In gesprek met Stefan Ahnhem

Foto copyr Thron Ullberg

Onlangs mochten wat bloggers vragen stellen aan Stefan Ahnhem en daar vertelde hij honderuit over oa zijn nieuwe, vijfde boek Motief X. Intussen is het volgend deel al klaar en zou eigenlijk in het najaar al uit komen. Helaas is het verzet naar het voorjaar 2021. Het boek gaat X manieren om te sterven heten.

Om mij heen hoor ik de nieuwe lezers zuchten over alle personages die opgevoerd worden in zijn boek. Hoe houdt hij eigenlijk zelf al zijn personages bij?

Waarop hij antwoordt:'Ik hou van Game of Thrones en Star Wars, dus ik hou van veel personages en verhaallijnen. Ik vroeg me af waarom ik dat dan ook niet in mijn misdaadfictie zou kunnen doen. In mijn eerste boek waren het er nog niet zo veel, maar het worden er steeds meer. Elk personage is bovendien het hoofdpersonage van hun eigen leven, dus waarom niet? Ook kleinere personages verdienen een introductie - zelfs als de enige fucntie van een wandelaar in een park is dat hij iets ontdekt, vertel ik graag wie dat is en waarom hij daar loopt.'

In het boek spelen dobbelstenen een belangrijke rol om welke moord te gaan plegen. Hoe kwam Stefan op het idee van de dobbelstenen in Motief X?

'Zowel politieagenten als thrillerauteurs hechten een grote waarde aan het motief van een dader, want als je het motief weet, kan hem (laten) arresteren. Ik vroeg me dus af hoe het zou zijn als er helemaal geen motief is om te achterhalen. Het specifieke idee van de dobbelstenen koos ik omdat ik iets eenvoudigs wou, iets ouderwets en vooral niet digitaal. En ik ben ook al jaren gefascineerd door The Dice Man van Luke Rhinehart, een boek dat ik lang geleden las.'

Zelf heeft hij niet gedobbeld tijdens het schrijven.

Aan een auteur vragen wie zijn favoriete personage is, is vragen aan een moeder wie haar favoriete kind is, toch werd de vraag gesteld, waarop hij antwoordde:

'Al mijn personages dragen een stukje van mezelf in zich mee, dus ik vind het heel moeilijk om te kiezen. Soms is voor de slechterik schrijven ook gewoon heel leuk, ook al is het personage zelf niet zo leuk.'

Stefan heeft aan de scenario's van een aantal bekende series, zoals Wallander, geschrevenIs het schrijven van een boek moeilijker dan het schrijven van een scenariowerd hem gevraagd.

'Het is heel anders, het zijn ook meer woorden dus het duurt langer. Bij films ben je een "fly on the wall", je probeert zo goed mogelijk te beschrijven wat er gebeurt. Maar bij een boek mag dat niet, je hebt een point of view nodig, je moet van de muur naar de hoofden van de personages verhuizen. Het is in de realiteit misschien maar een verschil van een paar meter, maar het is een héél andere manier van schrijven. Alles is gefilterd door een personage en diens persoonlijkheid moet je goed kennen. Soms lees je bijvoorbeeld niet wat iemand anders zegt, omdat het personage afgeleid is en het niet hoort, of het niet goed begrijpt.'

Ik vroeg de auteur of hij wel doorhad hoe irritant het is, als je zolang moet wachten op het vervolg van een serie. Het boek hiervoor kwam namelijk in 2019 uit.

'Het spijt me, ik wilde je niet ergeren met mijn boeken ;) Ik probeer ze gewoon zo interessant, spannend en verrassend mogelijk te maken. Het soms lange wachten tussen de publicaties is natuurlijk moeilijk als je wilt weten wat er in het verhaal gaat gebeuren. Normaal gesproken eindig ik mijn verhalen in elk boek, maar met Motive X had ik het gevoel dat ik twee boeken nodig had om het volledige verhaal te kunnen vertellen. Ik hoop dat je voelt dat het wachten op X manieren om te sterven de moeite waard was.

Foto copy Thron Ullberg

De reden waarom Motef X zo lang heeft geduurd is dat ik ben overgestapt naar een nieuwe uitgeverij in Nederland. Deze dingen kunnen tijd kosten, maar ik ben zo blij met mijn nieuwe team. Daarnaast vond ik dat ik het tweede deel zo snel mogelijk moest afronden. Speciaal voor jou! ;)'

Leest hij zelf eigenlijk series achterelkaar door (bingereading)?

'Ik zou graag meer willen lezen dan ik doe, dus ik zou niet zeggen dat ik een grote lezer ben.'

Hij gaf eerder aan  My Dark Vanessa van Kate Elizabeth Russell aan het lezen te zijn. Ik vraag hem hoe hij het boek vond. Mijn donkere Vanessa is een nogal indrukwekkend boek wat je niet zomaar leest en weglegt.

'Ja, ik heb Mijn Donkere Vanessa gelezen, en ik denk dat het erg interessant is. De hele MeToo-beweging is interessant en op dit moment lees ik er veel over, zowel fictie als non-fictie.'

Of er een vraag is die nog niet gesteld is en hij alsnog zou willen beantwoorden?

'Oh, ik weet het niet. Ik krijg zoveel verschillende vragen, daar kan ik niet op antwoorden.'

Als hij boeken van andere auteurs zou aanraden, zijn het The Parfum, Gone Girl, The Da Vinci Code.

Met dank aan Julia Krasenberg

Bron: site The House of Books