Titel : Showstopper
Auteur : Hayley Barker
Uitgeverij : De Fontein Jeugd
ISBN : 9789026143809
Een mooie, imposante tent met rode en witte
kleuren. De acrobaten, de clowns met hun
oversized schoenen, de dieren, … alles baadt in een mysterieuze sfeer. De meesten trekken grote ogen op, verwondering
bij de kleintjes, applaus dat ganse circus vult. Terwijl anderen zodanig onder de indruk zijn
dat het allemaal iets tè beklemmend wordt.
Een eventuele angst voor maskers, clowns, … is dan niet meer
ondenkbaar. Zelf vind ik ook dat het
lijkt alsof je een totaal andere wereld betreedt … het onbekende.
"Wie
een plaats in het Circus krijgt, is verzekerd van de dood."
‘Showstopper’ speelt zich volledig af in dit aparte wereldje.
We bevinden ons rond het jaar
2045. Een dystopische wereld opgedeeld
in de Zuiveren en Droesems. Hoshika werd
op zeer jonge leeftijd als Droesemkind bij haar ouders ontvoerd. Al jaren woont ze nu in erbarmelijke omstandigheden
tussen vele andere Droesemkinderen in het Circus. Het voor de buitenwereld betoverend mooie
Circus waar spreekstalmeester Silvio de plak zwaait. De Zuiveren kijken er steeds naar uit wanneer
het Circus met een heuse parade toekomt in hun stad. Deze keer is Londen aan de beurt. Ben(edict), zoon van de minister van
Droesemhandhaving, neemt vanuit zijn kamer een glimp op van de stoet. Hij is helemaal in de ban van de acrobate die
hij in de verte op één van de praalwagens en in één van de dansende hologrammen
ziet verschijnen. Zijn nieuwsgierigheid
wordt dusdanig aangewakkerd en hij wil koste wat kost zijn ouders overtuigen om
samen naar een voorstelling te gaan. Maar
het beeld dat hij jarenlang voor ogen had blijkt misvormd te zijn.
Het kaft van ‘Showstopper’ is verbluffend mooi ! Een zwarte ondergrond, goudkleurige rand,
sierlijke rode letters en prachtig getekende vleugels van een vlinder waar op
de voorgrond dan weer een opvallend gemaquilleerd gezicht te zien is. Ook de cirkels gevormd door doodshoofden zijn
niet te negeren. Het sierlijke,
uitbundige gevoel contrasteert zeer sterk met de dood.
"Ze staat op, ik ook, we
bewegen samen, alsof we een dans uitvoeren die we samen hebben geoefend."
Naarmate het verhaal van Hoshiko en Ben vordert stijgt de
afschuw. Barker zou het toenemende
geweld naar minderheden in Engeland als basis genomen hebben voor dit
verhaal. Maar hoe verder ik in het boek
kwam, hoe meer ik de link maakte met de afschuwelijke concentratiekampen en
Hitler. Het feit dat de auteur zich
voornamelijk op zeer jonge slachtoffers en benadeelden richt, maakt het hele
gebeuren met momenten misselijkmakend eng.
Deze YA is duidelijk niet bestemd voor zeer jonge pubers of tere
zieltjes, want er zitten ruimschoots horrorelementen in verweven. De schrijfster heeft zich niet ingehouden met
enige martelingen. Ledematen worden door
Barker soms in de lucht gejongleerd alsof het niks is.
De karakterisering van haar personages is magnifique. De kleine Droesem Greta met haar rode bolle
wangetjes, de staalharde moeder/minister Viviane Baines, de tirannieke Silvio,
… één voor één kan je plotsklaps een voorstelling maken van hen.
Hetzelfde doet Barker ook met de creatie van het Circus. Je hoort als het ware de fanfare, het rumoer
van het publiek, … maar tevens voel je de angst en de pijn die de Droesems
aanvoelen.
De hoofdstukken zijn kort (soms zelfs zeer kort), maar
krachtig. Afwisselend zijn Hoshiko of
Ben aan het woord, allebei vertellend vanuit de ik-persoon. Zeer clever, want de betrekking met beide
personages en hun omgeving wordt hierdoor nóg maar eens vergroot.
‘Showstopper’ telt een 415 bladzijden, maar je raast er zo
doorheen. De optelsom van afkeer, hoop,
verzet en liefde zorgen voor een prachtig, maar schrijnend resultaat.
5 kraaien vliegen angstaanwekkend boven de berg waar de familie
Baines woont.
Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten