Een column van Nancy Elferink - Ter Braak

Ja hoor, mooi weer! En wat doet Nederland dan? Op de fiets, wandelschoenen aan, lekker de natuur in. Genieten! Nu ben ik gezegend dat ik in een prachtig stuk natuurgebied woon. Met de buurt een mooi zitje gemaakt en een minibieb aanwezig. Menig fietser of wandelaar stopt er voor zijn lunch en laat een berichtje achter in het schriftje aldaar. Terugkomende fietsers ruilen er zelfs een boek. Een roodborstje of een reiger bij de vijver. Een buizerd of een kuifmeesje. De grote bonte specht of het glanskopje.

Alleen wat ik te zien krijg met dit mooie weer is niet altijd even prettig. Ik zie blote billen en veel! Groot, klein, jong, oud en verschrompeld, maar nooit mooie strakke billen van een gigolo ofzo. Is dat om mij te treiteren?
Van het zitje naar ons huis loopt een bospad dat enkel toegang verschaft naar ons perceel. Niet verhard en vol kuilen. Ik hou wel van die nostalgie, natuur. Zo naïef, gedacht dat mensen in ons bospad bramen gingen plukken. Ach, wat gun ik ze dat geluk. Nou, ik hoef die bramen niet meer, na vandaag. Eindelijk ontdek ik waarom de kuilen in de weg op een droge zomerse warme dag gevuld zijn met water. Stelletje zeikerds zijn het! En voor menigeen een nat uur. Tja, je kan het ook positief bekijken. Ik zie wel het meeste van de natuur, maar of ik er altijd blij mee ben… hmmm, ga ik een nachtje over slapen.