Beslommeringen van da Inkel

Dacht ik verslaafd te zijn aan boeken..Ik heb er een nieuwe verslaving bij: macarons.
Maar dan de hele goede van de patisseur (verder geen verwend kreng hoor...). Tweede pinksterdag waren we in de Rotterdamse Markthal en daar staarde een vrolijk gekleurde vitrine me tegemoet. En dan mag je niet roepen; doe ze maar allemaal, want de piepkleine ronde koekjes zijn duur. Ehm, doe maar die en die en die en ehm ook die ook nog. Blij met het zakje met goud in de trein terug en we mochten er eentje. Grote grijnzen bij beiden toen het goud zacht smolt.
Nee de rest is voor thuis. Pok, klap op de hand die het zakje in wilde kruipen. Nu wilde het geluk dat we de donderdag naar de High Tea met Paulien Cornelisse gingen. Van tevoren vroeg Iris hoe lang het geklets tot de pauze duurde en of het raar was om alleen macarons op het bordje te laden?! Nee hoor, niks gek aan...

Toen het dan pauze was, sprong er iemand naar voren. Terwijl die even daarvoor beneden ook al verwend was met een doos voor haar verjaardag van Miriam. Ach, er zijn ergere dingen.Het interview met Paulien was leuk. Cornelisse kan de boel lekker ontwrichten, dus Janneke Siebelink was af en toe even in de war na een scherpe opmerking van haar gesprekspartner.
Siebelink blijft een prettig iemand om naar te kijken. Ik ken weinig andere vrouwen die en zo mooi, slim en aardig zijn. Altijd even een gemeend praatje met iets vragen wat in eerdere gesprekken besproken is.
De dag was gestart met de verjaardatum van mijn pa die dit jaar tien jaar geleden overleed. Zijn laatste maanden toen haalden we zeer regelmatig aardbeivlaaitjes voor hem, omdat het zacht en zoet was en daarom makkelijk eetbaar. Op zijn verjaardag en de overlijdensdatum worden bij de bakker die dingen gehaald en bij de bloemist lange zonnebloemen. Altijd net even extra verdrietig die data. Maar oke om dan juist na het neerleggen van de bloemen iets vrolijks te gaan doen. In gezelschap van een paar mensen bij wie ik altijd erg op mijn gemak ben.
Afgelopen vrijdag las ik eindelijk mijn boek uit waar ik al tien dagen mee bezig was. Duidelijk: het pakte niet en ik was ook wel extra uren kwijt met het blog om dingen te regelen en zaken te bespreken met een aantal mensen.

Zaterdag een uitje naar Utrecht.De start was veelbelovend: drie verzamelden bij de Starbuck. Waar blijft de rest? Wat bleek?Twee stonden bij een andere Starbucks. Drie hadden vertraging en bleken ons voorbij gelopen te zijn naar het lunchadres. Intussen stonden wij bijna een uur inmiddels op centraal. Uiteindelijk kwam het allemaal goed! Een groot deel van het team, aangevuld met Olga Hoekstra, Diana van Hal en Jennefer Mellink (zonder Takkie) brachten wat genoeglijke uurtjes door in de Winkel van Sinkel.
Voor herhaling vatbaar...leuk gekletst en gelachen. Heerlijke middag. Met de gupkes die over waren nog even de tuin in en daarna lekker tapaatjes eten. Een van de teamleden had de taak gekregen om een leuk verslag te maken van deze dag, dus daar wachten we braaf op.

Ik heb gisteren ons leesclubboek van Joyce Spijker dichtgeslagen. In de familie is een heerlijk boek, wat mij bewees dat ook vrouwenthrillers heel gaaf kunnen zijn. Ik heb zeer genoeglijke uurtjes met Joyce mogen doorbrengen en raad het boek echt aan.
Nu heb ik mij op de hals gehaald twee manuscripten door te nemen. Juist omdat ik alles gewoon zeg wat ik raar, slecht of wat dan ook vind, word ik regelmatig gevraagd om te spuien. Maar ik moet ook nog voor donderdag Kwade zaken uitlezen en eigenlijk ook Of ik gek ben van Michael Stroink. Ik ga namelijk volgende week naar de Avond van het Spannende boek en naar de filmpremiere van Of ik gek ben. Oh ja en naar de opnames van De slimste mens. Kortom ik heb keileuke dagen voor de boeg. Drie bijzondere dingen...tijd om veel te lezen...ho maar
Maar verhalen genoeg voor volgende week te vertellen aan jullie!

Houdoe van uit het Brabantse land

Ink