Arcanum van Sterre Carron

 

Titel: Arcanum

Auteur: Sterre Carron

Uitgeverij: Witsand uitgevers

Pub datum: oktober 2020

Recensie door: Jacqueline

Kraaien: 4

 

 

Cover

De cover roept bij mij een onheilspellend mysterieus gevoel op. Wat gaat er op die plek ( in het bos, oude boomgaard, park) gebeuren? De kraaien weten vast wat voor geheimzinnigs ons te wachten staat. En wie belandt er in de strop of is er net uit gered? Vragen genoeg, nu de antwoorden nog.....

 

Achterflap

In een school in Mechelen valt een dertienjarig meisje uit het raam van een klaslokaal. Haar lichaam landt op de punt van een hek. De omstandigheden zijn bij nader inzien erg bizar. Is het zelfmoord of werd ze geduwd? Reden genoeg om het team van hoofdinspecteur Rani Diaz in te schakelen. De speurders komen er algauw achter dat een aantal dingen niet klopt. Tegen deze achtergrond verdwijnt kort daarna de man van een van de leerkrachten, een succesvolle arts. Hebben huwelijksproblemen hem ertoe aangezet met de noorderzon te verdwijnen? Of is hij verwikkeld geraakt in duistere zaakjes? Wanneer even later nog een andere leerling onder bizarre omstandigheden om het leven komt, ontstaat bij de ouders een golf van paniek. De school had tot voor kort een onbesproken reputatie. Terwijl de chaotische gebeurtenissen in crescendo gaan, krijgt Rani de losse eindjes niet aan elkaar geknoopt. Het lijkt steeds meer alsof de enge gebeurtenissen in de school een doos van Pandora hebben geopend, terwijl de lont niet uit het kruitvat wordt gehaald. De waarheid blijkt uiteindelijk schokkender dan iedereen heeft gedacht…

 

Mijn mening

Voor mij is Arcanum het eerste boek uit de thrillerserie van Rani Diaz dat ik voor een leesclub van Thrillerlezers! heb gelezen. Door de auteur zijn er heel wat verhalen geschreven met Rani als hoofdpersonage. Natuurlijk merk ik tijdens het lezen van Arcanum dat Rani, haar zusje en dochter in het verleden wel het een en ander heeft meegemaakt. Of ik om die reden dit boek niet zou kunnen lezen omdat ik dan teveel zou missen? Nee, voor mij is dit geen probleem! 

 

Het verhaal kent absoluut gruwelijke situaties, waaronder dus een (zelf)moord van een jong meisje en de verdwijning van de man van een leerkracht. Die leerkracht is helemaal van slag. Wanneer ze in het tuinhuisje gaat kijken en daar in een enveloppe de trouwring van haar man vindt heeft ze het helemaal niet meer.

 

Hoofdinspecteur moordzaken Rani Diaz en haar team gaan aan de slag om deze case op te lossen en hopen dat ze niet meer zaken op hun bordje krijgen.

 

Het personage van de leerkracht (Demi Dallemagne) vind ik dusdanig goed beschreven dat ik me goed in kan leven in haar situatie en haar soms overtrokken en onredelijke reacties wel kan plaatsen.

 

Maar de omschrijving en ontwikkeling van het personage van de dader en de daden die worden gepleegd zijn om zo’n goede wijze door Sterre Carron beschreven dat ze mij echt om de tuin heeft geleid. De dader wordt namelijk vanuit een ik persoon beschreven waardoor ik me natuurlijk van de dader een beeld ging vormen. Nou ik kan je vertellen,  ik had het helemaal fout pfft. Ik kan dan ook geen verbanden tussen leggen tussen de (zelf)moord- en de verdwijningszaak.

 

Sterre weet vanaf het begin mijn aandacht goed vast te houden en bij de ontknoping is de spanning bijna voelbaar. En het einde....... is echt niet te filmen. Blijkbaar had ik met adem in dit einde gelezen want ik hap echt even naar adem. Jemig wat een vreselijk individu! Ik kan het bijna niet geloven. Maar alle eindjes vallen nu wel allemaal zijn plek! 

 

Spanning: 4

Psychologische ontwikkeling: 4

Leesplezier: 4,5

Schrijfstijl: 4

Plot: 4,5

Originaliteit: 4

Boekvonnis over Arcanum van Sterre Carron

 Opnieuw een Vlaams boek in de leesclub en dit keer het laatste boek van Sterre Carron Arcanum. Waar gaat het boek over:

In een school in Mechelen valt een dertienjarig meisje uit het raam van een klaslokaal. Haar lichaam landt op de punt van een hek. De omstandigheden zijn erg bizar. Is het zelfmoord of werd ze geduwd? In een school in Mechelen valt een dertienjarig meisje uit het raam van een klaslokaal. Haar lichaam landt op de punt van een hek. De omstandigheden zijn bij nader inzien erg bizar. Is het zelfmoord of werd ze geduwd? Reden genoeg om het team van hoofdinspecteur Rani Diaz in te schakelen. De speurders komen er algauw achter dat een aantal dingen niet klopt. Tegen deze achtergrond verdwijnt kort daarna de man van een van de leerkrachten, een succesvolle arts. Hebben huwelijksproblemen hem ertoe aangezet met de noorderzon te verdwijnen? Of is hij verwikkeld geraakt in duistere zaakjes? Wanneer even later nog een andere leerling onder bizarre omstandigheden om het leven komt, ontstaat bij de ouders een golf van paniek. De school had tot voor kort een onbesproken reputatie. Terwijl de chaotische gebeurtenissen in crescendo gaan, krijgt Rani de losse eindjes niet aan elkaar geknoopt. Het lijkt steeds meer alsof de enge gebeurtenissen in de school een doos van Pandora hebben geopend, terwijl de lont niet uit het kruitvat wordt gehaald. De waarheid blijkt uiteindelijk schokkender dan iedereen heeft gedacht...

De deelnemers waren: Lien, Anita, Stefanie, Jacqueline en Astrid

De keuze is gemaakt voor 2 mensen die nog nooit iets over Rani Diaz lazen en 3 trouwe volgers. Zou dat verschil maken en zijn de boeken van Sterre Carron los te lezen? Dus de deelnemers hadden verschillende verwachtingen.

Anita wat zij van de cover vindt:

De cover doet me denken aan een desolate plek in het bos. Takken en bladeren die zwiepen in de wind, kraaien die opgeschrikt wegvliegen en onheilspellend krassen. De strop werd daar voor iemand klaar gehangen. De cover ademt dood en eenzaamheid. Ik zocht 'arcanum' op en kwam te weten dat het staat voor een geheim (genees)middel. Mij doen de roze letters denken aan gif. De cover roept eenzaamheid op. Het lijkt of het lot van iemand of meerdere personen reeds vast ligt vermits de strop al rond de tak hangt. Ik zou het boek oppakken, ook al stond de naam van Sterre Carron er niet op. De cover houdt de belofte van een goed verhaal in.

 "De onzekerheid is afschuwelijk en vreet als een bloeddorstige piranha aan haar."

Mening bij de 100 pagina's

Stefanie heeft nog helemaal geen vermoeden..."of twijfel , maar eerste twijfel ben ik toch vaak verkeerd, begin erin te komen."

Jacqueline:Inmiddels 100 pagina’s gelezen. Het verhaal leest vlot weg. Vanaf het begin is boeiend en spannend. Alle gebeurtenissen zijn goed omschreven wat maakt dat ik alleen maar door wil lezen. Want is Elodie nu gesprongen of geduwd, tot nu toe heb ik nog geen idee. Dit is het eerste boek van Ranie dat ik lees (ik heb nog wat in te halen) en kan na 100 pagina’s nog niet zeggen wat ik van haar vind. Nu snel verder lezen.

Astrid : Ik vind het verhaal tot nu toe goed. Er zijn nog genoeg vragen waarvan ik nog niet weet hoe het gaat lopen.  Rani is tot nu toe nog niet erg in beeld, maar dat kan bewust zijn natuurlijk. Ook ben ik erg bnwd wie de 'Ik' persoon is.Kortom, genoeg vragen en nog geen antwoorden. Dit weekend heb ik alle tijd om te lezen, dus mij hoor je ff niet.

Lien: Ik ben op blz. 125 en jaja, ik vind het spannend. Het is weer een boek voor nieuwsgierige mensen : wie heeft wat gedaan en wie liegt er, wie heeft geheimen en wie is er eerlijk. Tot nu toe is Rani nog "braaf", ze is niet meer zo degoutant als in één van haar vorige verhalen, misschien heeft haar privé-leven daar nu ook mee te maken.De moorden : tja, we weten nog niet of het echt wel moorden zijn hé? Is ze geduwd of gevallen? en die echtgenoot is nog niet gevonden? Nee, ik heb nog geen vermoeden en eigenlijk kan dat ook niet wat bij de boeken van Sterre zit ik toch altijd mis   Tot op de laatste bladzijden zullen we het raden blijven hebben, zoals gewoonlijk zeker?

Anita: Ik ben in de ban van het verhaal, zodanig dat ik deze nacht niet veel heb geslapen.  Het begin vond ik heel intens. Ik ben geen Rani Diaz-kenner en ik was overweldigd door de hoeveelheid aan misdadige praktijken. En onmiddellijk al die raadsels?! Vermits ik Rani niet ken, ben ik me nog volop een mening aan het vormen over haar personage. Is het boek spannend? Er hangt die voortdurende dreiging over de bladzijden dat iemand het huis binnendringt, op de loer ligt. Plus, ik vermoed nog steeds niet wie de dader zou kunnen zijn. Laat ik stellen dat ik enorm geïntrigeerd ben door het boek en dat ik graag vlug zou doorlezen. Helaas, er moet ook nog gewerkt worden! Dus het zal even wachten worden tot vanavond, maar dan zal ik echt niet meer te houden zijn!

"De pijn die nu als een verwoestende vuurpijl door zijn lichaam racete, kende ze jammer genoeg heel goed."

Dan hebben de deelnemers het boek uit

Astrid

Langzaamaan begin je het verhaal te begrijpen en heeft het je in zijn greep. Je iditentifeert je met het verhaal, en je gaat er zo in op dat je moet doorlezen. Ik kon niet stoppen met lezen. Toch was het verhaal niet echt gruwelijk spannend op de manier van hoe de personages gingen sterven zoals in de andere delen van de Diaz serie. Het ging hier meer over de oorzaak van de moorden. Maar alles afwegend heb ik genoten van het boek. Ik heb het in twee dagen uitgelezen dus dat zegt genoeg.

Stefanie

Sinds enkele jaren ben ik al fan van haar. Haar laatste boek is anders dan de anderen. Het leest aangenaam en ik lees hem trager dan anders omdat ik hem niet meteen uit wil. Rani is rustiger, dagje ouder ?( minder gevloek). Het verhaal zet me steeds op een dwaalspoor, kreeg zelfs allerlei ideeën in mijn hoofd. 

Het is wel eens fijn om niet teveel gruwelijke details te lezen of gillend tijdens je nachtwerk rond te lopen als je een ronde doet.

Een aangenaam boek,!zeker van genoten en ik kijk al weer naar uit naar de volgende.

Lien

Na drie kwart van het boek wordt het voor de lezer duidelijk wie de dader is, die verschillende doden op het geweten heeft, maar dan krijgen we stilaan nog de reden en wordt "het geheim" en het waarom  duidelijk.

Ik vond dit boek iets minder spannend en minder gruwelijk dan een aantal van de vorige boeken in deze reeks. Het zal persoonlijk van de lezer afhangen of hij dit beter of minder vindt. Ook Rani is deze keer rustiger en zachter dan we gewend zijn. Het is eens een andere schrijfstijl die we van Sterre leren kennen.

Jacqueline

Voor mij is Arcanum het eerste boek uit de thrillerserie van Rani Diaz. Natuurlijk merk ik tijdens het lezen van Arcanum dat Rani, haar zusje en dochter in het verleden wel het een en ander heeft meegemaakt. Of ik om die reden dit boek niet zou kunnen lezen omdat ik dan teveel zou missen? Nee, voor mij is dit geen probleem!

De omschrijving en ontwikkeling van het personage van de dader en de daden die worden gepleegd zijn om zo’n goede wijze door Sterre Carron beschreven dat ze mij echt om de tuin heeft geleid.

Anita

In ‘Arcanum’ zet Sterre Carron vanaf de eerste pagina de deur wijd open voor een flinke portie gruwel. Een lijk onderaan een trap, een kind dat gillend de deur uit rent. Dat belooft.

Lijken de drama’s aanvankelijk niks met elkaar gemeen te hebben, gaandeweg wordt duidelijk dat al die persoonlijke verhalen zijn als takken van één en dezelfde boom. De verhaallijn gaat grotendeels in rechte lijn. Af en toe is info uit het verleden de aanvulling die nodig is om alles te begrijpen. En dan vallen alle lijken uit de kast (er ligt er alvast één onderaan de trap)! Toont de dader zijn ware gelaat.

De volksmond beweert dat ‘de kraaien het zullen uitbrengen’. Kijk naar de cover. Ze zijn reeds daar. De uitgeholde boom is een stille getuige. ‘Arcanum’ zal zijn geheim blootgeven.

Conclusie van de vraag die wij ons in het begin afvroegen, namelijk is het boek anders voor de nieuwe lezers dan voor de trouwe volgers?

De nieuwe lezers Jacqueline en Anita zijn zelfs enthousiaster dan twee van de trouwe volgers. Die missen heel erg de veel gruwelijkere stukken in vorige boeken en ook Rani vinden zij te rustig. Jacqueline en Anita zijn benieuwd naar vorig werk, maar zullen waarschijnlijk dan heftige leeservaringen gaan krijgen, want zij vonden de nu aanwezige moorden al gruwelijk. Maar heel duidelijk is dus terwijl er al meer dan dik tien boeken verschenen, ze los leesbaar zijn.

Wat is het eindcijfer geworden? 

Een dank je wel aan Sterre Carron voor het zo eerlijk en open opstellen met je vragen over je nieuwe boek en het vragen naar kritiek!

Dankwoord Sterre:

Samen met jullie heb ik een geweldige tijd gehad.

Ik vroeg naar eerlijkheid en ik heb ze gekregen.

Ik vroeg om de minpunten in het boek aan te wijzen en ook dat hebben jullie gedaan.

Ik heb alweer wat bijgeleerd en dat is alleen maar fijn. Jullie zijn schatten, en och ja, herinneren jullie je nog dat ik jullie vroeg om een idee voor een hoofdstuk in het volgende boek te beoordelen? Bwa, jullie vonden het een beetje ongeloofwaardig en dankzij jullie commentaren, heb ik iets briljants gevonden. Thanks guys! Ook bedankt voor jullie respect en vriendschap. Jullie zijn niet zomaar lezers, jullie zitten diep in mijn hart en ik kijk al uit naar het voorjaar, naar de volgende leesclub, waarin we plezier gaan maken en bekvechten. 😊

Voor nu, wens ik jullie een mooie en serene decembermaand toe. Geniet van elkaar, zorg voor elkaar en wees lief.

Last but not least, een dikke dankjewel voor Inki en Jacqueline die de leesclub in goede banen leidden en voor het puike werk. Dikke merci voor de mooie plaatjes, Inki! Love it! Ook wil ik mijn uitgever bedanken voor het versturen van de boeken.

Bye, bye, leesclub Arcanum, tot nooit meer 😉

 

Sterre Carron ondervraagd

 

Sinds enkele weken prijkt de allernieuwste Rani Diaz thriller in de schappen van de boekhandels.  Een duistere cover, een alweer bijzondere titel, meer is niet nodig om de interesse te wekken van Thrillerlezers!.  Hoog tijd om enkele vragen voor te leggen aan Sterre Carron.

● Sterre, je bent al lang een begrip in thrillerland, maar zou je je toch nog even willen voorstellen aan de Thrillerlezers!?

Ik ben Sterre Carron, 63 jaar, heb twee kinderen, en schrijf sinds zeven jaar thrillers. Ik heb een medische opleiding genoten en het heeft me heel veel voldoening gegeven . De medische kennis die ik heb vergaard is een pluspunt voor het schrijven. In mijn boeken vind je er meestal wel iets van terug. ‘Gotcha!’ is een terugblik van de mooie tijd die ik heb gehad toen ik in Afrika werkte. Ik ben ook veel bezig met Ayurveda en met forensische geneeskunde. Ik ben een sociaal wezen – nu iets minder door corona -, ben een grote dierenvriend, hou van de natuur en van lange wandelingen met mijn hond te maken. Ik lees graag en kijk veel films. O, ja, koken is ook een van mijn hobby’s. Wat nog? Een restaurantbezoek met vrienden, een weekendje weg en af en toe ben ik ook een kluizenaar (niet alleen om te schrijven, maar ook omdat ik nood hebt aan stilte en om dicht bij mijn eigen ik te komen)

● Sterre Carron is een pseudoniem.  Waarom koos je voor deze auteursnaam?

Omdat mijn echte naam té lang is en niet krachtig genoeg!

● Ben je altijd schrijfster geweest?  Wanneer besloot je om schrijfster te worden?

Acht jaar geleden was mijn eerste manuscript een feit. Ik besloot om een poging te wagen en stuurde het naar verschillende uitgevers. Toen ik als kind de reeks van Enid Blyton las, wist ik dat ik ooit zou proberen om een spannend boek te schrijven. Die wens is uitgekomen, maar pas een halve eeuw later 😊

● Als schrijfster houd je er een stevig tempo in.  Betekent dat dan ook dat je dagelijks terug te vinden bent achter jouw schrijftafel? Hoe verloopt een schrijfdag voor jou?

Ik schrijf alleen ’s morgens. Tijdens de namiddag doe ik andere dingen. Nachtelijk schrijven is dan ook niet aan mij besteed.

● Waar vind je de inspiratie voor jouw boeken?

Een beeld, een woord, de krant, iets wat ik zie op tv, iets wat ik oppik van de mensen rondom mij.

● Wat is er eerst, de titel of het verhaal?

Eerst het verhaal en gaandeweg de titel.

● Lees jij zelf (veel) boeken?  Wat is jouw favoriete genre?  Wie is jouw favoriete auteur?

Ik lees zeer veel, maar alleen thrillers. Mijn voorkeur gaat uit naar Vlaamse en Nederlandse auteurs, wat niet wil zeggen dat ik geen andere boeken lees.

● Heb je wanneer je een nieuw boek begint te schrijven het volledige plot reeds klaar in je hoofd?

Nee, ik weet ongeveer waarover het zal gaan, maar laat het verhaal haar eigen weg zoeken en ik volg. Het woord dat me triggerde voor het volgende manuscript was ‘ogen’, maar eigenlijk heeft het in het script geen betekenis meer.

● Je hebt al heel wat misdaadverhalen op jouw conto staan.  Ga jij nog te rade bij mensen uit het vak om alle info juist te hebben?

Altijd! Ik werk samen met een inspecteur en een wetsdokter.

● Wie Sterre Carron zegt, zegt in één adem Rani Diaz.  Is zij geïnspireerd op een bestaand persoon?

Rani niet, haar collega Bert Simons wel!

● Kan zij je, na alle cases die ze reeds voor de kiezen heeft gekregen, nog steeds verbazen?  Zijn er kantjes aan haar die nog niet werden getoond aan de lezer?

O, nog veel, wacht maar af! 😊

● Heeft Rani trekjes van jou?  Of omgekeerd, heb jij karaktertrekjes van Rani?

Haar koppigheid, haar doorzettingsvermogen en net zoals zij kan ik niet tegen onrecht.

● In ‘Arcanum’ is Rani minder nadrukkelijk aanwezig.  Is haar personage in rustiger vaarwater gekomen?

Nee, maar in het dagelijkse leven gaat het er ook niet altijd rumoerig aan toe. Daarom heb ik er bewust voor gekozen om in Arcanum Rani wat rust te geven. Mijn lezers hebben dat niet zo graag denk ik, maar er is nog wat op komst…

● Over ‘Arcanum’ gesproken.  Alweer een bijzondere titel in de lijst van typische Sterre Carron-titels.  Waar haalde je deze keer de mosterd?

Bij een vriendin 😊 Haar man kwam met de titel op de proppen!

● ‘Arcanum’brengt een best pittig verhaal.  Beleef je zelf het verhaal tijdens het schrijven of houd je toch enige afstand?

Vroeger beleefde ik het heel sterk. Nu ook nog wel, maar minder. Ik herinner me nog dat ik na het schrijven van mijn eerste drie boeken depri was. Ik voelde me eenzaam en miste mijn personages. Nu heb ik dat niet meer.

● Gebeurt het dat je sympathie opvat voor de dader in jouw boeken?  Was dat het geval met ‘Arcanum’?

Het gebeurt dat ik sympathie voel voor de dader. In Arcanum heb ik dat niet echt gevoeld. Ik vond het een vreselijk personage, maar vond het wel leuk om er over te schrijven.

● Welke scène in ‘Arcanum’ heeft jou het meest geraakt?

Ik ga hier niet op antwoorden, anders geef ik een spoiler weg 😊

● Welke passage vond je de moeilijkste om te schrijven?

De passage van Fien toen ze het tweede slachtoffer vonden. Meer wil er niet over kwijt ook omwille van spoilers.

● ‘Arcanum’ bevat een aantal heel heftige scènes.  Denk je onder het schrijven na over welke impact bepaalde gebeurtenissen kunnen hebben op een kwetsbare lezer?  Ben je nooit bang dat het zo’n persoon op verkeerde ideeën zou kunnen brengen of zou kunnen sterken in zijn/haar plannen?

Eerlijk? Ik denk daar niet over na. Ik voel me niet verantwoordelijk voor wat iemand doet of niet doet. Wat ik me wel telkens afvraag is of de lezers mijn verhaal spannend genoeg zullen vinden.

● Wat bepaalt waar een intrige zich zal afspelen?  Ga je op prospectie?

Zeer zeker. Mijn hond en ik!

● De cover van ‘Arcanum’ is goed g

ekozen.  Kies je je covers zelf?

Ik kies ze meestal zelf.

● ‘Arcanum’ leest heel vlot.  Betekent dat ook dat het schrijven heel vlot is verlopen?

Deze keer niet. Ik heb drie vierde van het script herschreven. Een complete ramp. Niets is zo moeilijk dan een boek te herschrijven. Het is veel makkelijker om er eentje te schrijven. Je wilt niet weten hoe ik me voelde toen ik het script ontving in PDF-vorm en het herlas. Ik belde mijn uitgever en zei hem dat het niet kon uitgegeven worden, want dat ik het helemaal niet goed vond. Tja, en dan? Dan sta je daar en weet je niet hoe te beginnen om het verhaal sterker en beter te maken. Geloof me maar, de hittegolf van 2020 vergeet ik nooit meer. Ik zweette niet door de hitte maar door de miserie om het verhaal te herschrijven; Ach, ja, ik het er ook van geleerd. Nooit te oud om te leren, toch?

● Na al die misdaden die je beschreef, durf jij het nog aan om ’s avonds in je eentje buiten te komen?  Slaap jij nog wel goed?

Ik ga ’s avonds alleen met mijn hond op stap. Ik ben geen angsthaas en mijn nachtrust wordt er niet door gestoord.

● Sterre, jij bent een heel bezige bij.  Ben je ondertussen al aan een nieuw boek begonnen?  Wanneer mogen we het in de boekhandel verwachten?  Wordt het weer een Rani Diaz-thriller?  Kan je reeds de titel verklappen?

Ik weet nog geen titel, een vierde van het manuscript is geschreven. Ik ben er best tevreden over. Als ik mag gokken denk ik dat er in april een nieuwe Rani Diaz in de boekhandel ligt.

Dank je wel, Sterre, nog heel veel inspiratie, schrijfplezier en succes gewenst!  Het is alweer ongeduldig wachten op jouw volgende Rani Diaz thriller!

Heel veel dank voor de vragen, voor de fijne tijd en voor de positieve feedback die ik van jullie kreeg. Het heeft me heel veel plezier gedaan!

Win een gesigneerd exemplaar van Arcanum van Sterre Carron

Waar gaat Arcanum, het nieuwste boek van Sterre Carron  over?

In een school in Mechelen valt een dertienjarig meisje uit het raam van een klaslokaal. Haar lichaam landt op de punt van een hek. De omstandigheden zijn erg bizar. Is het zelfmoord of werd ze geduwd? In een school in Mechelen valt een dertienjarig meisje uit het raam van een klaslokaal. Haar lichaam landt op de punt van een hek. De omstandigheden zijn bij nader inzien erg bizar. Is het zelfmoord of werd ze geduwd? Reden genoeg om het team van hoofdinspecteur Rani Diaz in te schakelen. De speurders komen er algauw achter dat een aantal dingen niet klopt. Tegen deze achtergrond verdwijnt kort daarna de man van een van de leerkrachten, een succesvolle arts. Hebben huwelijksproblemen hem ertoe aangezet met de noorderzon te verdwijnen? Of is hij verwikkeld geraakt in duistere zaakjes? Wanneer even later nog een andere leerling onder bizarre omstandigheden om het leven komt, ontstaat bij de ouders een golf van paniek. De school had tot voor kort een onbesproken reputatie. Terwijl de chaotische gebeurtenissen in crescendo gaan, krijgt Rani de losse eindjes niet aan elkaar geknoopt. Het lijkt steeds meer alsof de enge gebeurtenissen in de school een doos van Pandora hebben geopend, terwijl de lont niet uit het kruitvat wordt gehaald. De waarheid blijkt uiteindelijk schokkender dan iedereen heeft gedacht...

Jij kan kans maken op een speciaal gesigneerde versie van het boek. Wat te doen? Wij willen weten hoeveel boeken Sterre inmiddels over Rani Diaz heeft egschreven. Stuur jouw antwoord naar Thrillerlezersblog@gmail.com ovv Acanum.

Word je ook even lid van onze Thrillerlezersgroep op Facebook? Dat kan heel simpel vai de onderstaande link:

Thrillerlezers facebook

De kraaien zullen het uitbrengen

 

Titel:Arcanum

Auteur: Sterre Carron 

Uitgeverij: Witsand

Publicatiedatum: oktober 2020

Recensie door Anita

Waardering: 4 kraaien

In ‘Arcanum’ zet Sterre Carron vanaf de eerste pagina de deur wijd open voor een flinke portie gruwel.  Een lijk onderaan een trap, een kind dat gillend de deur uit rent.  Dat belooft.

Al onmiddellijk volgt de kennismaking met Demi Dallemagne wiens hoofd vol zorgen zit om het veranderde gedrag van echtgenoot Richard.  Van bij het begin is er ook het ik-personage.  Het is zo klaar als een klontje dat dit personage heel belangrijk gaat worden.  Gehuld in een waas van mysterie lijkt dit karakter een bijzondere fascinatie te hebben ontwikkeld voor Demi. 

Waar de andere personages doen en denken in de verleden tijd, is het ik-personage alomtegenwoordig in de tegenwoordige tijd.  Het is heel lang gissen of het om een man of vrouw gaat.  Het staat als een paal boven water dat hij of zij de loop van de gebeurtenissen bepaalt.

Wanneer een leerlinge van Demi op gruwelijke wijze het leven laat, doen Rani en haar team hun intrede in het verhaal.  Zij krijgen heel wat voor de kiezen. Vermits dit mijn eerste boek van Sterre Carron is, is Rani voor mij een nog nobele onbekende.  Ik geef hier grif toe dat het voor mij een enorme opluchting was te mogen kennismaken met een vrouwelijke rechercheur die niet gebukt gaat onder vele trauma’s uit het verleden.  Zij heeft natuurlijk haar familie en eigen geschiedenis die zo nu en dan opduiken in het boek - dat maakt van haar een realistisch personage! – maar de aandacht gaat, in dit boek tenminste, geheel naar de puzzels die moeten gelegd worden op professioneel vlak.  Een kleine bemerking evenwel:  de conversaties tussen Rani en haar teamleden komen nogal geforceerd luchtig over en staan in schril contrast met de enorme emotionele beladenheid van de gruwel.

Qua locaties houdt Sterre het eenvoudig, het aantal personages overzichtelijk.  De kennis over de meeste onder hen beperkt zich tot hun naam.  Veel meer info valt er niet te rapen.  De ik-persoon geeft beetje na beetje identiteit en motief prijs.  Niet te vroeg, maar ook niks te laat.  Het waas lost gewoon op. 

Lijken de drama’s aanvankelijk niks met elkaar gemeen te hebben, gaandeweg wordt duidelijk dat al die persoonlijke verhalen zijn als takken van één en dezelfde boom.  De verhaallijn gaat grotendeels in rechte lijn.  Af en toe is info uit het verleden de aanvulling die nodig is om alles te begrijpen.  En dan vallen alle lijken uit de kast (er ligt er alvast één onderaan de trap)!  Toont de dader zijn ware gelaat.  Blijkt hoe gebeurtenissen uit het verleden noodlottig kunnen zijn voor zij die leven in het heden en het ongeluk hebben dat ze het pad van een  getraumatiseerd persoon kruisen.

Heb je reeds vrij vlug de identiteit van de dader geraden, dan is het nog even wachten tot de betekenis van de titel van het boek wordt prijsgegeven. 

De volksmond beweert dat ‘de kraaien het zullen uitbrengen’.  Kijk naar de cover.  Ze zijn reeds daar.  De uitgeholde boom is een stille getuige. ‘Arcanum’ zal zijn geheim blootgeven.