Thrillerlunch door Diana van Hal

Een paar weken geleden werd ik uitgenodigd om met een groot gedeelte van het team van thrillerlezers en twee andere schrijfsters (Olga Hoekstra en Jennefer Mellink) te gaan lunchen in Utrecht. Met knikkende knieën zei ik natuurlijk volmondig: Ja! Zenuwachtig, want ik had ze nog nooit persoonlijk ontmoet. Ik ben zo iemand die daar, ondanks dat niemand dat ooit aan me merkt, dagen van tevoren een kilo of twee aan kriebelbeestjes van in mijn buik kan krijgen. Hoe dichterbij de datum, des te meer informatie. Lunchen in de Winkel van Sinkel. Met de trein en verzamelen op Utrecht Centraal. Voor de starbucks, waarvan er achteraf twee bleken te zijn! Gelukkig was ik op tijd, dus een grote mok van het zwarte goud om mijn zenuwen te bedwingen.

Geen rekening ermee gehouden dat je van koffie eventueel ook hyper kan worden...

Het gaf me vleugels naar de Winkel van Sinkel en binnen no time had iedereen elkaar de hand geschud en zaten we achterin de zaak aan de voor ons gereserveerde tafel. Een perfecte plek om alles te overzien. Tijd om te ontdooien was er niet, want het was een kippenhok van jewelste. Leuk!

Er werden meteen kado's uitgewisseld. Lichte paniek breekt me uit! Had ik ook wat mee moeten nemen? Ooo ik had wel wat mee kunnen nemen! Dat maak ik de volgende keer zeker goed met iedereen. De drie schrijfsters kregen een leuk boekje:

Dat betekent voorlopig genoeg vragen om te beantwoorden en wie weet leer ik mezelf misschien een beetje beter kennen. Na nog meer kletsen (de mensen naast ons hadden vast een piep in het oor toen ze de Winkel van Sinkel verlieten) bestelden we eten. Een heerlijke carpaccio op oerbrood voor mij, jammie jammie! Ik zat aan de zijkant met Olga en we hebben veel kunnen kletsen over uitgeven in eigen beheer en e-books. Waar het hart vol van is, loopt de mond van over zeggen ze weleens, dus het was geen moment stil. Wat een gezellige meid is het toch! Zo, dat moest ik even kwijt.

Lydia had me voor het uitje gevraagd om De verzamelaar voor haar mee te nemen, want ze was ontzettend benieuwd naar mijn eerste boek. Zo ontzettend leuk! Uiteraard heb ik er wat ingeschreven voor haar. Ja jongens, het werd een heel boekwerk, Sorry! En natuurlijk op de foto. Ik vond het echt ontzettend leuk en ben vreselijk benieuwd naar haar mening. Ik durf haar niet te vragen of ze er al in begonnen is en wat ze ervan vindt, maar ik denk het stiekem wel elke dag hoor!

Na het eten begon de grote stoelendans. Even plaatsje wisselen, zodat we elke keer een andere gesprekspartner hadden. Op een gegeven moment een interessant gesprek met Alexander over schrijven, wat hij ontzettend leuk kan, ik lig vreselijk in een deuk om zijn stukjes. Ik hoop ooit een groter verhaal van hem te lezen, misschien komt dat nog?

Een hele poos kletsen later gingen er een aantal naar huis. Een ware fotosessie volgde. Zo grappig! (gelukkig kon ik de dans redelijk ontspringen, ik hou niet zo van foto's). Natuurlijk stiekem een aantal foto's gevraagd voor het blog!

Nadat de eersten vertrokken waren, hebben we een tijd met de overgebleven groep op het terras achter de Winkel van Sinkel zitten kletsen. Heerlijk ontspannen en gezellig, de drankjes vlogen in het rond (bij de tafel naast ons uiteraard, wij zijn niet zo). Tot de boekhandel aan de andere kant van de gracht wel heel hard begon te roepen. Op aanraden van anderen verdween er een boek van Stefan Ahnhem in mijn tas (na netjes afrekenen aan de kassa). 

Ook mijn thuisfront riep, dus zsm naar huis, zelfs niet van iedereen afscheid kunnen nemen, omdat ik ze niet kon vinden in de boekhandel (wat is die groot zeg!). Miste ook nog eens de trein! En 's avonds nagenieten van een ontzettend leuke dag! 

Voor herhaling vatbaar hoor!

Diana