Valse hoop van Clare Mackintosh

Titel: Valse hoop

Auteur: Clare Mackintosh

Uitgeverij: De Fontein

Publicatiedatum: augustus 2018

Recensie door Karin

Waardering: vijf kraaien

Wat vond ik van de cover ?

De cover vind ik op zich wel mooi, hoewel er toch een zeker tristesse van af straalt, beetje weemoedig, misschien ook een beetje griezelig. Kan niet zo goed omschrijven wat ik er juist bij voel, maar sowieso trekt de cover mijn aandacht en zou ik in de boekenwinkel het boek zeker en vast oppakken om eens goed te bekijken ...

Wat verwacht ik van tevoren ?

Het derde boek van Clare Mackintosh ... Ik las eerder ‘Ik zie jou’ en ‘Mea Culpa’ en vond beide boeken bijzonder goed, vooral ‘Mea Culpa’ waarbij ik halfweg het boek doorhad dat ik al een hele tijd op het verkeerde spoor zat, en dus mijn lezen helemaal moest ‘herdenken’. Ik hoop dus nu opnieuw op een bijzonder goed boek. Schrijfster Paula Hawkins zegt over het boek :

‘Niemand schrijft zulke vernuftige twists als Clare Mackintosh. ‘Valse hoop’ is verslavend goed!’

Ik hou zelf ook van plot-twist, dus dit klinkt absoluut veelbelovend !

·      

·        

Mijn recensie :

‘Valse hoop’ wordt vanuit 3 perspectieven verteld : Anna, Murray en een derde (niet geïdentificeerd) persoon. Anna – het hoofdpersonnage – rouwt nog steeds om haar beide ouders, ze pleegden kort na elkaar op identiek dezelfde manier zelfmoord. Tot Anna een kaart in de bus vindt, die de hele zelfmoordtheorie in vraag stelt. Ze gaat met de kaart naar de politie, en komt terecht bij medewerker Murray, ex-politieagent, nu baliemedewerker. Terwijl Murray zich verdiept in zijn eigen kleine onderzoek naar de kaart en het verhaal hierachter, neemt hij ons ook gedeeltelijk mee in zijn privéleven, en leren we de mens Murray beter kennen. En dan is er nog die derde verteller ... in de loop van het boek wordt één en ander hierrond duidelijker.

Het boek is opgedeeld in 3 delen, waarbij elk deel eindigt met een behoorlijke twist ... en dat is natuurlijk waar je op zit te wachten, want het wordt al snel duidelijk dat er best wel meer aan de hand is.

 We hadden moediger moeten zijn, eerlijker tegenover elkaar. Als één van ons was vertrokken, zouden we nu allebei het leven hebben gekregen dat we wilden. Als één van ons was vertrokken, zou niemand bloed aan zijn handen hebben gehad.

Wat mij betreft waren de hoofdstukken uit deel 1 net iets te lang, zodat het voor mij net iets minder vlot las, maar dat gaat helemaal beter vanaf deel 2, het leestempo gaat vlot de hoogte in, en de race naar de ontknoping is snel ingezet.

Voor mij is ‘Valse hoop’ een voltreffer, ik lees hier en daar minder positieve commentaren, maar voor mij is het vooral belangrijk dat het boek me (figuurlijk) bij de keel grijpt, en dat ik met plezier door het boek ga, en geboeid blijf doorlezen; en daar is Clare Mackintosh dus andermaal in geslaagd, en daarom krijgt het boek van mij dan ook 5 kraaien. De plot-twists zijn misschien iets minder onverwacht, maar an sich toch nog wel verrassend, en het boek houdt je gegarandeerd heel wat uren in zijn ban.