Ik
ben iemand die eigenlijk altijd alles sneller digitaal gevonden heeft
dan dat ze in de papierbrij wat gevonden heeft. Toen het papieren
telefoonboek laatst kwam had ik dan ook zoiets van ‘moet dat
tegenwoordig nog op papier?’.
Wat
was ik enkele weken later blij met dat papieren telefoonboek, want
dat was namelijk het boek waar ik afgelopen week toch wel het meeste
in las.
Zondagochtend
zat ik via de chat even lekker bij te kletsen met de teamgenoten. Ik
had nog maar net de woorden: "Het dondert ook alweer. Vannacht
was het net vuurwerk" getypt toen er opeens een enorme knal was.
Ik schrok me rot. Mijn neus knalde bijna tegen het plafond van schrik
en ik lag te trillen op mijn bed. Die was wel erg dichtbij. Ik kijk
op de wekkers en zie alleen maar een zwarte display. Stroom eraf. Bed
uit en naar de meterkast. De aardlekschakelaar was uitgeslagen, dus
maar snel weer omgezet, zodat mijn man in de stal ook weer stroom
had. Ik zag al snel dat een aantal apparaten het nog niet deden. In
de stal ook niet, bleek toen mijn man in huis kwam. Een
stoppenwisseling gaf ook niet in alle groepen resultaat, dus we
vreesden dat we veel stuk hadden.
Op
het modem brandde geen enkel lichtje meer. Bellen met de vaste
telefoon ging dus niet. Gelukkig stond er nog een beetje beltegoed op
mijn mobieltje, dus de eerste belronde met leveranciers van de
koeling van de melktank en melkmachine kon starten. Al snel bleek
toen dat de apparatuur nog wel eens heel kon zijn, maar dat er iets
mis was in de meterkast. Toen dat ruim 2 uur later weer hersteld was
deed de belangrijkste apparatuur het gelukkig weer. De melk kon weer
gekoeld worden en was gelukkig ook niet te warm geweest.
Op
het modem brandde echter nog niets. Bij het aanzetten van de computer
gebeurde ook helemaal niets. Voercomputer eender.
Een
dag later bleek dat deze allen overleden waren.
Het
bleek bij de buren in een grote populier geslagen te zijn. Het beton
was hier en daar van gaten voorzien. De inslag was via de wortels van
de boom en een stroomdraadje naar het rioolhokje geslagen wat weer
met het rioolhokje bij ons op het erf in verbinding stond. Bij ons in
het hokje was een stopcontact finaal van de wand geslagen. Het
rioolwater werd dus ook niet afgepompt.
Dan
pas begint de drukte. Telefoonnummers niet te vinden. Regelen met de
verzekering. Nieuwe computer uitzoeken, die snel geleverd kan worden,
omdat de koeien anders geen brok in de stal kunnen krijgen, wat ook
nog eens een enorme afname in het aantal liters melk betekent.
Het
regelen van een nieuw modem bij KPN, waarbij ze nog eens een enorme
flater in de afleverdatum maken. Het toch een afspraak moeten maken
om de telefoonlijn te laten controleren...
Het
was bijna topsport om alles te regelen. Een week van uren lang aan de
telefoon hangen en dus speuren in dat papieren telefoonboek naar
nummers. En lezen? Daar stond mijn hoofd even niet naar.
Gelukkig
ben ik weer online. En het lezen kan weer starten. Verder in het 2e
boek van Peter James waarvan de titel mij nu zelfs even ontschoten
is.
Renée
