Het is niet de eerste keer namelijk dat het gebeurt (zucht).
Als ik door het raampje naar binnenkijk, zie ik ze gewoon in het contact zitten. Ik heb namelijk nog een prehistorische auto, zo eentje bouwjaar eind jaren '90 en ik heb geen sleutel nodig om het kreng op slot te doen. Dat kan gewoon heel makkelijk, knoppie naar beneden, klink ingedrukt houden en dichtgooien die hap. Hatseflats. Alleen niet zo handig als je dat dan doet terwijl je sleutels nog in het contact zitten. Is wel eens eerder gebeurd. Stond ik bijvoorbeeld met kinderen en al ergens op het dak van een parkeergarage en dan zaten die sleutels er weer eens in. Manlief bellen (die heeft namelijk de reservesleutel) en die kwam dan vanuit Den Haag...of Zoetermeer.
Nu zat er niks anders op dan naar huis lopen (manlief niet thuis namelijk in verband met bbq waar hij met het draakje alvast naar toe was gegaan), andere auto halen met sleutelbos waar de reservesleutel aanhangt, mijn sleutelbos uit mijn auto halen en de auto normaal op slot doen en dan auto daar laten staan, oudste dochter ophalen zodat wij ook richting bbq konden. Je zou er het heen en weer van krijgen. Vanmorgen een wandelingetje richting station, auto staat weer voor de deur.
Het zal ongetwijfeld nog wel een keer gaan gebeuren.
Het draakje wordt binnenkort vier jaar en dan mag ze ein-de-lijk naar school. Al een jaar roept ze dat ze naar 'gool' wil net als haar grote zus en nu mag ze vast een aantal keer komen wennen. Afgelopen dinsdag was haar eerste wenmiddag. Je zou denken dat zo'n kind het een beetje spannend vindt, een lokaal met bijna dertig van die onbekende kleuters, maar nee hoor. Madam stampt gewoon naar binnen, hop op haar stoeltje en ze is er helemaal klaar voor. 'Ehm, misschien even je jas uitdoen en ophangen aan de kapstok?'. Oh ja.
Ze vond het 'heeel leuk mama'. Maar ik mocht in het vervolg de 'paplu' niet meer mee naar huis nemen, want 'die hoort in de gang eigenlijk'.
Dat ik dat even weet.
Dat ik dat even weet.

Fijne leesweek!
Miriam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten