 |
| c: olivier thijssen |
Op 2 september 2017 zal het tv programma Kroongetuige verschijnen. Een spel met bekende Nederlanders, gebaseerd op het al oude spel Cluedo. De deelnemers zijn: Bram Moszkowicz, Achmed Akkabi, Marcel Musters, Esmée van Kampen, Tooske Ragas, Frits Wester, Fatima Moreira de Melo, Thijs Zeeman en Monica Geuze.
Zij verbleven in een Zweeds dorpje en er werd een fictieve moord gepleegd. De bekende Nederlanders gaan rechercheren en moeten dus uitvinden wie wat waarom deed. Een van hen is de Kroongetuige. Dit is degene die weet wie de dader is. Ook deze persoon moet ontmaskerd worden. Wekelijks zal een deelnemer verdwijnen die het minst kon oplossen. Mijn interesse was al opgewekt door dat het programma gepresenteerd gaat worden door Monic Hendrickx en wordt extra gevoed door deTrailer die je vele keren voorbij ziet komen. Of eigenlijk was die al veel eerder opgewekt toen ik Eva Burgers, de bedenker van het tv format, over het programma hoorde spreken. Nu het bijna gaat starten, stelde ik Eva nog wat vragen met betrekking tot Kroongetuige.
Was Cluedo vroeger jouw favoriete spel?
Nee, ik hield eigenlijk niet van spelletjes. Stratego, dat vond ik wel aardig. Ik hield als kind al wel van spanning. Soms vond ik het leven gewoon heel saai en dan ging ik mensen volgen op mijn fietsje om te zien wat ze gingen doen. Dat was nooit spectaculair maar het zette mijn fantasie wel even aan het werk. Ik schreef na zo’n achtervolging dan altijd een spannend verhaal over die persoon.
Ben je sowieso een spelletjesmens?
Ik ben absoluut geen spelletjesmens en zelfs programma’s als Wie is de mol kijk ik nooit. Geen idee hoe ik erbij kwam om een misdaadspel te verzinnen.
Wanneer ontstond in jouw hoofd het idee om een tv-variatie te maken op het aloude spel?
Toen ik in de zomer van 2015 op het Griekse eiland Kreta aan de rand van het zwembad zat. Mijn gezin en ik waren daar op vakantie (de plek waar mijn jeugdthriller Fataal zich afspeelt). We hadden daar een villa gehuurd met zwembad. Ik zei toen tegen mijn man: ‘Het zou toch mooi zijn als je dit ieder jaar kan doen (als boekenschrijver verdien je namelijk niet zoveel….tenzij je heel veel boeken verkoopt). En op dat moment vroeg ik mezelf af waarom ik al die ideeën die ik bijna dagelijks heb, altijd in boekvorm giet. Waarom niet eens een spannend televisieprogramma? En zo is het begonnen. Bij de villa heb ik samen met mijn man veel over het misdaadspel gepraat en thuis heb ik het uitgewerkt. Daarna verstuurde ik het naar de directeur van RTL4 (Erland Galjaard) want ik vond het een echt RTL-programma en een paar weken later zat ik bij hem op kantoor voor een gesprek.
Hoe gaat zoiets in zijn werk? Je hebt een ideetje in je hoofd en dan?
Je werkt het idee uit tot het programma dat je zelf graag op tv zou willen zien. Ik maak dus een documentje waarin ik omschrijf wat voor soort programma het is en hoe een uitzending eruit zou moeten zien. Vaak doe ik er foto’s ter illustratie bij. Bij Kroongetuige had ik bijvoorbeeld foto’s erbij gevoegd van een vissersdorpje in Zweden zodat ze meteen de sfeer zouden voelen die ik zo belangrijk voor dat programma vind.
Hoeveel tijd zit er dan tussen bedenken, uitwerken en uitzenden?
In augustus 2015 heb ik het idee bedacht en uitgewerkt en in september naar RTL gemaild. In diezelfde maand zat ik met RTL om de tafel omdat ze het een interessant idee vonden. Daarna hebben we ervoor gekozen om het door Strix-tv te laten produceren (makers van Expeditie Robinson). Zij hebben er een goed tv-format van gemaakt want dat is echt een vak apart. Het originele aan Kroongetuige is de mix van Reality-tv en drama maar juist dat onderdeel maakt dit programma ook zo ongelooflijk lastig.
Ik heb in de zomer van 2016 de verhaallijn geschreven die nodig was voor dit spel. Van april tot en met mei 2017 waren de opnames in Zweden in het dorpje Öregrund en zaterdag 2 september zal de eerste aflevering te zien zijn.
Je verkoopt je format en houdt dan je inbreng op?
Dat hangt een beetje af van de afspraken die je maakt. In het geval van Kroongetuige ben ik op zich wel overal bij betrokken geweest maar uiteindelijk heeft Strix-tv het tot een volwaardig tv-format gemaakt. Zij bepalen dan ook wat er nog veranderd moet worden. Ik vond dat prima want een boek schrijven is echt iets anders dan televisie maken.
Je bent op een gegeven moment wezen kijken op de locatie van de opnames. Ben je dan trots of is het vooral onwerkelijk?
In de eerste instantie was het onwerkelijk. Het was ook bijzonder om te zien wat er allemaal bij het maken van een programma komt kijken. Het gekke is ook dat je daar echt voelt dat je het uit handen geeft. De regisseur/producent moeten er wat van maken en dat was met Kroongetuige echt niet eenvoudig. Het is een ingewikkeld programma vooral door de schakeling tussen drama en reality-tv. Bovendien weet je niet welke keuzes kandidaten maken dus niet alles is te voorspellen. Heel knap hoe de producer dat heeft gedaan.Wie vind jezelf de opvallendste deelnemer?
Ik vind vooral het totale gezelschap opvallend. Allemaal enorm verschillend en voor jong en oud interessant.
Had je graag zelf meegespeeld of voor geen goud?
Voor geen goud! Want dan zit je een week of twee met heel veel mensen bij elkaar en dat is niets voor mij. Dat zou ik hooguit twee dagen kunnen. Dan lijkt het me wel leuk.
Kan je dingen rondom schrijven makkelijk in hokjes plaatsen? Dit is voor een jeugdboek, dit is een ideetje voor tv enzovoort?
Ja, dat gaat eigenlijk vanzelf. Heel soms weeg ik het tegen elkaar af. Is dit leuker voor een programma of beter voor een boek? Het is ook allebei zo leuk om te doen. Jeugdthrillers schrijven zou ik niet willen missen maar televisieprogramma’s maken vind ik ook geweldig. Inmiddels werk ik met een andere productiemaatschappij aan twee nieuwe programma’s die ik heb bedacht. Als ik iets meer mag vertellen, laat ik het weten!
Als Kroongetuige een succes blijkt te zijn, dan zal ik ook het boek Kroongetuige schrijven. Er zit natuurlijk een complete verhaallijn in het spel.
Hoe ga je de eerste aflevering kijken? Juist alleen of met chips en gezin?
Ik wilde daar met mijn gezin naar kijken maar toen zei Miranda (een goede vriendin) tegen me: ‘Eva, dit is echt wel een feestje waard. Denk er in ieder geval over na om een feestje te geven.’ Ik ben geen feestjes/verjaardagsmens. Als ik eronder uit kan komen, doe ik dat. Ik heb een smoezenboek die is zo groot, en zo goed, dat het me gelukkig vaak ook lukt. Maar toch gaf ik haar wel gelijk. Soms is het belangrijk om iets te vieren. Doe ik dat niet, dan kijk ik teveel vooruit en mis ik de mooie momenten. Het programma is nog niet op televisie of ik ben al weer bezig met een volgend project, dan vergeet je te genieten en dat is zonde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten