vrijdag 30 december 2016

Dresscode rood deel 8

deel 8 - door Renée Snijder
Ze tuurde snel de parkeerplaats af en zag al snel een aantal mensen naar de grond kijken. Een hijgende brigadier Van Os stond inmiddels naast haar. Samen liepen ze in rap tempo naar de groep mensen die in een grote boog om het slachtoffer stonden. Sommige mensen willen ook niets missen… Enkelen waren zelfs druk aan het appen om iedereen te vertellen wat er gebeurd was en dat zij erbij waren.
Saskia had inmiddels al heel wat plaatsen delict bezocht, maar het gaf haar altijd nog een vreemd gevoel in haar maag. Dit keer helemaal, omdat ze een afgehakte hand wel een heel luguber idee vond. Ze keek voorzichtig naar het slachtoffer dat nog op zijn buik op straat lag. Ze had een grote plas bloed verwacht, maar dat viel haar juist alleszins mee. 
Er was inmiddels ook al iemand van het forensische team gearriveerd. Ze waren immers al in de buurt vanwege de moord in het toiletgebouw. Samen stuurden ze de thrillseekers op grotere afstand.

Eva had inmiddels ook begrepen dat er nog een dode gevonden was en verwachtte half dat het Helmer zou zijn. Het gaf haar wat een dubbel gevoel. Ze zou hem in dat geval zeker gaan missen, maar als hij het was en hij inderdaad mededader was, dan zou ze zo snel ook niet aan hem gelinkt kunnen worden, want ze maakte zich er ernstig zorgen over of ze als mededader beschouwd zou worden als Helmer werkelijk schuldig zou zijn. 
Ze was ver weg met haar gedachten toen Jeroen Vrieswijk eindelijk tijd had om het gesprek te starten. Hij vroeg haar hoe haar dag verlopen was. Was ze nog in de toiletruimte zelf geweest? Had ze opvallende dingen gezien of gehoord? Waren er bepaalde mensen haar opgevallen? 
Over de eerste vraag was ze behoorlijk gepikeerd. Natuurlijk was ze in de toiletruimte geweest. Ze was tenslotte een goede toiletjuffrouw. Wat meende die vent wel niet! Ze maakt er geen potje van. Haar toiletpotten glommen je altijd tegemoet en geurden altijd fris. Ze maakte de toiletten altijd zingende schoon. ‘Chlooo, oooo, oorrr ja en wat déooo’. 
En nee, ze had niets bijzonders gezien of gehoord. Die vent had voor haar totaal afgedaan, haar zo lang laten wachten en dan nog eens van die vragen waaruit bleek dat hij haar werk niet serieus nam… Hij zoekt het zelf maar uit! 
Ze smachtte naar een sigaretje.

Leida voelde zich niet erg serieus genomen door Saskia. Saskia had maar nauwelijks de tijd genomen om naar haar te luisteren. Leida had het gevoel dat Saskia teveel naar de vijf meiden geluisterd had, die aangegeven hadden dat er echt geen zesde was en ze niemand met rood haar hadden zien lopen. Ze was de anderen ook nog eens kwijtgeraakt in de drukte, omdat ze er met haar hoofd niet bij was. Doelloos liep ze rond op de fair. Die hele akelige fair kon haar inmiddels gestolen worden, maar ze moest het toch echt nog een paar uur volhouden. De organisatie had immers besloten niet teveel ruchtbaarheid aan de beide moorden te geven en het feest gewoon door te laten gaan. Er moest natuurlijk geld in het laatje komen en dan helpt eerder sluiten niet bepaald. De standhouders zouden hun geld terug eisen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten