Boemerang
Na een ruzie met stiefvader Jason
stuift Levi het huis uit om te gaan schaatsen op de Bleukensweide. Daar slaat het
noodlot toe. Twee jaar later bevindt het ontwrichte gezin Larsen zich nog
steeds in moeilijk vaarwater. Mama Krista is de dood van haar lievelingszoon
Levi nooit te boven gekomen en onderscheidt nog nauwelijks waan van
werkelijkheid, gebukt als ze gaat onder veelvuldige psychotische periodes. Voor
Eva-Luna en Finn Larsen, zus en broer van Levi, is het de hel. Een dubbele
moord ten huize Larsen haalt het gezin helemaal onderuit. Terwijl Rani Diaz en
haar team hun handen vol hebben met deze rampspoed, verdwijnt ook huisarts Loes
Luzac.
‘Verdwaalde ziel’ bevat twee
verhaallijnen die zich lang onafhankelijk van elkaar ontwikkelen. Vermits in
beide verhaallijnen slechts een beperkt aantal personages voor het voetlicht
treden, krijgt ‘Verdwaalde ziel’ een intimistisch karakter. De personages moeten
vroeg of laat kleur bekennen. De kans om op te gaan in de menigte is onbestaand;
geheimen zijn een kort leven beschoren. Beetje bij beetje pelt Sterre alle
laagjes af en komen de karakters zonder franjes in beeld.
Levensechte karakters komen tot
leven. Rani, Bert, Fien, Maarten en een nieuwe kracht tekenen opnieuw present. Van
Damme is nog geen spat veranderd. Als hoofdinspecteur coördineert en verbindt Rani.
Ze is echt, ze heeft haar eigen verhaal en issues, maar ze kijkt wel uit dat ze
de andere personages niet overschaduwt. Verfrissend na al die vrouwelijke
inspecteurs die worstelen met trauma’s uit hun verleden! Haar adrem reacties op
brombeer Van Damme maken van haar een vrouw naar mijn hart. Nu nog effen
Frederick bewust maken van de juiste verhoudingen thuis en ik ben tevreden.
‘Verdwaalde ziel’ leest als een
film. Woorden transformeren in beelden. De verrassende keuze inzake decors is
daar niet vreemd aan. Ze geven aan gebeurtenissen een extra dimensie en zijn in
perfecte symbiose met de personages en hun gevoelens. Donker, koude, ijs,
water, wind, … acteren actief mee. Ze krijgen menselijke trekjes en worden het
verlengde van de personages. Als klankbord voor de sowieso al heftige emoties
missen ze hun effect niet. ‘Verdwaalde ziel’ gaat diep!
Het boek grijpt je bij de lurven en laat
op geen enkel moment los. Korte hoofdstukken en vlotte perspectiefwissels brengen
vaart in het plot. Verontrustend, mysterieus, spannend en slopend, ‘Verdwaalde
ziel’ heeft het allemaal! Steeds weer nóg een bladzijde lezen en nóg één. Het is
verslavend!
De verhaallijnen zijn goed
uitgewerkt. ‘Verdwaalde ziel’ is op geen enkel moment voorgesneden koek. Het
kleinste detail, hoe onbelangrijk misschien ook op het eerste gezicht, is van
groot belang. Dader en drijfveer blijven lang onder de radar. Rani en haar team
weten lange tijd van geen hout pijlen maken. Hun twijfel werd ook de mijne. Heel
bizar is dat Rani en ik vaak tegelijkertijd dezelfde bedenkingen maakten!
Sterre Carron trekt met ‘Verdwaalde
ziel’ weer alle registers open. De dood van Levi laat niet los; de
omstandigheden errond vragen om uitgeklaard te worden. Er is dat verontrustende
stemmetje in je achterhoofd dat blijft zeuren om opheldering. De impact van het
verleden blijft als de rimpeling in een wateroppervlak verder uitdijen. Een
onomkeerbaar te lichtvoetig genomen beslissing bezegelt meerdere levens. Een
ziel raakt de weg kwijt. Het resulteert in een tsunami van haat en geweld.
Gruwelijke scènes en beklemmende
emotionele passages volgen elkaar in snel tempo op. Terwijl de dader lang uit
de handen van de politie weet te blijven, manipuleert de auteur het brein van
de lezer dat het een lieve lust is. Sterre Carron zet je zonder gêne op het
verkeerde been en dat been wordt uiteindelijk ook onderuit geschopt wanneer
alle kaarten op tafel komen te liggen. Een thriller zoals een thriller hoort te
zijn!
4,5 Kraaien!
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten