De lees- en wandelvakantie van Heidi

Op het moment dat ik met samengeknepen billen, op een hoogte van 1860 meter, samen met mijn man en kinderen met de auto, een berg in Noorwegen besteeg, waarbij diepe afgronden me als een gevaarlijke roofvogels aankeken en het angstzweet me van het hoofd druppelde, kreeg ik een bericht van Ink op m’n telefoon binnen of het me leuk leek om een leesweek te schrijven.

Eventjes was ik de diepte vergeten en kon ik mijn vastgehouden adem laten ontsnappen.

Met nieuw gevonden moed antwoordde ik dat me het erg leuk leek en dat de timing weer magnifiek was, omdat ik inmiddels op eenzame hoogte tussen de sneeuw was aangekomen.

Er was nog een klein probleempje, ik moest ook weer met de auto naar beneden. Ik denk dat ik ook wel lopend mocht van m’n man, maar dit zag ik zelf niet zo zitten.

Ink wenste me alvast veel succes en praatte me vooral veel moed in.

Gelukkig is mijn man een ware coureur in de bergen en viel de rit naar beneden achteraf best mee.

Inmiddels was onze vakantie al een paar dagen oud.

Het begon allemaal met een autorit naar Denemarken, die eigenlijk best goed verliep; de kinderen vermaakten zich goed met hun tablet.

Mijn man genoot van het autorijden en ik begon met het lezen van Een stap te ver van Tina Seskis, een redelijk verhaal, maar waar echte spanning ontbrak.

Ik had me voorgenomen om op de Stena Line heerlijk verder te lezen.

Helaas liep dit een beetje anders, op het moment dat het schip op open zee kwam, was het ook met mijn oriëntatie gedaan en kreeg ik spontaan zeemansbenen waarbij recht lopen plotseling niet meer kon, laat staan een boek lezen. Na een vaartocht van elf uur, kwamen we aan in Oslo en stond ik weer stevig op mijn benen.

Vanaf hier konden we onze vakantie voortzetten en vervolgden we onze weg richting ons eerste vakantieadres. Een fijn appartement met uitzicht op de bergen en water en wat nog belangrijker en vooral niet vanzelfsprekend in Noorwegen is, het was prachtig weer.

Na een verkwikkende nachtrust en een goed ontbijt, besloten we dat het de perfecte dag was om de Preikostolen te beklimmen.

Een wandeltocht van 4 kilometer, met flinke stijgingen en heel wat zweetdruppels later, kwamen we eindelijk op de magische plek aan en dook een duizelingwekkende afgrond van 600 meter voor ons op.

Samen met mijn zoon ben ik plat op mijn buik gaan liggen en hebben we over het randje gekeken, wat voor een spontane kanteling van mijn maag zorgde.

Nadat we een poos hadden genoten van het uitzicht en onze lunch hadden genuttigd, besloten we dat het tijd werd om terug te gaan.

Toen we weer beneden waren, hadden we er een flinke wandeling opzitten van 5 uur, maar het was het meer dan waard.

Voldaan reden we terug naar ons vakantieadres.

De volgende dag kwam ik erachter dat mijn kuit een spier was en besloten we een rustdag in te plannen. Nadat ik mijn spieren even een dag rust had gegund, zagen we een mooie wandelroute, die ons wel wat leek. Vol goede moed gingen we van start, het was een bergroute van 9 km, dus best te doen. Toch werd die route op de één of andere onverklaarbare reden ineens langer en toen we terug kwamen bleken we 18 km te hebben gelopen.

Ik moet er niet aan denken omdat hier in Nederland te moeten doen, maar de natuur is in Noorwegen zo ongerept en mooi, dat die kilometers voorbij vlogen.

De kinderen vonden het prachtig en wilden eigenlijk de volgende dag wel weer lopen, maar wij besloten dat we nu maar eens een autoroute gingen rijden, waarbij we een prachtige waterval gingen bezichtigen en vooral onze oude spieren wat rust te gunnen.

Na een week op het eerste adres te hebben gezeten, was het tijd om een deurtje verder te gaan en reden we via de prachtigste wegen naar ons tweede adres.

Een echte berghut bij een boerengezin, waar het uitzicht al weer zo mooi was. Daar begon ik ook te lezen in mijn tweede boek van de vakantie, Zusjes van Chevy Stevens, een echte aanrader.

Al moest ik tijdens het lezen wel af en toe denken aan de boer waarvan wij het huisje huurden omdat ik enige overeenkomsten zag en de rillingen liepen me over de rug.

Ook op deze plek hebben we weer de prachtigste dingen gezien, zoals de Briksdalsbreen, een zijarm van de Jostedalsbreen, de grootste gletsjer van het vaste land van Europa, met een omvang van 487 m2.

Je voelt je dan als mens zo klein en nietig als je geniet van deze natuurverschijnselen en het zet je weer met beide benen op de grond.

Toch hadden we tijdens de vakantie een regendag, wat meer regel dan uitzondering is in Noorwegen, dus besloot ik dat het hoog tijd werd om naar een boekwinkel op zoek te gaan. Ik kom al meerdere jaren in Noorwegen maar was nog nooit in een boekwinkel geweest.

Na wat navraag bij een Noor, kwam ik erachter dat er op een klein half uurtje rijden eentje zat.

Met enthousiasme sleepte ik mijn hele gezin mee in de auto en reden we langs een regenachtig fjord richting de plek waar ik me als een vis in het water voel; een echte boekwinkel.

Daar aangekomen keek ik mijn ogen uit, wat zag ik veel boeken die ik herkende omdat ik ze zelf gelezen had, bijvoorbeeld de boeken van M.J. Arlidge en wat leuk om te zien dat ze daar hele andere covers hebben.

Ook zat er een prijsstickertje op, nieuwsgierig vroeg ik mijn man om eens te kijken wat hier de boeken kosten, daar schrok ik wel een klein beetje van, je betaalt daar namelijk zo 37,50 euro voor een boek! 

Eigenlijk had ik het ook wel een beetje kunnen verwachten omdat het levensonderhoud behoorlijk duurder is in Noorwegen, maar het loon ligt ook hoger, dus daar is het gewoon. Toch vond ik het erg interessant om daar eens in een boekwinkel te snuffelen, voldaan reden we weer naar huis.

De laatste vakantiedag brak aan, ook deze was enigszins regenachtig, dus konden we mooi op trollenjacht gaan. Ik had Ink beloofd een mooi exemplaar voor haar te kopen, als ik er eentje tegen kwam en daar stond hij; een echte trol. Mooie bijkomstigheid, het waren er drie, met een boek in de handen, mooier kon niet. Deze ging mee naar Nederland en binnenkort gaat hij aan zijn laatste reis richting Brabant beginnen.

Maar eerst ga ik zelf even bijkomen van de vakantie, waarbij lezen en leuke dagjes weg afgewisseld werden en waar vooral volop genoten werd.

Heidi