Getiteld met Anne-Laure Van Neer

Anne-Laure Van Neer bracht onlangs het boek Louise uit en ook dit 3e boek is weer een voorbeeld van de bijzondere stijl die de auteur hanteert. Met veel humor ontwikkelt zich een verhaal dat je constant met vragen opzadelt tijdens het lezen.

Vandaag beantwoordt zij de tien vragen gebaseerd op haar boek Louise



1) Wat heb jij met vrouwennamen? Eerst Justine, daarna Louise?

Ik vind het wel tof om vrouwen in de hoofdrol van een verhaal te zien. Ooit zag ik een filmpje over kinderboeken en over hoe weinig vrouwen er in de hoofdrol spelen (Het filmpje).
Dus besloot ik om vrouwen een prominentere rol te geven in mijn boeken. Niet uit feminisme, maar gewoon omdat het kan.

2) Waarom Louise - zong je liedjes van Clouseau bij het schrijven?

Nee, mijn Louise is niet lief, zoals die van Clouseau. Mijn Louise komt uit een lijstje namen die we ooit hebben opgemaakt toen ik zwanger was. Het moesten ook namen zijn die ook in het Frans goed klinken, omdat mijn moeder van Zuid-Frankrijk afkomstig is. Dus Louise, Justine, Maurice…

3) Na Louise heb je nog o.a. dan de keuze tussen Anne en Domino. Welke zou je verkiezen?

Domino? Seriously? Ik weet dat het een liedje is van Clouseau, maar is dat een echte naam?
‘Hallo, mijn naam is Domino Peeters?’
Nee, toch maar niet.
Doe maar Anne.


4) Jouw eigen naam is bijzonder origineel: Anne-Laure. Waar haalden jouw ouders de inspiratie?

Er moet ergens halverwege de jaren zeventig een zwemster zijn geweest die Hannelore heette. Mijn moeder vond het een mooie naam, maar wilde het wat meer ‘Frans’ laten klinken, zodat ook haar familie mijn naam zou kunnen uitspreken.
Anne-Laure dus.
Toch is mijn officiële naam ‘Anne’, omdat de ambtenaar van dienst geen namen met een koppelteken aanvaardde omdat het te ‘Frans’ klonk. Tja… 

5) Je hebt al een Maurice gehad. Wat wordt de volgende mannennaam?

Geen idee…

6) Als je kunt kiezen over schrijven tussen mannen en vrouwen, wie verkies je dan?

Liever vrouwen, dat is toffer en makkelijker om me in te verplaatsen en bovendien zijn vrouwelijke hoofdrollen ook wel nodig… (zie filmpje hierboven)

Een paar testjes!

7) Drie dokters zeggen dat Maurice hun broer is. Maurice zegt dat hij helemaal geen broers heeft. Wie liegt er?


Als Maurice enkel zussen heeft, dan liegt niemand.


8) Er zitten negen vissen in een viskom: Justine, Maurice, Louise, Anne, Domino, Jules, Antoinette, Tommeke en Peter. Drie verdrinken er. Vier zwemmen weg. Twee sterven. Hoeveel vissen blijven er nog over?

Ik heb gewoon te veel vragen om dit op te kunnen lossen.

Vissen verdrinken doorgaans niet. En hoe zwemmen ze weg in een viskom? Achter de planten of zoiets? Of telt dat niet mee?
Enfin, er gaan er twee dood, dat staat vast, dus 9-2= 7.
Hoewel, als je de vraag letterlijk neemt, blijven die vissen ook wel gewoon in de kom, tenzij iemand ze eruit haalt...
Is de vraag dan hoeveel ‘levende vissen’ er overblijven? Of hoeveel vissen er zichtbaar zijn (dus niet de vissen die ‘weg’ zijn achter de planten?)
Enfin, moeilijke materie. Ik kan dit niet oplossen zonder bijkomende vragen… tenzij…

Toen kwam er een haai aan en die at ze allemaal op (pardon). Dus blijven er nul vissen blijven er over (na de maaltijd is de haai is uit de aquarium gesprongen en terug naar de zee gekropen, want dit is een kruipende haai, jawel).


