Hoe divers is jouw
boekenkast?
Mijn boekenkasten zijn heel divers. Ik lees eigenlijk alle
genres, behalve té suikerzoet en ook de al te gewelddadige thrillers laat ik
links liggen (voor dat laatste genre is helaas mijn inbeeldingsvermogen te
scherp afgesteld). Voor een thrillerauteur heb ik best veel feelgood-titels, zoals die van Britse schrijvers
als Jojo Moyes en Marian Keyes. Maar ik ben ook liefhebber van de historische
romans van Judith Lennox, indrukwekkende geschiedenissen die zich vooral
afspelen in Groot-Brittannië rond de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Prachtig
als je zo kunt schrijven.
Qua thrillerauteurs zijn de
Zweedse schrijfsters Camilla Läckberg en Viveca Sten bij mij favoriet, maar ook
de thrillers van Crime Compagnie-collega Linda Jansma lees ik heel erg graag.
Zelf
schrijf ik momenteel een mix van romantiek en spanning, iets wat ik zelf ook
leuk vind om te lezen. En dan kan het niet anders of je komt uit bij de
romantische thrillers van Amerikaanse auteurs als Nora Roberts en Jayne Ann
Krentz.
En mooi
vormgegeven kookboeken kan ik ook niet laten liggen. Dat zijn meer
naslagwerken, waar hier in huis toch geregeld in gebladerd wordt.
De boekenkast
geportretteerd:
De huidige boekenkast in onze woonkamer is een nogal
studentikoos, diverse keren overgeschilderd IKEA-raamwerk, dat het binnenkort
dreigt te begeven onder de hoeveelheid boeken en prullaria. We zijn al een
tijdje op zoek naar een mooier en vooral groter exemplaar. Maar omdat ik deze
boekenkast niet representatief genoeg vind om geportretteerd de wereld in te
sturen, heb ik een compilatie gemaakt van de inhoud en van wat er verspreid in
huis aan boeken staat. Want ja, zelfs op onze slaapkamer hebben wij een
boekenkast (stof-technisch gezien overigens niet echt praktisch 😉) en op de zolder is de
collectie inmiddels ook enorm uitgebreid.
Met de hoeveelheid boeken die wij in huis hebben, zou je een aardige
bibliotheek kunnen beginnen. Ik heb dan ook een ‘boekkoopverbod’ opgelegd
gekregen (waar ik me natuurlijk niet altijd aan houd, de verslaving is
hardnekkiger dan ik dacht…).
Staan ze op
alfabetische volgorde, kleur of andere wijze gesorteerd?
Ik heb mijn boeken niet gesorteerd op genre, kleur of op
alfabet. Dat zou ik wel willen, maar spijtig genoeg ben ik wat dat betreft niet
zo geduldig en gestructureerd aangelegd. Het enige wat ik aan sortering doe, is
de boeken van dezelfde auteur bij elkaar zetten. Maar als ik de foto’s bekijk
die ik nu heb gemaakt, zie ik dat dat ook niet overal het geval is (ai…).
Wat zijn de 3 mooiste
boeken die je hebt?
Als ik een ‘Top Drie Aller Tijden’ moet maken, dan kies ik voor
Woeste Hoogten van Emily Brontë, Rebecca van Daphne du Maurier en De Paardenfluisteraar van Nicolas Evans.
De eerste twee zijn natuurlijk mooie klassiekers en Rebecca zou je misschien ook wel een romantische thriller kunnen
noemen. De Paardenfluisteraar vond ik
een bijzonder aangrijpend verhaal, dat me heel lang is bijgebleven en dat ik
ook meerdere keren heb gelezen.
Staat jouw favoriet
daar ook tussen?
Er verschijnen met regelmaat zoveel mooie boeken, dat ik het
moeilijk vind om specifiek één favoriet aan te wijzen. Afgelopen week heb ik Duet met jou van de Britse auteur Dani
Atkins gelezen. Hartverscheurend mooi en zo goed geschreven! Daar was ik echt
diep van onder de indruk.
Belandt elk boek in de
kast of doe je ook makkelijk weg?
Een boek dat me echt raakt, kan ik niet weg doen, die moet
blijven. Ook al lees ik het misschien nooit weer. Maar om ruimte te maken en
een nieuwe boekenkast wel leuk te houden, wil ik op korte termijn een voorraad
boeken wegdoen of weggeven. Ik zal ze in ieder geval nooit in de
papiercontainer bij de Albert Heijn kunnen doen. Dat voelt niet goed.
Lees je veel?
Ik lees veel. Vaak een of twee boeken per week en als ik
niet in een creatief proces ben met het schrijven, misschien wel meer. Ik heb
een uitgebreid lidmaatschap van de bibliotheek en
ik reserveer dan ook met grote regelmaat allerlei, vooral
nieuwe, titels. Maar soms kan een boek mij zo raken dat ik het ook echt zelf
moet hebben en dan koop ik het alsnog (en smokkel het thuis naar binnen😉).
Waar lees je het
allerliefste?
Ik heb niet specifiek een plekje waar ik het liefste ben als
ik lees. Sowieso altijd voor het slapen, maar als een boek me eenmaal boeit,
maakt het niet zoveel uit waar ik zit. Als ik maar met rust gelaten word,
vooral als het einde van het boek in zicht is. Want je zult zien dat er nét dan
altijd iemand binnenkomt of aanbelt…
Aan welke boeken uit
je jeugd heb je mooie herinneringen en bezit je die ook?
Als kind las ik alles van De Vijf van Enid Blyton over vijf kinderen en een hond die samen
allerlei spannende avonturen beleven en mysteries oplossen. Ook was ik een
paardenmeisje, dus Black Beauty was
een van vele paardenboeken die ik heb gelezen (dat van De Paardenfluisteraar zal
vast een late opleving zijn). Nog een favoriet was De kinderen uit de Kabaalstraat van Astrid Lindgren. Daar werd ik
uit voorgelezen en heb ik later nog vele keren zelf gelezen. Die heb ik
inderdaad thuis in de kast staan. Ook vind ik De reis van Niels Holgersson van Selma Lagerlöf een prachtig
kinderboek. Maar dat ging ik eigenlijk pas zo mooi vinden, toen ik het mijn
eigen kinderen ging voorlezen.
Kom je uit een gezin
waar veel gelezen werd?
Ik kom uit een gezin waar veel gelezen werd en het lezen ook
vooral gestimuleerd werd. Die boekenverzamelwoede heb ik in ieder geval van
mijn vader meegekregen. Hij had zijn werkkamer zo volgestouwd met boeken dat er
amper nog een vierkante meter beschikbaar was om te zitten en mijn moeder vaak
bang was dat de vloer het niet zou houden. Na zijn dood heb ik zijn Vijfling-serie
van Agatha Christie gekregen, van het eerste deel (1975) tot en met nummer
vijfentwintig (1988).
Leen je wel eens
boeken uit?
Ik leen graag boeken uit, want ik wil graag anderen meenemen
in mijn enthousiasme over de boeken die ik zelf mooi vind. Maar niet iedereen heeft
natuurlijk dezelfde interesse en leest evenveel als ik. Vaak vergeet ik ook wie
ik wat heb geleend, dus na lange tijd zie ik soms mijn eigen boeken terug in de
kasten bij vrienden. Dan begint me te dagen dat ik hen ooit die titels heb
opgedrongen en ze waarschijnlijk geen nee durfden zeggen.
Eigenlijk
ben ik niet al te zuinig op mijn boeken; ik maak ezelsoren, vouw ze helemaal
open en binnenstebuiten, maar dat is ook omdat ik vind dat je moet zien dat een
boek gelezen is. Wanneer het in de kast staat met zo’n nette gladde rug, vind
ik dat eigenlijk geen compliment voor de schrijver.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten