Deel
drie in de VT-reeks van Melissa Skaye is aan de beurt: Verleden
tijd. Meedoen aan deze leesclub had een extra
voorwaarde: deelname gold voor alle drie de boeken. De samenstelling van de club voor het lezen van Verleden tijd is wat
aangepast om verschillende redenen. De deelnemers waren: Manon
Hijman, Amanda de Leeuw van Weenen, Daniëlle Henssen, Bianca
Maartense, Lilian Brugel, Leontine Meijer, Dirk de Wolf, Esther van
Golen en Wendy Dujardin.
Melissa
Skaye was wederom aanwezig in de Facebookgroep en zij zorgde ook weer
voor de leesexemplaren, waarvoor hartelijk dank!!!
De
deelnemers kenden inmiddels de klappen van de zweep en het eerste
blok na ontvangst van het boek werd al snel ingevuld. Wat vonden zij
van de cover en welke verwachtingen hadden zij met betrekking tot
Verleden tijd?
Dirk:
Ik
ken de schrijfster niet. De foto laat een dromende vrouw zien die
naar een bos kijkt. Ik zal het boek vastnemen omdat hij op de tafel
van thrillers ligt.
Danielle:
Ik
ben niet zo een liefhebber van het gezicht op de cover. Vind de
kleuren op de achtergrond wel mooier dan van VT 1-2. Maar na het
lezen van de eerste twee delen moet deel drie natuurlijk ook gelezen
worden. Ben zo benieuwd wat er gaat gebeuren met recherche team Sanne
en Luca. Dus ik hoop op weer een spannende thriller.
Leontine:
Ik
vind de cover ook niet zo mooi. Door de letters denk ik eerder aan
een romantische reeks. Het is dat het woord thriller op de voorkant
stond. Ik kende de schrijfster nog niet en ik heb deel 1 en 2 ook
niet gelezen. Als ik eerlijk ben, had ik niet veel zin in het boek.
De cover sprak niet aan en het was al een deel 3. Maar het boek heeft
me echt verrast.
Manon:
De
cover zelf, vind ik niet zo. Het is dat ik de schrijfster ken en
daarom zou ik het boek oppakken. De vorige twee boeken zijn al even
geleden, maar vielen erg in de smaak. Ik ben zeker benieuwd naar dit
deel, wil weten hoe het verder gaat met Sanne.
Lilian:
Deze
cover vind ik mooier dan de eerdere covers van de VT-reeks. De vrouw
had iets minder prominent in beeld gemogen van mij. Zou het wel
oppakken in de winkel. Uiteraard wil ik weten hoe het met Sanne en
Luca gaat, ga dus ook met veel plezier aan dit boek beginnen.
Zoals
bekend, was Melissa zelf ook in de groep te vinden en na het lezen
van de reacties naar aanleiding van de cover, reageerde zij met: ‘Zit
ik net doodleuk bij een vraag te antwoorden dat de reacties op de
cover goed zijn! Whahaha, Hier dus niet en ik begrijp dat hoor. Het
komt als een roman over, dat is gewoon zo. Bij VT1 en VT2 staat vrij
klein bovenin het woord 'thriller'. Bij VT3 heb ik gevraagd dat
groter neer te zetten, het is niet veel groter, maar toch iets, zo
merkte ik. Denk je aan de covers van de VT-reeks, denk ik ook maar:
don't judge a book by its cover ;-)’.
En
zo is het maar net, snel het boek openslaan en beginnen met lezen!
Wat vonden de deelnemers tijdens het lezen?
Leontine:
Ik
zat eigenlijk vrij snel in het boek. Het zijn korte hoofdstukken en
dat vind ik heel prettig lezen. Ik moest alleen wennen aan de vele
namen die voorbij komen. Maar je kunt ze vrij snel plaatsen. Ik ben
niet zo van de citaten maar als je de naam van je eigen kind (Roan)
voorbij ziet komen, ben je toch wel trots. Ik was bang dat ik dingen
niet zou snappen omdat het een serie was. Maar dit boek is heel goed
los te lezen.
Dirk:
Ik
beken: ik heb weinig thrillers die ik herlees na verloop van tijd
maar bij dit boek ben ik bezig aan een tweede lezing.
Esther:
Ja
ja ook ik ben eindelijk gestart! Het is helemaal leuk! Binnen no time
al bijna op de helft. De sfeer van de vorige boeken zit ook in dit
exemplaar. Een welkome herkenning.
Wendy:
Mijn
eerste boek van Melissa en dus ook de eerste keer dat ik lees over
Sanne en Luca. Ben nu bij hoofdstuk 6 en zit al helemaal in het
verhaal. Geen probleem tot nu toe dat ik nog geen andere boeken uit
deze serie heb gelezen. Leest lekker weg tot nu toe. Was tijdens de
vliegenscene net iets aan het eten, daar ben ik even mee gestopt..
Enthousiaste
reacties en de boeken waren dan ook in no time uit….alleen
Esther had een probleem….zij
postte deze foto....oeps!
Er
waren ook wat vragen voor Melissa en die werden vlot beantwoord:
Hoe
voelt het nu VT-3 onder de loep genomen wordt en VT-4 al in een ver
gevorderd stadium ligt. Heb je hierdoor al wijzigingen moeten
aanbrengen op VT-4 door opmerkingen over VT-3 (Daniëlle):
Hoe
het voelt? Zoals altijd griezelig, dat blijft zo. Maar ik heb (heel
goede vraag!) niets hoeven wijzigen aan VT4 door opmerkingen over
VT3. Maar goed, wat niet is? .…
Je
auteursfoto is prachtig achterop, maar wat vind je zelf van de
voorkant (vd omslag)? (Ink)
Nou,
ik moest even wennen door de heel andere kleurstelling, maar toch is
die wel fris en krijg ik er juist goede reacties op. Van mij hadden
de ogen van de vrouw niet open gehoeven, heb ik met voorgaande delen
ook niet (bewust) maar de vormgever kon daar niets aan veranderen,
helaas.
Waarom
begin deze thriller met een proloog? Verklap je dan soms al niet wat
van het verhaal? Door sommige prologen (niet deze) lees ik een boek
anders omdat je al een gebeurtenis weet (of denk te weten) (Dirk)
Ben
je mal, nee hoor ;-). Het is een voorzetje, zo begin ik eigenlijk
altijd. Een proloog is voor mij altijd heel belangrijk voor het
verhaal en ook om de lezer mee het verhaal in te sleuren. Je zou het
al lezende kunnen vergeten, maar later denk je: o ja!
Hahaha,
nee hoor, helemaal niet. Iedereen kent V&D en heeft er vast ooit
eens iets gedronken of gegeten. Of even snel naar de wc geweest of
zo;-)
Hoi
Melissa, heb je een idee hoe lang je met de VT serie door wil gaan,
ik dacht eerst dat het om een trilogie ging maar niets is minder
waar, er komt in ieder geval nog een deel 4!! (Bianca)
Als
het aan mij ligt, en als lezers het graag willen, zou ik graag, na
deel 4, nog meer delen willen schrijven!
Heb
je iets speciaals met de Zaanstreek of is het toeval dat het verhaal
zich daar afspeelt? Ik vind het leuk al die namen weer eens voorbij
te zien komen, vaak op vakantie geweest in mijn jeugd (Wendy)
Ik
doe even een uitstapje naar Zaandam waar Bram en Bina wonen, maar
verder is het Hoorn. Ik woon in Hoorn dus leek het me leuk de reeks
daar af te laten spelen. Volgend jaar verschijnt een losstaande
thriller (In onschuld) en ik dacht: waarom ook niet? Hoppa, ook die
karakters huppelen in Hoorn rond. In dat boek zie je zelfs kort
enkele rechercheurs uit de VT-reeks terug. Ik hou er wel van bekenden
terug te laten komen. Net zoals ik er van houd bestaande straten,
kroegen en restaurants te beschrijven. Leuk voor de lezers die alles
herkennen.
En
Zwaag, waar Nina woont. Die naam had ik al lang niet meer gehoord.
Hoorn, mooie omgeving om te wonen!
Ja
haha, heb jij even gelijk! Maar gek genoeg valt voor mij Zwaag gewoon
onder Hoorn, al is dat natuurlijk niet zo. Mijn adres valt in Hoorn,
maar twee tellen bij mij vandaag heb je al adressen die onder Zwaag
vallen. Daarom is het voor mij één pot nat
Na
het lezen schrijven de deelnemers niet alleen een recensie, zij
vullen ook een blok met vragen in over het boek nadat ze het boek
hebben dichtgeslagen. Enkele
reacties:
Bianca:
De
cover roept een romantisch gevoel op maar niets is minder waar, het
verhaal druipt van de spanning. Eigenlijk is de proloog mij eigenlijk
het meest bij gebleven, deze speelde ook een rode draad door heel het
boek. Ik vind de titel echt heel goed bij het verhaal passen. Een
gebeurtenis uit het verleden die zijn duidelijke sporen heeft achter
gelaten. Mooi gevonden in de VT
serie.
Daniëlle:
Het
boek start met een gebeurtenis van vroeger. Hierdoor raak je meteen
in het verhaal en wil je snel verder. Beetje bij beetje wordt het
verhaal duidelijk en beginnen de puzzelstukjes een beeld te creëren
en alweer weet Melissa het plot zo te draaien dat je dan toch weer
verrast wordt.
Dirk:
De
cover liet een dromerige vrouw zien. Al snel werd duidelijk dat het
alles behalve romantisch was. Na het lezen moest ik wel even bekomen
. Na het lezen was de titel wel heel duidelijk . Dit was mijn eerste
boek van Melissa Skaye maar zeker niet mijn laatste
Leontine:
Van
te voren was ik niet laaiend enthousiast. Ik had de eerste delen niet
gelezen en de cover trok mij niet. Maar ik moet toch echt zeggen dat
ik vrij snel gepakt was door het boek. Het heeft mij positief verrast
en ik vond het boek echt goed.
Manon:
Fijne
schrijfstijl, korte hoofdstukken, verhaal wordt verteld vanuit
diverse hoofdpersonen waardoor je echt in het verhaal komt. In het
begin moest ik weer even in het verhaal komen, hoe zat het ook alweer
met Luca en Sanne, want bij het eerste hoofdstuk stond Will al voor
haar deur. Toen moest ik even diep graven, wie was dat ook alweer,
maar al lezende komt er weer heel veel boven. Ik had goede
verwachtingen vooraf en die zijn voor mij uit gekomen, het boek heeft
indruk gemaakt. Vooral de rode draad wat er nu met hoofdpersoon Sanne
is gebeurd in het verleden en ik kan niet wachten op deel 4. Het
einde was niet leuk, ik wil weten hoe het verder gaat!
Lilian:
De
lat lag hoog, want de eerste twee delen heb ik met heel veel plezier
gelezen. Deel 2 vond ik erg goed, maar dit deel is zeker net zo goed
en laat me in het ongewisse achter. Nu wil en moet ik deel 4 ook
lezen, echt erg als een auteur dit met je doet. Wachten is niet
leuk….
Het
einde van Verleden
Tijd
heeft de deelnemers niet onberoerd achtergelaten...dat gold ook voor
de dochter van Melissa, die stuurde haar namelijk het volgende
berichtje:
Natuurlijk
vroegen wij ook Melissa weer hoe zij deze leesclub heeft ervaren.
Haar derde VT-kindje onder de loep genomen, hoe was dat voor haar?
Je
boek in handen geven van een leesclub is altijd een beetje eng. Nu
zou ik onderhand die angst niet meer zo moeten voelen, Verleden tijd
is niet bepaald mijn eerste boek dat deelneemt. En toch, en toch…
Maar
ik merkte aan de leuke en enthousiaste reacties dat mijn bloeddruk
niet hoefde te stijgen. De lezers vonden het verhaal spannend, waren
blij meer over Sanne te weten te komen, waren zelfs tevreden met
paragnost Will de Jager. Waar de een hoopt op een supervette romance
tussen Sanne en Luca, wil de ander dat juist niet. Ik heb altijd
gezegd dat ik er zelf nog niet helemaal achter ben hoe het met dit
fijne rechercheduo verder moet, maar er is een spanning die niet valt
te ontkennen.
VT4
verschijnt volgend jaar onder de vlag van een andere uitgeverij,
LetterRijn. Qua formaat boek zal er een verandering zijn, maar ook
het omslag. Ik mag het omslag van de losstaande thriller In onschuld
(april/mei 2017) nog niet laten zien, maar geloof me als ik zeg dat
die geweldig is! Daarom ook alle vertrouwen in het jasje van VT4.
Ik
ben niet alleen heel blij, maar ook mega trots op de reacties van
Virtuele tango, Verboden tranen en Verleden tijd. Het lezen van een
boek is heel anders als je deelneemt aan een leesclub. Je moet van
alles onthouden, invullen en benoemen. Dat neemt wel even tijd in
beslag en ik voel me vereerd dat de lezers al die moeite hebben
genomen. Jullie zijn toppers, dank je wel! Op naar de volgende
leesclub!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten