

Dinie Bell schreef haar eerste werk voor een verhalenwedstrijd van de Kunststichting Eindhoven toen ze negentien was. Haar verhaal werd gepubliceerd in de bundel ‘Beeldspraak’. In 2011 debuteerde de Noord-Brabantse met de roman Alsjeblieft papa.... In 2013 publiceerde Palmslag haar eerste psychologische thriller Achtervolgingsdrift, in 2014 gevolgd door de thriller Hysteria.,daarna kwam haar derde spannende boek uit: Knekelhuis en onlangs verscheen Driest
De interesse voor lezen heeft in mijn vroegste jeugd wortel geschoten. Ik was een jaar of vier toen ik altijd met mijn moeder, die een verwoed lezer was, mee mocht naar de bibliotheek. Dat was niet meer dan een omgebouwde schuur bij iemand in de buurt. Voor mij lag het plezier van mee te mogen vooral besloten in het feit dat er bij die mensen een hond op de achterplaats lag met wie ik kon spelen, maar ik vond het ook leuk om langs de stellingen te lopen en de geur van al die boeken op te snuiven. Dan vroeg ik me af wat er allemaal in stond.

Mijn
liefde voor het geschreven woord is nooit verminderd. Nog altijd lees ik
wanneer ik er maar de tijd voor heb. In feite is de liefde voor lezen er de
oorzaak van dat ik auteur geworden ben.

Verder
vind ik Stephen King een geweldige schrijver. Die man lijkt de verhalen uit
zijn mouw te schudden en dan zijn ze nog goed ook. De Groene Mijl (The Green Mile)
is mijn favoriet.
Daarnaast
is er een boek dat ik heb gelezen toen ik een jaar of vijfenwintig was waarvan
het hartverscheurende verhaal grote indruk op me heeft gemaakt en dat me altijd
is bij gebleven; Emmeline, geschreven
door Judith Rossner, een waargebeurd verhaal over een dertienjarig
meisje uit een arm gezin dat naar haar oom en tante gestuurd wordt om in de plaats waar zij wonen te gaan werken in een fabriek. Ze raakt zwanger van haar baas en onder dwang van oom en tante staat ze het kind af. Als ze volwassen is en weer thuis woont, wordt ze verliefd op een jongere man die als seizoensarbeider voor haar vader komt werken. Ze liegt een paar jaar van haar leeftijd af en hij op zijn beurt doet zich ouder voor dan hij is. Ze krijgen verkering. Dan komen de oom en tante op visite. Zij horen de naam van de jongen, die de achternaam draagt van zijn adoptieouders, en beseffen dat hij Emmeline’s zoon is. De twee gaan uit elkaar. Het verhaal eindigt ermee dat Emmeline, nu in de tachtig, eenzaam en alleen in een huisje woont en dat ze af en toe een kaart krijgt zonder afzender. Zij weet dat die van haar zoon is.
meisje uit een arm gezin dat naar haar oom en tante gestuurd wordt om in de plaats waar zij wonen te gaan werken in een fabriek. Ze raakt zwanger van haar baas en onder dwang van oom en tante staat ze het kind af. Als ze volwassen is en weer thuis woont, wordt ze verliefd op een jongere man die als seizoensarbeider voor haar vader komt werken. Ze liegt een paar jaar van haar leeftijd af en hij op zijn beurt doet zich ouder voor dan hij is. Ze krijgen verkering. Dan komen de oom en tante op visite. Zij horen de naam van de jongen, die de achternaam draagt van zijn adoptieouders, en beseffen dat hij Emmeline’s zoon is. De twee gaan uit elkaar. Het verhaal eindigt ermee dat Emmeline, nu in de tachtig, eenzaam en alleen in een huisje woont en dat ze af en toe een kaart krijgt zonder afzender. Zij weet dat die van haar zoon is.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten