De donkere dagen voor kerst
Het zou een top week moeten worden. En voor een groot gedeelte is die ook wel uitgekomen, ware het niet dat hij op het einde helaas moest eindigen met het overlijden van mijn opa en grootvader van mijn kids. Een mooie leeftijd van 93 jaar dat dan wel, maar de klap blijft toch altijd onverwachts.
Het begin van de week zit ik nog in de laatste blz van het boek ‘Tot Stof’ van Felix Weber. Een boek dat ik persoonlijk zelf niet zou oppakken, maar voor een recensie lezen we gewoon alles. En zo slecht was het dan toch ook weer niet. De oorlogstijd blijft een onderwerp voor mij dat ik noch omarm noch buitensluit.
Het iene miene mutte tussen de stapel was weer begonnen en ik had me voorgenomen om te starten met het boek ‘Het meisje met alle gaven’. Het begin was al goed en ik zat er ook al helemaal in.
Toen kwam er opeens een berichtje van uitgeverij Prometheus of ik het boek van Iain Reid, ‘Ik denk dat het voorbij moet zijn’ als winactie wilde voordragen. Hierbij kreeg ik dan zelf het recensie-exemplaar toegestuurd. Dus even het ene boekje aan de kant en me meteen verdiept in dit bijzondere boek. Nadat ik het uit had gelezen was er even een moment van leegte, verwarring en onbegrip. Door enkele facetten van het boek opnieuw te benaderen kwam het boek pas echt tot me binnen. En nog steeds ligt er een groot vraagteken, waarom?
Inmiddels is de leesclub van Wouter Helders, ‘Machtsstrijd’, gestart en zitten we weer gezellig te kletsen over de cover, inhoud en personages van het boek.
Als tussendoortje hadden we nog even een lekker top concertje van Alterbridge in de HMH om het achttienjarig bestaan van mijn dochter te vieren.
De begrafenis zal komende week nog wel een zwart randje geven, gelukkig kan ik tijdens het lezen even alles loslaten.
Daniëlle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten