Heidi's leesjaar

Daar vloog alweer een jaar voorbij.

Inmiddels heb ik 2016 achter me gelaten en ben ik in 2017 terecht gekomen, benieuwd wat dit jaar weer allemaal voor me in petto heeft, blik ik terug naar het leesjaar van 2016.

Eerlijk… ik heb nog nooit zoveel gelezen in een jaar tijd, maar doordat ik zo geïnspireerd word door Thrillerlezers en we onderling ook vaak van gedachten wisselen, ging het eigenlijk vanzelf en komt mijn teller over de 50 thrillers.

Toch heb ik daar ook een goed voornemen aan gehangen, om echt eens op te gaan schrijven welke boeken ik allemaal gelezen heb, dit zorgt voor een beter overzicht.

Toch waren er een paar thrillers die er voor mij echt uitsprongen, zowel positief als negatief.

Laat ik met de thriller beginnen die ik echt slecht vond, zodat ik m’n leesjaar positief af kan sluiten. ;-)

Het gelukkigste meisje ter wereld van Jessica Knoll was echt een boek waar ik niet positief over was, en het schoot me zelfs door het hoofd als ik altijd zulke boeken moest lezen, ik acuut stopte met lezen. Ik vond totaal geen diepgang in het verhaal zitten en het vloog een beetje van de hak op de tak en ik was dan ook erg blij dat ik hem uit had.

Het lijstje met thrillers die me wel wat deden en waar ik positief over ben is dan ook veel langer, gelukkig maar!

De thrillers van Sterre Carron zijn echt zo’n voorbeeld van boeken waar ik eigenlijk klakkeloos van uitga dat ze goed zijn, dit was dit jaar ook twee keer het geval.

Bij beide boeken weet mevrouw Carron weer spanning met veel emotie en gevoel tot een spannende thriller te verweven, ik kijk dan alweer uit naar het volgende deel.

Nog eentje die er voor mij echt uitsprong was Mea Culpa van Clare Mackintosch. In een razend tempo word je meegesleurd in het verhaal en ook door de plottwist die in het verhaal voorkomt werd ik echt verrast.

Ook de boeken van M.J. Arlidge vind ik heerlijk om te lezen, en het leuke dit jaar was dat ik de schrijver zelfs mocht ontmoeten op de boekenbeurs in Antwerpen. Blijf het echt bijzonder vinden dat zo’n leuke, aardige man zulke gruwelverhalen neer schrijft.

Eva’s oog en Veenbrand van Karin Fossum zijn ook thrillers die in het rijtje thuishoren van thrillers die ik goed vond, ook hier speelt emotie weer een grote rol en dat afgewisseld met fijne personages en een vlotte schrijfstijl, zorgt dat ervoor dat dat ook erg fijne boeken zijn om te lezen.

Benieuwd of ik dit jaar ook weer verrast word, maar dat lezen jullie volgend jaar!

Ik wens jullie allemaal een heel fijn en gezond (lees) jaar toe.

Groetjes Heidi