Achterflap
Als
Bo van Lierop ontdekt dat haar 16-jarige dochter Eva een verhouding
heeft met haar mentor, een man van tweeënveertig, lopen de
spanningen binnen het gezin hoog op. Het feit dat Bo en Adam al jaren
een geheim met zich meedragen, een geheim dat zij beter eerder hadden
kunnen vertellen, maakt de situatie er niet eenvoudiger op. Is dat de
reden dat Adam zich steeds vreemder gaat gedragen?
Net als Bo op het punt staat om de confrontatie aan te gaan, gebeurt er iets wat een schok van ontzetting teweegbrengt.
Net als Bo op het punt staat om de confrontatie aan te gaan, gebeurt er iets wat een schok van ontzetting teweegbrengt.
Mening
Wat
mij ten eerste opvalt tijdens het lezen van Meesterdeal
is hoe goed Marlen Beek-Visser in de hoofden van haar hoofdpersonen
laat meekijken. De puber Eva,
moeder Bo en leraar Sten:
ze zijn levensechte personen. Ware realistische personen zet ze
neer waarmee je op de place
misère
in een film lijkt rond te lopen. Zoals de scène die ze beschrijft
die plaatsvindt in een Italiaans restaurant en volkomen uit de
hand loopt. Op een bijna slapstickachtige wijze ontwikkelt de
situatie zich razendsnel. Je voelt je een echte toeschouwer tijdens
deze gebeurtenis.
Maar hoe goed zijn de hoofdpersonen die ze neerzet als je naar leraar Sten kijkt?
Niks geen ranzige neergezette leraar, maar eentje met verwarring hoe hij met de aantrekkingskracht van zijn leerlinge Eva om moet gaan. Adam, de man van Bo, wordt neergezet zoals het grote deel van de lezers ook zouden reageren als hun dochter een relatie met haar docent zou hebben: bozig en afkeurend en intussen de rol van de sukkel toebedeeld krijgen: de vaderrol past hem niet en zijn werk gaat niet oké. Hij verdrinkt zich figuurlijk.
Eva als het pubermeisje dat opkijkt naar haar docent en zich door hem begrepen voelt. Thuis opstandig en dwars.
Bo, de bezorgde moeder die geleerd heeft ook niet in de aanval te gaan en het zo graag goed wil doen. Bang haar dochter verder van zich af te duwen.
Lang heb ik een ploteinde in mijn hoofd waarvan ik stiekem hoop dat het dat niet wordt. Uiteindelijk blijk ik (gelukkig) enorm fout te zitten met die gedachte en dat vrolijkte me op. Marlen zette me niet alleen op het verkeerde been, maar geeft ook tegen het einde nog een snelle hoeveel schoten waarmee je per bladzijde twijfelt hoe iets nu zit en je op die manier toe trekt naar de laatst bladzijden. Je wilt zien wat nu de zogenaamde waarheid is.
Maar hoe goed zijn de hoofdpersonen die ze neerzet als je naar leraar Sten kijkt?
Niks geen ranzige neergezette leraar, maar eentje met verwarring hoe hij met de aantrekkingskracht van zijn leerlinge Eva om moet gaan. Adam, de man van Bo, wordt neergezet zoals het grote deel van de lezers ook zouden reageren als hun dochter een relatie met haar docent zou hebben: bozig en afkeurend en intussen de rol van de sukkel toebedeeld krijgen: de vaderrol past hem niet en zijn werk gaat niet oké. Hij verdrinkt zich figuurlijk.
Eva als het pubermeisje dat opkijkt naar haar docent en zich door hem begrepen voelt. Thuis opstandig en dwars.
Bo, de bezorgde moeder die geleerd heeft ook niet in de aanval te gaan en het zo graag goed wil doen. Bang haar dochter verder van zich af te duwen.
Lang heb ik een ploteinde in mijn hoofd waarvan ik stiekem hoop dat het dat niet wordt. Uiteindelijk blijk ik (gelukkig) enorm fout te zitten met die gedachte en dat vrolijkte me op. Marlen zette me niet alleen op het verkeerde been, maar geeft ook tegen het einde nog een snelle hoeveel schoten waarmee je per bladzijde twijfelt hoe iets nu zit en je op die manier toe trekt naar de laatst bladzijden. Je wilt zien wat nu de zogenaamde waarheid is.
Dat uiteindelijk het ploteinde juist wel een soort van ranzige nasmaak laat proeven behoort uitstekend bij het opgebouwde plot. Goed bedacht en mooi naartoe geschreven door de schrijfster.
Kortom:
Ik heb genoten en als een razende het boek uit willen lezen. De plotwendingen waren op een aantal plekken zeer onverwachts maar zeer passend in het verhaal. Marlen Beek-Visser heeft een grote stap genomen na haar prima debuut Stem!. Ze durfde het aan een gewaagd thema aan te pakken met vooral een ander uitgangspunt (wat makkelijk en willen scorend op de loer zou hebben gelegen).
Plot 4,5
Schrijfstijl 4,5
Leesplezier 5
Psychologie 4,5
Originaliteit 4
Spanning 4
4,5 ster voor Meesterdeal
Ink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten