“In wat voor verdomde shit waren deze meisjes verzeild geraakt.”
Jantsje:
In het nieuwe, en 18e deel van de Rani Diaz reeks wordt er
een zeer actueel thema besproken, mensenhandel en de gedwongen prostitutie van buitenlandse
vrouwen.
Het boek begint met hoe de Nigeriaanse gladjanus Abedi de 14
jarige Naja ontmoet. Hij verteld in glad taalgebruik mooie verhalen over Europa
en hoe goed het daar wel is. Hij heeft een goedbetaalde baan voor haar en haar
twee vriendinnen in een kledingwinkel. Ze verdienen daar zoveel zodat ze geld
naar hun familie in Nigeria kunnen opsturen. De families leven in armoede en
dat geld is zeer welkom.
Het boek laat goed zien hoe zo’n netwerk van ronselaars in zijn werk gaat. Hoe ronselaars meisjes
bespelen met mooie praatjes. Het is misschien naïef, maar wel begrijpelijk dat ze er in mee gaan. Het zijn jonge meisjes met een enorm verantwoordelijkheidsgevoel naar hun familie toe. Ook al klinkt het te mooi om waar te zijn. Sterre Carron heeft de personen en hun karakters zo goed beschreven dat mijn gevoel van boosheid naar medelijden ging.
Het was geen moment saai. Ik leefde echt met de meisjes mee,
en maakte me kwaad hoe ze werden behandeld en werden mishandeld. Sterre
Carron heeft een boek neergezet wat je nog lang bezig houdt nadat je het uit
hebt.
Ik geef het dan ook verdient 4,5 kraai
Wendy:
Volledig in shock vanaf de eerste pagina waarop ik
kennismaakte met Naja, Tabi en Nule. Vreselijk om te lezen wat de jonge meisjes
mee moeten maken. Het komt binnen en raakt me enorm. Met name omdat
mensensmokkel en gedwongen prostitutie in werkelijkheid helaas nog steeds
voorkomen. Meisjes worden letterlijk voor het leven getekend. Vaak is er geen
weg terug.
Dan gaat het verhaal naar Mechelen. We lezen hoe het Rani en haar team vergaat. Er wordt gewerkt aan een gruwelijke moordzaak. Het vleugje humor wat we inmiddels van Sterre kennen is ook door dit boek weer vakkundig verweven en maakt het zware verhaal wat luchtiger..
Zowel de personages als de omgeving waarin het verhaal zich
afspeelt worden nauwkeurig beschreven. Hierdoor kun je jezelf als lezer goed
inleven in het verhaal.
De verhaallijn is goed neergezet. De spanning blijft
aanwezig en wordt gaandeweg het boek verder opgebouwd. Dit word versterkt door
het feit dat er afgewisseld wordt tussen de verhaallijn van enerzijds de
meisjes en anderzijds team Diaz, Dit maakt Vals Ritueel een boek wat zichzelf
maar moeilijk weg laat leggen.
Vals Ritueel krijgt van mijn 4 Vette Kraaien.
Hilona:
Wanneer Naja tijdens haar werk wordt lastig gevallen door 1 van de klanten wordt zij geholpen door Abedi. Abedi, een charmante goed geklede man neemt Naja vervolgens mee uit en vertelt dat hij voor zaken in Nigeria is. Hij weet haar met zijn mooie praatjes in te palmen en belooft haar een goede baan in 1 van zijn bedrijven in België, waarmee zij niet alleen zichzelf maar ook haar familie kan onderhouden. Hij zorgt er tevens voor dat ook haar vriendinnen mee kunnen. Voor vertrek volgt nog een ritueel bij een juju-priester.
De vlotte schrijfstijl van Sterre maakt dat het verhaal
gemakkelijk weg leest. Het gekozen thema wordt op een rauwe en pure manier
verteld. Ik gruwel, maak me boos en voel mee met het noodlot van deze jonge
meisjes. De laatste bladzijden lees ik met een brok in mijn keel en tranen in
mijn ogen. Het raakt mij en ik kan maar moeilijk geloven dat iemand tot zulke
gruwelijke misstanden in staat is. Het heeft best wel even nodig om dit verhaal
te laten bezinken.
Vals ritueel van Sterre Carron heeft mij tot in mijn ziel
geraakt tijdens het lezen. Ik vind het dapper dat Sterre voor dit rauwe thema
gekozen heeft. Je weet dat het gebeurt, maar gezien het schrijnende karakter
kijk je liever de andere kant op en dat is nu net niet wat er moet gebeuren.
Vals ritueel van Sterre Carron krijgt van mij 4 kraaien.
Jacqueline:
Sterre Carron heeft ‘Vals ritueel’ op zo’n gedetailleerde
wijze geschreven waardoor de rollercoaster aan emoties die de meisjes Naja,
Tabi en Nule moeten ondergaan vanaf het begin veel met mij doet.
Sterre sleurt me het verhaal in en al snel begint de boosheid in mij te borrelen, dat uiteindelijk omslaat in enorme woede! Want wat is die Abedi een smeerlap om die jonge meisjes zo te manipuleren dat ze hem vertrouwen en daardoor in de hel op aarde belanden! Zijn kompaan Eze is al geen betere, hij draait zijn hand er niet voor om hele gemene mishandelingen uit te voeren zodat de meisjes hun vechtlust verliezen, onderdanig worden en voeren ze de werkzaamheden uit die ze moeten doen. Door wat de meisjes allemaal moeten ondergaan zo gedetailleerd en vol emoties te beschrijven blijft het in mijn
hoofd zitten en kan ik het maar moeilijk loslaten.
Sterre heeft in ‘Vals ritueel’ actuele onderwerpen verwerkt
waarvan helaas regelmatig artikelen in het nieuws en in de krant verschijnen.
Het idee dat jonge meisjes van 14-15 jaar vanuit het buitenland worden gehaald
met een prachtig verhaal maar in de prostitutie terecht komen heeft mij diep
geraakt. Natuurlijk weet ik dat dit in werkelijkheid ook gebeurd. Maar wanneer je
dan zo’n verhaal als ‘Vals ritueel’ leest waarbij zoveel emoties gepaard gaan
die als een rollercoaster over je heen dondert, ik de emoties zoals woede,
verdriet maar ook onmacht, intens heb beleefd. En toen ik het verhaal uit had?
Nou, ‘Vals ritueel’ heeft nog dagen in mijn hoofd gezeten en nu ik deze
recensie schrijf voel ik opnieuw de woede opborrelen! En of Sterre met dit
verhaal aan mijn verwachtingen heeft voldaan?
Mijn waardering van 5 Kraaien zegt dat genoeg?
Eindcijfer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten