Boekvonnis over Arcanum van Sterre Carron

 Opnieuw een Vlaams boek in de leesclub en dit keer het laatste boek van Sterre Carron Arcanum. Waar gaat het boek over:

In een school in Mechelen valt een dertienjarig meisje uit het raam van een klaslokaal. Haar lichaam landt op de punt van een hek. De omstandigheden zijn erg bizar. Is het zelfmoord of werd ze geduwd? In een school in Mechelen valt een dertienjarig meisje uit het raam van een klaslokaal. Haar lichaam landt op de punt van een hek. De omstandigheden zijn bij nader inzien erg bizar. Is het zelfmoord of werd ze geduwd? Reden genoeg om het team van hoofdinspecteur Rani Diaz in te schakelen. De speurders komen er algauw achter dat een aantal dingen niet klopt. Tegen deze achtergrond verdwijnt kort daarna de man van een van de leerkrachten, een succesvolle arts. Hebben huwelijksproblemen hem ertoe aangezet met de noorderzon te verdwijnen? Of is hij verwikkeld geraakt in duistere zaakjes? Wanneer even later nog een andere leerling onder bizarre omstandigheden om het leven komt, ontstaat bij de ouders een golf van paniek. De school had tot voor kort een onbesproken reputatie. Terwijl de chaotische gebeurtenissen in crescendo gaan, krijgt Rani de losse eindjes niet aan elkaar geknoopt. Het lijkt steeds meer alsof de enge gebeurtenissen in de school een doos van Pandora hebben geopend, terwijl de lont niet uit het kruitvat wordt gehaald. De waarheid blijkt uiteindelijk schokkender dan iedereen heeft gedacht...

De deelnemers waren: Lien, Anita, Stefanie, Jacqueline en Astrid

De keuze is gemaakt voor 2 mensen die nog nooit iets over Rani Diaz lazen en 3 trouwe volgers. Zou dat verschil maken en zijn de boeken van Sterre Carron los te lezen? Dus de deelnemers hadden verschillende verwachtingen.

Anita wat zij van de cover vindt:

De cover doet me denken aan een desolate plek in het bos. Takken en bladeren die zwiepen in de wind, kraaien die opgeschrikt wegvliegen en onheilspellend krassen. De strop werd daar voor iemand klaar gehangen. De cover ademt dood en eenzaamheid. Ik zocht 'arcanum' op en kwam te weten dat het staat voor een geheim (genees)middel. Mij doen de roze letters denken aan gif. De cover roept eenzaamheid op. Het lijkt of het lot van iemand of meerdere personen reeds vast ligt vermits de strop al rond de tak hangt. Ik zou het boek oppakken, ook al stond de naam van Sterre Carron er niet op. De cover houdt de belofte van een goed verhaal in.

 "De onzekerheid is afschuwelijk en vreet als een bloeddorstige piranha aan haar."

Mening bij de 100 pagina's

Stefanie heeft nog helemaal geen vermoeden..."of twijfel , maar eerste twijfel ben ik toch vaak verkeerd, begin erin te komen."

Jacqueline:Inmiddels 100 pagina’s gelezen. Het verhaal leest vlot weg. Vanaf het begin is boeiend en spannend. Alle gebeurtenissen zijn goed omschreven wat maakt dat ik alleen maar door wil lezen. Want is Elodie nu gesprongen of geduwd, tot nu toe heb ik nog geen idee. Dit is het eerste boek van Ranie dat ik lees (ik heb nog wat in te halen) en kan na 100 pagina’s nog niet zeggen wat ik van haar vind. Nu snel verder lezen.

Astrid : Ik vind het verhaal tot nu toe goed. Er zijn nog genoeg vragen waarvan ik nog niet weet hoe het gaat lopen.  Rani is tot nu toe nog niet erg in beeld, maar dat kan bewust zijn natuurlijk. Ook ben ik erg bnwd wie de 'Ik' persoon is.Kortom, genoeg vragen en nog geen antwoorden. Dit weekend heb ik alle tijd om te lezen, dus mij hoor je ff niet.

Lien: Ik ben op blz. 125 en jaja, ik vind het spannend. Het is weer een boek voor nieuwsgierige mensen : wie heeft wat gedaan en wie liegt er, wie heeft geheimen en wie is er eerlijk. Tot nu toe is Rani nog "braaf", ze is niet meer zo degoutant als in één van haar vorige verhalen, misschien heeft haar privé-leven daar nu ook mee te maken.De moorden : tja, we weten nog niet of het echt wel moorden zijn hé? Is ze geduwd of gevallen? en die echtgenoot is nog niet gevonden? Nee, ik heb nog geen vermoeden en eigenlijk kan dat ook niet wat bij de boeken van Sterre zit ik toch altijd mis   Tot op de laatste bladzijden zullen we het raden blijven hebben, zoals gewoonlijk zeker?

Anita: Ik ben in de ban van het verhaal, zodanig dat ik deze nacht niet veel heb geslapen.  Het begin vond ik heel intens. Ik ben geen Rani Diaz-kenner en ik was overweldigd door de hoeveelheid aan misdadige praktijken. En onmiddellijk al die raadsels?! Vermits ik Rani niet ken, ben ik me nog volop een mening aan het vormen over haar personage. Is het boek spannend? Er hangt die voortdurende dreiging over de bladzijden dat iemand het huis binnendringt, op de loer ligt. Plus, ik vermoed nog steeds niet wie de dader zou kunnen zijn. Laat ik stellen dat ik enorm geïntrigeerd ben door het boek en dat ik graag vlug zou doorlezen. Helaas, er moet ook nog gewerkt worden! Dus het zal even wachten worden tot vanavond, maar dan zal ik echt niet meer te houden zijn!

"De pijn die nu als een verwoestende vuurpijl door zijn lichaam racete, kende ze jammer genoeg heel goed."

Dan hebben de deelnemers het boek uit

Astrid

Langzaamaan begin je het verhaal te begrijpen en heeft het je in zijn greep. Je iditentifeert je met het verhaal, en je gaat er zo in op dat je moet doorlezen. Ik kon niet stoppen met lezen. Toch was het verhaal niet echt gruwelijk spannend op de manier van hoe de personages gingen sterven zoals in de andere delen van de Diaz serie. Het ging hier meer over de oorzaak van de moorden. Maar alles afwegend heb ik genoten van het boek. Ik heb het in twee dagen uitgelezen dus dat zegt genoeg.

Stefanie

Sinds enkele jaren ben ik al fan van haar. Haar laatste boek is anders dan de anderen. Het leest aangenaam en ik lees hem trager dan anders omdat ik hem niet meteen uit wil. Rani is rustiger, dagje ouder ?( minder gevloek). Het verhaal zet me steeds op een dwaalspoor, kreeg zelfs allerlei ideeën in mijn hoofd. 

Het is wel eens fijn om niet teveel gruwelijke details te lezen of gillend tijdens je nachtwerk rond te lopen als je een ronde doet.

Een aangenaam boek,!zeker van genoten en ik kijk al weer naar uit naar de volgende.

Lien

Na drie kwart van het boek wordt het voor de lezer duidelijk wie de dader is, die verschillende doden op het geweten heeft, maar dan krijgen we stilaan nog de reden en wordt "het geheim" en het waarom  duidelijk.

Ik vond dit boek iets minder spannend en minder gruwelijk dan een aantal van de vorige boeken in deze reeks. Het zal persoonlijk van de lezer afhangen of hij dit beter of minder vindt. Ook Rani is deze keer rustiger en zachter dan we gewend zijn. Het is eens een andere schrijfstijl die we van Sterre leren kennen.

Jacqueline

Voor mij is Arcanum het eerste boek uit de thrillerserie van Rani Diaz. Natuurlijk merk ik tijdens het lezen van Arcanum dat Rani, haar zusje en dochter in het verleden wel het een en ander heeft meegemaakt. Of ik om die reden dit boek niet zou kunnen lezen omdat ik dan teveel zou missen? Nee, voor mij is dit geen probleem!

De omschrijving en ontwikkeling van het personage van de dader en de daden die worden gepleegd zijn om zo’n goede wijze door Sterre Carron beschreven dat ze mij echt om de tuin heeft geleid.

Anita

In ‘Arcanum’ zet Sterre Carron vanaf de eerste pagina de deur wijd open voor een flinke portie gruwel. Een lijk onderaan een trap, een kind dat gillend de deur uit rent. Dat belooft.

Lijken de drama’s aanvankelijk niks met elkaar gemeen te hebben, gaandeweg wordt duidelijk dat al die persoonlijke verhalen zijn als takken van één en dezelfde boom. De verhaallijn gaat grotendeels in rechte lijn. Af en toe is info uit het verleden de aanvulling die nodig is om alles te begrijpen. En dan vallen alle lijken uit de kast (er ligt er alvast één onderaan de trap)! Toont de dader zijn ware gelaat.

De volksmond beweert dat ‘de kraaien het zullen uitbrengen’. Kijk naar de cover. Ze zijn reeds daar. De uitgeholde boom is een stille getuige. ‘Arcanum’ zal zijn geheim blootgeven.

Conclusie van de vraag die wij ons in het begin afvroegen, namelijk is het boek anders voor de nieuwe lezers dan voor de trouwe volgers?

De nieuwe lezers Jacqueline en Anita zijn zelfs enthousiaster dan twee van de trouwe volgers. Die missen heel erg de veel gruwelijkere stukken in vorige boeken en ook Rani vinden zij te rustig. Jacqueline en Anita zijn benieuwd naar vorig werk, maar zullen waarschijnlijk dan heftige leeservaringen gaan krijgen, want zij vonden de nu aanwezige moorden al gruwelijk. Maar heel duidelijk is dus terwijl er al meer dan dik tien boeken verschenen, ze los leesbaar zijn.

Wat is het eindcijfer geworden? 

Een dank je wel aan Sterre Carron voor het zo eerlijk en open opstellen met je vragen over je nieuwe boek en het vragen naar kritiek!

Dankwoord Sterre:

Samen met jullie heb ik een geweldige tijd gehad.

Ik vroeg naar eerlijkheid en ik heb ze gekregen.

Ik vroeg om de minpunten in het boek aan te wijzen en ook dat hebben jullie gedaan.

Ik heb alweer wat bijgeleerd en dat is alleen maar fijn. Jullie zijn schatten, en och ja, herinneren jullie je nog dat ik jullie vroeg om een idee voor een hoofdstuk in het volgende boek te beoordelen? Bwa, jullie vonden het een beetje ongeloofwaardig en dankzij jullie commentaren, heb ik iets briljants gevonden. Thanks guys! Ook bedankt voor jullie respect en vriendschap. Jullie zijn niet zomaar lezers, jullie zitten diep in mijn hart en ik kijk al uit naar het voorjaar, naar de volgende leesclub, waarin we plezier gaan maken en bekvechten. 😊

Voor nu, wens ik jullie een mooie en serene decembermaand toe. Geniet van elkaar, zorg voor elkaar en wees lief.

Last but not least, een dikke dankjewel voor Inki en Jacqueline die de leesclub in goede banen leidden en voor het puike werk. Dikke merci voor de mooie plaatjes, Inki! Love it! Ook wil ik mijn uitgever bedanken voor het versturen van de boeken.

Bye, bye, leesclub Arcanum, tot nooit meer 😉