Namens Uitgeverij Jalapeño Books mochten wij een leesclub rondom RÄV van Tjeerd Langstraat houden. Daar de jarenlange ervaring leert dat lange en vooral langdradige verslagen van leesclubs elders weinig gelezen worden, hebben wij voor jullie nu een kort en enthousiast verslag van deze opnieuw zeer geslaagde leesclub.
Wie waren de deelnemers?
Manja van der Hoeven
Stefanie Tijnagel Claessens
Jacqueline Musch
Gerda van Drunen
Karen Hertogs
Lianne Ten Heuvel
Ook Tjeerd Langstraat zelf nam op een prettige wijze deel aan de leesclub en beantwoordde enthousiast alle vragen die op hem werden afgevuurd.
Ieder hartelijk bedankt voor de inzet. En Uitgeverij Jalapeño Books natuurlijk voor het beschikbaar stellen van de boeken.
De boeken waren snel op de adressen van de deelnemers en er kan niks anders gezegd worden dan dat de deelnemers razendsnel het boek lazen. Binnen 2 weken waren alle deelnemers klaar met het lezen en schrijven van de reviews.* De cover
Lian vindt de cover lekker simpel en toch pakkend. "Hij valt op en daardoor blijft de naam en de voorkant je bij."
'De mooie felle blauw kleur van het boek en dan vooral de titel RÄV... springt eruit en dan ook de tekening die erop staat... figuur van een vos..en dat zet mij aan het denken aan de spreekwoorden die hierover gaan. Bv. zo slim als een vos, hij is een sluwe vos. Bijzonder en ook raadselachtig door hoe de vos is getekend!', is de mening van Gerda
* Wat verwachten de deelnemers van het boek?Jacqueline: "Ik verwacht een mysterieus en gruwelijk spannend verhaal met goede verbindende lijnen door het hele verhaal die de diepte in gaan. En met een einde die niemand verwacht en niet van tevoren is te voorspellen, oeps best hoge verwachtingen hé."
"Gruwelijk spannend...en dat je op het puntje van je stoel zit en het boek niet meer weg wilt leggen en het verhaal je de rillingen geeft..", zegt Gerda
* Halverwege vragen wij de deelnemers altijd hoe het bevalt tot nu?Lianne geeft aan het boek erg spannend te vinden en kan het maar moeilijk wegleggen. Ze vindt het tot dan toe echt heel erg goed. Het leest makkelijk weg, vult ze nog aan.
Dezelfde vragen heeft Stefanie. Ze leest als een wervelwind door het boek, maar moet het wel af en toe opzij leggen, omdat er best heftige dingen gebeuren.
*Enkele teksten die men opviel, zowel om te lachen als andere gevoelens.
'Stemmig muziekje, ik weet niet meer wat het was, maar het deed klassiek aan. En vanuit het niets begint mijn tante keihard te lachen. Maar echt, de slappe lach, met van die gierende uithalen. Gerard Joling-stijl.' (waarop Tjeerd vertelde dit echt mee te hebben gemaakt en ook een van de deelnemers herkende het.)
Mens sana in corpore sano: een gezonde geest huist in een gezond lichaam
Ook het woord Starnakel komt voor in het boek en is niet bij ieder bekend. De auteur geeft de volgende uitleg: starnakel is strontlazarus, tipsie, bezopen, ofwel, kachel, volledig lam, dronken als een tor! Haha! (ik neem nog maar een wijntje).
En zo bracht de tekst "Kun je me de routebeschrijving naar jouw hart geven ?", bij de ene vertedering op en bij de ander een zogenaamde vinger achter in de keel.
-De Vlaamse Stefanie geeft aan dat zij pas voor het eerst een boek van hem gaat lezen. Ze Kan natuurlijk googlen, zegt ze zelf al, maar vindt het wel fijn om iets van hem te weten komen.
Tjeerd copy en paste:
Wie ben ik? Mijn bio op Twitter is "Armetierige, edoch niet onverdienstelijke scribent. Tevens fitgirl met ‘n vleugje drankzucht, onrustig temperament & wanderlust. Ik zou me doen."
Eigenwijze schenenschopper, heus wel lief :-D, schrijf al sinds de basisschool met veel plezier, maar heb tot een aantal jaren terug eigenlijk nooit gedacht dat ik daar ook mijn beroep van kon maken. Tot ik de journalistiek inrolde. En van de journalistiek ben ik de "boekschrijverij" weer ingerold. Heb mijn eerste twee boeken onder contract bij een uitgever geschreven, mijn tweede Eeuwig Donker werd daar echter niet uitgebracht omdat we met een aantal schrijvers, redacteuren en een uitgever op straat werden gezet en toen was ik met de uitgeefbranche in zijn huidige vorm wel klaar: dus ben ik het zelf gaan doen!
-Manja wil graag weten hoe en waar hij zijn inspiratie opdoet voor zijn boeken?
"Overal om me heen", antwoordt Tjeerd; " De mensen, vrienden, familie, passanten op straat. Maar bij elk boek is het onderwerp ontstaan door iets in de actualiteit, vooral bij Eeuwig Donker en RÄV. In Eeuwig Donker heb ik de loverboy- en prostitutie-problematiek gebruikt: ik werkte in de Tweede Kamer en versloeg daar de zaken (o.a. van Saban B.). En voor RÄV was de trigger de zaak van begin dit jaar waarbij twee Nederlandse rechercheurs een onderscheding kregen voor hun hulp bij een snuff movie zaak uit de Filipijnen. Kortom, er zitten in die zin nog best veel waargebeurde elementen in de boeken! Inspiratie ligt bijna letterlijk op straat."
-Als een boek van jou verfilmd zou worden, wie zag je daar dan graag in?
Internationaal: Tom Hanks als Jan Vos. :-D Alleen is Hanks inmiddels te oud, qua personage. Dus, Michiel Huisman! En eigenlijk wil ik dan zelf ook een rolletje, met tegenspeelster Audrey Tautou.
-Waarom speelt het af in de Scandinavische landen? En niet bv gewoon Nederland?, vraagt Karen
Ik werk natuurlijk ook als reisjournalist/-blogger, dus de landen die in RÄV voorkomen zijn simpelweg landen waar ik graag kom of nog wil komen, want ik Zweden ben ik nooit geweest.
- Stefanie geeft aan sommige stukken best heftig te vinden en vraagt zich af wat er in Tjeerd opkomt als hij zulke stukken schrijft?
Zijn antwoord: Zonder al te filosofisch te worden, maar ik ben vrij uitgesproken, gewoon, in het dagelijkse leven. Ik denk dat dat ook wel terugkomt in mijn boeken: niet omfloerst ook de heftige zaken beschrijven. Daarnaast, de proloog bijvoorbeeld, dat is een waargebeurd verhaal. Het was een van de eerste films die IS online zette. Ik wil dat niet tekort doen. Ik wil dat mensen het bijna beleven, da's een van de mooie dingen van schrijven: zorgen dat de lezer zo opgaat in het verhaal dat het lijkt of hij/zij erbij is, hoe gruwelijk soms ook.
*En dan komen we bij het punt dat de deelnemers het boek dichtsloegen. Wat vonden zij?
Lianne:
Ik vond het een geweldig boek! Ik ben net precies klaar en alles gaat door mijn hoofd heen.
Ik vond het verhaal heel goed gedetailleerd en in mijn hoofd kwamen alle beelden naar voren. Ik ben namelijk een beeld denker (niet altijd even leuk). Maar bij RÄV vond ik dit helemaal niet vervelend. Het maakte het verhaal compleet voor mij. Juist doordat alles zo goed gedetailleerd was.
Stefanie:
Wat een heftig boek zeg. Eentje dat je voelde tot aan je botten. Af en toe verschoot ik wel van al die heftige scenes.
Gerda:
Heftig en gruwelijk als een boek zo begint, want wat staat je dan nog meer te wachten.
Met een vreselijke slot dat je jezelf niet in kan denken, want met elke nieuwe gruwelijke moord kom je dichter bij wat er speelt en dat wat iemand tot waanzin kan drijven.
Jacqueline:
Tijdens het lezen over het plegen van die gruwelijke en mysterieuze moorden heb ik echt af en toe echt even moeten slikken en heb ik ook wel gedacht van gadver maar het was geen reden om het superspannende boek weg te leggen, integendeel zelfs!
Volgens mij kan een auteur alleen maar dik tevreden zijn met een leesclub als deze met alleen maar enthousiaste reacties? Hier de reactie van Tjeerd:
Dames! Wat een hartelijke - digitale - ontvangst en wat tof om al jullie vragen te mogen beantwoorden en op- en aanmerkingen en bevindingen te horen! Zoals elke schrijver heb ik een haat-liefde verhouding met recensies: zijn ze goed, dan is er geen vuiltje aan de lucht, is er kritiek, dan is het stoom uit te oren, huilen, krijsen als een baby en per direct stoppen met schrijven. Kortom, zes lezers die je boek gaan lezen en beoordelen blijft spannend. Het is namelijk zoiets persoonlijks, er zit zoveel werk in en een verhaal komt direct uit het brein van de schrijver, dichterbij en intiemer kun je eigenlijk niet zijn. Maar, wat een verademing! Ik kan niet anders zeggen dat ik blij, trots en glunderend jullie bevindingen heb gelezen. Zonder uitzondering positief! En ik hoop dat jullie met jullie enthousiasme zoveel mogelijk andere lezers weten te overtuigen van de leesbaarheid van RÄV. Want gelezen worden, door zoveel mogelijk mensen, is wat een schrijver wil. In ieder geval deze schrijver wel! Ik dank jullie hartelijk en ik hoop dat we elkaar nog vaak tegen zullen komen, als schrijver en als lezer.
*Conclusie: Opnieuw een zeer geslaagde en leuke laatste leesclub van 2018 dat als eindoordeel met een 4,5 kraai kwam! Een boek dat door alle deelnemers,toen het in de bus belandde, erg snel gelezen werd. Een teken dat men het slecht weg kon leggen. Ik wil heel graag alle deelnemers en de auteur bedanken voor hun enthousiaste, eerlijke en open inbreng tijdens de loop van de leesclub.
Tot ziens in een volgende leesclub in 2019.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten