De deelnemers waren:
Lien Gautiers
Francina Eijer-Epskamp
Karen Hertogs
Hannie van Grol
Patricia van Zon
Begeleider is Jacqueline Musch
Waar gaat Kamer 305 over?
''Pas na tweeën 's middags werd ik weer wakker. Mijn hele wezen schreeuwde om Martijn, maar hij had niets meer van zich laten horen en wat zou ik moeten zeggen? Toch graai ik nu met wild kloppend hart naar mijn telefoon. Het appje is echter van Corine. Hoe lang moet ik mijn nieuwsgierigheid nog bedwingen? Serieus Kim, ik maak me zorgen. Wat is er aan de hand? Wat is er aan de hand? Absoluut een goeie vraag. Dat zou ik ook wel willen weten. Het lijkt er sterk op dat mijn minnaar zijn vrouw heeft vermoord, mijn echtgenoot heeft geprobeerd mijn moeder te vermoorden en ik ben bang dat een van mijn cliënten onderweg is om mij te vermoorden. Meer niet. Niets om je zorgen over te maken.'' In de literaire thriller 'Kamer 305' raken de levens van Kim en Eva met elkaar verstrengeld tijdens hun huiveringwekkende zoektocht naar het motief achter enkele mysterieuze moorden.
Wat zijn de verwachtingen van de deelnemers?
Patrcia en Karen zijn de enige twee die onbevangen starten, want kennen het eerdere werk niet van de auteur. De andere vier leggen de lat gelijk hoog, want vonden Schaduwen echt een heel goed boek.
Op naar wat de deelnemers dus halverwege het boek vonden. Beviel het boek al?
Francina
Ik ben halverwege en het leest als een trein. Wil weten of ik goed zit qua dader!
Karen
Ik heb toch wel even tijd nodig gehad om in het verhaal te komen. Het schakelen tussen de personages, de ik vorm... maar nu leest het makkelijk weg. Ik heb zo mijn eigen theorieën bedacht van wat en hoe en ben nu vooral razend benieuwd of ik gelijk heb of toch helemaal de mist in ben gegaan met mijn manier van denken. Dus ik ga mooi verder lezen. Morgen zal deze wel uit zijn...
Lien
Het leest weer zeer aangenaam dmv de korte hoofdstukken en met vermelding van wie het vertelt (net zoals in Schaduwen)
Hannie
Inmiddels heb ik het boek uit, maar halverwege had ik niet eens tijd om daarover na te denken, ik wilde alleen maar weten hoe het af zou lopen.
'Het bedwelmende gevoel dat bezit van je neemt als je heerst over leven en dood is verslavend.'
Belangrijk is natuurlijk wat de deelnemers vinden als zij de laatste pagina omslaan:
"OOOOhhhh... het is uit... ", dacht ik. Ik zat lekker warm in een zetel in mijn veranda. Goed gevonden en ik had het "half" juist. Ik denk niet dat iemand snel de link zou gelegd hebben? (of wel?), noemt Lien direct.
Hannie:
Wat een verrassende toevoeging op het laatst nog. Een heerlijk boek dat bol staat van de verrassende wendingen
Kamer 305 is een boek dat heerlijk wegleest, een actueel onderwerp beschrijft in een spannende setting en op die manier zorgt voor enkele uren vol leesplezier.
Patricia heeft een wel hele enthousiaste reactie:
Damn, oke; was mijn eerste gedachte, toen ik mijn tablet neerlegde en toen" shit waarom heb ik hem nou zo snel uitgelezen?"
Ik vond het echt een verdomd goed verhaal.. Toen ik begon keek ik naar de aantal bladzijden en was een beetje teleurgesteld.. 232 blz daar kan nooit heel veel diepgang inzitten, dacht ik ( ik hou nogal van dikke pillen). Nu heb ik hem uit en kan bijna niet geloven dat het maar 233 blz zijn; er gebeurt zoveel en er zit zoveel diepgang in dat ik het gevoel heb dat ik een boek met 600 blz heb gelezen.
Francina
Ik heb m ook uit. Man, man, wat een verhaal. Geweldig! Hoe alle verhaallijnen aan het eind bij elkaar komen. Briljant. Vind het jammer dat hij uit is.
Jacqueline
Hoe verzin je het.........een heftig mededeling en reactie en dan?
'Binnen klinkt de pling van de kookwekker. De appeltaart is klaar.
Super genoten heb ik van Kamer 305, wat een heerlijke spannende, boeiende en op sommige momenten een angstaanjagende thriller waar ook zeker een dosis humor is verwerkt. Op enige moment zo hilarisch dat ik inwendig zo moest lachen dat ik bijna in een deuk lag. Dat verwacht je toch niet bij een thriller?
Ook dit keer deed Yvonne Franssen weer op een leuke, vrolijke en enthousiaste wijze mee. Zij kreeg nog wat vragen op zich afgevuurd.
* Karen kent de auteur nog helemaal niet en vraagt zich voor te stellen en dat doet Yvonne braaf:
mijn naam is Yvonne Franssen. Als kind schreef (en tekende) ik al graag. Meer dan eens begon ik enthousiast aan een eigen spannend boek of een stripverhaal dat meestal na een bladzijde of tien jammerlijk strandde. 😉
Als volwassene heb ik jarenlang in het bank- en sociale verzekeringswezen gewerkt. Inmiddels werk ik alweer járen op het advocatenkantoor van mijn man. Samen met die man heb ik een stiefzoon en twee honden. Die laatsten hebben een rol gespeeld in de boektrailer van mijn thriller Schaduwen.
*Jouw boek Schaduwen is erg goed ontvangen, ben je nerveus nu over hoe de opvolger ontvangen gaat worden?
Yvonne: Er zat veel tijd tussen mijn eerdere boeken en Schaduwen, in die zin was met Schaduwen alles weer een beetje nieuw. Maar het boek werd inderdaad erg positief ontvangen en dat maakt het héél spannend om amper een jaar later met een nieuw boek te komen. Want dat moet natuurlijk beter zijn, althans minstens net zo goed.
Ik heb vol zelfvertrouwen in een heerlijke flow geschreven, maar als het boek er dan daadwerkelijk is, besef je dat nu iedereen kan gaan oordelen. Heel spannend! Inmiddels zijn er binnen een paar dagen tijd al diverse zéér fijne recensies verschenen, dat geeft wel een goed gevoel.
*Hannie vraagt: Hoe doe je dat om precies de goede tijdslijn vast te houden als je steeds van perspectief wisselt? Heb je daar een speciaal systeem voor?
Yvonne:Voortdurend puzzelen en heel goed opletten. 😉 Op intro en einde na speelt het hele verhaal zich in een week tijd af. Het is vooral in het begin even een kwestie van opletten, maar al schrijvende leer je de mensen en de situatie steeds beter kennen en dan loopt ook die tijdlijn meer en meer 'vanzelf' goed.
*Lien lijkt niet alleen fan van het boek te zijn:
Je hebt echt wel HEEL veel promotie gemaakt. Super super leuk dat je dat met die filmpjes deed en dat je ons de opbouw ervan liet meemaken. Het eerste filmpje vond je nogal spannend, denk ik, maar later ging het je héél goed af. Ze zijn echt spontaan en zo direct met de deur in huis met het woord "filmpje" Ik ben er echt fan van. Het was echt vlot.
Vraagje : stond het er direct op (na een tijdje, dus niet bv. de eerste filmpjes" of ben je vaak opnieuw moeten beginnen?
Vind je het raar om je stem zelf te horen, of ben je zelf ook tevreden?
Er kroop wel veel werk in, veronderstel ik?
Yvonne: wat de filmpjes betreft, dat is een kwestie van even wennen en daarna gewoon schaamteloos zijn. Bij de eerste filmpjes lette ik er vantevoren erg op of ik er wel goed uitzag, maar als ik dan tevreden constateerde van wel zag ik dat in het filmpje toch niet echt terug. 😁
Dus nu maak ik me er maar niet meer zo druk om
Waarna zij in de groep laat zien dat het niet altijd gelijk goed ging.
Reactie van de auteur op deze leesclub
Dan het toch belangrijkste van een boekvonnis, namelijk wat werd het cijfer;
drie keer een 5
twee keer een vier
een keer een 4,5
Met als eindcijfer
Allemaal intriges, moorden, samenspanningen, wie is wie en wie heeft wat gedaan. Ik kon niet stoppen en wilde steeds verder lezen.
De korte hoofdstukken, verteld uit verschillende visies maakten het lezen heel aangenaam.
Alles, maar ook alles, past in elkaar en ik kon geen enkele fout ontdekken en alles viel in de plooi.
Wat een verrassende toevoeging op het laatst nog. Een heerlijk boek dat bol staat van de verrassende wendingen
Kamer 305 is een boek dat heerlijk wegleest, een actueel onderwerp beschrijft in een spannende setting en op die manier zorgt voor enkele uren vol leesplezier.
Patricia heeft een wel hele enthousiaste reactie:
Damn, oke; was mijn eerste gedachte, toen ik mijn tablet neerlegde en toen" shit waarom heb ik hem nou zo snel uitgelezen?"
Ik vond het echt een verdomd goed verhaal.. Toen ik begon keek ik naar de aantal bladzijden en was een beetje teleurgesteld.. 232 blz daar kan nooit heel veel diepgang inzitten, dacht ik ( ik hou nogal van dikke pillen). Nu heb ik hem uit en kan bijna niet geloven dat het maar 233 blz zijn; er gebeurt zoveel en er zit zoveel diepgang in dat ik het gevoel heb dat ik een boek met 600 blz heb gelezen.
Francina
Ik heb m ook uit. Man, man, wat een verhaal. Geweldig! Hoe alle verhaallijnen aan het eind bij elkaar komen. Briljant. Vind het jammer dat hij uit is.
Ik had in het begin geen idee wie die vierde persoon was maar gaandeweg het verhaal werd het me wel steeds meer duidelijk, al zat het eind toch anders in elkaar dan ik dacht.
Toen ik heb boek uit had, had ik echt zoiets van, wow, wat een verhaal!
Kortom, een heerlijk boek die je in één keer uit wil lezen omdat je wilt weten hoe het in elkaar zit. Een echte aanrader!
Karen merkt op dat ze van het allerlaatste een vermoeden had, maar dat zij denkt dat het niet echt kan kloppen.... Waarop Yvonne antwoordt dat artsen haar echt hebben verzekerd dat het kan.
In het begin was het voor mij enorm aanpassen aan de schrijfstijl. Ik ben niet direct een ‘ik’ persoon liefhebber en dan nog eigenlijk nog 4 losse verhalen die ogenschijnlijk los van elkaar staan maar uiteindelijk in elkaar verweven blijken te zijn. Eenmaal je aan de schrijfvorm gewoon bent neemt het boek je mee en kan je het niet meer wegleggen.
Hoe verzin je het.........een heftig mededeling en reactie en dan?
'Binnen klinkt de pling van de kookwekker. De appeltaart is klaar.
Super genoten heb ik van Kamer 305, wat een heerlijke spannende, boeiende en op sommige momenten een angstaanjagende thriller waar ook zeker een dosis humor is verwerkt. Op enige moment zo hilarisch dat ik inwendig zo moest lachen dat ik bijna in een deuk lag. Dat verwacht je toch niet bij een thriller?
* Karen kent de auteur nog helemaal niet en vraagt zich voor te stellen en dat doet Yvonne braaf:
mijn naam is Yvonne Franssen. Als kind schreef (en tekende) ik al graag. Meer dan eens begon ik enthousiast aan een eigen spannend boek of een stripverhaal dat meestal na een bladzijde of tien jammerlijk strandde. 😉
Als volwassene heb ik jarenlang in het bank- en sociale verzekeringswezen gewerkt. Inmiddels werk ik alweer járen op het advocatenkantoor van mijn man. Samen met die man heb ik een stiefzoon en twee honden. Die laatsten hebben een rol gespeeld in de boektrailer van mijn thriller Schaduwen.
*Jouw boek Schaduwen is erg goed ontvangen, ben je nerveus nu over hoe de opvolger ontvangen gaat worden?
Yvonne: Er zat veel tijd tussen mijn eerdere boeken en Schaduwen, in die zin was met Schaduwen alles weer een beetje nieuw. Maar het boek werd inderdaad erg positief ontvangen en dat maakt het héél spannend om amper een jaar later met een nieuw boek te komen. Want dat moet natuurlijk beter zijn, althans minstens net zo goed.
Ik heb vol zelfvertrouwen in een heerlijke flow geschreven, maar als het boek er dan daadwerkelijk is, besef je dat nu iedereen kan gaan oordelen. Heel spannend! Inmiddels zijn er binnen een paar dagen tijd al diverse zéér fijne recensies verschenen, dat geeft wel een goed gevoel.
*Hannie vraagt: Hoe doe je dat om precies de goede tijdslijn vast te houden als je steeds van perspectief wisselt? Heb je daar een speciaal systeem voor?
Yvonne:Voortdurend puzzelen en heel goed opletten. 😉 Op intro en einde na speelt het hele verhaal zich in een week tijd af. Het is vooral in het begin even een kwestie van opletten, maar al schrijvende leer je de mensen en de situatie steeds beter kennen en dan loopt ook die tijdlijn meer en meer 'vanzelf' goed.
*Lien lijkt niet alleen fan van het boek te zijn:
Je hebt echt wel HEEL veel promotie gemaakt. Super super leuk dat je dat met die filmpjes deed en dat je ons de opbouw ervan liet meemaken. Het eerste filmpje vond je nogal spannend, denk ik, maar later ging het je héél goed af. Ze zijn echt spontaan en zo direct met de deur in huis met het woord "filmpje" Ik ben er echt fan van. Het was echt vlot.
Vraagje : stond het er direct op (na een tijdje, dus niet bv. de eerste filmpjes" of ben je vaak opnieuw moeten beginnen?
Vind je het raar om je stem zelf te horen, of ben je zelf ook tevreden?
Er kroop wel veel werk in, veronderstel ik?
Yvonne: wat de filmpjes betreft, dat is een kwestie van even wennen en daarna gewoon schaamteloos zijn. Bij de eerste filmpjes lette ik er vantevoren erg op of ik er wel goed uitzag, maar als ik dan tevreden constateerde van wel zag ik dat in het filmpje toch niet echt terug. 😁
Dus nu maak ik me er maar niet meer zo druk om
Waarna zij in de groep laat zien dat het niet altijd gelijk goed ging.
Reactie van de auteur op deze leesclub
Al voordat Kamer 305
daadwerkelijk het levenslicht zag, verscheen de oproep voor een leesclub op
Thrillerlezers! Ik maakte me daar geen moment zorgen over, ik herinnerde me van
vorig jaar voornamelijk hoe leuk een leesclub is.
Maar dan is ineens Kamer
305 een feit, en gaat de leesclub daadwerkelijk van start. De eerste berichten
druppelen binnen, iedereen heeft het boek ontvangen en de deelnemers moeten
voordat ze beginnen te lezen al enkele vragen beantwoorden.
Een van de allereerste
vragen is welke verwachtingen de deelnemers van het boek hebben. En zomaar
ineens word ik tóch een beetje zenuwachtig. Heel opgewekt laten de lezers weten
dat hun verwachtingen eigenlijk best wel hooggespannen zijn. De schrik slaat me
om het hart. Schaduwen is vorig jaar enorm goed ontvangen, en de deelnemers
zijn geroutineerde thrillerlezers. Gaat Kamer 305 hun verwachtingen waarmaken?
Kan het boek Schaduwen evenaren of (want als ik heel eerlijk ben vind ik dat
niet voldoende) overtreffen?
Net zo snel als mijn
ongerustheid de kop opsteekt, verdwijnt ze ook weer. De lezers zijn enthousiast
en stellen leuke vragen. Uiteraard komt (alwéér) het drankgebruik van mijn
personages aan de orde, hoewel ik ze deze keer ook regelmatig thee en koffie
liet drinken.
In minder dan geen tijd
raast iedereen door het boek heen. Ik heb nauwelijks de gelegenheid om me te
realiseren dat wat me een jaar lang bloed, zweet en tranen heeft gekost door de
lezers van het clubje binnen enkele dagen met huid en haar wordt verslonden,
want meteen daarna verschijnen al de eerste recensies. Glunderend van
tevredenheid tel ik mijn kraaien. Tjonge, is dit echt waar? Het is écht waar!
Dank je wel Boekvonnis!
Voor alweer een super gezellige sfeer én jullie lovende oordeel! Volgend jaar
weer? J
Dan het toch belangrijkste van een boekvonnis, namelijk wat werd het cijfer;
drie keer een 5
twee keer een vier
een keer een 4,5
Met als eindcijfer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten