zondag 31 juli 2016

Digitale globetrotter

Dit is alweer mijn tiende blog sinds de ondertekening van mijn boekencontract bij LetterRijn. En ik geniet er telkens weer van om deze stukjes voor jullie te mogen schrijven. Ik heb de afgelopen keren vooral verteld over de fases die het manuscript heeft doorgemaakt. Het leek me nu eens leuk te vertellen wat het met mij doet, dat schrijven. Een kijkje in mijn ‘schrijversbrein’.

Van de week postte ik deze foto op Twitter. Ik zie een liftster. Ze is onderweg naar Wonderland. Deze foto zegt meer over mij dan je zult denken, want naast mijn bestaan als politieman, vader en sportman schuilt er in mij ook een fantast, een dromer, een reiziger.

Terwijl ik me laat meevoeren met de avonturen van mijn personages naar verre landen, verdwijnen de problemen van alledag. Ik ga zitten, open mijn laptop en weg ben ik.
Als ik klaar ben of moet stoppen, voelt het allemaal weer keurig opgeruimd in mijn hoofd. Ik heb wat zinnen verplaatst, toch het proloog nog wat aangepast of een nieuw hoofdstukje geschreven. Minimaal een minuutje of twintig schrijven per dag is alles wat ik nodig heb.

Ook als ik over straat loop of voor de televisie zit, draait mijn ‘schrijversbrein’ door.
Zo zag ik laatst tijdens mijn werk een schip in de haven van Scheveningen liggen. De Cmt. Fourcoult (alleen die naam al). Op het dek van dit zwart geschilderde schip liepen twee dobermann pinchers zenuwachtig heen en weer. Vier breedgeschouderde mannen stonden met hun getatoeëerde onderarmen over elkaar heen. Ze keken me nors aan. Daar begon weer een nieuwe reis.
Overigens vond ik dit voorbeeld te mooi om te negeren. Ik heb het verhaal al klaar. Althans in mijn hoofd.

Een tijdje daarvoor zag ik het woord ‘Big data’ voorbij komen. Zonder precies te weten wat dit betekende zag ik een volgend avontuur beginnen. Wat bijvoorbeeld als die supercomputer, want dat stelde ik me erbij voor, zou crashen? Wat als alles wat wij in onze samenleving voor lief nemen ineens niet meer bestaat? Stel je de chaos eens voor!

Nog een voorbeeld. Laatst zag ik een televisieprogramma over Edward Snowden. Ik voelde de energie bijna letterlijk in mijn hoofd knetteren. Ik wil dan onmiddellijk beginnen met schrijven. Niet over Snowden zelf, maar over de smerige staatsgeheimen, de complotten en het verraad. Of wat denk je van de Amerikaanse verkiezingen. Man man man… Wat een inspiratiebron.

De ene reis is nog spannender dan de ander. Ik wil ze allemaal opschrijven. Jongensboeken komen in mijn hoofd tot leven. Schrijven is reizen, maar dan zonder de barrières. En ik reis de hele wereld over. Ik hoef er alleen mijn laptop maar voor aan te zetten.

Pjotr


Volg mij op Twitter @pjotrschrijft en op Facebook





Geen opmerkingen:

Een reactie posten