9) Moeder en vader Claeys hebben zonen en dochters.  De meisjes hebben evenveel zussen als broers, maar elke broer heeft tweemaal zoveel zussen als broers.  Hoeveel jongens en meisjes zijn er in dit gezin? En bedenk meteen maar leuke namen voor iedereen. ;)

Mh… mogelijk zijn er twee meisjes en één jongen (dan heeft ieder meisje 1 zus en 1 broer en de broer 2 zussen…) maar er staat ‘zonen’ en ook ‘tweemaal’ zoveel zussen als broers (0x2=0), dus klopt deze redenering niet.

Er moeten dus meer zussen en broers zijn. Als de broer tweemaal zoveel zussen als broers heeft, moet het in de tafel van 2 te vinden zijn. Vier zussen, en twee broers…
dus zijn er vier dochters en drie zonen (want de broer heeft tweemaal zoveel zussen als broers).
Mijn brein kraakt.

En toen kwam er een haai uit de zee gekropen en die at ze gewoon allemaal op. Voila. Opgelost. ;)

Anders dan anders met Anne-Laure Van Neer

Anne-Laure Van Neer werkte in de toeristische sector als animatrice, reisorganisator en reisagente. Rond 2010 gaf ze haar job op om zich voltijds aan het schrijven te wijden. In 2015 debuteerde Van Neer met Justine, een fictieve misdaadroman over een oude dame die weigert om naar het rusthuis te gaan. Het boek verscheen bij Kramat en combineert misdaad met humor. Tijdens de Antwerpse boekenbeurs van 2015 werd Justine genomineerd voor de Hercule Poirotprijs, de jaarlijkse literatuurprijs voor de beste Vlaamse misdaadroman. 
In 2017 verscheen haar tweede boek, Maurice, een misdaadverhaal over een seriemoordenaar die aan zijn moeder heeft beloofd om ermee op te houden. Maurice werd genomineerd voor de Hercule Poirotprijs van 2017.
In september kwam haar derde misdaadroman Louise uit.
Bron: Wikepedia


Wat maakt je kwaad?

Onrecht. Ik kan me behoorlijk boos maken als iets niet rechtvaardig is. 


Geloof jij in toeval?

Nee. 

Welk nummer doet pijn aan je oren?

‘All I want for christmas’ van Mariah Carey. Ieder jaar opnieuw een kwelling. 
Addendum aan vraag 1: dit nummer maakt me ook kwaad. 
clip All I want for Christmas  (Dus niet aanklikken Anne-Laure)

Welk nummer blère je altijd zo hard mogelijk mee?

Zodra ik in de auto stap, zet ik spotify aan. Naargelang de ‘mood’ van de dag is het Rammstein, Led zeppelin, Iron Maiden, p!nk, Muse,… Het kan alle kanten op. Ik kan ook totaal niet zingen, maar dat maakt niet uit in de auto. Zolang ik de ramen dichthoud. 

Met welk bekende persoon zou jij wel een avondje willen gaan stappen?

Ik denk dat een avond met Tom Hanks super zou zijn. Dat lijkt me echt een toffe kerel. 

Waarvan word jij super-enthousiast?

Van de lente, bloemen, natuur, bijtjes, vlinders. Vorig jaar hebben we een bijenvriendelijke tuin aangelegd en nu zoemt het overal. Geweldig is dat. 

Waar werd je voor het laatst stil van?

Aan de kust van Normandie in Dieppe stond ik op een strand waar 1500 mensen gestorven zijn tijdens een vroegtijdige poging tot D-Day in 1942. Hoewel de omgeving prachtig was, moest ik denken aan wat er zich op datzelfde strand had afgespeeld. 

Speel je wel eens vals in spelletjes?

Nee, ik kan niet tegen onrecht, dus ook niet tegen valsspelen. 

Welk beroep zou je nooit kunnen uitoefenen?

Boekhouder, of iets wat met rekenen te maken heeft. Ik kan totaal niet overweg met cijfers. 

Wanneer heb je voor het laatst gedanst?

Een paar dagen geleden, in mijn woonkamer. 

Kan jij tolerant zijn voor intolerante mensen?

Soms, dat hangt van het onderwerp af. Ik kan een verschil in mening wel appreciëren, maar dan moet er wel een onderbouwde mening achter zitten. Als mensen intolerant zijn omdat ze niet of fout geïnformeerd zijn, dan kan je dat nog proberen recht te trekken. Als mensen gewoon onverdraagzaam zijn omdat een of ander kuddegevoel dit aanstuurt, dan kan ik me eraan ergeren. 

Word je liever aangevallen door een hond of een zwerm bijen?

Bijen. Als kind ben ik ooit aangevallen geweest door een hond, wat me nu nog steeds parten speelt. Ik loop met een grote boog om honden heen.

Welke film vond je verschrikkelijk?

Euhm, er moet zeker wel een verschrikkelijke film zijn geweest, maar die heb ik blijkbaar uit mijn geheugen verbannen. 

Welke film kan jij wel duizendmaal zien? 

Ik ben op dit moment de ‘klassiekers’ aan het kijken met mijn zoon. De ‘Breakfastclub’, de films van Tarantino, de films van de Coen brothers, misschien waag ik me ook aan wat oudere films met hem. ‘The great escape’, ‘Papillon’, ‘Escape from Alcatraz,’ ‘The dirty dozen’, … Jawel, ik ben een filmfan. 

Wat bestel je bij McDonald’s?

Ik lust geen Mac Donalds. 

Welke foto staat er als achtergrond op je tablet/laptop? 

Een kikker die me met dwaze ogen aankijkt. 

Als je nog maar 1 boek zou mogen lezen, welk zou je dan nemen?

The never ending story?  ;) 

Wat zou je eten als laatste avondmaal?

Oei, dat is moeilijk. Ik eet heel graag lekker voedsel. Misschien pasta met schilfertjes zwarte truffel? Of versgemaakte japanse gyoza? Of een lekkere hutsepot? Ik krijg keuzestress. Misschien is het beter dat ik niet besef wat mijn laatste maal zou zijn. 

Gyoza

Wat staat op de eerste plaats op je bucketlist?

Het noorderlicht zien. 

Welk dier omschrijft jouw persoonlijkheid?

Een kat. Lief, eigenwijs en reageert niet op commando’s.   


Wie zou de hoofdrol in de verfilming van jouw boek moeten spelen?

In de rol van Louise zou ik graag Maggy Smith of Judy Dench zien. Twee fantastische actrices. 

Daar is nummer 3 Louise

Vandaag komt het 3e boek van Anne-Laure Van Neer uit. Een Vlaams auteur met een hele specifieke stijl van schrijven, wat enthousiaste reacties oproept, maar soms ook wat mindere. Het zijn thrillers met een aparte stijl van humor, waar ik elke keer erg van geniet en die ik zeker aanraad eens te proberen. 


Waar gaat Louise over?

'Huurster gevraagd voor goedkoop appartement, in ruil voor hulp in huis.'

De advertentie leek zo perfect. Anne-Laure is hoogzwanger, hormonaal labiel en heeft net ontdekt dat haar vriend de term monogamie nogal ruim interpreteert. 
Alles wat ze wil is een veilig nest voor haar baby, dus trekt ze in bij Louise en haar dementerende man Roger. Net wanneer ze haar leven en hormonen weer in de hand heeft, vindt ze in een lade een verborgen manuscript. Het schetst een misdaadverhaal met in de hoofdrol Roger, Louise en een lijk dat maar niet wil verdwijnen.
Is dit huis wel veilig?

Anne-Laure Van Neer op de thee

Deze week hebben we Anne-Laure Van Neer op de thee. Wie is deze Vlaamse auteur?
Rond 2010 gaf ze haar baan op om zich voltijds aan het schrijven te wijden. In 2015 debuteerde zij met Justine, een fictieve misdaadroman over een oude dame die weigert om naar het rusthuis te gaan. Tijdens de Antwerpse boekenbeurs van 2015 werd Justine genomineerd voor de Hercule Poirotprijs, de jaarlijkse literatuurprijs voor de beste Vlaamse misdaadroman.
In 2017 verscheen dan haar tweede boek, Maurice, een misdaadverhaal over een seriemoordenaar die aan zijn moeder heeft beloofd om ermee op te houden. Maurice werd genomineerd voor de Hercule Poirotprijs van 2017. De twee boeken bevatten ene hoge dosis zwarte humor.

1/ Wat is je favoriete snoep? 

Ik snoep weinig zoete snacks, tenzij er hormonen in het spel zijn. 
Als ik bezwijk is het eerder voor zoute, hartige snacks. Omdat mijn moeder van Zuid-Franse afkomst is, heb ik de ‘apero’-cultuur meegekregen. Ik eet graag droge worst (saucisson, zoals dat ginds heet) en groene olijven bij het aperitief. 

2/ wat was de laatste keer dat je de slappe lach had? 

Ik vertelde onlangs, aan dochterlief en haar vriendinnetje, een verhaal over mijn eerste babysit-ervaring toen ik 14 jaar oud was. 
Halverwege de avond, toen de kindjes moesten gaan slapen, viel het licht uit. De hele omgeving zat zonder stroom. 
Ik vond een zaklamp en een kaars. Die laatste zette ik op de televisie (het hoogste punt van de kamer) en ging vervolgens de kindjes in bed leggen. Omdat één van die kinderen niet zonder licht kon slapen, gaf ik hem de zaklamp. 
Toen ik terug in de woonkamer kwam, bleek dat de kaars over de televisie heen gesmolten was. Dus heb ik de rest van de avond, bij kaarslicht, kaarsvet van het tv-scherm geschraapt. 
‘En waarom belde je niet naar die ouders?’ vroeg het vriendinnetje.
‘Er waren toen nog geen mobiele telefoons,’ antwoordde ik. 
‘Maar televisie bestond al wel?’ vroeg ze. 
Zo oud ben ik nu ook weer niet...



3/ Welk verhaal vertellen je vrienden altijd over jou?

Euh… geen idee… Ik denk dat mijn vrienden me vooral kennen van de apero’s die ik thuis vaak organiseer. Hapjes tot iedereen erbij neervalt, dat is zowat mijn handelsmerk, denk ik. 


4/ Welke 3 voorwerpen zou jij meenemen naar een onbewoond eiland? 

Dat hangt wat af van de omstandigheden op het eiland. Als alle comfort aanwezig is, zou ik papier en potlood, boeken en muziek inpakken. 
Als ik er moet gaan overleven, zou ik een mes, vuursteentjes en een paar kippen en een haan meenemen. Of misschien kan ik de kippen thuislaten en manlief meenemen. Hij is namelijk lief en bovendien ook nog handig.  

5/In welk tijdperk had jij wel willen leven? 

Als kind ben ik ooit het paleis van Versailles gaan bezoeken. Een indrukwekkende ervaring. Daarom zou ik wel graag in de periode van Louis XIV een kijkje nemen. 

Maurice van Anne-Laure van Neer

Titel: Maurice
Auteur: Anne-Laure van Neer
Uitgeverij: Kramat
Publicatiedatum: 15 maart 2017

Omslag
De omslag is mooi van eenvoud. De lijn wordt voorgezet van het debuut door een silhouet van een (mans)persoon te plaatsen. Hij heeft een doornenkroon op zijn hoofd, dus de link met de Messias wordt gemaakt. Het rode druppeltje komt ook terug op deze kaft. Voerde bij het vorige boek wit als hoofdtoon, nu is het de zwarte kleur.

Het verhaal gaat over Maurice die zich zelf als De Verlosser van de mensheid ziet. Hij heeft er lustig op los gemoord en de Alfamensen die hem voor de voeten liepen of reden verwijderd van onze aardbol. Op het sterfbed moet hij echter zijn moeder beloven te gaan stoppen. Hij mag nog 1 persoon doden en de juiste persoon heeft hij al in gedachten. Echter komen er zoveel personen op zijn pad die hem aan het twijfelen en in verwarring brengen, dat het hem in uiterst komische ontwikkelingen brengt. Wie gaat het uiteindelijk worden? En wie verlost eigenlijk wie in dit verhaal?

Met Justine, haar debuut, verraste Anne-Laure van Neer mij al door haar spitsvondigheid waarmee ze veel hilariteit en leesplezier opwekte, dus bij de vooraankondiging van Maurice wist ik dat dit boek daarvoor niet onder kon gaan doen.
Kom op, een boek over de nieuwe Verlosser die van zijn moeder niet meer mag moorden met nog 1 troefkaart in handen. En dan zoveel mensen ontmoeten die in aanmerking komen...

Ik moest het boek in gedeeltes lezen door drukte overal. En kon zo wel fantaseren hoe het zou zijn om een Maurice op het werk te hebben lopen. Het verhaal reisde dus mee.

Terwijl ik zeker erg genoten heb van opnieuw een origineel, vlot geschreven verhaal met mooie plotwendingen, heb ik een paar punten van kritiek:
het woord thriller zou ik hier niet op plakken, maar dat staat ook nergens op de omslag. Als je het zou oppakken met de gedachte nu ga ik eens thriller lezen, dan word je teleurgesteld. Ik denk dat er meer spanning in had gekund. Er gebeurt namelijk genoeg, maar omdat alles in een decor van een John Lanting-achtige sfeer plaatsvindt, kan de spanning niet de boventoon voren boven dit komische geweld. Kan iets te veel humor bevatten? Ja is mijn mening. Iets maar rustmomenten in het verhaal hadden het nog sterker gemaakt.
Het heeft nu een te veel aan overweldigende hilarische momenten op bijna elke bladzijde. De elementen die een verhaal zogenaamd spannend maken zijn namelijk wel aanwezig in Maurice. Elke keer komt er weer een nieuw brokje informatie waardoor je je afvraagt hoe dit zal gaan aflopen. Er zijn verrassende plotwendingen die uiteindelijk naar een geweldig einde toewerken. En zo vind ik bijvoorbeeld de vondst van het geheim van Maurice's dochter fantastisch bedacht. Of de samenkomst van personen uit het debuut. Let wel: Maurice is volkomen los leesbaar. Alleen voor de lezers van het vorige boek volgt een 'aha erlebnis'. Het boek zit vol met zeer originele vondsten.

Ik kijk uit naar een derde boek waar de humor iets meer gedoseerd wordt en wat minder repeterende gebeurtenissen zitten. Ik heb namelijk ontzettend genoten en deze vrouw heeft een zeer bijzondere eigen stijl van schrijven waar ze hopelijk nog heel veel van gaat laten zien.

Originaliteit 5 ( als het hoger kon, zou het hoger zijn)
Spanning 2
Schrijfstijl 4
Leesplezier 4,5
Plot 5
Psychologie 5

4,5 kraaien voor Maurice

Maurice, de nieuwe Verlosser

Altijd een mooi moment voor een schrijver als zij het nieuwe boek in handen mag houden. Vandaag liet Anne-Laure Van Neer vol trots het boek omhoog op haar Facebookpagina.

Gefeliciteerd met Maurice!

We kijken uit naar of Maurice met net zulke vileine humor geschreven zal zijn als het vorige boek Justine.

Maurice, 65 jaar en seriemoordenaar, belooft aan zijn stervende moeder om zijn roeping op te geven. Het is voorgoed gedaan om de Mensheid te bevrijden van bumperklevers, BMW-rijders en Alfa-mannetjes.
Alles verloopt volgens plan tot zijn dochter thuiskomt met een nieuwe vriend. Een Alfa.
Kan Maurice de verleiding weerstaan?

Maurice stapt dichterbij

Anne-Laure van Neer geeft dinsdag op haar facebookpagina aan met de laatste correctieronde bezig te zijn voor Maurice. Las jij Justine al en kijk je net als ik ook uit naar Maurice?
De kritieken waren voor haar debuut uistekend. Ze was zelfs genomineerd voor de Hercule Poirotprijs in 2015.

Anne-Laure de Neers tweede boek laat nog even wachten...

Anne-Laure de Neer die het boek Justine schreef, waarmee ze genomineerd was voor de Hercule Poirotprijs 2015, is hard bezig met haar tweede boek Maurice.
Onlangs schreef zij op haar facebookpagina met wat pijn in het hart, de eerste versie van Maurice in de digitale archieven te parkeren. Wegens niet goed genoeg, vindt zij zelf. 
" Op naar de tweede poging", schrijft zij optimistisch. Bijgaand zie je de foto die bestaat uit heel veel gekleurde papiertjes waarmee Anne-Laure de Maurice-puzzel begint neer te leggen. Ze hoopt dat versie twee sneller zal gaan, daar het verhaal en de personages al in haar hoofd zitten. 

De vakantiekoffer van Anne-Laure de Neer

Waar ga je heen op vakantie?

We hebben zoals ieder jaar een huisje in de dordogne gehuurd. Natuur, rust en boeken :)

Wat ga je lezen op vakantie?

Ik koop veel boeken maar vaak ben ik zelf zo verdiept in mijn eigen manuscript dat ik er niet toe kom op te lezen. Dit jaar gaat Hotel New Hampshire van Irving mee, een van de boeken van Arlidge gaat mee, kwestie van de hype te volgen. Vermoedelijk koop ik ter plaatse ook wat boeken van Franse auteurs zoals Constantine of Claudel, beide fantastisch.

Welk boek raad je aan om mee te nemen voor vakantiegangers?

Mijn aanrader is een boek dat al wat ´ouder' is: de honderdjarige man die uit het raam klom... Fantastisch personage en geweldig verhaal :)

Tweede druk Justine

Op de facebookpagina van de Vlaamse schrijfster Anne-Laure Van Neer stond deze ochtend het volgende bericht:

"Er komt een tweede druk voor mijn Justine! 
How cool is that? 
Ik word er zelfs goedgeluimd van, zomaar, om negen uur 's ochtends op een doordeweekse dag. Zeer uitzonderlijke toestand."

Mooi voor een boek wat anders is dan anders! Mooi resultaat! En voor degenen die Justine nog niet kennen is het boek een enorme aanrader vanuit mij. Ik heb zo genoten van dit boek. Waar het over gaat?

Hoe ver ga je om je vrijheid te behouden? Justine De Jager, 75 jaar, zit in de verhoorkamer om een moord te bekennen. Niet uit schuldgevoel maar uit noodzaak: ze wil naar de gevangenis om aan het verzorgingstehuis te ontsnappen.  Inspecteur Verbeke neemt haar getuigenis af. Verbijsterd luistert hij naar haar waanzinnig relaas waaruit blijkt dat Justine voor niets terugdeinst om haar vrijheid te behouden. Vertelt ze de waarheid of is de oude vrouw dementerende?

Justine van Anne-Laure Van Neer

Cover
Simpel zwart wit cover met een rood druppeltje bloed. In silhouet zie je een oud dametje met hoed, stok en handtas. Door het silhouet is een vingerafdruk geprint. Eenvoudig maar eigenlijk wel tof.

Achterflap
Justine De Jager, 75 jaar zit in de verhoorkamer om een moord te bekennen. Niet uit schuldgevoel maar uit noodzaak: ze wil naar de gevangenis om aan het verzorgingstehuis te ontsnappen. 

Inspecteur Verbeke neemt haar getuigenis af. Verbijsterd luistert hij naar haar waanzinnig relaas waaruit blijkt dat Justine voor niets terugdeinst om haar vrijheid te behouden. Vertelt ze de waarheid of is de oude vrouw dementerende?

"Achter de balie stond een vrouw van vijftig die omgebouwd was naar een dertiger. Haar voorhoofd bewoog niet wanneer ze sprak, alsof ze een masker droeg. De stof van haar fluorescerende topje spande bijna even hard als de huid van haar borsten. Er ging iets dreigends van uit, als een vulkaan die op uitbarsten stond. Dat ze haar lichaam had laten verbouwen, vond ik verknipt. In een tehuis waar de gemiddelde leeftijd 95 was, zou ze er met haar vijftig levensjaren sowieso altijd jong uitzien."

Wat een bijzonder boek! Laat ik daar maar mee beginnen. Het is verdomd origineel en hoe vaak komen we dat tegen? De ingrediënten bekijkend speelt het verhaal zich voornamelijk af op het politieburo en in het gebouw waar Justine woont.
Tergend langzaam werkt Justine toe naar hoe ze de moord gepleegd zou hebben. Tergend omdat je zelf al als lezer iets krijgt van "schiet eens een beetje op". Precies wat  inspecteur Verbeke meemaakt tijdens de dagen dat hij haar verhoort. Je wilt Justine haasten door de bladzijdes sneller om te gaan slaan. Maar in haar getuigenis zit zoveel absurde wendingen , zoals van Hugo het jonge knulletje wat bezoek krijgt van het zandmannetje. Of wat dacht je van Buurman Tom die op de onderste verdieping woont, waar Justine zelf graag zou willen wonen en die ze stapelgek maakt met ingenieuze uitvoeringen van ideetjes om het te laten spoken in het appartement.
Of haar zoon en schoondochter met hun mopshondje waar Justine ook iets uithaalt.
Dit alles ter voorkoming dat ze naar een verzorgingshuis zou moeten, want met dat voorstel kwam haar zoon. Die denkt namelijk dat moeder echt dement begint te worden met alle vreemde gebeurtenissen.
Het mooie van het verhaal is dat je net zo vertwijfeld bent als Verbeke met de vraag of het echt gebeurd is of dat Justine alles uit de kast haalt om liever naar de gevangenis te gaan dan naar een verzorgingstehuis. Het verhaal neemt zo regelmatig hilarische wendingen dat je er bijna van overtuigd bent dat of zij het verzint of dat de collega's van Verbeke hem in de maling aan het nemen zijn.
Hoe Justine vertelt hoe ze het eventuele lijk weggewerkt heeft in vele etappes: ik heb zitten schateren van het lachen.
Natuurlijk weten we tegen het einde van het verhaal of het werkelijk gebeurd is of niet. Maar tot die tijd heb je een flink aantal genoeglijke uurtjes. En nee, dit is geen thriller in de zin van een nagelbijtend verhaal waar je kippenvel van op de armen krijgt. Het is een misdaadroman en ook een debuut van een nieuwe schrijftster waar ik in ieder geval erg benieuwd van naar het volgende boek ben.
Iemand die met haar debuut zo'n origineel verhaal neerzet en je vaak laat lachen en je in het gevoel van de inspecteur mee laat gaan kan niet anders dan nog veel mooi werk gaan afleveren in de toekomst. Dit kan geen toevalstreffer zijn.
Enige punt van verbetering zou kunnen zitten in de iets te oppervlakkige andere personen rondom Justine heen. Als die wat minder bordkarton waren geweest, had het boek de volle vijf sterren gekregen.

leesplezier      5
schrijfstijl        4 
psychologie    4,5 (qua 2 hoofdpersonen)
plot                 5
originaliteit     5 
spanning        3,5 

Een 4,5 ster voor Justine

Justine van Anne-Laure de Nee

Justine De Jager, 75 jaar zit in de verhoorkamer om een moord te bekennen. Niet uit schuldgevoel maar uit noodzaak: ze wil naar de gevangenis om aan het verzorgingstehuis te ontsnappen. 

Inspecteur Verbeke neemt haar getuigenis af. Verbijsterd luistert hij naar haar waanzinnig relaas waaruit blijkt dat Justine voor niets terugdeinst om haar vrijheid te behouden. Vertelt ze de waarheid of is de oude vrouw dementerende?

Het debuut van Justine kwam onder ogen door een berichtje van schrijfster Marja West (van het geweldige Uitgeteld) die enthousiast een stukje over het boek schreef. Gelijk het opzoekend schrok ik wel even van de uitgever Kramat op de kaft. Voor mij staat deze u
Vlaamse uitgeverij voor wat vage, ingewikkelde verhalen. Maar Rudy Soetewey verschijnt daar ook en heeft een paar geweldige titels, zoals Getuigen. De achterflap is intrigerend, Marja West enthousiast..Kom op we gaan het proberen binnenkort.
En dan verschijnt vandaag in onze thrillerlezersgroep de mening van Elli over Justine:


"Super boek! Justine wil niet naar het bejaardentehuis, in plaats daarvan liever naar de gevangenis, dus gaat ze op het politiekantoor een moord bekennen... Ze maakt het leven van de inspecteur een hel. Heeft ze echt een moord gepleegd of verzint ze alles? Lezen zou ik zeggen!
Het eerste boek dat ik ooit las waar ik zo hartelijk om kon lachen... Proficiat Anne-Laure Van Neer, een dikke 5 sterren van mij!"