Buiten het boekje aflevering 1 door Nico Baaijens

De roman van Mien Dobbelsteen al gelezen?


Als bekend e-boekenlezer en -schrijver heb ik het voor elkaar gekregen om voor Thrillerlezers een wekelijkse, zaterdagse column te mogen schrijven. Een vrije opdracht maar wel met de kanttekening dat het geen zoetsappige stukkies over niks moeten worden. Een beetje sterk gekruid mag best en moet zelfs om de aandacht te vangen en de discussies uit te lokken.
Aan mij de taak om voor de nodige provocaties te zorgen.
Daar gaan we dan…
Het woord ‘e-boekenlezer’ is al gevallen. Die zijn nog in de minderheid als je het geheel overziet. Dat het papieren boek nog steeds hoogtij viert en een opkomende vloedgolf van e-boeken heeft weten te onderdrukken, is een gegeven feit. Ik zal de laatste zijn om daar tegenin te gaan.
Papieren boeken vieren hun hoogtij in de boekhandels die ik zeer vaak bezoek om op de hoogte te blijven van de nieuwste titels.
Maar wat een overweldigend aanbod, zeg! Elke zaterdag weer sta ik aan de rand van vele kubieke meters pulp. Hoog opgestapelde, zojuist verschenen pockets, paperbacks en gebonden prachtbanden. Er wordt wat afgeschreven de laatste jaren, denk ik dan. Zelfs BN-ers als Mien Dobbelsteen, Max Verstappen en Sjef van Oekel moeten voor hun fatsoen ten minste één boek op hun naam hebben gebracht. Daar hebben ze natuurlijk geen tijd voor en/of geen zin in of ze kunnen ‘t gewoon niet dus laten ze ‘t schrijven. Door een arme broodschrijver die nog wel wat probeersels op de plank heeft liggen. En dat natuurlijk onder ‘pakkende’ en contradictionele titels als ‘Herinneringen aan me oma’ of ‘Lachen is ongezond’. Elke uitgever valt voor de naam; niet voor de inhoud. De naam belooft immers een lucratieve oplage. Daar kom je als jong en talentvol aanstormend schrijverstalent niet aan te pas. Ook niet of hooguit nauwelijks als dat aanbod van hoge literaire kwaliteit is.
Ik koop ze nooit maar als snellezer blader ik ze vaak door, die pulpproducten, daar in de boekhandel.
Dit soort boeken staan vol met amusante taal-, spel- en stijlfouten. Maar ze worden verkocht! En daar gaat het maar om in de pulpindustrie. Als warme broodjes over de toonbanken, getuige het onverminderde aanbod en de uitgehongerde vraag naar dit genre.
Maar... Wat wordt er dan verkocht, vraag ik me af? De geestverheffende inhoud of de naam onder de niet eerder geziene foto op de achterflap van de auteur met een menigte fans die alles van hun idolen willen zien, horen en… lezen?

Maar laat ik geen vertekend beeld geven. In de boekhandel bevindt zich ook koren onder het kaf. Literatuur met een hoofdletter bestaat nog steeds hoewel het aanbod schaars is. En om een helder beeld te krijgen van wat dan onder ‘literatuur’ moet worden verstaan, zou ik graag de mening van de lieve lezertjes willen vernemen.
Wie durft?

Nico