ik ook mooi. Ik weet alleen niet of ik het boek zou oppakken in een boekwinkel. Dat heeft voor mij te maken met de titel. Daarbij was mijn eerste gedachte namelijk "waarom is hartslag afgebroken'. Maar de achterflap info gaat over optreden voor een publiek en dan denk ik aan slaggitaar en emoties. Ik ben benieuwd of en hoe ik dat terug ga vinden in het boek. To be continued...
Jacqueline: Prachtige cover! Spreekt me zeer aan. Dit komt omdat mijn zoon de opleiding van artiest heeft afgerond en speelt ook gitaar, het boek heeft alleen daarom al een bepaalde aantrekkingskracht voor mij. De titel op de cover triggert me ook en het boek zou ik echt niet laten liggen. Na het lezen van de achterkant zou ik denk even twijfelen of ik het boek zou kopen (ik verwacht namelijk een emotionele rollercoaster) maar de nieuwsgierigheid naar het boek zal winnen.
Iedereen was eigenlijk gewoon enthousiast over de cover.*Wat verwachtten de deelnemers voor dat ze gingen startten?
Na het lezen van de achterzijde verwacht ik een emotionele rollercoaster...... , zegt Jacqueline. Ook Stefanie verwacht een emotioneel boek.
Juul: Ik ga er open en blanco in. Ik verwacht wel dat muziek een belangrijke rol zal spelen. Verder zal ik het gaan beleven.
Patricia zegt vantevoren nooit iets bij welk boek ook te verwachten. Ze hoopt wel in een verhaal gezogen te worden. "Dat ik in een soort bubbel terecht kom."
Quote:
Ik haat het om de mensen om wie ik het meest geef gekwetst te zien. Dat gebeurt immers zodra je echt om iemand geeft. Mensen doen andere mensen pijn. Maar soms komt een persoon je zo nauw aan het hart te liggen, dat de bijbehorende liefde voor die persoon onvermijdelijk wordt......
Patricia vond het halverwege langdradig worden door de vele herhalingen van gedachten van met name Sam. Dat haalde de vaart wat uit het boek. Door het eenvoudig taalgebruik las ze wel elke keer verder.
Juul moest even wennen aan het Vlaams, maar dat was snel genoeg voorbij. Ze gaf nog even extra aan, het niet negatief te bedoelen Ze vindt het Vlaams mooi, maar soms is het toch net even wat anders dan het Nederlands, vindt ze.
Voor Stefanie was het vooral even schakelen, omdat haar eigen zoon ook Jasper heet. "Ooh god, stel dat met mijn jasper ooit gaat gebeuren."
Jacqueline vond bij het lezen van 200 pagina's vooral, dat Sandra intens en mooi schrijft.
Lien wist niet goed wat zij van Sam in het verhaal moet vinden. "Ik vind haar niet echt sympathiek maar dat zal wel met haar hoogbegaafdheid te maken hebben, dat ze een beetje sociale problemen heeft?"
*Tussen het lezen door worden er veel,heel veel ,vragen afgevuurd op de auteur. Wij maken een selectie van alle vragen.
Lien leest de naam Sandra J. Paul ook in onze facebookgroep en raakt verward. Vraagt wie nu eigenlijk Joanne Carlton is.
Sandra legt het graag uit: "Ik schrijf al drie jaar onder de naam Sandra J. Paul (Nederlandstalig). Ik ben tweetalig. Hart-Slag is de vertaling van mijn Engelse debuut Heart-Beat, dat ik in de States uitbracht onder de alias Joanne Carlton, een speling op mijn volledige naam die Sandra Paul Johanna is. Alle boeken die origineel Nederlands geschreven werden, komen uit onder Sandra J. Paul. Alle Engelse vertalingen komen uit onder Joanne Carlton. Voor Joanne heb ik een apart profiel aangemaakt en worden meestal Engelstalige kortverhalen (en dus ook boeken) gepubliceerd. Op mijn Nederlandstalige profiel zal je beide namen zien verschijnen."
Jacqueline vraagt aan Sandra of het schrijven van dit boek (of de Engelse versie ervan) haar geholpen heeft met het verwerken van haar eigen emoties?
Sandra: "absoluut. Ik moest mijn emoties van me af kunnen schrijven en dat is hier gebeurd. Het is bewust geen biografie geworden van mijn vader en mijn zus, maar ik wilde wel de emoties rond afscheid nemen hierin weerbrengen. Het klinkt raar, maar er was een heel mooie periode van afscheid met mijn vader dat hierin verwerkt werd. Dat zal je wel ergens lezen. Ook de schok die we ervaarden met mijn zus, is in het boek verwerkt."
Stefanie wil graag weten in welke taal de auteur het liefst schrijft. "Ik hou van beide talen, maar ik vind het wel gemakkelijker om (zelf) te vertalen van Engels naar Nederlands. Omgekeerd vind ik echt een pest,"antwoordt Sandra
Lien heeft de volgende vraag:
Heten de personages in het Engelstalige boek ook Jasper en Sam? Ik vraag me dat af, omdat de naam van Sam me op het verkeerde been had gezet, toen ik het boek nog niet in bezit had en ik de inhoud las. Ik dacht eerst dat het over twee jongens ging gaan. (Ik weet dat Sam (afkorting van Samantha of dergelijke) ook meisjesnaam kan zijn, maar had daar toen niet aan gedacht. Ik weet niet of Jasper ook in het Engels voor komt.
Sandra's uitleg is als volgt: Sam is in België, net als wereldwijd overigens, zowel een meisjesnaam als jongensnaam en het hoort bij wie zij is. Jasper is een internationale naam, dus ook Engelstalig. Mijn muze beslist meestal hoe mijn personages zullen heten en hier was geen twijfel over mogelijk
Had je tijdens het schrijven over de muziek van Jasper een bepaalde artiest of band in gedachten?, vraagt Juul
"Nee", zegt Sandra: " ik had wel een fysiek beeld van hem maar heb bewust gekozen om geen artiesten in mijn hoofd te houden waarop hij zou (kunnen) lijken."
Grappig ik had nl juist heel erg het idee dat dat wel zo was, zo overtuigend beschrijf je het, antwoordt Juul.
Waarop sandra nog even terugkomt: Ik ben wel zeer sterk into music, heb een enorm muzikaal geheugen en volg wel wat artiesten (Coldplay oa), maar bij het 'samenstellen' van Jasper, heb ik eigenlijk een fysiek beeld in mijn ogen gehad, maar dat is niet gebaseerd op een echte artiest. Het grappige is wel dat ik nu soms artiesten tegenkom (vooral de jongeren) waarvan ik denk: die zou in een film mijn Jasper kunnen spelen. ;) De eerste versie van het verhaal is zo'n 2,5 jaar oud, dus dat is wel even. Als je nieuwsgierig bent op wie hij lijkt in mijn hoofd, dan wil ik je dat wel vertellen hoor, maar dan verknoeit het misschien het beeld in jouw hoofd.
Lien:
Wat ik me de ganse tijd al afvraag.... waarom (is er een reden?) zijn Sam en Jasper geen koppel? Gewoon elkaars hartsvriend? Het kàn natuurlijk altijd. Of is het omdat Sam slechts 16 jaar is?
Het antwoord: Heel bewust gedaan, ik wilde geen cliché romantisch gedoe en koppel. Het verhaal gaat over pure vriendschap, en liefde, want ook dat is vriendschap. Het verhaal moest niet worden 'mijn lief gaat dood dus ik wil hem nog helpen'. Het verhaal focust zich op de enorme intense band die zij delen. Ik heb een aantal goeie mannelijke vrienden, één daarvan is eigenlijk zowat mijn beste vriend (en hij is niet gay ;)), waar ik alles aan kwijt kan. Ik zie die man ongelofelijk graag en toch zijn wij niet verliefd op elkaar of is er niets tussen ons. Werkt perfect
* De meningen na het lezen zijn natuurlijk bijna het spannendste. Zeker voor de auteur.
Wat waren die meningen?
Poeh, heftig zeg! Kippenvel, ontroert maar ook erg verdrietig. Zo eerst een blokje om lopen, even laten bezinken, vertelt Jacqueline als ze het boek dichtgeslagen heeft.
Lien: Pfwiew... Ik wou onmiddellijk mijn review schrijven, maar ga er nog een nachtje over slapen. Man man man, wat gebeurt er nog veel op het einde. Hoedje af voor Sandra J. Paul : mensen toch, die mevrouw kan schrijven!!! Wat een verhaal, wat een einde!!!
Eigenlijk was bijna iedereen ietwat van slag van het boek en moest een ieder het verhaal echt even laten zakken. Hoe vaak heb jij als lezer dat bij een boek, niet vaak toch?
Waren er dan helemaal geen minpunten te noemen? Dat natuurlijk wel, eigenlijk bij elk boek. Veel waren er niet, maar Patricia was van mening , dat het haar als lezer lastig gemaakt werd om een eigen beeld te vormen van Jasper en Sam, omdat ze in het boek veel denken en altijd een verklaring voor hun gedrag hebben.
Wel zegt zij daarna: "Op het moment waar Jasper opgaat in zijn muziek, word ik echt emotioneel het verhaal ingezogen. Dat heeft de auteur mooi verwoord en klaargespeeld. Ook het moment waarop Jasper bijna zijn zwanenzang beleeft, heeft ze je echt bij de kladden."
*Wat vond Sandra J. Paul alias Joanne Carlton zelf van de leesclub?
Toen Ink me voorstelde een Hart-Slag Leesclub te organiseren binnen de Thrillerlezersgroep, was mijn eerste gedachte: dit is wel geen thriller, hé. Is dit wel mijn doelgroep?
Nu ja, een Leesclub is altijd wel een thriller op zich, omdat je uiteraard niet bij voorbaat weet wie eraan gaan deelnemen, hoe die mensen in elkaar zitten en hoe zij je boek gaan beschouwen. Dus heb ik toegezegd.
Uiteindelijk zaten we met een vrij mondige groep in ons gezellige clubje en werd het al snel duidelijk dat er niet enkel gelezen, maar ook veel gevraagd zou worden. De vragen zelf waren zeer uiteenlopend: over waarom Jasper zo dacht, of Sam zo handelde. Of hoe je jezelf zou voelen in die situatie. Of waarom ik dit boek op deze manier had geschreven. Enzovoorts.
Het thema (kanker en afscheid nemen) lag iedereen nauw aan het hart, zoveel werd duidelijk. Er werden verhalen gedeeld over persoonlijke ervaringen, en een van de mooiste dingen die iemand zei, was dat het boek haar deed zelf-reflecteren over haar persoonlijke situatie. Dat vond ik erg knap.
Een van de dingen die me ook bijbleef, was de emotionele manier waarop op het verhaal werd gereageerd en vooral de gevoelens die de personages en hun verhaal deden opwekken. Als iemand je zegt dat ze even een rondje moet gaan wandelen om het te laten bezinken, ja, dat doet je toch wat. De emoties waren dus zeer voelbaar aanwezig.
Het allermooiste vond ik persoonlijk dat ik het boek schreef na een zeer zware periode in mijn leven, waarbij ik dus ook een bepaald doel voor ogen had wanneer iemand Hart-Slag leest. De vele reacties en bemerkingen, maakten me echt duidelijk dat dit ook geslaagd was en dat die gevoelens ook overgekomen zijn. De mooie opmerkingen over het tweede deel rond Jaspers droom, waren prachtig. De bemerkingen rond het einde, bleven me bij. Ook de bemerking dat de muziek op een Playlist belandde en dat het je helemaal meezoog, vond ik fantastisch.
Met heel veel dank aan Ink, Juul, Lien, Patricia, Jacqueline en Stefanie.
*De conclusie:
Een zeer geslaagde en leuke leesclub dat als eindoordeel met een 4,5 kraai kwam! Een boek van bijna 500 bladzijdes werd door alle deelnemers erg snel gelezen, wat dus echt wat over de kwaliteit van het boek zegt. Men kon het slecht weg leggen.
Ik wil heel graag alle deelnemers en de auteur bedanken voor hun enthousiaste, eerlijke en open inbreng tijdens de loop van de leesclub.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten