*Vigo*
De
vrouw staart, met een vlekkerig gezicht en een zakdoek krampachtig in
haar hand geklemd, naar de grond. De man voert het woord en is
overduidelijk minder geschokt door de vermissing. Boos eerder, maar
gezien de omstandigheden misschien begrijpelijk. Niet iedereen toont
zijn emoties op dezelfde manier.
‘Een
miscommunicatie. Mijn vrouw bleef met migraine op bed liggen, dacht
dat ik de kinderen naar school zou brengen. Normaal komt de nanny
elke morgen om dat te regelen. Ik snap niet waarom die vrouw
uitgerekend vandaag vrij was en niemand mij dat verteld heeft!’
De
man werpt een beschuldigende blik op zijn vrouw. Met haar ogen nog
altijd omlaag gericht, krimpt ze zichtbaar ineen. Ze opent haar mond
om wat te zeggen, maar het blijft stil.
‘Meneer
van den Berg, laten we niemand de schuld geven. U vertelde aan de
receptie dat u een foto van de kinderen heeft. Zou ik die mogen
zien?’
Jurgen
van den Berg vist uit zijn binnenzak een foto en overhandigd die aan
Vigo. Een blik erop is genoeg.
‘Waar
denkt u dat de kinderen naartoe zijn gegaan? Is er een familielid in
de buurt die ze misschien heeft opgevangen of waar ze uit eigen
beweging naartoe zijn gegaan? Heeft u iedereen al gebeld?’ Normaal
gesproken zou Vigo ze meteen verteld hebben dat de kinderen gevonden
zijn. Iets weerhoudt hem ervan. Er moet eerst uitgezocht worden wie
de kinderen heeft meegenomen, wat Daniel weet over de persoon die
Sybil heeft vermoord, voordat hij ze confronteert met de dood van hun
dochter.
‘Natuurlijk
hebben we direct iedereen gebeld! Niemand weet waar ze zijn.’
‘En
u heeft geen idee wie ze zou kunnen meenemen?’
‘Dat
zeg ik toch? Nee. Anders zouden we niet hier zitten.’
Mevrouw
van den Berg wriemelt aan haar zakdoek. Een traan biggelt langs haar
wang naar beneden.
‘Ik
moet een paar telefoontjes plegen. Wilt u misschien wat drinken, een
glaasje water?’
Zijn
vraag is voornamelijk bedoelt voor de vrouw.
*Agnes*
Ze
staart bedenkelijk naar haar telefoon. Wat Vigo haar net vertelt,
klopt met wat ze gelezen heeft in het dossier. De kinderen zijn een
aantal keer per jaar met verwondingen naar het ziekenhuis gebracht.
Altijd verdachte “ongelukjes”, waar Stephanie zelf geen, of geen
goede verklaring voor kon geven. Ook de kinderen ontkenden dat hun
moeder ze pijn deed, maar vertelden niet wie dan wel. Uiteindelijk
heeft de GGZ besloten ze uit huis te plaatsen en onder te brengen bij
het echtpaar van den Berg. Voor de veiligheid van de kinderen.
Stephanie was des duivels geweest en heeft veel stennis geschopt. Dat
is nu ruim een jaar geleden. De kinderen zijn sinds die tijd niet
meer bij een dokter geweest, geen verwondingen meer. Het echtpaar
wordt op dit moment door Vigo naar het GGZ gereden. Tussen neus en
lippen door heeft hij haar een nieuwe opdracht gegeven. Of ze wil
kijken naar de band “Skinny Fets”, omdat hun zangeres wordt
vermist. Ze heeft geen idee wat dat met deze zaak te maken heeft. Als
hij denkt dat het Steffie zou kunnen zijn, dan heeft hij het mis. Ze
kende haar niet zo goed, op haar reputatie na, maar zingen kon ze
niet. Dat kan ze zich wel herinneren van muziekles, zo vals als een
kraai. Met haar mobieltje zoekt ze op Google naar de naam die Vigo
doorgegeven heeft. Geen resultaten, wel van Skinny Jeans. Die zal hij
wel bedoelen. Ze opent de website. De band telt vijf leden. Haar mond
valt open van verbazing.
*Vigo*
‘Zit
je nou nog steeds met je neus in die mobiele telefoon? Je lijkt mijn
dochter wel.’ Hij weet dat hij een beetje onredelijk reageert. Het
zit hem allemaal niet lekker. Het echtpaar reageerde zoals verwacht,
alleen Daniel niet. De jongen leek doodsbang toen hij zijn
pleegouders zag. Misschien een normale reactie. Het is verdomme niet
niks wat hij heeft meegemaakt voor zo’n klein kereltje.
‘Ja.
Ik ben de songteksten aan het lezen. Artiesten zingen vaak over hun
gevoelens, misschien kan ik eruit opmaken waarom Stephanie van Loon
haar kinderen mishandelde. Wie weet was ze wel depressief, of…’
‘Gek
in haar hoofd? Die kinderen zijn beter af waar ze nu zitten. Ik heb
ook gezien hoe dik dat dossier is. Wie weet is ze iemand tegen
gekomen die niet van kindermishandeling houdt.’ Dat verklaard
alleen niet wat er met Sybil is gebeurd, denkt hij bij zichzelf.
‘Zodra
we op het bureau zijn vertrek ik naar de kelder. Irina moet
ondertussen klaar zijn met de autopsie van het kind. Misschien weet
ze al meer over het moordwapen.’
*Agnes*
Op
het bureau is ze met haar telefoon in de hand in de koffiekamer gaan
zitten. Die oude mopperpot kan me wat, dit is zeker relevant voor het
onderzoek. Haar maag trekt samen bij het zien van de foto in het
gastenboek van de band. Met een vloeiende beweging springt ze van
haar stoel. Ze rent hem achterna richting de kelder.
‘Ik
denk dat ik weet waarom ze niets vertelde over de mishandelingen,
Vigo. We moeten terug naar de GGZ.’ Net voor de trap naar het
mortuarium heeft ze hem ingehaald. ‘Kijk!’ Ze houdt haar mobiel
een paar centimeter van zijn neus af. Hij pakt hem over en bekijkt de
foto goed. De verbazing is van zijn groter wordende ogen af te lezen.
In het kort verteld ze over de songteksten. Ze ziet aan zijn gezicht
dat hij het verband ook legt.
‘Verdomme,
je hebt gelijk. Kom mee! Hij mag geen moment alleen zijn met de
jongen.’
*Vigo*
‘Waarom
heeft Stephanie van Loon niet eerder wat gezegd? Ze had naar de
politie moeten gaan.’ Vigo draait de auto de parkeerplaats van het
GGZ op. Met Agnes vlak achter hem, rent hij het gebouw in, naar de
kamer van Bep Waas. Hij zwaait de deur open en staat abrupt stil.
Alleen Bep en mevrouw van den Berg zitten er. Ze kijken hem
verschrikt aan. Agnes botst tegen Vigo op.
‘Waar
zijn ze?’ Hij wacht het niet af, rent de gang door. Agnes komt hem
achterna.
‘De
toiletten, ze zijn naar de toiletten!’ schreeuwt ze hem achterna.
Zijn hoofd draait van links naar rechts. Een deur met een poppetje
erop aan het eind van de gang! Zo snel zijn benen hem kunnen dragen,
gaat hij erop af. Wanneer hij vlak voor de deur is, wil hij naar zijn
dienstwapen grijpen. De deur gaat al open. Met een snoekduik laat hij
zich op Jurgen van den Berg vallen.
*Agnes*
Opgelucht
dat alles achter de rug is, bestelt ze voor zichzelf en haar partner
een dubbele espresso. Ze zitten in de koffiezaak tegenover het
bureau.
‘Wat
een mazzel dat hij de jongen niets aangedaan heeft in die toiletten.’
Agnes overhandigd Vigo zijn beker. Vigo knikt.
‘Ik
denk niet dat hij het in het GGZ aangedurfde. Waarschijnlijk had hij
thuis de klus afgemaakt. Wat ik begrepen heb, is dat Daniel pas
durfde te vertellen wat er gebeurd is met zijn zusje, nadat die van
den Berg in de boeien geslagen was. Hij vroeg nog aan Bep: gaat hij
de gevangenis in?’ Ze luistert aandachtig naar haar collega. Nadat
hij klaar is met zijn relaas, valt er een stilte, ieder verzonken in
hun eigen gedachten. Wat ze begrepen heeft uit de songteksten van
Steffie, is dat ze als meisje van vijftien zwanger raakte, nadat ze
verkracht was door een knul met rijke ouders. Hij dacht, gezien haar
reputatie als slet, dat ze makkelijk te krijgen was. Niets was minder
waar, tot aan die bewuste dag, had ze het zelfs nog nooit met iemand
gedaan. De jongen in kwestie bleek Jurgen van den Berg te zijn. Zijn
ouders hebben Stephanie zwijggeld betaald. Niemand mocht weten wie
het kind bij haar had verwekt. Wat niemand wist, ook zijn ouders
niet, is dat Jurgen van den Berg losse handjes had en bleef
terugkomen voor meer seks. Stephanie was zo verschrikkelijk bang dat
haar, of haar kinderen, wat zou overkomen als ze wat tegen hem zou
ondernemen, dat ze het liet gebeuren. Tot op de dag van haar moord.
In de songtekst die ze nog aan het schrijven was ten tijde van haar
moord, beschreef ze hoe ze zou vluchten met haar kinderen en opnieuw
zou beginnen met een andere identiteit. Jurgen van den Berg moet daar
lucht van hebben gekregen en haar hebben vermoord. Tijdens het
verhoor biechtte Jurgen op dat hij Sybil had vermoord in een vlaag
van woede op weg naar school. Ze bleef vragen stellen over hun
moeder.
‘Wat
gebeurd er eigenlijk met Daniel?’ Agnes moet het weten. Vigo kijkt
haar over de rand van zijn bak koffie aan.
‘Ik
denk naar een pleeggezin. Het zal wel goedkomen, bij Bep is hij in
goede handen. Waarschijnlijk krijgt hij een beter leven, dan bij
Jurgen van den Berg.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten