Mopper Piet

Op behoorlijk wat ramen in onze wijk zie ik posters hangen in de ramen met de tekst: 'Lieve Sint, hier woont Fransje, Thijsje, Maartje, Henkie of Wietske' (volgens mij zijn er ook spontaan broertjes en zusjes bij verzonnen voor de extra cadeaus).

Nu kan deze Mopper Piet niet anders dan zijn naam naleven: theoretisch gesproken weet Sinterklaas in welk huis wie woont, zelfs als je op 4 december verhuisd zou zijn weet de vriendelijke man je te vinden. Dat op zich geeft je al te denken dat een poster in je raam vrij nutteloos is, op zich. Wel zorgt het voor goed gevulde schoenen bij ene Albert H.

Zelfs áls Sinterklaas het echt even niet meer weet, zullen zijn assistenten (ik probeer het politiek correct te houden) toch zeker wel op de hoogte zijn welk cadeau door welke centrale verwarmingsafvoerpijp moet, dat moet toch te tracken zijn als moderne Pieterman/vrouw. Wat dat betreft is het bezorgsysteem van dit Turks-Spaans bedrijf net als elk ander bedrijf: bezorgers die overal maar hun pakjesbus 12 parkeren waar het niet mag, er niet voor terugdeinzen om de rotzooi op straat te gooien en onmogelijke bezorgtijden.

Ik zeg een pakje minder voor elke poster; hoe durf je te twijfelen aan de feilloosheid van de oude baas.

Zoals je waarschijnlijk al door hebt, doet de man in de lange jurk ons huis al een tijdje niet meer aan. Ik vermoed dat ons huis op Sint Maps net zo'n rare vlek heeft als menig overheidsgebouw.

Als kind werd er uiteraard aan Sinterklaas gedaan en was ik bij elke intocht te vinden in afwachting of de plaatselijke baggerschuit gevuld was met mijn ellenlange verlanglijst.

Mijn ouders deden altijd hun stinkende best om er wat leuks van te maken met surprises en gedichtjes. De lol was er echter al snel af, omdat ik alle cadeaus al verklapte waardoor de zo zorgvuldig uitgeholde groenten hun doel misten en de surprise er wel af was.

Mijn bijna 19-jarige zoon geeft er al jaren niet meer om, behalve als er snoep en cadeautjes te halen valt, net als zijn vader. Treft hij het dat zijn vriendin een enthousiast Sinterklaas aanhanger is en ook af en toe geschminkt en wel bij de intocht als Piet te vinden is.

De enige in ons huis die er tot voor kort nog wel om gaf is Yfke. Sinds het uitvallen van Bram van der Vlugt is de liefde echter enigszins bekoeld. Menigmaal ging zij met haar zus stad en land af om de man met de mijter een zelfgemaakte tekening te overhandigen. Tot een paar jaar terug nog werden er enthousiast cadeaus en gedichten uitgewisseld, waar deze Mopper Piet niet onderuit kwam.

Met weinig gevoel en overtuiging werd er op het laatste moment een cadeau in elkaar geflanst en een poging tot een rijmpje gedaan, waar ik echt een vreselijk hekel aan heb.

Uiteindelijk was het op pakjesavond natuurlijk hartstikke gezellig en had ik er alweer spijt van dat ik niet beter mijn best had gedaan, zeker als anderen er maanden mee bezig waren geweest en doordachte cadeaus in prachtige constructies had verwerkt.

Ik denk dat mijn innerlijke Sinterklaas tijdelijk met pensioen is en zo af en toe de hoek komt omkijken om te zien of de nichtjes en neefjes al wat ouder zijn zodat er weer een ouderwetse pakjesavond gevierd kan worden.

Maar geef nou toe, ook al heb je er helemaal niets mee, het blijft toch leuk als je onverwachts een presentje in je schoen ontdekt. Al was het alleen maar te doen om de kilo's kruidnoten, chocolade letters en banketletters. Zelfs deze Mopper Piet is niet bestemd tegen al die vrolijkheid en vrijgevigheid.