Titel : Moord in de aula
Auteur : Walter Damen & Joëlle Rozie
Uitgeverij : Borgerhoff & Lamberigts
ISBN : 978 90 893 16851
In het vorige boek ‘Moord op de boekenbeurs’ van Walter Damen (en
Jan Geerinck) werden TV-koks Jeroen Meus en Piet Huysentruyt vermoord.
Met de opmerkelijke en ophefmakende Belgische strafpleiters Sven
Mary en Jef Vermassen in hun kielzog hebben Damen & Rozie deze keer, onder
de originele titel ‘Moord in de aula’, genoeg voer om een verhaal van jewelste te
schrijven.
Ditmaal speelt het verhaal zich af in de Antwerpse universiteit,
meer bepaald de faculteit rechten. Deze
afdeling wordt opgeschrikt door de gewelddadige moord op professor Joke
Roossen, een niet echt geliefd persoon door haar studenten waardoor er vrij
snel een vinger gewezen wordt naar één bepaalde jongeman. De zus van Roossen neemt al snel Meester
Vermassen onder haar arm. Terwijl de
vermoedelijke dader beroep doet op Meester Mary.
Een niet al te opmerkelijke titel met een niet al te blitse
cover. Bloedspatten doen reeds vermoeden
dat de moord een bloederig tafereel wordt.
En dat is het ook. Hierdoor zit
je als lezer direct in een leuke flow, als thrillerlezer is een bloederige
moord meestal een leuk gegeven, niet ?
Maar al snel krijgt deze positieve flow een enorme uppercut waardoor de
zwaartekracht de bovenhand neemt en het verhaal een neerwaartse curve
kent. Toegegeven, op de achterflap wordt
er reeds vermeld dat er veel oog is voor onderzoekstechnieken en juridische
benamingen. Maar tevens wordt er ook een
melding gemaakt van bloedstollend verhaal en op dat vlak blijf je als lezer
enorm op je honger zitten.
Al heel vroeg wordt Nathan van Parijs aangewezen als dader wat de
spanning grotendeels reeds verpest, want verder gebeurt er buiten de moord namelijk
nauwelijks iets. Zeer veel overbodige
herhalingen en tal van bladvulling maken van deze thriller (what’s in a name)
een saai doorleesboekje. In het begin
geloof je nog dat de auteurs met een verrassing afkomen, dat er nog gespeeld
wordt met enkele spanningselementen, maar neen … het blijft bij hopen. Een enkele poging wordt ondernomen door een
andere mogelijke dader aan te wijzen, maar in plaats van deze betichting iets
meer uit te werken wordt er verder niks ondernomen. De uiteindelijke dader is totaal geen
verrassing meer. Spijtig eigenlijk, want
dit had best iets spectaculairs kunnen worden mits meer spanningselementen toe
te voegen en al het overbodige weg te vegen.
Dankzij de korte hoofdstukken leest ‘Moord in de aula’ vlug weg,
maar daar blijft het ook bij.
De fout bij de naam Van Parijs of van Parijs is iets wat me
gedurende het hele boek tot vervelens toe opviel. De ene zin wordt het zo geschreven, de
volgende zijn weer anders. Dat zijn zo’n
belangrijke zaken die zouden opvallen door proeflezers of auteurs èn die je als
lezer blijven opvallen als het verhaal niet echt beklijvend is.
Student Nathan en slachtoffer Roossen worden redelijk neergezet,
terwijl de andere personages zeer afgevlakt zijn. Het politiekorps wordt zeer sec beschreven. De ouders van Nathan reageren mijns inziens
niet zoals andere ouders (zeker met hun achtergrond) reageren en zijn als
dusdanig totaal niet realistisch weergegeven.
Als je interesse toont in zaken die puur rond wetteksten en het
recht gaan is er een kleine kans dat ‘Moord in de aula’ iets voor je kan
betekenen. Voor de meerderheid van de
thrillerfanaten bestaat er, spijtig genoeg, de vrees dat je het met me eens zal
zijn.
Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten