vrijdag 6 januari 2017

Leesclub Verleden Tijd: de eindconclusie!

Deel drie in de VT-reeks van Melissa Skaye is aan de beurt: Verleden tijd. Meedoen aan deze leesclub had een extra voorwaarde: deelname gold voor alle drie de boeken. De samenstelling van de club voor het lezen van Verleden tijd is wat aangepast om verschillende redenen. De deelnemers waren: Manon Hijman, Amanda de Leeuw van Weenen, Daniëlle Henssen, Bianca Maartense, Lilian Brugel, Leontine Meijer, Dirk de Wolf, Esther van Golen en Wendy Dujardin.
Melissa Skaye was wederom aanwezig in de Facebookgroep en zij zorgde ook weer voor de leesexemplaren, waarvoor hartelijk dank!!!

De deelnemers kenden inmiddels de klappen van de zweep en het eerste blok na ontvangst van het boek werd al snel ingevuld. Wat vonden zij van de cover en welke verwachtingen hadden zij met betrekking tot Verleden tijd?

Dirk: Ik ken de schrijfster niet. De foto laat een dromende vrouw zien die naar een bos kijkt. Ik zal het boek vastnemen omdat hij op de tafel van thrillers ligt.

Danielle: Ik ben niet zo een liefhebber van het gezicht op de cover. Vind de kleuren op de achtergrond wel mooier dan van VT 1-2. Maar na het lezen van de eerste twee delen moet deel drie natuurlijk ook gelezen worden. Ben zo benieuwd wat er gaat gebeuren met recherche team Sanne en Luca. Dus ik hoop op weer een spannende thriller.

Leontine: Ik vind de cover ook niet zo mooi. Door de letters denk ik eerder aan een romantische reeks. Het is dat het woord thriller op de voorkant stond. Ik kende de schrijfster nog niet en ik heb deel 1 en 2 ook niet gelezen. Als ik eerlijk ben, had ik niet veel zin in het boek. De cover sprak niet aan en het was al een deel 3. Maar het boek heeft me echt verrast.

Manon: De cover zelf, vind ik niet zo. Het is dat ik de schrijfster ken en daarom zou ik het boek oppakken. De vorige twee boeken zijn al even geleden, maar vielen erg in de smaak. Ik ben zeker benieuwd naar dit deel, wil weten hoe het verder gaat met Sanne.

Lilian: Deze cover vind ik mooier dan de eerdere covers van de VT-reeks. De vrouw had iets minder prominent in beeld gemogen van mij. Zou het wel oppakken in de winkel. Uiteraard wil ik weten hoe het met Sanne en Luca gaat, ga dus ook met veel plezier aan dit boek beginnen.

Zoals bekend, was Melissa zelf ook in de groep te vinden en na het lezen van de reacties naar aanleiding van de cover, reageerde zij met: ‘Zit ik net doodleuk bij een vraag te antwoorden dat de reacties op de cover goed zijn! Whahaha, Hier dus niet en ik begrijp dat hoor. Het komt als een roman over, dat is gewoon zo. Bij VT1 en VT2 staat vrij klein bovenin het woord 'thriller'. Bij VT3 heb ik gevraagd dat groter neer te zetten, het is niet veel groter, maar toch iets, zo merkte ik. Denk je aan de covers van de VT-reeks, denk ik ook maar: don't judge a book by its cover ;-)’.

En zo is het maar net, snel het boek openslaan en beginnen met lezen! Wat vonden de deelnemers tijdens het lezen?

Leontine: Ik zat eigenlijk vrij snel in het boek. Het zijn korte hoofdstukken en dat vind ik heel prettig lezen. Ik moest alleen wennen aan de vele namen die voorbij komen. Maar je kunt ze vrij snel plaatsen. Ik ben niet zo van de citaten maar als je de naam van je eigen kind (Roan) voorbij ziet komen, ben je toch wel trots. Ik was bang dat ik dingen niet zou snappen omdat het een serie was. Maar dit boek is heel goed los te lezen.

Dirk: Ik beken: ik heb weinig thrillers die ik herlees na verloop van tijd maar bij dit boek ben ik bezig aan een tweede lezing.

Esther: Ja ja ook ik ben eindelijk gestart! Het is helemaal leuk! Binnen no time al bijna op de helft. De sfeer van de vorige boeken zit ook in dit exemplaar. Een welkome herkenning.

Wendy: Mijn eerste boek van Melissa en dus ook de eerste keer dat ik lees over Sanne en Luca. Ben nu bij hoofdstuk 6 en zit al helemaal in het verhaal. Geen probleem tot nu toe dat ik nog geen andere boeken uit deze serie heb gelezen. Leest lekker weg tot nu toe. Was tijdens de vliegenscene net iets aan het eten, daar ben ik even mee gestopt..

Enthousiaste reacties en de boeken waren dan ook in no time uit….alleen Esther had een probleem….zij postte deze foto....oeps!

Er waren ook wat vragen voor Melissa en die werden vlot beantwoord:

Hoe voelt het nu VT-3 onder de loep genomen wordt en VT-4 al in een ver gevorderd stadium ligt. Heb je hierdoor al wijzigingen moeten aanbrengen op VT-4 door opmerkingen over VT-3 (Daniëlle):
Hoe het voelt? Zoals altijd griezelig, dat blijft zo. Maar ik heb (heel goede vraag!) niets hoeven wijzigen aan VT4 door opmerkingen over VT3. Maar goed, wat niet is? .…

Je auteursfoto is prachtig achterop, maar wat vind je zelf van de voorkant (vd omslag)? (Ink)
Nou, ik moest even wennen door de heel andere kleurstelling, maar toch is die wel fris en krijg ik er juist goede reacties op. Van mij hadden de ogen van de vrouw niet open gehoeven, heb ik met voorgaande delen ook niet (bewust) maar de vormgever kon daar niets aan veranderen, helaas.

Waarom begin deze thriller met een proloog? Verklap je dan soms al niet wat van het verhaal? Door sommige prologen (niet deze) lees ik een boek anders omdat je al een gebeurtenis weet (of denk te weten) (Dirk)
Ben je mal, nee hoor ;-). Het is een voorzetje, zo begin ik eigenlijk altijd. Een proloog is voor mij altijd heel belangrijk voor het verhaal en ook om de lezer mee het verhaal in te sleuren. Je zou het al lezende kunnen vergeten, maar later denk je: o ja!

Heb je er geen spijt van dat je de V&D nog vermeld hebt in je boek? (Daniëlle)
Hahaha, nee hoor, helemaal niet. Iedereen kent V&D en heeft er vast ooit eens iets gedronken of gegeten. Of even snel naar de wc geweest of zo;-)

Hoi Melissa, heb je een idee hoe lang je met de VT serie door wil gaan, ik dacht eerst dat het om een trilogie ging maar niets is minder waar, er komt in ieder geval nog een deel 4!! (Bianca)
Als het aan mij ligt, en als lezers het graag willen, zou ik graag, na deel 4, nog meer delen willen schrijven!

Heb je iets speciaals met de Zaanstreek of is het toeval dat het verhaal zich daar afspeelt? Ik vind het leuk al die namen weer eens voorbij te zien komen, vaak op vakantie geweest in mijn jeugd (Wendy)
Ik doe even een uitstapje naar Zaandam waar Bram en Bina wonen, maar verder is het Hoorn. Ik woon in Hoorn dus leek het me leuk de reeks daar af te laten spelen. Volgend jaar verschijnt een losstaande thriller (In onschuld) en ik dacht: waarom ook niet? Hoppa, ook die karakters huppelen in Hoorn rond. In dat boek zie je zelfs kort enkele rechercheurs uit de VT-reeks terug. Ik hou er wel van bekenden terug te laten komen. Net zoals ik er van houd bestaande straten, kroegen en restaurants te beschrijven. Leuk voor de lezers die alles herkennen.
En Zwaag, waar Nina woont. Die naam had ik al lang niet meer gehoord. Hoorn, mooie omgeving om te wonen!
Ja haha, heb jij even gelijk! Maar gek genoeg valt voor mij Zwaag gewoon onder Hoorn, al is dat natuurlijk niet zo. Mijn adres valt in Hoorn, maar twee tellen bij mij vandaag heb je al adressen die onder Zwaag vallen. Daarom is het voor mij één pot nat

Na het lezen schrijven de deelnemers niet alleen een recensie, zij vullen ook een blok met vragen in over het boek nadat ze het boek hebben dichtgeslagen. Enkele reacties:

Bianca: De cover roept een romantisch gevoel op maar niets is minder waar, het verhaal druipt van de spanning. Eigenlijk is de proloog mij eigenlijk het meest bij gebleven, deze speelde ook een rode draad door heel het boek. Ik vind de titel echt heel goed bij het verhaal passen. Een gebeurtenis uit het verleden die zijn duidelijke sporen heeft achter gelaten. Mooi gevonden in de VT serie.

Daniëlle: Het boek start met een gebeurtenis van vroeger. Hierdoor raak je meteen in het verhaal en wil je snel verder. Beetje bij beetje wordt het verhaal duidelijk en beginnen de puzzelstukjes een beeld te creëren en alweer weet Melissa het plot zo te draaien dat je dan toch weer verrast wordt.

Dirk: De cover liet een dromerige vrouw zien. Al snel werd duidelijk dat het alles behalve romantisch was. Na het lezen moest ik wel even bekomen . Na het lezen was de titel wel heel duidelijk . Dit was mijn eerste boek van Melissa Skaye maar zeker niet mijn laatste

Leontine: Van te voren was ik niet laaiend enthousiast. Ik had de eerste delen niet gelezen en de cover trok mij niet. Maar ik moet toch echt zeggen dat ik vrij snel gepakt was door het boek. Het heeft mij positief verrast en ik vond het boek echt goed.

Manon: Fijne schrijfstijl, korte hoofdstukken, verhaal wordt verteld vanuit diverse hoofdpersonen waardoor je echt in het verhaal komt. In het begin moest ik weer even in het verhaal komen, hoe zat het ook alweer met Luca en Sanne, want bij het eerste hoofdstuk stond Will al voor haar deur. Toen moest ik even diep graven, wie was dat ook alweer, maar al lezende komt er weer heel veel boven. Ik had goede verwachtingen vooraf en die zijn voor mij uit gekomen, het boek heeft indruk gemaakt. Vooral de rode draad wat er nu met hoofdpersoon Sanne is gebeurd in het verleden en ik kan niet wachten op deel 4. Het einde was niet leuk, ik wil weten hoe het verder gaat!

Lilian: De lat lag hoog, want de eerste twee delen heb ik met heel veel plezier gelezen. Deel 2 vond ik erg goed, maar dit deel is zeker net zo goed en laat me in het ongewisse achter. Nu wil en moet ik deel 4 ook lezen, echt erg als een auteur dit met je doet. Wachten is niet leuk….

Het einde van Verleden Tijd heeft de deelnemers niet onberoerd achtergelaten...dat gold ook voor de dochter van Melissa, die stuurde haar namelijk het volgende berichtje:





Natuurlijk vroegen wij ook Melissa weer hoe zij deze leesclub heeft ervaren. Haar derde VT-kindje onder de loep genomen, hoe was dat voor haar?

Je boek in handen geven van een leesclub is altijd een beetje eng. Nu zou ik onderhand die angst niet meer zo moeten voelen, Verleden tijd is niet bepaald mijn eerste boek dat deelneemt. En toch, en toch…
Maar ik merkte aan de leuke en enthousiaste reacties dat mijn bloeddruk niet hoefde te stijgen. De lezers vonden het verhaal spannend, waren blij meer over Sanne te weten te komen, waren zelfs tevreden met paragnost Will de Jager. Waar de een hoopt op een supervette romance tussen Sanne en Luca, wil de ander dat juist niet. Ik heb altijd gezegd dat ik er zelf nog niet helemaal achter ben hoe het met dit fijne rechercheduo verder moet, maar er is een spanning die niet valt te ontkennen.

VT4 verschijnt volgend jaar onder de vlag van een andere uitgeverij, LetterRijn. Qua formaat boek zal er een verandering zijn, maar ook het omslag. Ik mag het omslag van de losstaande thriller In onschuld (april/mei 2017) nog niet laten zien, maar geloof me als ik zeg dat die geweldig is! Daarom ook alle vertrouwen in het jasje van VT4.

Ik ben niet alleen heel blij, maar ook mega trots op de reacties van Virtuele tango, Verboden tranen en Verleden tijd. Het lezen van een boek is heel anders als je deelneemt aan een leesclub. Je moet van alles onthouden, invullen en benoemen. Dat neemt wel even tijd in beslag en ik voel me vereerd dat de lezers al die moeite hebben genomen. Jullie zijn toppers, dank je wel! Op naar de volgende leesclub!


Deelnemers, heel erg bedankt voor jullie enthousiaste deelname! Melissa, nogmaals bedankt voor de boeken en voor je aanwezigheid in de groep! Verleden tijd werd beloond met een gemiddelde score van 4,5 sterren, om trots op te zijn!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten