Titel:Gwendy's knoppenkist
Auteur: Stephen King & Richard Chizmar
Uitgeverij: The House of Books
Publicatiedatum: November 2018
Recensie door: Tamara
Kraaien: 2
Er zijn
drie manieren om bij het uitzichtpunt in het plaatsje Castle Rock te komen:
Route 117, Pleasant Road en de zogenaamde Suicide Stairs. In de zomer van 1974
neemt de 12-jarige Gwendy Peterson elke dag de trap, die stevig verankerd zit
met bouten in de bergwand. Als Gwendy op een dag boven aan de trap op adem
staat te komen, wordt ze aangesproken door een vreemdeling. Op een bankje in de
schaduw zit een man met een zwarte broek aan, een zwarte overjas en een wit
overhemd. Op zijn hoofd heeft hij een zwart hoedje. Er zullen dagen komen dat
Gwendy nachtmerries heeft over dat hoedje.
“ De punt van de kist is
besmeurd met bloed en haren.”
Oh, wat was ik blij toen
ik hoorde dat King een nieuw boek uitbracht. Zoals vele van jullie misschien
wel weten, behoort King tot één van mijn favoriete auteurs. Zijn boeken
verslind ik met gemak en, ondanks dat ik er nog een paar ongelezen heb liggen,
herlees ze ook graag.
Hoe blij was ik toen dit
boek bij mij werd bezorgd. Al schrok ik wel een beetje van het formaat. Het
boek(je) telt maar 168 bladzijdes. Maar goed, King heeft zich bij mij ook
bewezen met dunne boekjes. Dus ik plofte op de bank en begon met lezen.
De cover laat de man zien
met het bolhoedje met links de zogenaamde Suicide Stairs met daarboven hemzelf
en Gwendy. Rechts van hem de kerk en een huisje.
De cover geeft precies
weer waar het verhaal uiteindelijk om draait.
Gwendy ontvangt van hem
een kist met daarin 7 knoppen. Vijf kleuren staan voor een continent op aarde,
een rode knop: die doet wat je wilt en kan je zo vaak indrukken als je wilt en
een zwarte ( ik ga jullie niet vertellen welke knop voor wat werkt, dat mogen
jullie lekker zelf lezen haha) en een hendeltje. Of het hendeltje geeft een
lekker chocolaatje of een muntstuk.
Je gaat in een vaart door
het leven van Gwendy heen en de rol van de kist in dit geheel.
Ik heb echt een kwartier
na het dichtslaan van het boek ( in 1 middag uitgelezen) moeten nadenken. En
dan niet in de positieve zin van het woord. Dit boekje vind ik persoonlijk erg
onder het niveau van King zoals ik dat gewent ben van hem. Dit verhaal vond ik
alles behalve spannend, miste de fantasie van King enorm en ik kreeg het gevoel
in een tienerboek te hebben gelezen in plaats van een volwassen thriller. Al
met al vond ik het eigenlijk zwaar teleurstellend.
Ja, het boek leest zeer
makkelijk weg, het idee is ook grappig maar op de één of andere manier kwam het
mij ook wel weer bekend voor. Het boek was voor mij géén pareltje, niet de kers
op de taart.... eerder een droog beschuitje die je met een onverzadigd gevoel
achter laat.
Het boek was voor mij een
beetje té vlug en té makkelijk geschreven. Alsof beide mannen er eigenlijk geen
zin aan hadden, maar het toch maar gedaan hebben. Terwijl, als ze beide hun
best gedaan hadden, het wel een concept was geweest voor een top boek. Als er
maar wat meer tijd, woorden en bladzijdes aan gespendeerd waren.
Komt dit boek in mijn pareltjes boekenkast?: Alleen om mijn
King verzameling compleet te maken.
Hoop ik meer van deze auteur te lezen?: King wel, Chizmar overweeg
ik een kans te geven.
Zal ik dit boek aanraden aan anderen?: Aan de King fans: niet zo snel! Wacht tot je
het boekje voordelig in handen kan krijgen, want de €16,99 is hij niet
waard.....
In welke land staat Castle Rock?
BeantwoordenVerwijderen