Cheffies Special Geen kind meer van Esther Boek

 

Cover:

Jacqueline

Op de cover staat een potje waar twee vlinders in gevangen zitten die vragen oproept. Want ik kan geen link leggen tussen de afbeelding en de titel van het boek maar dit kan aan mij liggen.

 

Ink

Hoe moet ik de twee vlinders zien? Twee vlinders die weg willen maar niet kunnen of twee vlinders die beschermd moeten. In ieder geval worden de twee vlinders in hun wil om te fladderen beknot.

Zeker een mooie originele cover.

 

Verwachting:

Jacqueline

Ik weet dat het boek ‘Geen kind meer’ gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. En omdat ik dit weet verwacht ik een heftig verhaal waarbij de emoties mij niet koud zullen laten.

 

Ink

Ik las het boek enkele jaren geleden al rond het uitkomen en was toen zeer onder de indruk van het waargebeurde verhaal.

Ik maakte me zo kwaad tijdens het lezen. Hoe zal dat een tweede keer zijn?

 

Het verhaal

‘Geen kind meer’ gaat over de jongen Dex die wordt beschuldigd van verkrachting. Zijn moeder Anna is er absoluut van overtuigd dat Dex onschuldig is en zet alles op alles om de waarheid boven tafel te krijgen. Anna heeft daar een zware dobber aan want er wordt glashard gelogen. En wordt er niet objectief geoordeeld en gehandeld. Dex wordt op voorhand al ‘veroordeeld’ en dan moet het onderzoek nog worden opgestart. Alle zeilen moet Anna dan ook bijzetten om haar gezin en zeker ook zichzelf op de been te houden.

Mening

Jacqueline

Jeetje wat een verhaal! Wat een onrecht is Dex aangedaan. Wat een trauma. Maar ook het gezin, het is niet normaal wat dit gezin heeft moeten meemaken! Ik ben geschrokken door de intimidatie waarmee de recherche verschillende keren het huis binnenkomt en hoe zij zich gedragen. Ze voelen zich superieur en komen belachelijk genoeg met dat het arrogante en machtsvertoon gedrag weg! Dat dit kan vind ik echt onvoorstelbaar. Het lijkt of iedereen bij voorbaat al schuldig is. Volgens mij is het toch zo dat iedereen onschuldig is totdat het tegendeel bewezen is?

 

Ink

Opnieuw maak ik mij weer zo ontzettend kwaad hoe de politie te werk gaat in dit verhaal. Helaas weet ik uit mijn eigen werk onder andere in de jeugdreclassering dat het helaas niet overdreven is wat we hier mogen lezen. Heel knap dat de hoofdpersonen zich nog zo redelijk rustig kunnen houden.

 

Jacqueline

Hoe Anna tijdens het proces, dat bijna drie jaar duurde, gehandeld heeft terwijl ze van binnen verscheurd werd van verdriet maar ook de boosheid over het onrecht wat haar en haar gezin is aangedaan verdiend alleen maar diepe respect.

Ink

Een verhaal over frustratie en onmacht als men je aanklaagt voor een aantal zware misdrijven en je al veroordeeld wordt door dorpsgenoten en politie. Een justitieel apparaat wat met tunnelvisie werkt en alles beoordeeld als een bewijs van schuld.

Hoe Esther Boek haar verhaal heeft geschreven, kan bijna geen lezer onberoerd laten. Je voelt de boosheid en onmacht van de bladzijdes spatten.

4,5 kraaien

 

Jacqueline

Esther Boek heeft deze rollercoaster waarin Dex, Anna en haar gezin 3 jaar lang in hebben gezeten op zo’n wijze geschreven dat de emoties zoals het onrecht, het ongeloof dat dit hun overkomt, het verdriet en de boosheid mij echt niet onberoerd laten. Nee, die komen op sommige momenten knetterhard binnen. Wat ben ik boos wanneer de waarheid uiteindelijk boven tafel komt. De verslagenheid die Dex en Anna voelen nadat de rechter zijn uitspraak heeft gedaan, verwacht je niet maar vreemd vind ik dat niet.

4,5 Kraaien

Boekvonnis Verstoten van Sterre Collins

 

Dit keer plopte het boek ‘Verstoten’ van Sterre Collins bij de leden van de leesclub binnen. De Young adult werd onder de loep genomen.

 

Waar gaat het over?

Lucy is een rustige, wat onzekere zestienjarige. Haar vader heeft zijn gezin verlaten toen Lucy drie jaar was en sindsdien woont ze samen met haar moeder, Carleen. Als ze de oudere Fraser ontmoet, steunt hij haar in haar zoektocht naar antwoorden over haar vader, die volgens haar moeder niets waard was. Maar is Fraser wel de man die hij lijkt? De gebeurtenissen rondom de Nederlandse Bonnie en Clyde brachten Sterre Collins op het idee voor deze roman.

 

Cover

Ik vind de cover mooi. Het meisje vanaf de rug gezien, alleen, donker en eenzaam. De vitrage oogt als tralies en het voelt voor mij als gevangen zijn. Wat speelt er zich in de buitenwereld af, waarvan is zij afgesloten? Of wat speelt er zich achter de gordijnen af wat de buitenwereld niet mag weten? Hilona

 

Na het dichtslaan van ‘Verstoten’ volgen al snel de eerste gedachtes:

 

Pijn in mijn hart, brok in mijn keel en tranen. Moet dit verhaal echt laten bezinken. Jacqueline

 

Pffff, intens geraakt en ook bij mij stromen de tranen over mijn wangen. Respect Sterre/Esther voor het schrijven van dit boek. Ik deel jouw mening dat kinderen meer aankunnen dan er vaak gedacht wordt en ik vind het goed dat zulke beladen thema’s ook beschreven worden. Hoe opener er over deze onderwerpen gecommuniceerd kan worden hoe lager misschien wel ooit de drempel wordt voor iemand die worstelt en hulp nodig heeft. Hilona

 

Ontroerd, dikke tranen over mijn wangen. Mijn moederhart doet pijn...

Helemaal omdat er, precies zoals jij, Esther, in je nawoord schrijft, veel Frasers en Lucy's zijn. Jongeren die door wat ze in hun leven hebben moeten meemaken, geworden zijn wie ze zijn.

Heftig voor een YA, maar doordat het zo realistisch is vind ik het juist goed dat je voor dit thema gekozen heb.

Ik moet even bijkomen voordat ik mijn recensie kan schrijven. Wendy

 

Vraag van Sterre / Esther

In ‘Verstoten’ komt best een moeilijk onderwerp voor, automutilatie. Het was het eerste thema waarover ik twijfelde om over te schrijven. Ik wil jongeren niet op ideeën brengen, niet aanzetten tot.

Ik heb gepoogd er een bespreekbaar thema van te maken omdat juist niet over deze onderwerpen praten, in mijn opinie, ook schadelijk is.

 Tot hoever vind jij dat je kunt gaan in een YA? Wat kan nog wel en wat kan niet.

 

Antwoorden

Karin

Dat vind ik wel een moeilijke vraag, Ik heb op Google opgezocht wat qua leeftijd valt onder een YA. De ene zegt 12-18, een andere 18-25. Daar vind ik nogal een verschil tussen zitten. Maar juist bij YA komen veel heftige dingen voor. Ik denk dus dat elk onderwerp wel kan, want het kan ook als waarschuwing dienen, alleen minder 'hard' en in 'detail uitgewerkt' zoals in boeken voor volwassenen.

 

Wendy

Esther Boek - auteur ik vind dat je vrij ver kunt gaan mits je ook beschrijft wat er mis kunt gaan en wat helpend kan zijn. Met name in YA. Verder inderdaad niet alles in detail beschrijven.

Pedofilie en verkrachting zijn voor mij ook een harde grens.

 

Hilona

Hoe meer onderwerpen uit de ‘taboesfeer’ komen, hoe beter je er over in gesprek kunt gaan, hoe lager de drempel hopelijk wordt. Inderdaad te allen tijde met verwijzing naar hulp instanties!

 

 

Quotes

'Oude pijn, stil verdriet, gedempte woede: deze emoties staan blijheid en serene rust in de weg.'

 

Toen jij eenmaal terug in mijn leven was, kon die afhankelijkheid plaatsmaken voor de boosheid die eerder als een ingesloten infectie lag te gisten en nu als een rijpe puist die openbarstte al zijn vuiligheid naar buiten kon stuwen.

Mijn moeder leerde het me vroeger al: niet knijpen in puisten. Daar komen littekens van. Ik had beter naar haar moeten luisteren.

 

Uit de recensies

‘Verstoten’ is het Young Adult debuut van Sterre Collins (pseudoniem van Esther Boek)

 De spanning is duidelijk voelbaar en loopt gaandeweg het boek gestaag op. De personages en de gebeurtenissen worden levensecht beschreven. Als lezer voel en leef je mee met de personages. Je zou willen dat je ze kon helpen, al was het maar een arm om ze heen slaan. Kinderen als Lucy en Fraser zou je zo graag een betere jeugd gunnen.

Sterre heeft me dan ook zeer diep geraakt met ‘Verstoten’.

Met name omdat er in de maatschappij nog zoveel meer Lucy's en Frasers rondlopen. Zij zijn door hun afkomst en verleden geworden wie ze zijn. Het is goed dat hier aandacht voor is en blijft.

Wendy

 

Er is in het boek door Sterre gebruik gemaakt van 3 verschillende lettertypes. 1 voor de brieven van Lucy’s vader, hij heeft ze nooit gestuurd, 1 voor de gedachten van alle hoofd personages en 1 voor het verhaal zelf. Hierdoor is het steeds duidelijk dat je in het verhaal schakelt van de ene naar de andere situatie en vooral door de brieven van de vader en door de gedachten gangen van de personages worden de diverse, soms heftige, emoties voor de lezer echt voelbaar. Je begint als vanzelf mee te leven met de hoofdpersonen en geregeld betrap ik mezelf erop dat ik mij afwisselend boos dan weer verontwaardigd en vaak ook verdrietig voel.

Zodra je het einde weet dan blijft het nog even nadreunen in je hoofd. Heel onverwachts, heel intens, heel mooi!

Karin

 

Als je je tijdens het lezen de vraag stelt of een verhaal al dan niet echt gebeurd is, dan zou het wel eens goed kunnen dat je een boek van ons Esther vast hebt. Ik voelde heel erg mee met de personages. Ik heb woede gevoeld bij Carleen, begrip bij Lucy, verdriet bij Vincent en Fraser, daar kon ik niet direct een emotie op plakken. Het waren eigenlijk meerdere emoties bij elkaar. Ik leefde sterk mee.

Yoo

 

Jemig wat een verhaal is ‘Verstoten!’ Deze Young Adult raakt me tot in het diepste van mijn ziel. Het verhaal ‘Verstoten’ is zo realistisch en vol gevoel geschreven dat na het lezen van de laatste bladzijde mijn hart pijn doet, ik een brok in mijn keel heb en er tranen komen. En ik ben echt geen huilebalk maar wat maakt dit verhaal emoties in mij los.

 

De personages zijn echt goed uitgediept en komen over alsof ze naast je zouden kunnen wonen. Sterre weet de personages zulke karakters mee te geven dat ze in je hoofd gaan zitten en dat ik op sommige echt boos word.

Jacqueline

 

‘Verstoten’ is een boek dat indruk maakt. Door de afwisseling met de brieven van haar vader zorgen ervoor dat het me raakte. Van zowel Fraser als Lucy wordt hun probleemjeugd zo goed geschreven dat je het voelt.

Jantsje

 

De personages zijn ontzettend goed uitgediept en gaandeweg het verhaal leer je ze steeds beter kennen. De onderhuidse spanning is goed voelbaar en de gebeurtenissen worden levensecht verteld. Je voelt het verdriet, de onmacht, de boosheid, de liefde wat maakt dat ik mij zelf bijna als een onderdeel in het verhaal voel.

 

Ik heb verstoten in één ruk uitgelezen en het verhaal heeft mij diep geraakt. Hoewel dit boek geduid is als een YA ben ik van mening dat dit boek zeker ook door volwassenen kan worden gelezen. Na het dichtslaan van dit boek heeft het verhaal nog behoorlijk na gesidderd. Het heeft mij diep geraakt en ik kan alleen maar zeggen: Blijf schrijven Sterre/Esther!

 Hilona

 Na het lezen van het boek gaven verschillende deelnemers aan nog met het verhaal in hun hoofd te zitten.

 

'Verstoten en zijn personages hebben grote indruk gemaakt. Pijn in mijn hart, brok in mijn keel en tranen. Moet dit verhaal echt laten bezinken.'

 

Het aantal kraaien voor dit boek kan dan ook niet minder zijn dan de volle vijf kraaien krijgen.

Win Het leven dat ik kende van Esther Boek GESLOTEN

Op deze 3e dag van het jaar een winactie met het boek van 1 van de mooiste leesclubs van 2019. Een openheid van alle deelnemers, inclusief auteur die ik nog niet eerder meemaakte en een volle 5 kraaien als eindcijfer.

Het leven dat ik kende is een aangrijpende roman gebaseerd op waargebeurde feiten.

Nadat Roelf alles waar hij van hield is verloren, lijkt het leven hem weer toe te lachen wanneer hij het geluk opnieuw vindt met Sophie.

Tot die nacht waarop hun huis, met daarin alle onvervangbare herinneringen, tot de grond toe afbrandt. Als de politie hem enkele maanden later arresteert voor deze brand is het drama compleet.


Maar is hij wel schuldig of heeft justitie de verkeerde te pakken? Voor Roelf blijkt: wanneer je speelt met vuur, ben je nergens meer veilig.

Hoe heten de twee vorige boeken van Esther Boek eigenlijk?
Stuur jouw antwoord naar Thrillerlezersblog@gmail.com ovv Esther Boek om kans te maken op een gesigneerd exemplaar.

Word je ook, als je dat nog niet bent, lid van onze groep op facebook? Klik de link!

Thrillerlezers! op facebook


winnaar: Anita Schroeyers

Het leesjaar van Ink

Mijn leesjaar

Poe, ik word echt een dagje ouder en weet uit mijn hoofd echt niet meer wat ik allemaal las. Gelukkig houd ik het bij in een boekje, waarin ik elk boek noteer waar het over ging en wat ik er van vond. Als je dan zo terugleest is het een oh ja, Oh, god die was erg of die was prachtig.
Het werden 100 boeken dit jaar, naast alle stripboeken, studieboeken en manuscripten.

Er waren niet veel boeken die mij omver hebben geblazen. Ik las zelfs de eerste weken van 2019 zulke matige boeken, dat ik bijna Netflix had aangeschaft.
Maar ik kreeg een maandabonnement voor het filmhuis en trok gemiddeld 5 keer per maand naar de bios. Het rare is dat als je mij zou vragen, noem je 3 beste films van dit jaar, ik er zo 3 oplepel.
Maar aangezien het mijn leesjaar heet, ga ik het over boeken hebben.

Ik heb ze onderverdeeld in een aantal genres en daar mijn favoriete boeken neergezet.

Young Adult


1. Twee kunnen een geheim bewaren, als er 1 dood is van Karen McManus

Ik kocht het boek enkel en alleen op de titel. Wat een geweldige titel is het. Ik las al eerder van haar en pak elk volgende boek wat uitkomt, weer op.

 2. Niet te stoppen van Angie Thomas

De auteur van The hate U give, welk boek mij echt omver heeft geblazen toen het uitkwam. Ook dit boek verbijsterde mij ook op sommige momenten.

3. Upgrade van Lara Reims

Een Nederlands auteur die een geheel eigen wereld bedacht waarin Remi leeft.


Nederlandse Thriller

1. Kwijt van Sandra J. Paul

Wat was dat voor boek. Hoe vaak werd ik niet op het verkeerde been gezet? En wat een einde.

2. Voor de meisjes van Heleen van der Kemp

Een exquise maaltijd die je smaakpapillen laat ontploffen, schreef ik. Een thriller zoals ik ze graag lees: onderhuidse spanning en perfect uitgewerkte personages

Dit waren de enige twee Nederlandse thrillers die ik de volle 5 kraaien gaf. Er waren meer goede thrillers, maar die bleven onder de volle 5 hangen. Maar ik wil zeker Zwarte ziel van Angelique Haak nog even vernoemen. Ik ben van de meeste boeken van de Crime Compagnie geen fan: meer romantiek dan spanning, maar Haak maakt een goede mix in haar boeken. Ik kijk zeker uit naar een volgend boek van haar hand.

Op 1 janauri hebben wij een leuke actie met mijn twee favoriete Nederlandse thrillers


Buitenlandse thrillers

1. Twee titels op de eerste plek
Stille patiënt van Alex Michaelides
Als het laatste stukje van de puzzel op zijn plek valt, kan je alleen maar met bewondering kijken naar dit geweldige debuut

De laatste weduwe van Karin Slaughter
Een verhaal boordevol actie, emotie, drama en vooral spanning.
Het is onrustwekkend hoe diep de auteur zich in deze wel heftige materie heeft verdiept en het op een manier heeft beschreven dat je dit ook zo aanvoelt.) En dan heeft ze wellicht nog niet eens het topje van de ijsberg geraakt.

3. De ketting

Je komt terecht in de schoenen van mensen die door een wervelwind van emoties gaan omdat ze geen andere keuze hebben. De Ketting gaat dus niet eens zozeer over het “waarom” maar vooral het “hoe” mensen reageren in deze situatie. Wat zou jij doen als moeder? Zou jij ook de levens van anderen op het spel zetten om je kind te redden? Of zou je er alles aan doen om tegelijkertijd ook De Ketting te stoppen?


Waar  liet ik wat tranen vallen?
Die ene patiënt van Ellen de visser

Zorgverleners die vertellen over die ene patient die hun leven veranderde. Geen boekje om achter elkaar door te lezen, maarw at een indringende mooie verhalen.

Stad vol ballonnen van Femke van der laan
Femke schreef columns over haar leven in Amsterdam na de dood van haar man, burgemeester Eberhard

Beide boeken kunnen jouw als lezer niet onberoerd laten. Wil je eens wat anders lezen en dan op non-fictiegebied? Dit zijn twee enorme aanraders.

Humoristische boeken
Een boek waar ik nog steeds om moet lachen als een van mijn vrienden alleen al de titel laat vallen. Wat heb ik hier veel uit voorgelezen en over gepraat. Tevens heel vaak uitgeleend en het zwerft nog steeds rond. De gynaecoloog van Saskia van Mieghem is het bedoelde boek.

Een boek waar aan het einde geen moordenaar bekend wordt en het motief ook onduidelijk is. Waar een vrouw die ligt te bevallen en druk bijkletst over vroeger. Of een baarmoeder onder een kachel ligt en direct door de binnenkomende persoon herkent wordt als zodanig. Een wonderlijk boek. Onbedoeld humoristisch met aparte fouten, gevoelens die uitgebreid beschreven worden, zonder ze te voelen. Maar ook een boek wat inmiddels tot grotere proporties is opgeblazen , omdat de herinneringen steeds gekker en groter worden gemaakt. Het is een soort van gimmick geworden. Dat het boek op verschillende pagina's dikke 4 tot 5 sterren krijgt, zegt veel over de andere recensies ben ik bang.

Niet zo graag gelezen boeken

Een boek waarin bijvoorbeeld het volgende staat:
'Ze was mooi zoals ze daar op haar rug lag. De platte buik met de fraai gevormde navel. Ze droeg een zwarte string en hij zag de ronding van haar billen.'
Laat u even iemand op de rug gaan liggen en kijk dan hoe u de billen van de desbetreffende persoon ziet....

Ik raak dan geirriteerd bij zulke stukjes. Het is namelijk niet het enige. Ik sloeg na een bladzijde of 100 het boek Ongenadig van Karin Hazendonk dicht. Dat de auteur stoer reageerde dat ze niet van plan is mijn kont te kussen voor een goede recensie, was een bijzondere reactie. Het boek is gewoon niet goed, het had echt goede proeflezers en een professionele redacteur moeten hebben. Net als haar vorige boeken is het idee leuk bedacht, maar de uitwerking. Tot bladzijde 100 dan tenminste.
Ik blijf zeggen dat wanneer je als proeflezers mensen neemt die wel jouw kont kussen, je geen stap hoger komt met je schrijven. Je moet mensen hebben die je durven te wijzen op dat sommige dingen echt niet kloppen.

Verder sloeg ik het nieuwste boek van Pjotr Vreeswijk dicht. Niet omdat het slecht was, maar gewoon totaal niet mijn smaak. Het interesseert mij echt niks hoeveel soorten helikopters, vliegtuigen of wapens er zijn en na weer een actieronde, heb ik het wel gezien. Het is gewoon mijn soort genre niet en daarom dus het boek dichtgeslagen.


Leesclubs
In 2019 hebben we een aardig aantal leesclubs mogen draaien. Eerlijk is eerlijk: dat kwam door de hulp van Jacqueline die het heel erg leuk vindt de groepen te begeleiden. Vanuit de auteurs komen vaak opmerkingen en bedankjes voor de relaxte en veilige sfeer waar men kan zeggen wat hij denkt.
Dat het zo'n goede sfeer heeft, bewees een van de laatste leesclubs met Het leven wat ik kende van Esther Boek.

Bijzonder was hoe mensen hun verhalen deelde en uitte hoeveel impact het verhaal op hun zelf had.

Jacqueline en ik kijken uit naar de leesclubs van 2020. Wel hebben we besloten om er niet meer dan twee per maand te gaan draaien. Ten eerste krijgt het boek zelf dan veel meer aandacht en ten tweede willen we zelf ook graag nog veel boeken lezen.

Het leesjaar van Jacqueline

Mijn leesjaar 2019

In 2018 vond ik weer de rust om te lezen📚en dat resulteerde dat ik aan het einde van dat jaar toe mocht treden aan het team Thrillerlezers! In 2019 heb ik veel meer gelezen dan in de jaren ervoor, ik denk dat ik dit jaar de 50 boeken die ik via een challenge me vrijwillig heb opgelegd :-) wel ga halen.

Naast mijn gezin, 3 😺😺😸 (1 is een tijdelijke loge), onze schapendoes Bas (die boeken alleen maar wil opeten😫) en een fulltime baan mag ik me voor Thrillerlezers bezig houden met het schrijven van recensies, het redigeren ervan en het begeleiden van leesclubs. En ik doe dit met heel veel plezier.

Tijdens het doen van al deze leuke dingen heb ik de boeken van de voor mij onbekende Nederlandse en Vlaamse auteurs (Esther Boek, Yvonne Franssen, Lara Reims, Nina Verheij, Linda Jansma, Luna van Roosen etc.) ontdekt. De boeken die ik lees zijn niet alleen thrillers (wel de meeste) maar ook de YA, romans en wat er verder op mijn pad komt. Ook heb ik ontdekt dat ik wat kritischer mag gaan lezen en beoordelen! Ik ga dat vanaf 2020 dan ook doen. Ik zal hiervoor zeker ook de Kraaienwaardering van Thrillerlezers! hanteren.


In 2019 heb ik een aantal boeken gelezen die zijn blijven hangen en om die reden hoop ik in 2020 van deze auteurs meer werken te mogen lezen.
Stel dat ik een stem zou mogen uitbrengen voor het beste boek en het boek wat me tegenviel in het jaar 2019.

Het boek Stof van Joanne Carlton / Sandra J.Paul krijgt mijn stem voor het beste boek en het Carpa complot viel me helaas tegen. In het boekenduel Stof (duorecensie samen met Inki Kroon) kun je mijn mening naast die van Ink lezen over dit boek. Recensie Stof

Uiteraard ook de link naar de recensie over het boek Het Carpa complot dat me tegenviel. Recensie Het Carpa complot

Ik hoop dat het jaar 2020 weer zo’n gezellig leesjaar wordt met leuke, interessante, inspirerende, gruwelijk spannende en boeiende boeken! 

Heel veel leesplezier in goede gezondheid wens ik jullie allen!

Met vriendelijke groet,

Jacqueline Musch

Het leven dat ik kende van Esther Boek

Titel: Het leven dat ik kende
Auteur: Esther Boek
Uitgeverij: Hamley Books
Publicatiedatum: november 2019
Recensie door: Jacqueline
Kraaien: 4,5

Cover

Dit is echt een cover die bij mij in het oog springt. De kleuren vind ik super bij elkaar passen. De vlinder die in brand staat roept in eerste instantie vragen op maar de teksten die op de cover staan zeggen genoeg. Ik ben benieuwd naar dit op waarheid gebaseerde verhaal, en toch ook wel wat huiverig naar wat het met me gaat doen.

Achterflap

Het leven dat ik kende is een aangrijpende roman gebaseerd op waargebeurde feiten.

Nadat Roelf alles waar hij van hield is verloren, lijkt het leven hem weer toe te lachen wanneer hij het geluk opnieuw vindt met Sophie.

Tot die nacht waarop hun huis, met daarin alle onvervangbare herinneringen, tot de grond toe afbrandt. Als de politie hem enkele maanden later arresteert voor deze brand is het drama compleet.

Maar is hij wel schuldig of heeft justitie de verkeerde te pakken? Voor Roelf blijkt: wanneer je speelt met vuur, ben je nergens meer veilig.

Mijn mening

Pfft wat weer een verhaal van Esther Boek! Een verhaal met een schrijfstijl dat me ontroert, kippenvel bezorgd en waar ik ontdaan van ben. Ik moet het verhaal van Roelf, Ellen en Sophie dan ook eerst wel even laten bezinken. Ik heb respect en bewondering voor Roelf en Sophie dat ze hun verhaal door Esther Boek hebben laten optekenen. Een verhaal die hun tot de dag van vandaag nog bezig houdt. En vette complimenten voor Esther dat ze dit bijzondere en dramatische verhaal zo gedetailleerd en vol emoties heeft kunnen schrijven, chapeau.

Na het bijzondere en superboeiende verhaal even wat ruimte te hebben gegeven om te bezinken begin ik aan mijn recensie. Zoals altijd ben ik voorzichtig met wat ik op schrijf aangezien ik niet wil spoileren en dat vind ik niet altijd even makkelijk. Zeker in dit geval. Roelf die na toch wel een ongelukkige jeugd al vroeg op eigen benen moet staan weet uiteindelijk het hart van Ellen te veroveren en is het geluk voor hem compleet totdat.....het noodlot toeslaat. Mijn hemel wat gebeurt er veel in het leven van Roelf en Ellen, wat krijgen ze wat te verhapstukken! Het is bijna niet te geloven. Pfft, wat een ellende!

Hoe hun personages en dat van Sophie, die later aan het verhaal wordt toegevoegd, zijn uitgediept en uitgewerkt, vind ik heel goed gedaan, want ik leef helemaal mee met hun pijn, verdriet en zorgen. De reacties die de personages in sommige gebeurtenissen geven zijn in sommige gevallen echt begrijpelijk en verklaarbaar. Het roept alleen wel vragen op. Want is er met vuur gespeeld en moet erop de blaren gezeten worden? Is er niet nagedacht over de gevolgen? Of was er niets om over na te denken? Zomaar een paar vragen die oppopten tijdens het lezen. En de antwoorden? Die kun je lezen in ‘Het leven dat je kende.’ Een echte aanrader wanneer je van een psychologische roman houdt (ja die lezen we ook bij Thrillerlezers!) die ik dan ook graag 4,5 kraaien geef!

Spanning: 4

Psychologische ontwikkeling personages: 4

Leesplezier: 4,5

Schrijfstijl: 5

Plot: 4

Originaliteit: 4,5

Boekpresentatie Het leven dat ik kende van Esther Boek

Soms kom je op plekjes in Nederland waar je nog nooit was, en waar je niet perse nog een keer heen wilt gaan, en zo ook op zaterdag 23 november. Na een zeer gezellig ritje in een volle auto kwamen we aan op een zorgboederij in Vorstenbosch. Als je later opzoekt wat er in Vorstenbosch allemaal te doen is, zie je dat er ook een Alpacaboerderij zit. Ik weet al waar ik mijn boekpresentatie zal zijn in 2021. Maar voor nu gingen we langs de shetland ponies naar boven.

Er waren die middag hele oude bekenden (bijna onherkenbaar qua nieuw uiterlijk), onbekenden die ik moest kennen volgens de mensen om mij heen( had ik al eerder moeten zien bij een vorige presentatie) en wat vooral dan leuk is zijn de leuke bekenden weer terug te zien. Altijd als medeblogger Renneke binnenloopt gaat er een soort van zonnetje schijnen door de vrolijke lach die op het hoofd staat geplakt.

Renneke en Nina Verheij

Esther loopt vrolijk rond en maakt met iedereen een praatje tot het tijd wordt voor de meneer van de brandweer. Na de boekpresentatie van Fatale keuzes van Nina Verheij waar politieagent Paul nog steeds bij de bezoekers van toen op het netvlies gebrand staat, verheugen de vrouwen zich weer op een man in uniform. Na  agent Paul kan het alleen nog maar tegenvallen, maar toch..
De brandweer geeft een presentatie over brand in huis. In het boek Het leven wat we kende vindt een brand in het huis van de hoofdpersonages plaats. Ik had mij verheugd op brandje blussen in vuilnisbakken, maar dat ging helaas niet door.
Wel werd ik met de neus op de feiten gedrukt dat mijn huis niet zo goed beveiligd is. De volgende dag ben ik rookmelders en koolmonoxidemelders gaan halen. Nooit geweten dat je die laatste op mondhoogte moet hangen ipv hoog op het plafond.
Het was echt een hele interessante presentatie, wat ik vantevoren niet verwacht had.

Daarna wordt het tijd dat Het leven dat ik kende werd uitgereikt. Niet aan de hoofdpersonen die ook aanwezig waren, maar van de uitgever Sandra aan de auteur. Daar omheen werden echt leuke vragen gesteld zoals wie de hoofdrollen in een verfilming zouden moeten spelen. Finn haar jongste zoon zou graag zijn oudere broer willen spelen. Maar daar mag hij over blijven dromen als het zover is.
Esther denkt qua vrouwen aan Noortje Herlaar ( ieks) of Angela Dchijf ( mmm). Bij de man denkt ze aan Frank Lammers. In de zaal wordt geroepen dat Diederik van Vleuten ( de directeur van de school in Luizenmoeder)
Esther moest ook kiezen uit bungeejumpen of skydiven, welk soort bier enz. Leuk gedaan!

En dan is het tijd voor signeren en drankjes. Om.5 uur is het weer tijd voor de rit terug naar Breda.en hopelijk in het nieuwe jaar weer snel dezelfde club mensen ontmoeten met wie ik zulke leuke gesprekken had deze middag. Het was leuk om ook wat andere auteurs van Hamley Books daar te treffen.

Nina, Luna en Esther (Hamleybabes)

Zin om mee te lezen?

Zoals jullie intussen van ons gewoon zijn, komen er regelmatig leesclubs aan bod over niet-thrillers.

Na de succesvolle leesclub van Esther Boeks vorige boek "De Perfecte Moeder", gooien we ons deze keer vol overgave in haar spannende roman "Het Leven Dat Ik Kende". 

We zoeken dus lezers die ook graag psychologische, emotionele romans lezen, want dat is Het Leven wel. 

Doe jij mee? Schrijf je dan snel in voor deze leesclub 

en wie weet word jij uitgekozen!

 Onze voorwaarden:

-          Je kan het boek in maximaal drie weken uitlezen en binnen die tijd een recensie schrijven

-          Je doet actief mee in de lezersgroep en beantwoordt alle vragen in elk blok. Hierin komen vragen over de inhoud, de cover, enz. Tijdens die 3 weken verschijnen extra vragen die ook beantwoordt moeten worden.

-          Je kan binnen 3 dagen starten zodra je het boek toegestuurd krijgt

-          Je zet een foto van de cover bij aanvang in de groep en op jouw eigen tijdlijn. Mocht je twitter en insta hebben, dan ook graag daar. Met #leesclubthrillerlezers #Stil. Maak een bijzondere foto zoals met een gekke hond bijvoorbeeld en je ziet jouw foto terugkomen in het verslag.

-          Na afloop van de leesclub zet je je recensie op 1 of meerdere van de volgende sites: /Bol/Goodreads/Bruna/Hebban met #boekvonnis

Is dit iets wat jij wil doen? Stuur dan zo snel mogelijk een mail naar thrillerlezersblog@gmail.com met als titel Leesclub Het leven dat ik kende.

Win De perfecte moeder van Esther Boek GESTOPT

Het boek kwam enkele maanden geleden uit en ontving bijna alleen positieve recensies. Je kunt nu kans maken op een exemplaar van De perfecte moeder.
Deze week hadden wij een interview met haar waar zij een rij aparte vragen beantwoordde. Van welke Nederlandse zanger lijkt de schrijfster geen grote fan te zijn? Stuur jouw antwoord naar: Thrillerlezersblog@gmail.com ovv: perfecte moeder.

Even waar het boek over gaat:
Nelleke en Helena zijn vrouwen die elk op hun eigen manier trachten te ontsnappen aan hun verstikkende verleden.
Nelleke wil vluchten uit het armoedige bestaan dat ze van haar ouders erfde en zal daarvoor tot het uiterste gaan. Rijkeluiszoon Jacob lijkt de perfecte man om te manipuleren in een huwelijk dat haar rijkdom zal verzekeren. Alleen: maakt geld alles goed?
Helena groeit op in een, voor de buitenwereld, perfect gezin. Maar is dat wel zo? Wat er achter gesloten deuren gebeurt, blijft lang verborgen.
Wanneer haar moeder plots overlijdt, stort Helena's zorgvuldig gecreëerde wereldje in. De verstrekkende gevolgen van haar moeders dood, blijven haar voor de rest van haar leven achtervolgen. Hoe ontloop je immers het systeem waarin je opgroeide, als dat je nooit meer loslaat?
De Perfecte Moeder is een aangrijpende roman over twee sterke vrouwen die niet kunnen ontsnappen uit de wereld waarin ze opgroeiden.

Esther Boek anders dan anders ondervraagd

Weet jij alles al van Esther Boek? Misschien wel dat in november van dit jaar haar derde boek zal verschijnen, Het leven dat ik kende genaamd.
Wij stelden haar wat anders dan anders vragen.

Waarvan krijg je kwaadaardige neigingen?

Van toetsenbordhelden.

Geloof jij in toeval?

Nee. Ik geloof wel in voorbestemming.

Welk nummer doet pijn aan je oren?

Over het algemeen vind ik de overduidelijke Volendamse tongval niet te missen. Jan Smit bijvoorbeeld, daar kan ik heel slecht tegen.

Welk nummer bler je altijd zo hard mogelijk mee?

Mijn muzieksmaak is aardig divers. Van jaren zeventig tot nu. Van klassiek tot hardrock. En van Nederlandstalig tot welke taal dan ook. Maar bij een concert als ‘Groots met een zachte G’ kun je mij wel horen.

Met welk bekend iemand zou jij wel een avondje willen stappen?

Ik heb helemaal niets met zijn muziek, vind het echt vreselijk, maar volgens mij heb je, als je Frans Bauer een avond meeneemt, heel veel lol.

Waarvan word jij super-enthousiast?

Wilde, spontane plannen. Of dat nu een weekend weg is met mijn gezin of een gek idee dat door de uitgeverij wordt bedacht, laat maar komen. Sowieso ben ik heel erg van het buiten kaders denken en van opstaan en gaan.

Waar werd je voor het laatst stil van?

Leed dat in het nieuws voorbij komt, daar kan ik stil van worden. Het drama met de Sint in Oss bijvoorbeeld. Maar ook de aanslag laatst in Utrecht heeft me wel heel erg geraakt.

Speel je wel eens vals in spelletjes?

Nee, ik kan prima tegen mijn verlies dus dan is vals spelen niet nodig.

Foto is iets overtrokken

Welk beroep zou je nooit kunnen uitoefenen?

Slachter.

Wanneer heb je voor het laatst gedanst?

Waarschijnlijk toen ik alleen was in de woonkamer.

Kun jij tolerant zijn voor intolerante mensen?

Tot een bepaalde hoogte. Dat ligt er heel erg aan of deze intolerantie voortkomt uit onwil of onkunde. In het eerste geval ben ik er snel klaar mee. In het tweede geval heb ik meer geduld. Maar dan moet deze persoon wel openstaan voor feedback en de intentie van de ander.

We hoeven elkaars mening niet te delen maar ik vind het wel heel belangrijk dat we op z’n minst ons best doen elkaars standpunt te begrijpen. En respect hebben voor elkaars visie vind ik ook belangrijk. Maar ik begrijp dat ook hier grenzen aan zitten.

Word je liever aangevallen door een hond of door een zwerm bijen?

Een hond. Dat is er maar één. Een zwerm bijen is veel onoverzichtelijker.

Welke film vond je verschrikkelijk?

Alles van James Bond.

Wat bestel je bij de Mac?

Kip nuggets.

Welke foto staat er als achtergrond op je tablet/laptop?

Tja, vast heel kneuterig, maar van mijn kinderen.

Als je nog maar 1 boek zou mogen lezen, welke wordt dat dan?

Dan denk ik iets spiritueels of iets dergelijks. In elk geval een boek waar ik wat van mee kan nemen in mijn leven.

Wat zou je eten als laatste avondmaal?

Waarschijnlijk krijg ik dan niets meer door mijn keel. Maar als ik weet dat het mijn laatste avondmaal is zou voor mij het gezelschap belangrijker zijn dan de maaltijd.

Welk ding staat hoog op jouw bucketlijst?

Ik zou heel graag naar Moskou willen.

Welk dier omschrijft jouw persoonlijkheid?

Ik denk een kat. Terughoudend maar ook in voor knuffels en aandacht, echter wel van de personen die de kat zelf kiest.

Weerbaar als het iets niet zint maar ook aanhankelijk.

Behoefte aan vrijheid maar ook aan een thuis.

Wie moet het songfestival presenteren? 

Alsjeblieft niet Jan Smit, Wendy van Dijk of Yolanthe Cabau. De eerste vind ik niet grappig en eerder denigrerend. De andere twee zitten ernstig dicht bij mijn allergie omdat ik ze zo ontzettend gemaakt vind.

Maar Linda de Mol en Chantal Janzen als dames vind ik wel een goed plan. De eerste omdat ik van mening ben dat zij de grand lady van de televisie is, bijna het stokje heeft overgenomen van Mies Bouwman. Janzen heeft droge humor en daar hou ik van.

Als je daar dan Kasper van Kooten en Beau van Erven Dorens naast zet dan denk ik dat we een aangenaam kwartet hebben om naar te kijken, we hebben humor, er kan serieus gedaan worden en, niet onbelangrijk, ze spreken allemaal goed Engels.

Oké, ik zie nu dat ik in dit interview niet heel positief ben over Jan Smit. Hij komt twee keer in mijn antwoorden voor. Laat ik hem dan wel het compliment maken dat ik hem goed vind als presentator van ‘De beste zanger van Nederland’.